શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1113


ਭ੍ਰਾਤ ਭਗਨਿ ਕੇ ਭੇਦ ਕੋ ਸਕਤ ਨ ਭਯੋ ਪਛਾਨ ॥੨੨॥
bhraat bhagan ke bhed ko sakat na bhayo pachhaan |22|

ભાઈ બહેનનું રહસ્ય (સંપૂર્ણપણે) ઓળખી શક્યો નહીં. 22.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

સોર્થ:

ਰਮਤ ਭਯੋ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਪਾਯੋ ਨ ਕਛੁ ॥
ramat bhayo ruch maan bhed abhed paayo na kachh |

તેણે રસપૂર્વક રમણનો અભ્યાસ કર્યો અને તેને કશું અસ્પષ્ટ સમજાયું નહીં.

ਛੈਲੀ ਛਲ੍ਯੋ ਨਿਦਾਨ ਛੈਲ ਚਿਕਨਿਯਾ ਰਾਵ ਕੋ ॥੨੩॥
chhailee chhalayo nidaan chhail chikaniyaa raav ko |23|

આ રીતે છેખલીએ આખરે બાંકે અને સૌમ્ય રાજાને છેતર્યા. 23.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਬੇਸ੍ਵਾ ਕੇ ਭੂਖਨ ਜਬ ਧਰੈ ॥
besvaa ke bhookhan jab dharai |

જ્યારે તેણી વેશ્યાના ઝવેરાત પહેરે છે,

ਨਿਸ ਦਿਨ ਕੁਅਰ ਕਲੋਲੈ ਕਰੈ ॥
nis din kuar kalolai karai |

આથી તે દિવસ-રાત કુંવર સાથે રમતી હતી.

ਜਬ ਭਗਨੀ ਕੇ ਭੂਖਨ ਧਰਈ ॥
jab bhaganee ke bhookhan dharee |

જ્યારે તે તેની બહેનના દાગીના પહેરતી હતી

ਲਹੈ ਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ਕੋ ਕਰਈ ॥੨੪॥
lahai na ko raajaa ko karee |24|

તેથી રાજા તેની સાથે શું કરે છે તે કોઈ સમજી શકતું નથી. 24.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬਾਰਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੨॥੪੦੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau baarah charitr samaapatam sat subham sat |212|4074|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંવાદના 212મા અધ્યાયનું સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 212.4074. ચાલે છે

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਰਾਜਾ ਖੰਡ ਬੁਦੇਲ ਕੌ ਰੁਦ੍ਰ ਕੇਤੁ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥
raajaa khandd budel kau rudr ket tih naam |

બુંદેલ ખંડના રાજાનું નામ રુદ્ર કેતુ હતું.

ਸੇਵ ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਕਰਤ ਆਠਹੂੰ ਜਾਮ ॥੧॥
sev rudr kee rain din karat aatthahoon jaam |1|

તે રુદ્રની રાત-દિવસ આઠ કલાક સેવા કરતો. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਤੁ ਕ੍ਰਿਤ ਮਤੀ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਕੀ ॥
sree krit krit matee triy taa kee |

તેમની પત્નીનું નામ કૃતુ કૃત મતિ હતું.

ਔਰ ਨ ਬਾਲ ਰੂਪ ਸਮ ਵਾ ਕੀ ॥
aauar na baal roop sam vaa kee |

તેના જેવી બીજી કોઈ સ્ત્રી નહોતી.

ਤਾ ਸੋ ਨੇਹ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੌ ਭਾਰੋ ॥
taa so neh nripat kau bhaaro |

રાજાને તેના પર ખૂબ પ્રેમ હતો

ਨਿਜੁ ਮਨ ਕਰ ਤਾ ਕੇ ਦੈ ਡਾਰੋ ॥੨॥
nij man kar taa ke dai ddaaro |2|

અને તેનું હૃદય તેના હાથમાં આપ્યું. 2.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਸ੍ਰੀ ਮ੍ਰਿਗ ਨੇਤ੍ਰ ਸਰੂਪ ਅਤਿ ਦੁਹਿਤ ਤਾ ਕੀ ਏਕ ॥
sree mrig netr saroop at duhit taa kee ek |

તેમને એક પુત્રી હતી જે મૃગણાઈ જેવી દેખાતી હતી.

ਲਹਿ ਨ ਗਈ ਰਾਜਾ ਬਡੇ ਚਹਿ ਚਹਿ ਰਹੇ ਅਨੇਕ ॥੩॥
leh na gee raajaa badde cheh cheh rahe anek |3|

ઘણા મોટા રાજાઓ ઈચ્છવા છતાં મેળવી શક્યા નહિ. 3.

ਇੰਦ੍ਰ ਕੇਤੁ ਛਤ੍ਰੀ ਹੁਤੋ ਚਛੁ ਮਤੀ ਲਹਿ ਲੀਨ ॥
eindr ket chhatree huto chachh matee leh leen |

ઈન્દ્ર પાસે કેતુ નામની છત્ર હતી. ચાચુ મતીએ તેને જોયો

ਅਪਨੋ ਤੁਰਤ ਨਿਕਾਰਿ ਮਨੁ ਬੇਚਿ ਤਵਨ ਕਰ ਦੀਨ ॥੪॥
apano turat nikaar man bech tavan kar deen |4|

અને તેણે તેનું હૃદય લીધું અને તરત જ તેને વેચી દીધું. 4.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰੈ ॥
rain divas tih roop nihaarai |

રાત-દિવસ (તેણી) તેનું સ્વરૂપ જોતી

ਚਿਤ ਮੈ ਇਹੈ ਬਿਚਾਰੁ ਬਿਚਾਰੈ ॥
chit mai ihai bichaar bichaarai |

અને તે મનમાં એ જ વિચારતી હતી

ਐਸੋ ਛੈਲ ਕੈਸਹੂੰ ਪੈਯੈ ॥
aaiso chhail kaisahoon paiyai |

કોઈક રીતે આવા શેલ મેળવવા માટે

ਕਾਮ ਭੋਗ ਕਰਿ ਗਰੇ ਲਗੈਯੈ ॥੫॥
kaam bhog kar gare lagaiyai |5|

અને જાતીય આનંદ કર્યા પછી, હું તેને મારી ગરદન પર મૂકીશ. 5.

ਏਕ ਸਖੀ ਕਹ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਯੋ ॥
ek sakhee kah nikatt bulaayo |

(તેણે) એક સખીને પોતાની પાસે બોલાવી

ਮਨ ਭਾਵਨ ਕੇ ਸਦਨ ਪਠਾਯੋ ॥
man bhaavan ke sadan patthaayo |

અને તેના પ્રેમીના ઘરે મોકલી આપ્યો હતો.

ਸਹਿਚਰਿ ਤਾਹਿ ਤੁਰਤ ਲੈ ਆਈ ॥
sahichar taeh turat lai aaee |

સખી તરત જ તેની સાથે આવી

ਆਨਿ ਕੁਅਰਿ ਕਹ ਦਯੋ ਮਿਲਾਈ ॥੬॥
aan kuar kah dayo milaaee |6|

અને લાવ્યો અને કુમારી સાથે જોડાયો. 6.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਮਨ ਭਾਵੰਤ ਮੀਤ ਕੁਅਰਿ ਜਬ ਪਾਇਯੋ ॥
man bhaavant meet kuar jab paaeiyo |

જ્યારે કુમારીને ઈચ્છિત મિત્ર મળી ગયો

ਦ੍ਰਿੜ ਗਹਿ ਗਹਿ ਕਰ ਤਾ ਕੌ ਗਰੇ ਲਗਾਇਯੋ ॥
drirr geh geh kar taa kau gare lagaaeiyo |

તેથી તેને સારી રીતે પકડીને ગળે લગાડ્યો.

ਅਧਰਨ ਕੋ ਕਰਿ ਪਾਨ ਸੁ ਆਸਨ ਬਹੁ ਕੀਏ ॥
adharan ko kar paan su aasan bahu kee |

હોઠ કરડીને ઘણા આસનો કર્યા.

ਹੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਸੋਕ ਬਿਸਾਰਿ ਸਭੈ ਦੀਏ ॥੭॥
ho janam janam ke sok bisaar sabhai dee |7|

(આ રીતે) જન્મ-જન્મના દુ:ખ દૂર કર્યા. 7.

ਸਿਵ ਮੰਦਿਰ ਮੈ ਜਾਇ ਭੋਗ ਤਾ ਸੌ ਕਰੈ ॥
siv mandir mai jaae bhog taa sau karai |

(તે) શિવ મંદિરમાં જતી અને તેની સાથે લિપ્ત થતી.

ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਕਛੁ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰੈ ॥
mahaa rudr kee kaan na kachh chit mai dharai |

મહા રુદ્રના મનમાં મનમાં કશું જ બાકી ન રહ્યું.

ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਜੁਰਕੈ ਖਾਟ ਸੁ ਘੰਟ ਬਜਾਵਹੀ ॥
jayon jayon jurakai khaatt su ghantt bajaavahee |

માંજીનો અવાજ આવતા જ (તે) ઘડિયાળના કાંટા વાગશે.

ਹੋ ਪੂਰਿ ਤਵਨ ਧੁਨਿ ਰਹੈ ਨ ਜੜ ਕਛੁ ਪਾਵਹੀ ॥੮॥
ho poor tavan dhun rahai na jarr kachh paavahee |8|

(ત્યાં) તે ઘડીની ધૂન સંપૂર્ણ હશે અને કોઈ મૂર્ખ તેને સમજી શકશે નહીં. 8.

ਏਕ ਦਿਵਸ ਪੂਜਤ ਸਿਵ ਨ੍ਰਿਪ ਗਯੋ ਆਇ ਕੈ ॥
ek divas poojat siv nrip gayo aae kai |

એક દિવસ (તેમના દ્વારા) શિવની પૂજા કરતી વખતે રાજા (ત્યાં) આવ્યા.

ਸੁਤਾ ਸਹਚਰੀ ਪਿਤੁ ਪ੍ਰਤਿ ਦਈ ਉਠਾਇ ਕੈ ॥
sutaa sahacharee pit prat dee utthaae kai |

દીકરીએ સખીને ઉછેરીને તેના પિતા પાસે મોકલી.

ਜਾਇ ਰਾਵ ਕੇ ਤੀਰ ਸਖੀ ਤੁਮ ਯੌ ਕਹੌ ॥
jaae raav ke teer sakhee tum yau kahau |

(તેણે કહ્યું) હે સખી! રાજા પાસે જઈને આમ કહે

ਹੋ ਹਮ ਪੂਜਾ ਹ੍ਯਾਂ ਕਰਤ ਘਰੀ ਦ੍ਵੈ ਤੁਮ ਰਹੌ ॥੯॥
ho ham poojaa hayaan karat gharee dvai tum rahau |9|

કે હું (કુમારી) અહીં પૂજા કરું છું, (તેમ છતાં) તમે બે કલાક રહો. 9.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਸ੍ਰੀ ਸਿਵ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰਤ ਹਮਰੀ ਸੁਤਾ ਬਨਾਇ ॥
sree siv kee poojaa karat hamaree sutaa banaae |

(રાજાએ કહ્યું) અમારી પુત્રી ભગવાન શિવની પૂજા કરે છે.

ਘਰੀ ਦ੍ਵੈ ਕੁ ਹਮ ਬੈਠਿ ਹ੍ਯਾਂ ਬਹੁਰਿ ਪੂਜ ਹੈ ਜਾਇ ॥੧੦॥
gharee dvai ku ham baitth hayaan bahur pooj hai jaae |10|

(તેથી) અહીં બે ઘડી બેસીશું, પછી પૂજા કરવા જઈશું. 10.