શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1414


ਹਮਾਯੂ ਦਰਖ਼ਤੇ ਚੁ ਸਰਵੇ ਚਮਨ ॥੨੬॥
hamaayoo darakhate chu sarave chaman |26|

પીપળાના ઝાડ જેવો પાતળો અને ઊંચો, તમે કોણ છો?(26)

ਕਿ ਹੂਰੋ ਪਰੀ ਤੋ ਚੁ ਨੂਰੇ ਜਹਾ ॥
ki hooro paree to chu noore jahaa |

'તમે કાં તો આત્મા છો કે પરી?

ਕਿ ਮਾਹੇ ਫ਼ਲਕ ਆਫ਼ਤਾਬੇ ਯਮਾ ॥੨੭॥
ki maahe falak aafataabe yamaa |27|

'શું તમે આકાશમાં ચંદ્ર છો કે પૃથ્વી પર સૂર્ય છો?'(27)

ਨ ਹੂਰੋ ਪਰੀਅਮ ਨ ਨੂਰੇ ਜਹਾ ॥
n hooro pareeam na noore jahaa |

(તેણીએ જવાબ આપ્યો), 'ન તો હું પરી છું, ન તો વિશ્વની જ્ઞાની છું.

ਮਨਮ ਦੁਖ਼ਤਰੇ ਸ਼ਾਹਿਜਾ ਬਿਲਸਿਤਾ ॥੨੮॥
manam dukhatare shaahijaa bilasitaa |28|

'હું ઝબલિસ્તાનના રાજાની પુત્રી છું.'(28)

ਬ ਪੁਰਸ਼ਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਪਰਸਤਸ਼ ਨ ਮੂਦ ॥
b purashash daraamad parasatash na mood |

પછી, શીખવા પર (તે ભગવાન શિવ હતા), તેણીએ વિનંતી કરી,

ਬਨਿਜ਼ਦਸ਼ ਜ਼ੁਬਾ ਰਾ ਬ ਫ਼ੁਰਸਤ ਕਸੂਦ ॥੨੯॥
banizadash zubaa raa b furasat kasood |29|

તેણીનું મોં ખોલ્યું, અને (તેની વાર્તા) ખૂબ જ નરમાશથી કહી.(29)

ਬ ਦੀਦਨ ਤੁਰਾ ਮਨ ਬਸ ਆਜ਼ੁਰਗਦਹਅਮ ॥
b deedan turaa man bas aazuragadaham |

(શિવ બોલ્યા), 'તમને જોઈને હું ખૂબ જ દુઃખી થયો છું.

ਬਿਗੋਈ ਤੁ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦਹਅਮ ॥੩੦॥
bigoee tu har cheez bakhasheedaham |30|

'તમે જે ઈચ્છો છો તે હું તમને આપીશ.'(30)

ਬ ਹੰਗਾਮ ਪੀਰੀ ਜਵਾ ਮੇ ਸ਼ਵਮ ॥
b hangaam peeree javaa me shavam |

(તેણે કહ્યું) 'મારે વૃદ્ધાવસ્થામાંથી બહાર નીકળીને ફરીથી યુવાન બનવું જોઈએ,

ਬ ਮੁਲਕੇ ਹੁਮਾ ਯਾਰ ਮਨ ਮੇਰਵਮ ॥੩੧॥
b mulake humaa yaar man meravam |31|

'જેથી હું મારા પ્રેમીના દેશમાં જઈ શકું.'(31)

ਬਦਾਸ਼ਨ ਤੁ ਦਾਨੀ ਵਗਰ ਈਂ ਵਫ਼ਾ ॥
badaashan tu daanee vagar een vafaa |

(શિવએ કહ્યું) 'જો તને તારી બુદ્ધિ પ્રમાણે આ યોગ્ય લાગશે (તો હું તને વરદાન આપીશ),

ਬਯਾਦ ਆਮਦਸ਼ ਬਦਤਰ ਈਂ ਬੇਵਫ਼ਾ ॥੩੨॥
bayaad aamadash badatar een bevafaa |32|

'જો કે તે તમારા મગજમાં ખૂબ જ નમ્રતાથી આવી શકે છે.'(32)

ਵਜ਼ਾ ਜਾ ਬਿਆਮਦ ਬਗਿਰਦੇ ਚੁਚਾਹ ॥
vazaa jaa biaamad bagirade chuchaah |

વરદાન પ્રાપ્ત કર્યા પછી, તે કૂવા પર આવી,

ਕਜ਼ਾ ਜਾ ਅਜ਼ੋ ਬੂਦ ਨਖ਼ਜ਼ੀਰ ਗਾਹ ॥੩੩॥
kazaa jaa azo bood nakhazeer gaah |33|

જ્યાં તેનો પ્રેમી શિકાર કરવા આવતો હતો.(33)

ਬਸੈਰੇ ਦਿਗ਼ਰ ਰੋਜ਼ ਆਮਦ ਸ਼ਿਕਾਰ ॥
basaire digar roz aamad shikaar |

બીજા દિવસે તે શિકારી પાસે આવી,

ਚੁ ਮਿਨ ਕਾਲ ਅਜ਼ ਬਾਸ਼ਹੇ ਨੌ ਬਹਾਰ ॥੩੪॥
chu min kaal az baashahe nau bahaar |34|

જેની પાસે વસંતમાં સ્પેરો-હોક જેવી તીક્ષ્ણ વિશેષતાઓ હતી.(34)

ਕਿ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਪੇਸ਼ਸ਼ ਗਵਜ਼ਨੇ ਅਜ਼ੀਮ ॥
ki barakhaasat peshash gavazane azeem |

તેને જોઈને તે જંગલી ગાયની જેમ આગળ દોડવા લાગી.

ਰਵਾ ਕਰਦ ਅਸਪਸ਼ ਚੁ ਬਾਦੇ ਨਸੀਮ ॥੩੫॥
ravaa karad asapash chu baade naseem |35|

અને તેણે તેના ઘોડાને તીરની ઝડપે ઝડપી પાડ્યો.(35)

ਬਸੇ ਦੂਰ ਗਸ਼ਤਸ਼ ਨ ਮਾਦਹ ਦਿਗਰ ॥
base door gashatash na maadah digar |

તેઓ ખૂબ દૂર ગયા,

ਨ ਆਬੋ ਨ ਤੋਸਹ ਨ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਖ਼ਬਰ ॥੩੬॥
n aabo na tosah na az khud khabar |36|

જ્યાં પાણી અને ખોરાક ન હતો, અને તેઓ પોતાનામાં ખોવાઈ ગયા હતા.(36)

ਵਜ਼ਾ ਓ ਸ਼ਵਦ ਬਾ ਤਨੇ ਨੌਜਵਾ ॥
vazaa o shavad baa tane nauajavaa |

તેણી આગળ વધી અને શારીરિક રીતે તે યુવાન સાથે જોડાઈ,

ਨ ਹੂਰੋ ਪਰੀ ਆਫ਼ਤਾਬੇ ਜਹਾ ॥੩੭॥
n hooro paree aafataabe jahaa |37|

કારણ કે તેમના જેવું બીજું કોઈ નહોતું, ન તો આત્મા ન શરીર.(37)

ਬ ਦੀਦਨ ਵਜ਼ਾ ਸ਼ਾਹਿ ਆਸ਼ੁਫ਼ਤਹ ਗਸ਼ਤ ॥
b deedan vazaa shaeh aashufatah gashat |

તેણીની નજરમાં તરત જ, તે તેના પ્રેમમાં પડી ગયો હતો,

ਕਿ ਅਜ਼ ਖ਼ੁਦ ਖ਼ਬਰ ਰਫ਼ਤ ਵ ਅਜ਼ ਹੋਸ਼ ਦਸਤ ॥੩੮॥
ki az khud khabar rafat v az hosh dasat |38|

અને તેની ઇન્દ્રિયો અને ચેતના ગુમાવી દીધી (તેણીને મળીને).(38)

ਕਿ ਕਸਮੇ ਖ਼ੁਦਾ ਮਨ ਤੁਰਾ ਮੇ ਕੁਨਮ ॥
ki kasame khudaa man turaa me kunam |

(તેણે કહ્યું,) 'હું ભગવાનની કસમ ખાઉં છું કે મારે તમારી સાથે (પ્રેમ) કરવો જ જોઈએ,

ਕਿ ਅਜ਼ ਜਾਨ ਜਾਨੀ ਤੁ ਬਰਤਰ ਕੁਨਮ ॥੩੯॥
ki az jaan jaanee tu baratar kunam |39|

'કારણ કે હું તને મારા પોતાના જીવન કરતાં વધુ ચાહું છું.'(39)

ਉਜ਼ਰ ਕਰਦਉ ਚੂੰ ਦੁ ਸੇ ਚਾਰ ਬਾਰ ॥
auzar kardau choon du se chaar baar |

સ્ત્રી, માત્ર દેખાડો કરવા માટે, થોડીવાર ના પાડી,

ਹਮ ਆਖ਼ਰ ਬਗ਼ੁਫ਼ਤਮ ਵਜ਼ਾ ਕਰਦ ਕਾਰ ॥੪੦॥
ham aakhar bagufatam vazaa karad kaar |40|

પરંતુ, અંતે તેણીએ સ્વીકાર કર્યો.(40)

ਬੁਬੀਂ ਗਰਦਸ਼ੇ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਜ਼ਮਾ ॥
bubeen garadashe bevafaaee zamaa |

(કવિ કહે છે,) દુનિયાની બેવફાઈ જુઓ,

ਕਿ ਖ਼ੂੰਨੇ ਸਿਤਾਦਸ਼ ਨ ਮਾਦਸ਼ ਨਿਸ਼ਾ ॥੪੧॥
ki khoone sitaadash na maadash nishaa |41|

સિયાવશ (શાસકના પુત્રો)નો કોઈપણ અવશેષ વિના નાશ કરવામાં આવ્યો હતો.(41)

ਕੁਜਾ ਸ਼ਾਹਿ ਕੈ ਖ਼ੁਸਰਵੋ ਜ਼ਾਮ ਜ਼ਮ ॥
kujaa shaeh kai khusaravo zaam zam |

ક્યાં ગયા રાજાઓ, ખુસરો અને જમશેદ?

ਕੁਜਾ ਸ਼ਾਹਿ ਆਦਮ ਮੁਹੰਮਦ ਖ਼ਤੰਮ ॥੪੨॥
kujaa shaeh aadam muhamad khatam |42|

આદમ અને મુહમ્મદ ક્યાં છે? (42)

ਫ਼ਰੇਦੂੰ ਕੁਜਾ ਸ਼ਾਹਨ ਇਸਫ਼ੰਦਯਾਰ ॥
faredoon kujaa shaahan isafandayaar |

(સુપ્રસિદ્ધ) રાજાઓ, ફરૈદ, બાહ્મણ અને અસફંદ ક્યાં ગાયબ થઈ ગયા?

ਨ ਦਾਰਾਬ ਦਾਰਾ ਦਰਾਮਦ ਸ਼ੁਮਾਰ ॥੪੩॥
n daaraab daaraa daraamad shumaar |43|

ન તો દારબ, ન દારા આદરણીય છે.(43)

ਕੁਜਾ ਸ਼ਾਹਿ ਅਸਕੰਦਰੋ ਸ਼ੇਰ ਸ਼ਾਹ ॥
kujaa shaeh asakandaro sher shaah |

સિકંદર અને શેરશાહનું શું થયું?

ਕਿ ਯਕ ਹਮ ਨ ਮਾਦ ਅਸਤ ਜ਼ਿੰਦਹ ਬ ਜਾਹ ॥੪੪॥
ki yak ham na maad asat zindah b jaah |44|

તેમાંથી કોઈ બચ્યું નથી.(44)

ਕੁਜਾ ਸ਼ਾਹ ਤੈਮੂਰ ਬਾਬਰ ਕੁਜਾਸਤ ॥
kujaa shaah taimoor baabar kujaasat |

તેમુર શાહ અને બાબર કેવી રીતે વિખરાઈ ગયા?

ਹੁਮਾਯੂੰ ਕੁਜਾ ਸ਼ਾਹਿ ਅਕਬਰ ਕੁਜਾਸਤ ॥੪੫॥
humaayoon kujaa shaeh akabar kujaasat |45|

હમાયુ અને અકબર ક્યાં ગયા હતા?(45)

ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸੁਰਖ਼ ਰੰਗੇ ਫ਼ਿਰੰਗ ॥
bidih saakeeyaa surakh range firang |

(કવિ કહે છે) 'અરે! સાકી. મને યુરોપનો લાલ રંગનો વાઇન આપો.

ਖ਼ੁਸ਼ ਆਮਦ ਮਰਾ ਵਕਤ ਜ਼ਦ ਤੇਗ਼ ਜੰਗ ॥੪੬॥
khush aamad maraa vakat zad teg jang |46|

'જ્યારે હું યુદ્ધ દરમિયાન તલવાર ચલાવીશ ત્યારે મને આનંદ થશે.(46)

ਬ ਮਨ ਦਿਹ ਕਿ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਪਯੋਰਸ ਕੁਨਮ ॥
b man dih ki khud raa payoras kunam |

'મને આપો જેથી હું ચિંતન કરી શકું,

ਬ ਤੇਗ਼ ਆਜ਼ਮਾਈਸ਼ ਕੋਹਸ ਕੁਨਮ ॥੪੭॥੮॥
b teg aazamaaeesh kohas kunam |47|8|

'અને તલવારથી (દુષ્ટ શક્તિઓનો) નાશ કરો.'(47)(8)

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ik oankaar vaahiguroo jee kee fatah |

પ્રભુ એક છે અને વિજય સાચા ગુરુનો છે.

ਕਮਾਲਸ਼ ਕਰਾਮਾਤ ਆਜ਼ਮ ਕਰੀਮ ॥
kamaalash karaamaat aazam kareem |

તે નિરપેક્ષ, દિવ્ય, પ્રતિષ્ઠિત અને દયાળુ છે.

ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਰਾਜ਼ਕ ਰਹਾਕੋ ਰਹੀਮ ॥੧॥
razaa bakhash raazak rahaako raheem |1|

નિયતિ-પ્રબળ, ટકાવી રાખનાર, બંધન નાબૂદ કરનાર અને વિચારશીલ.(1)

ਬ ਜਾਕਰ ਦਿਹੰਦ ਈਂ ਜ਼ਮੀਨੋ ਜ਼ਮਾਨ ॥
b jaakar dihand een zameeno zamaan |

ભક્તોને તેમણે ધરતી, આકાશ આપ્યું છે.

ਮਲੂਕੋ ਮਲਾਯਕ ਹਮਹ ਆਂ ਜਹਾਨ ॥੨॥
malooko malaayak hamah aan jahaan |2|

ટેમ્પોરલ વર્લ્ડ અને સ્વર્ગ.(2)