શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1361


ਜਿਤੇ ਦੈਤ ਢੂਕੇ ਮਹਾ ਬਾਹੁ ਭਾਰੇ ॥
jite dait dtooke mahaa baahu bhaare |

ઘણા ભારે સશસ્ત્ર જાયન્ટ્સ ત્યાં પડેલા છે,

ਤਿਤ੍ਰਯੋ ਕਾ ਗਿਰਾ ਆਨਿ ਕੈ ਸ੍ਰੋਨ ਭੂ ਪੈ ॥
titrayo kaa giraa aan kai sron bhoo pai |

તેઓનું લોહી પૃથ્વી પર પડ્યું

ਉਠੇ ਨੇਕ ਜੋਧਾ ਮਹਾ ਭੀਮ ਰੂਪੇ ॥੪੮॥
autthe nek jodhaa mahaa bheem roope |48|

અને તેની પાસેથી ઘણા મોટા કદના મહાન યોદ્ધાઓ ઉભા થયા. 48.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਤਿਨ ਕੀ ਭੂਮਿ ਜੁ ਮੇਜਾ ਪਰਹੀ ॥
tin kee bhoom ju mejaa parahee |

તેમનું ફળ પૃથ્વી પર પડ્યું,

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਦੈਤ ਬਪੁ ਧਰਹੀ ॥
tin te amit dait bap dharahee |

અસંખ્ય દૈત્યોએ પણ તેમની પાસેથી શરીર ધારણ કર્યું.

ਸ੍ਰੋਨ ਗਿਰੈ ਤਿਨ ਕੋ ਧਰ ਮਾਹੀ ॥
sron girai tin ko dhar maahee |

તેમનું લોહી જે પૃથ્વી પર પડે છે,

ਰਥੀ ਗਜੀ ਬਾਜੀ ਹ੍ਵੈ ਜਾਹੀ ॥੪੯॥
rathee gajee baajee hvai jaahee |49|

તેઓ રાઠી (રથ), ગાજી (હાથી) અને બાજી (ઘોડા) બનશે. 49.

ਪ੍ਰਾਨ ਤਜਤ ਸ੍ਵਾਸਾ ਅਰਿ ਤਜੈ ॥
praan tajat svaasaa ar tajai |

જ્યારે શત્રુઓ પોતાનો જીવ આપી દેતા શ્વાસ લે છે,

ਤਿਨ ਤੇ ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਹ੍ਵੈ ਭਜੈ ॥
tin te amit asur hvai bhajai |

તેથી તેમાંથી ઘણા દૈત્યો જન્મ્યા અને ભાગ્યા.

ਕਿਤਕ ਅਸੁਰ ਡਾਰਤ ਭੂਅ ਲਾਰੈ ॥
kitak asur ddaarat bhooa laarai |

જમીન પર કેટલા દૈત્યો શરમાતા હતા,

ਤਿਨ ਤੇ ਅਨਿਕ ਦੈਤ ਤਨ ਧਾਰੈ ॥੫੦॥
tin te anik dait tan dhaarai |50|

ઘણા દિગ્ગજો તેમની પાસેથી શરીર ધારણ કરતા હતા. 50.

ਤਿਨ ਤੇ ਤਜਤ ਅਸੁਰ ਜੇ ਸ੍ਵਾਸਾ ॥
tin te tajat asur je svaasaa |

દૈત્યોનો શ્વાસ લેનારાઓમાંથી,

ਤਿਨ ਤੇ ਦਾਨਵ ਹੋਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸਾ ॥
tin te daanav hohi prakaasaa |

તેમાંથી (અન્ય) દૈત્યો દેખાતા હતા.

ਕਿਤਕ ਮਰਤ ਕੈ ਤਰੁਨਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
kitak marat kai tarun sanghaare |

એક સ્ત્રી (બાલા) ને મારીને કેટલા દૈત્યોને મારી નાખ્યા.

ਦਸੌ ਦਿਸਿਨ ਮਹਿ ਅਸੁਰ ਨਿਹਾਰੇ ॥੫੧॥
dasau disin meh asur nihaare |51|

જાયન્ટ્સ દરેક જગ્યાએ જોવા મળે છે. 51.

ਚਿਤ ਮੋ ਕਿਯਾ ਕਾਲਕਾ ਧ੍ਯਾਨਾ ॥
chit mo kiyaa kaalakaa dhayaanaa |

કાલકાએ ચિત્તમાં ધ્યાન કર્યું,

ਦਰਸਨ ਦਿਯਾ ਆਨਿ ਭਗਵਾਨਾ ॥
darasan diyaa aan bhagavaanaa |

(તો) ભગવાને આવીને દર્શન આપ્યા.

ਕਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਚਰਨਨ ਉਠਿ ਪਰੀ ॥
kar pranaam charanan utth paree |

બાલા ઉભા થયા અને પ્રણામ કરીને તેમના પગે પડ્યા

ਬਿਨਤੀ ਭਾਤਿ ਅਨਿਕ ਤਨ ਕਰੀ ॥੫੨॥
binatee bhaat anik tan karee |52|

અને ઘણી રીતે વિનંતી કરી. 52.

ਸਤਿ ਕਾਲ ਮੈ ਦਾਸ ਤਿਹਾਰੀ ॥
sat kaal mai daas tihaaree |

ઓ શનિવાર! હું તમારી દાસી છું.

ਅਪਨੀ ਜਾਨਿ ਕਰੋ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੀ ॥
apanee jaan karo pratipaaree |

(મને) જાણીને અનુસરો.

ਗੁਨ ਅਵਗੁਨ ਮੁਰ ਕਛੁ ਨ ਨਿਹਾਰਹੁ ॥
gun avagun mur kachh na nihaarahu |

મારા ગુણ અને અવગુણ જોશો નહિ

ਬਾਹਿ ਗਹੇ ਕੀ ਲਾਜ ਬਿਚਾਰਹੁ ॥੫੩॥
baeh gahe kee laaj bichaarahu |53|

અને હાથ પકડવાની લોજ રાખો. 53.

ਹਮ ਹੈ ਸਰਨਿ ਤੋਰ ਮਹਾਰਾਜਾ ॥
ham hai saran tor mahaaraajaa |

હે મહારાજ ! હું તમારા આશ્રય હેઠળ છું.

ਤੁਮ ਕਹ ਬਾਹਿ ਗਹੇ ਕੀ ਲਾਜਾ ॥
tum kah baeh gahe kee laajaa |

તમારી પાસે પકડવા માટે એક હાથ છે.

ਜੌ ਤਵ ਭਗਤ ਨੈਕ ਦੁਖ ਪੈ ਹੈ ॥
jau tav bhagat naik dukh pai hai |

જો તમારા ભક્તને થોડું પણ દુઃખ થાય,

ਦੀਨ ਦ੍ਰਯਾਲ ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਰਦੁ ਲਜੈ ਹੈ ॥੫੪॥
deen drayaal prabh birad lajai hai |54|

તો હે દીનદયાળ પ્રભુ! (તમારી) રીતભાત નબળી છે. 54.

ਔ ਕਹ ਲਗ ਮੈ ਕਰੌ ਪੁਕਾਰਾ ॥
aau kah lag mai karau pukaaraa |

હું ગમે તેટલું રડી લઉં,

ਤੈ ਘਟ ਘਟ ਕੀ ਜਾਨ ਨਿਹਾਰਾ ॥
tai ghatt ghatt kee jaan nihaaraa |

તમે બધા જાણતા છો.

ਕਹੀ ਏਕ ਕਰਿ ਸਹਸ ਪਛਿਨਯਹੁ ॥
kahee ek kar sahas pachhinayahu |

(તમે મને ઓળખો છો) એક વખત હજાર વાર કહે છે.

ਆਪੁ ਆਪਨੇ ਬਿਰਦਹਿ ਜਨਿਯਹੁ ॥੫੫॥
aap aapane biradeh janiyahu |55|

(તમે) તમારા પોતાના વર્તનને જાણો છો. 55.

ਹੜ ਹੜ ਸੁਨਤ ਕਾਲ ਬਚ ਹਸਾ ॥
harr harr sunat kaal bach hasaa |

આ શબ્દો સાંભળીને કાલ હસી પડ્યો

ਭਗਤ ਹੇਤ ਕਟਿ ਸੌ ਅਸਿ ਕਸਾ ॥
bhagat het katt sau as kasaa |

અને ભક્તે તલવારને તાળા સાથે (રક્ષણ માટે) બાંધી દીધી.

ਚਿੰਤ ਨ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸੁਰ ਸੰਘਰਿ ਹੌ ॥
chint na kar mai asur sanghar hau |

(અને કહ્યું, હે બાળક!) ચિંતા ન કર, હું દૈત્યોને મારીશ

ਸਕਲ ਸੋਕ ਭਗਤਨ ਕੋ ਹਰਿ ਹੌ ॥੫੬॥
sakal sok bhagatan ko har hau |56|

અને હું ભક્તોના બધા દુ:ખ દૂર કરીશ. 56.

ਅਮਿਤ ਅਸੁਰ ਉਪਜੇ ਥੇ ਜਹਾ ॥
amit asur upaje the jahaa |

જ્યાં અમિત દેવંતનો જન્મ થયો હતો.

ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਭਯੋ ਕਾਲ ਚਲਿ ਤਹਾ ॥
praapat bhayo kaal chal tahaa |

ફોન કરીને ત્યાં પહોંચ્યો.

ਚਹੂੰ ਕਰਨ ਕਰਿ ਸਸਤ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
chahoon karan kar sasatr prahaare |

(તેણે) ચાર હાથ વડે શસ્ત્રો ચલાવ્યા

ਦੈਤ ਅਨੇਕ ਮਾਰ ਹੀ ਡਾਰੇ ॥੫੭॥
dait anek maar hee ddaare |57|

અને અનેક દૈત્યોને મારી નાખ્યા. 57.

ਤਿਨ ਤੇ ਪਰਾ ਸ੍ਰੋਨ ਜੇ ਭੂ ਪਰ ॥
tin te paraa sron je bhoo par |

તેમનું લોહી જે પૃથ્વી પર પડ્યું,

ਅਸੁਰ ਅਮਿਤ ਧਾਵਤ ਭੇ ਉਠਿ ਕਰਿ ॥
asur amit dhaavat bhe utth kar |

(તેનાથી) અસંખ્ય દૈત્યો ઊભા થયા (એટલે કે જન્મ્યા) અને દોડવા લાગ્યા.

ਤਿਨ ਤੇ ਚਲਤ ਸ੍ਵਾਸ ਤੇ ਛੂਟੇ ॥
tin te chalat svaas te chhootte |

તેમના હલનચલન સાથે બહાર આવતા શ્વાસોમાંથી

ਅਮਿਤ ਦੈਤ ਰਨ ਕਹ ਉਠਿ ਜੂਟੇ ॥੫੮॥
amit dait ran kah utth jootte |58|

અસંખ્ય દિગ્ગજો જન્મ્યા અને યુદ્ધમાં જોડાયા. 58.

ਤੇ ਸਭ ਕਾਲ ਤਨਿਕ ਮੋ ਮਾਰੇ ॥
te sabh kaal tanik mo maare |

કૉલે તેમને તરત જ મારી નાખ્યા

ਚਲਤ ਭਏ ਭੂਅ ਰੁਧਿਰ ਪਨਾਰੇ ॥
chalat bhe bhooa rudhir panaare |

અને પૃથ્વી પર લોહી વહેતું હતું.

ਉਪਜਿ ਅਸੁਰ ਤਾ ਤੇ ਬਹੁ ਠਾਢੇ ॥
aupaj asur taa te bahu tthaadte |

તેમની પાસેથી અનેક દિગ્ગજોનો જન્મ થયો

ਧਾਵਤ ਭਏ ਰੋਸ ਕਰਿ ਗਾਢੇ ॥੫੯॥
dhaavat bhe ros kar gaadte |59|

અને ખૂબ ગુસ્સે થઈને તેઓએ હુમલો કરવાનું શરૂ કર્યું. 59.