ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 163
ਚਤੁਰਥ ਭਨ ਧਾਤ ਸਿਤੰ ਰੁਕਮੰ ॥
chaturath bhan dhaat sitan rukaman |સૌથી ઊંચો હું ચોથી સફેદ ધાતુ ચાંદી સાથે લોખંડ, સીસું અને સોનું ગણું છું
ਬਹੁਰੋ ਕਥਿ ਤਾਬਰ ਕਲੀ ਪਿਤਰੰ ॥
bahuro kath taabar kalee pitaran |પછી હું તાંબુ, તાંબુ અને પિત્તળ કહું છું.
ਕਥਿ ਅਸਟਮ ਜਿਸਤੁ ਹੈ ਧਾਤ ਧਰੰ ॥੯॥
kath asattam jisat hai dhaat dharan |9|પછી તાંબુ, ટીન અને પિત્તળનો ઉલ્લેખ કરતાં હું આઠમી ધાતુને જસત ગણું છું, જે પૃથ્વીની અંદર જોવા મળે છે.9.
ਉਪਧਾਤ ਕਥਨੰ ॥
aupadhaat kathanan |અપડેટ વર્ણન:
ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |ટોટક સ્ટેન્ઝા
ਸੁਰਮੰ ਸਿੰਗਰਫ ਹਰਤਾਲ ਗਣੰ ॥
suraman singaraf harataal ganan |સુરમા, શિંગર્ફ, ઘટ્ટ (ત્રણ ઉપધાત) ગણાય છે
ਚਤੁਰਥ ਤਿਹ ਸਿੰਬਲਖਾਰ ਭਣੰ ॥
chaturath tih sinbalakhaar bhanan |હવે હું જે નાની ધાતુઓ છે તેનું વર્ણન કરું છું: એન્ટિમોની, સિનાબાર, પીળો ઓર્પિમેન્ટ, બોમ્બેક્સ,
ਮ੍ਰਿਤ ਸੰਖ ਮਨਾਸਿਲ ਅਭ੍ਰਕਯੰ ॥
mrit sankh manaasil abhrakayan |મુર્દા સાંખ, મુનશીલ, અભરક
ਭਨਿ ਅਸਟਮ ਲੋਣ ਰਸੰ ਲਵਣੰ ॥੧੦॥
bhan asattam lon rasan lavanan |10|પોટાશ, શંખ, અભ્રક, આર્ટેમેસિયા અને કેલોમેલ.10.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |દોહરા
ਧਾਤੁ ਉਪਧਾਤ ਜਥਾ ਸਕਤਿ ਸੋਹੂੰ ਕਹੀ ਬਨਾਇ ॥
dhaat upadhaat jathaa sakat sohoon kahee banaae |આ ધાતુઓ, નાની ધાતુઓનું વર્ણન મેં મારી પોતાની સમજ પ્રમાણે કર્યું છે.
ਖਾਨਨ ਮਹਿ ਭੀ ਹੋਤ ਹੈ ਕੋਈ ਕਹੂੰ ਕਮਾਇ ॥੧੧॥
khaanan meh bhee hot hai koee kahoon kamaae |11|જે તેને મેળવવા ઈચ્છે છે તે તેને મેળવી શકે છે.11.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચૌપાઈ
ਰਤਨ ਉਪਰਤਨ ਨਿਕਾਸੇ ਤਬਹੀ ॥
ratan uparatan nikaase tabahee |રત્ના અને ઉપરતન (જ્યારે) બહાર આવ્યા, ત્યારે જ
ਧਾਤ ਉਪਧਾਤ ਦਿਰਬ ਮੋ ਸਬ ਹੀ ॥
dhaat upadhaat dirab mo sab hee |મુખ્ય અને ગૌણ ઝવેરાત તરીકે, મુખ્ય અને ગૌણ ધાતુઓ બહાર આવી
ਤਿਹ ਤਬ ਹੀ ਬਿਸਨਹਿ ਹਿਰ ਲਯੋ ॥
tih tab hee bisaneh hir layo |ત્યારે જ વિષ્ણુ એ બધાને લઈ ગયા.
ਅਵਰਨਿ ਬਾਟ ਅਵਰ ਨਹਿ ਦਯੋ ॥੧੨॥
avaran baatt avar neh dayo |12|તેઓને વિષ્ણુ લઈ ગયા અને બાકીની વસ્તુઓ બધામાં વહેંચી દીધી.12.
ਸਾਰੰਗ ਸਰ ਅਸਿ ਚਕ੍ਰ ਗਦਾ ਲੀਅ ॥
saarang sar as chakr gadaa leea |(સારંગા) ધનુષ્ય, બાણ, (નંદગા) ખડગ, (સુદર્શન) ચક્ર અને ગદા (વિષ્ણુએ પોતાની જાતને રાખ્યા હતા).
ਪਾਚਾਮਰ ਲੈ ਨਾਦ ਅਧਿਕ ਕੀਅ ॥
paachaamar lai naad adhik keea |તેણે પોતાની જાતને ધનુષ્ય અને બાણ, તલવાર, ચકલી, ગદા અને (પંચજનય) શંખ વગેરે લઈ લીધા.
ਸੂਲ ਪਿਨਾਕ ਬਿਸਹ ਕਰਿ ਲੀਨਾ ॥
sool pinaak bisah kar leenaa |પછી તે હસ્યો અને પિનાક નામનું ત્રિશૂળ હાથમાં પકડ્યું
ਸੋ ਲੈ ਮਹਾਦੇਵ ਕਉ ਦੀਨਾ ॥੧੩॥
so lai mahaadev kau deenaa |13|અને ત્રિશૂળ લઈને, પિનાક નામની ગાય અને તેના હાથમાં ઝેર, શ્વાને આપ્યું.
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |ભુજંગ પ્રયાત શ્લોક
ਦੀਯੋ ਇੰਦ੍ਰ ਐਰਾਵਤੰ ਬਾਜ ਸੂਰੰ ॥
deeyo indr aairaavatan baaj sooran |ઈન્દ્રને અરવત હાથી અને સૂર્યને ચાલશ્રવ ઘોડો આપ્યો.
ਉਠੇ ਦੀਹ ਦਾਨੋ ਜੁਧੰ ਲੋਹ ਪੂਰੰ ॥
autthe deeh daano judhan loh pooran |ઐરાવત નામના હાથી ઈન્દ્રને અને ઘોડો સૂર્યને આપવામાં આવ્યો હતો જેને જોઈને રાક્ષસોએ ભારે ક્રોધમાં આવીને યુદ્ધ કરવા માટે કૂચ કરી હતી.
ਅਨੀ ਦਾਨਵੀ ਦੇਖਿ ਉਠੀ ਅਪਾਰੰ ॥
anee daanavee dekh utthee apaaran |(તેમને જોઈને) રાક્ષસોની વિશાળ સેના પણ ઊભી થઈ ગઈ.
ਤਬੈ ਬਿਸਨ ਜੂ ਚਿਤਿ ਕੀਨੀ ਬਿਚਾਰੰ ॥੧੪॥
tabai bisan joo chit keenee bichaaran |14|રાક્ષસોની આગળ વધી રહેલી સેનાને જોઈને વિષ્ણુએ મનમાં વિચાર કર્યો.14.
ਅਥ ਨਰ ਨਾਰਾਇਣ ਅਵਤਾਰ ਕਥਨੰ ॥
ath nar naaraaein avataar kathanan |અહીં નર અને નારાયણ નામના અવતારોનું વર્ણન શરૂ થાય છે:
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |ભુજંગ પ્રયાત શ્લોક
ਨਰੰ ਅਉਰ ਨਾਰਾਇਣੰ ਰੂਪ ਧਾਰੀ ॥
naran aaur naaraaeinan roop dhaaree |(વિષ્ણુ) પુરુષ અને નારાયણ સ્વરૂપમાં
ਭਯੋ ਸਾਮੁਹੇ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰੰ ਸੰਭਾਰੀ ॥
bhayo saamuhe sasatr asatran sanbhaaree |નર અને નારાયણના રૂપમાં પ્રગટ થઈને, વિષ્ણુ, પોતાના શસ્ત્રો અને શસ્ત્રોનું સંચાલન કરીને, રાક્ષસ-દળોની સામે આવ્યા.
ਭਟੰ ਐਠਿ ਫੈਂਟੇ ਭੁਜੰ ਠੋਕਿ ਭੂਪੰ ॥
bhattan aaitth faintte bhujan tthok bhoopan |યોદ્ધાઓએ તેમના વસ્ત્રો ચુસ્તપણે બાંધ્યા અને રાજાઓએ તેમના હાથ માર્યા
ਬਜੇ ਸੂਲ ਸੇਲੰ ਭਏ ਆਪ ਰੂਪੰ ॥੧੫॥
baje sool selan bhe aap roopan |15|તે, તે યુદ્ધ, ત્રિશૂળ અને ભાલા એકબીજા સાથે અથડાવા લાગ્યા.15.
ਪਰਿਯੋ ਆਪ ਮੋ ਲੋਹ ਕ੍ਰੋਹੰ ਅਪਾਰੰ ॥
pariyo aap mo loh krohan apaaran |ભારે ક્રોધ સાથે એકબીજામાં શસ્ત્રો સાથે યુદ્ધ થયું.
ਧਰਿਯੋ ਐਸ ਕੈ ਬਿਸਨੁ ਤ੍ਰਿਤੀਆਵਤਾਰੰ ॥
dhariyo aais kai bisan triteeaavataaran |ભારે ગુસ્સામાં. સ્ટીલ-બાહુઓની મારામારી શરૂ થઈ અને આ સમયે વિષ્ણુએ તેમનો ત્રીજો અવતાર પ્રગટ કર્યો.
ਨਰੰ ਏਕੁ ਨਾਰਾਇਣੰ ਦੁਐ ਸਰੂਪੰ ॥
naran ek naaraaeinan duaai saroopan |એક નર સ્વરૂપ હતું અને બીજું નારાયણ સ્વરૂપ હતું.
ਦਿਪੈ ਜੋਤਿ ਸਉਦਰ ਜੁ ਧਾਰੇ ਅਨੂਪੰ ॥੧੬॥
dipai jot saudar ju dhaare anoopan |16|નર અને નારાયણ બંને સમાન સ્વરૂપો ધરાવતા હતા અને તેમની તેજો અપ્રતિમ ચમક ધારણ કરે છે.16.
ਉਠੈ ਟੂਕ ਕੋਪੰ ਗੁਰਜੰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
autthai ttook kopan gurajan prahaare |(યોદ્ધાઓ) ઉભા થયા અને ભાલાના ફટકાથી (લોખંડના માથા) હેલ્મેટ તોડી રહ્યા હતા.
ਜੁਟੇ ਜੰਗ ਕੋ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਜੁਝਾਰੇ ॥
jutte jang ko jang jodhaa jujhaare |હેલ્મેટ પહેરીને યોદ્ધાઓ ગદા વડે મારામારી કરી રહ્યા છે અને પરાક્રમી વીરો યુદ્ધમાં તલ્લીન છે.
ਉਡੀ ਧੂਰਿ ਪੂਰੰ ਛੁਹੀ ਐਨ ਗੈਨੰ ॥
auddee dhoor pooran chhuhee aain gainan |(તેમના યુદ્ધ દરમિયાન) ઉપર ઉડેલી ધૂળ આખા આકાશને ઢાંકી દેતી હતી.
ਡਿਗੇ ਦੇਵਤਾ ਦੈਤ ਕੰਪਿਯੋ ਤ੍ਰਿਨੈਨੰ ॥੧੭॥
ddige devataa dait kanpiyo trinainan |17|ધૂળમાં દેવો અને દાનવો બંને ભટકી ગયા હતા, અને ત્રણ આંખવાળા ભગવાન શિવ પણ ધ્રૂજતા હતા.17.
ਗਿਰੇ ਬੀਰ ਏਕੰ ਅਨੇਕੰ ਪ੍ਰਕਾਰੰ ॥
gire beer ekan anekan prakaaran |એક પછી એક યુદ્ધના નાયકો અનેક રીતે પડી રહ્યા હતા.
ਸੁਭੈ ਜੰਗ ਮੋ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਜੁਝਾਰੰ ॥
subhai jang mo jang jodhaa jujhaaran |ઘણા પ્રકારના યોદ્ધાઓ મેદાનમાં પડ્યા અને મહાન લડવૈયાઓ યુદ્ધમાં પ્રભાવશાળી દેખાતા હતા.
ਪਰੀ ਤਛ ਮੁਛੰ ਸਭੈ ਅੰਗ ਭੰਗੰ ॥
paree tachh muchhan sabhai ang bhangan |(યોદ્ધાઓની લાશો) વિકૃત અને વિકૃત થઈને મૂકે છે.
ਮਨੋ ਪਾਨ ਕੈ ਭੰਗ ਪੌਢੇ ਮਲੰਗੰ ॥੧੮॥
mano paan kai bhang pauadte malangan |18|બહાદુર લડવૈયાઓ, ટુકડાઓમાં કાપીને, પડવા લાગ્યા અને એવું લાગ્યું કે કુસ્તીબાજો શણ પીને નશામાં પડેલા છે.18.
ਦਿਸਾ ਮਉ ਨ ਆਈ ਅਨੀ ਦੈਤ ਰਾਜੰ ॥
disaa mau na aaee anee dait raajan |રાક્ષસ રાજાની સેના દેખાઈ નહિ (એટલે કે ભાગી ગઈ).
ਭਜੈ ਸਰਬ ਦੇਵੰ ਤਜੇ ਸਰਬ ਸਾਜੰ ॥
bhajai sarab devan taje sarab saajan |રાક્ષસોના વધુ દળો બીજી દિશામાંથી આવ્યા, જેને જોઈને દેવતાઓ, તેમની તમામ સામગ્રી છોડીને ભાગી ગયા.
ਗਿਰੇ ਸੰਜ ਪੁੰਜ ਸਿਰੰ ਬਾਹੁ ਬੀਰੰ ॥
gire sanj punj siran baahu beeran |(યુદ્ધભૂમિમાં ઘણા) યોદ્ધાઓના માથા, હાથ અને ઢાલ પડી ગયા હતા.
ਸੁਭੈ ਬਾਨ ਜਿਉ ਚੇਤਿ ਪੁਹਪੰ ਕਰੀਰੰ ॥੧੯॥
subhai baan jiau chet puhapan kareeran |19|અંગો મોટી સંખ્યામાં પડવા લાગ્યા અને ચૈત્ર માસમાં કપ્પરીના ફૂલોની જેમ તીરો શુભ દેખાતા હતા.19.