શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 657


ਅਗਿ ਤਬ ਚਾਲਾ ॥
ag tab chaalaa |

દત્ત આગળ ગયા,

ਜਨੁ ਮਨਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ॥੨੬੯॥
jan man jvaalaa |269|

તેમને તેમના ગુરુ તરીકે અપનાવ્યા પછી, તેમણે તેણીને અનુમોદન આપ્યું અને પછી આગની જ્વાળાની જેમ આગળ વધ્યા.269.

ਇਤਿ ਦੁਆਦਸ ਗੁਰੂ ਲੜਕੀ ਗੁਡੀ ਖੇਡਤੀ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੨॥
eit duaadas guroo larrakee guddee kheddatee samaapatan |12|

તેના બારમા ગુરુ તરીકે તેની ઢીંગલી સાથે રમતી છોકરીને દત્તક લેવાના વર્ણનનો અંત.

ਅਥ ਭ੍ਰਿਤ ਤ੍ਰੋਦਸਮੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
ath bhrit trodasamo guroo kathanan |

હવે તેરમા ગુરુ તરીકે ઑર્ડલીનું વર્ણન શરૂ થાય છે

ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
tomar chhand |

TOMAR STANZA

ਤਬ ਦਤ ਦੇਵ ਮਹਾਨ ॥
tab dat dev mahaan |

પછી મહાન દત્ત દેવ

ਦਸ ਚਾਰ ਚਾਰ ਨਿਧਾਨ ॥
das chaar chaar nidhaan |

પછી મહાન દત્ત કે જેઓ અઢાર વિજ્ઞાનમાં ખજાના હતા અને

ਅਤਿਭੁਤ ਉਤਮ ਗਾਤ ॥
atibhut utam gaat |

અભુદુ ઉત્તમ શરીરનો છે,

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੇਤ ਪ੍ਰਭਾਤ ॥੨੭੦॥
har naam let prabhaat |270|

સુંદર શરીર ધરાવતો હતો, સવાર-સવારે ભગવાનના નામનું સ્મરણ કરતો હતો.270.

ਅਕਲੰਕ ਉਜਲ ਅੰਗ ॥
akalank ujal ang |

(તેમનું) નિષ્કલંક તેજસ્વી શરીર જોઈને,

ਲਖਿ ਲਾਜ ਗੰਗ ਤਰੰਗ ॥
lakh laaj gang tarang |

તેના તેજસ્વી અને નિર્દોષ અંગોને જોઈને ગંગાના લહેરો શરમાઈ ગયા

ਅਨਭੈ ਅਭੂਤ ਸਰੂਪ ॥
anabhai abhoot saroop |

નિર્ભય, (પાંચ) રાક્ષસો વિના

ਲਖਿ ਜੋਤਿ ਲਾਜਤ ਭੂਪ ॥੨੭੧॥
lakh jot laajat bhoop |271|

તેની અદભૂત આકૃતિ જોઈને રાજાઓ શરમાઈ ગયા.271.

ਅਵਲੋਕਿ ਸੁ ਭ੍ਰਿਤ ਏਕ ॥
avalok su bhrit ek |

(તેણે) એક નોકરને જોયો

ਗੁਨ ਮਧਿ ਜਾਸੁ ਅਨੇਕ ॥
gun madh jaas anek |

તેણે એક ઓર્ડરલીને જોયો, જે અનેક ગુણો ધરાવતો હતો, અડધી રાતે પણ તે ગેટ પર ઊભો હતો

ਅਧਿ ਰਾਤਿ ਠਾਢਿ ਦੁਆਰਿ ॥
adh raat tthaadt duaar |

અડધી રાત્રે દરવાજે ઉભો હતો,

ਬਹੁ ਬਰਖ ਮੇਘ ਫੁਹਾਰ ॥੨੭੨॥
bahu barakh megh fuhaar |272|

આ રીતે, વરસાદ દરમિયાન, તે વરસાદની પરવા કર્યા વિના, મક્કમપણે ઊભા રહ્યા.272.

ਅਧਿ ਰਾਤਿ ਦਤ ਨਿਹਾਰਿ ॥
adh raat dat nihaar |

અડધી રાત્રે દત્તે જોયું

ਗੁਣਵੰਤ ਬਿਕ੍ਰਮ ਅਪਾਰ ॥
gunavant bikram apaar |

તે અપાર યોગ્યતા અને શક્તિ (સેવક સીધો છે)

ਜਲ ਮੁਸਲਧਾਰ ਪਰੰਤ ॥
jal musaladhaar parant |

અને ભારે વરસાદ પડી રહ્યો છે.

ਨਿਜ ਨੈਨ ਦੇਖਿ ਮਹੰਤ ॥੨੭੩॥
nij nain dekh mahant |273|

દત્તે મધ્યરાત્રિએ તે વિક્રમ જેવા ગુણોથી ભરપૂર વ્યક્તિ જોયો અને તેણે એ પણ જોયું કે તે તેના મનમાં ખૂબ પ્રસન્ન છે.273.

ਇਕ ਚਿਤ ਠਾਢ ਸੁ ਐਸ ॥
eik chit tthaadt su aais |

તે આમ જ ઉભો હતો

ਸੋਵਰਨ ਮੂਰਤਿ ਜੈਸ ॥
sovaran moorat jais |

તે એકલા હાથે સુવર્ણ પ્રતિમાની જેમ ઊભો હતો

ਦ੍ਰਿੜ ਦੇਖਿ ਤਾ ਕੀ ਮਤਿ ॥
drirr dekh taa kee mat |

તેનો નિશ્ચય જોઈને,

ਅਤਿ ਮਨਹਿ ਰੀਝੇ ਦਤ ॥੨੭੪॥
at maneh reejhe dat |274|

તેમની ચિંતા જોઈને દત્ત મનમાં ખૂબ પ્રસન્ન થયા. 274.

ਨਹੀ ਸੀਤ ਮਾਨਤ ਘਾਮ ॥
nahee seet maanat ghaam |

ઠંડી અને સૂર્ય સહન કરતું નથી

ਨਹੀ ਚਿਤ ਲ੍ਯਾਵਤ ਛਾਮ ॥
nahee chit layaavat chhaam |

કે છાંયડામાં ઊભા રહેવાનું પણ મનમાં આવ્યું નથી.

ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਮੋਰਤ ਅੰਗ ॥
nahee naik morat ang |

(ફરજનું) એક પણ અંગ ફેરવતું નથી.

ਇਕ ਪਾਇ ਠਾਢ ਅਭੰਗ ॥੨੭੫॥
eik paae tthaadt abhang |275|

તેણે વિચાર્યું કે આ માણસ ઠંડા કે ગરમ હવામાનની કાળજી લેતો નથી અને તેના મનમાં કોઈ છાયાની ઈચ્છા નથી, તે તેના અંગોને સહેજ પણ વળ્યા વિના એક પગ પર ઊભો છે.275.

ਢਿਗ ਦਤ ਤਾ ਕੇ ਜਾਇ ॥
dtig dat taa ke jaae |

દત્ત તેની પાસે ગયા

ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਾਸੁ ਬਨਾਏ ॥
avilok taas banaae |

દત્ત તેમની નજીક ગયા અને તેમની તરફ નીચું જોયું, શીખ્યા. થોડી

ਅਧਿ ਰਾਤ੍ਰਿ ਨਿਰਜਨ ਤ੍ਰਾਸ ॥
adh raatr nirajan traas |

(તે) નિર્જન અને ભયાનક મધ્યરાત્રિ

ਅਸਿ ਲੀਨ ਠਾਢ ਉਦਾਸ ॥੨੭੬॥
as leen tthaadt udaas |276|

276ની મધ્યરાત્રિએ તે નિર્જન વાતાવરણમાં એકલા ઊભા હતા.

ਬਰਖੰਤ ਮੇਘ ਮਹਾਨ ॥
barakhant megh mahaan |

ભારે વરસાદ પડી રહ્યો છે.

ਭਾਜੰਤ ਭੂਮਿ ਨਿਧਾਨ ॥
bhaajant bhoom nidhaan |

વરસાદ પડી રહ્યો હતો અને પૃથ્વી પર પાણી ફેલાઈ રહ્યું હતું

ਜਗਿ ਜੀਵ ਸਰਬ ਸੁ ਭਾਸ ॥
jag jeev sarab su bhaas |

(ઇંજ) એવું લાગે છે કે વિશ્વના તમામ જીવો

ਉਠਿ ਭਾਜ ਤ੍ਰਾਸ ਉਦਾਸ ॥੨੭੭॥
autth bhaaj traas udaas |277|

જગતના તમામ જીવો ભયથી ભાગી ગયા.277.

ਇਹ ਠਾਢ ਭੂਪਤਿ ਪਉਰ ॥
eih tthaadt bhoopat paur |

(પણ) આ (નોકર) રાજાના દરવાજે ઊભો છે

ਮਨ ਜਾਪ ਜਾਪਤ ਗਉਰ ॥
man jaap jaapat gaur |

આ ઓર્ડરલી રાજાના દ્વાર પર આવી રીતે ઊભો હતો અને મનમાં દેવી ગૌરી-પાર્વતીનું નામ રટણ કરી રહ્યો હતો.

ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਮੋਰਤ ਅੰਗ ॥
nahee naik morat ang |

(એ કર્તવ્ય નિભાવવાથી) તે એક અંગ પણ ફેરવતો નથી.

ਇਕ ਪਾਵ ਠਾਢ ਅਭੰਗ ॥੨੭੮॥
eik paav tthaadt abhang |278|

તે એક પગ પર ઊભો હતો, તેના અંગોને સહેજ પણ વળ્યા વગર.278.

ਅਸਿ ਲੀਨ ਪਾਨਿ ਕਰਾਲ ॥
as leen paan karaal |

તેના હાથમાં ભયંકર તલવાર છે.

ਚਮਕੰਤ ਉਜਲ ਜ੍ਵਾਲ ॥
chamakant ujal jvaal |

એક ભયાનક તલવાર તેના હાથમાં અગ્નિની જ્વાળાની જેમ ચમકતી હતી અને

ਜਨ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਮਿਤ੍ਰ ॥
jan kaahoo ko nahee mitr |

જાણે તે કોઈનો મિત્ર ન હોય.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਰਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ॥੨੭੯॥
eih bhaat param pavitr |279|

કોઈની સાથે મિત્રતા હોય તેવું લાગતા વગર તે નિષ્ઠાપૂર્વક ઊભો હતો.279.

ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਉਚਾਵਤ ਪਾਉ ॥
nahee naik uchaavat paau |

(તે) એક પગ પણ ઉપાડતો નથી.

ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਸਾਧਤ ਦਾਉ ॥
bahu bhaat saadhat daau |

તે પોતાનો પગ સહેજ પણ ઊંચો કરી રહ્યો ન હતો અને તે ઘણી રીતે યુક્તિ રમવાની મુદ્રામાં હતો.

ਅਨਆਸ ਭੂਪਤਿ ਭਗਤ ॥
anaas bhoopat bhagat |

તે કોઈ પણ આશા વગર રાજાનો ભક્ત હતો.