અસંખ્ય ગોમુખ, કરતાલ, ટ્રમ્પેટ,
ઢોલ, મૃદંગ, મુચંગ, નાગરે (વગેરે)
ભયાનક ધૂન 'ભભક ભભક' વગાડવા લાગી.
યોદ્ધાઓએ ધનુષ્ય ખેંચ્યું અને તીર છોડવાનું શરૂ કર્યું. 114.
ત્યાં લોહીના ખાડાઓ ભરાઈ ગયા.
તેમની વચ્ચે અસંખ્ય દિગ્ગજો દેખાયા.
(તેઓ) એકસાથે 'મારો મારો' બૂમો પાડવા લાગ્યા.
તેમની પાસેથી હજારો દૈત્યોનો જન્મ થયો. 115.
જ્યારે પૃથ્વી પર દુકાળ પડ્યો, ત્યારે તેઓને (મારીને)
ત્યારે લોહીથી લથપથ જમીનને શોભાયમાન કરવામાં આવશે.
અસંખ્ય દૈત્યો ઉભા થઈને તેમની પાસેથી ભાગી જતા
અને તીર, ધનુષ અને ભાલાનો ઉપયોગ કરવામાં આવશે. 116.
તેઓ ખૂબ ગુસ્સા સાથે આગળ આવતા.
દુષ્કાળે (તેમને) એક સાથે મારી નાખ્યા હોત.
તેમનું તમામ લોહી (પૃથ્વી પર) પડે છે.
પછી (તેની પાસેથી) દૈત્યોની સેના શિક્ષા કરશે. 117.
પછી અચાનક ભીષણ યુદ્ધ શરૂ થયું.
પૃથ્વીના છ પ્રથમ ઘોડાઓના ખૂર સાથે ઉડી ગયા.
(આમ સાતમાંથી) તેર સ્વર્ગ બન્યું
અને ત્યાં (માત્ર) એક જ નરક બચ્યું. 118.
અહીં, ભટાચર્જ (મહાકાલનો) યશ ગાતો હતો
અને ધાધી સાઈન કારખા (શ્લોક) નો પાઠ કરી રહ્યા હતા.
આ દરમિયાન કોલની શંકા વધી રહી હતી
અને તે (દુશ્મનોને) ચા અને ચા (તેમની ઈચ્છા મુજબ) અનેક પ્રકારના 'દુબહિયા' (બંને હાથ વડે શસ્ત્રો ચલાવતા) વડે મારી રહ્યો હતો.119.
(પૃથ્વી પર) પડી ગયેલા (રાક્ષસો)નું માંસ અને ફળ,
(તે) સારથિ, હાથી અને ઘોડેસવારોનું રૂપ ધારણ કરી રહી હતી.
(ત્યાં) કેટલા ભયંકર દૈત્યોનો જન્મ થયો,
(હવે) હું તેમનું સારી રીતે વર્ણન કરું છું. 120.
જેને એક આંખ અને એક જ પગ હતો
અને તેમની પાસે બે હજાર (અર્થાત્) અમિત ભુજ હતા.
તેમાંથી મોટા ભાગની પાંચ બાજુઓ હતી
અને (તેઓ) તેમના હાથમાં શસ્ત્રો અને બખ્તર લઈને આવ્યા હતા. 121.
(ઘણામાંથી) એક નાક, એક પગ
અને તેનો એક હાથ હતો અને તે આકાશમાં ફરતા હતા.
કેટલાકના અડધા અને કેટલાકના માથા મુંડાવવામાં આવ્યા હતા.
કેટલા કેસ પકડી રાખતા હતા અને દોડતા હતા (આકાશમાં). 122.
(તેમની વચ્ચે) એક શરાબની ટાંકી પી રહ્યો છે
અને દુનિયામાં એવા લોકો હતા જેઓ માણસોને ખાઈને જીવતા હતા.
(તે) વિશાળ ભાંગના દસ હજાર ઘડા
પીપીકે યુદ્ધમાં આવીને લડતા હતા. 123.
દ્વિ:
બાજરી તીર, વીંછી, બાણ અને (અન્ય) અપાર શસ્ત્રો વરસાવી રહી હતી.
ઉંચા અને નીચા, બહાદુર અને કાયર સમાન બનાવવામાં આવ્યા. 124.
ચોવીસ:
યુદ્ધના સાધનો લઈને
આવું ભયંકર યુદ્ધ થયું.
જ્યારે મહાન યુગ ગુસ્સે થયો,
ત્યારે જ અનેક દૈત્યોનો નાશ થયો. 125.