ક્રોધમાં આવેલા રાજાએ ઘણા પરાક્રમી યોદ્ધાઓને પછાડી દીધા
ગુસ્સે થઈને તેણે એક જ ક્ષણમાં મહાન નાયકોને મારી નાખ્યા
તેણે તેમના રથોને તોડી નાખ્યા અને પોતાના તીરોથી ઘણા હાથી અને ઘોડાઓને મારી નાખ્યા
રાજા રુદ્રની જેમ યુદ્ધના મેદાનમાં નાચ્યો અને જેઓ બચી ગયા તેઓ ભાગી ગયા.1452.
(રાજા યાદવની) સેનાને બલરામ અને કૃષ્ણ દ્વારા પરાજિત કરવામાં આવે છે અને હુમલો કરવામાં આવે છે.
સૈન્યને ભગાડીને પોતે ફરી દોડીને રાજા બલરામ અને કૃષ્ણ સાથે યુદ્ધ કરવા આવ્યો અને તેણે હાથમાં ભાલા, કુહાડી, ગદા, તલવાર વગેરે લઈને નિર્ભયતાથી યુદ્ધ કર્યું.
કવિ સ્યામ કહે છે, પછી (રાજા) ફરીથી ધનુષ્ય અને તીર લઈને હાથમાં પકડ્યા છે.
આ પછી તેણે પોતાના હાથમાં ધનુષ અને બાણ લીધા અને વાદળોમાંથી વરસાદના ટીપાંની જેમ કૃષ્ણના શરીરના કુંડને બાણોથી ભરી દીધા.1453.
દોહરા
જ્યારે કૃષ્ણના શરીરને (બાણથી) વીંધવામાં આવ્યું ત્યારે તેણે ઈન્દ્રના અસ્ત્રનું લક્ષ્ય રાખ્યું.
જ્યારે કૃષ્ણના શરીરને બાણોથી વીંધી દેવામાં આવ્યું ત્યારે તેમણે ઈન્દ્રસ્ત્ર નામનું બાણ પોતાના ધનુષ્યમાં મૂક્યું અને મંત્રોચ્ચાર કરીને તેને વિસર્જન કર્યું. 1454.
સ્વય્યા
ઈન્દ્ર વગેરે ભલે ગમે તેટલા બહાદુર હતા, પણ તીર છૂટતાની સાથે જ પૃથ્વી પર આવી ગયા.
તીર છૂટતાંની સાથે જ ઈન્દ્ર જેવા અનેક પરાક્રમી યોદ્ધાઓ પૃથ્વી પર પ્રગટ થયા અને રાજાને પોતાનું લક્ષ્ય બનાવીને તેઓ અગ્નિના તીરો છોડવા લાગ્યા.
રાજાએ તેનું ધનુષ્ય લઈને તે તીરોને અટકાવ્યા અને તેના તીરોથી તેણે પ્રગટ થયેલા યોદ્ધાઓને ઘાયલ કર્યા.
લોહીથી લપેટાયેલો અને ભયભીત થઈને દેવોના રાજા ઈન્દ્ર સમક્ષ પહોંચ્યો.1455.
કવિ શ્યામ કહે છે, સૂર્ય જેવા અનેક દેવો યોદ્ધાના ક્રોધથી ક્રોધિત થયા છે.
સૂર્ય જેવા પ્રતાપી યોદ્ધાઓ ક્રોધિત થઈ ગયા અને ભાલા, તલવાર, ગદા વગેરે લઈને રાજા ખડગ સિંહ સાથે યુદ્ધ કર્યું.
યુદ્ધના મેદાનમાં બધા ભેગા થયા છે. એ દ્રશ્યની સફળતાનું વર્ણન કવિએ આ રીતે કર્યું છે,
રાજાના ફૂલ જેવા તીરની સુગંધ લેવા માટે દેવ જેવી કાળી મધમાખીઓ એકઠી થઈ હોય તેમ તેઓ બધા એક જગ્યાએ ભેગા થયા.1456.
દોહરા
બધા પ્રગટ દેવતાઓએ રાજાને ચારેય દિશાઓથી ઘેરી લીધો
તે સમયે રાજાએ જે હિંમત બતાવી હતી તે હું હવે જણાવું છું. 1457.
કવિનું વક્તવ્ય:
સ્વય્યા
(ખડગ સિંહ) એ સૂર્યને બાર બાણોથી વીંધ્યો અને પછી ચંદ્રને દસ બાણોથી માર્યો.
તેણે સૂર્ય તરફ બાર અને ચંદ્રમા તરફ દસ બાણ છોડ્યા, તેણે ઈન્દ્ર તરફ સો બાણ છોડ્યા, જે તેના શરીરને વીંધીને બીજી બાજુ ગયા.
ત્યાં જે યક્ષો, દેવતાઓ, કિન્નરો, ગંધર્વો વગેરે હતા, રાજાએ તેમના તીરો વડે તેમને પછાડી દીધા.
ઘણા પ્રગટ દેવતાઓ યુદ્ધના મેદાનમાંથી ભાગી ગયા, પરંતુ ઘણા એવા હતા જેઓ મક્કમતાથી ઊભા હતા.1458.
જ્યારે ભયંકર યુદ્ધ શરૂ થયું, ત્યારે ઇન્દ્ર ગુસ્સે થયા અને તેમના હાથમાં ભાલો પકડ્યો.
જ્યારે યુદ્ધ સઘન રીતે શરૂ થયું, ત્યારે ક્રોધિત થઈને ઈન્દ્રએ પોતાના હાથમાં લેન્સ લીધો અને તેને રાજા (ખડગ સિંહ) તરફ હિંસક રીતે છોડ્યો.
(અગોન) ખડગ સિંહે ધનુષ્ય લીધું અને તીર વડે કાપ્યું (સાંગ). તેની ઉપમા આ પ્રમાણે છે
ખડગ સિંહે તેના તીર વડે ભાલાને એટલી સચોટ રીતે અટકાવી જાણે રાજાનું ગરુડ જેવું તીર ભાલા જેવી સ્ત્રી સર્પને ગળી ગયું હોય.1459.
ઇન્દ્ર વગેરે બાણોથી ભાગી ગયા
સૂર્ય, ચંદ્ર અને બીજા બધાએ યુદ્ધભૂમિનો ત્યાગ કર્યો અને તેઓના મનમાં અત્યંત ડર હતો
ઘાયલ થયા પછી, તેમાંથી ઘણા ભાગી ગયા અને તેમાંથી કોઈ ત્યાં રોકાયું નહીં
બધા દેવતાઓ શરમાઈને પોતપોતાના ધામમાં પાછા ગયા.1460.
દોહરા
જ્યારે બધા દેવો ભાગી ગયા ત્યારે રાજા અહંકારી બની ગયો
હવે તેણે ધનુષ્ય ખેંચ્યું અને કૃષ્ણ પર બાણો વરસાવ્યા.1461.
ત્યારે શ્રી કૃષ્ણ ક્રોધિત થઈ ગયા અને 'રચસ અસ્ત્ર' હાથમાં લીધું
ત્યારે કૃષ્ણે, તેના ક્રોધમાં, તેનું દૈત્યશાસ્ત્ર (રાક્ષસો માટેનો હાથ) બહાર કાઢ્યો અને આ અદ્ભુત બાણ પર મંત્રોચ્ચાર કર્યા પછી તેને છોડી દીધું.1462.
સ્વય્યા
તે તીરે ભયાનક રાક્ષસો બનાવ્યા, જેમની પાસે ડિસ્ક, કુહાડી હતી.
તેમના હાથમાં છરી, તલવાર, ઢાલ, ગદા અને લેન્સ
મારામારી કરવા માટે તેમના હાથમાં મોટી ગદા હતી, તેઓએ પાંદડા વગરના વૃક્ષો પણ ઉખેડી નાખ્યા હતા.
તેઓ રાજાને ડરાવવા લાગ્યા, તેમના દાંત બહાર કાઢ્યા અને તેમની આંખો લંબાવી.1463.
તેઓના માથા પર લાંબા વાળ હતા, તેઓ ભયાનક વસ્ત્રો પહેરતા હતા અને તેમના શરીર પર મોટા વાળ હતા