શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 897


ਬਹੁਰਿ ਆਪਨੇ ਧਾਮ ਨ ਜੈਹੈ ॥
bahur aapane dhaam na jaihai |

'કોઈ પણ સ્ત્રી જે તેને જોશે, તે તેની હોશ જાળવી શકશે નહીં,

ਤਾਹੀ ਪੈ ਆਸਿਕ ਹ੍ਵੈ ਰਹਿ ਹੈ ॥
taahee pai aasik hvai reh hai |

તેણી તેના માટે વ્યસની બની જાય છે

ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੋ ਜ੍ਯੋਂ ਨਿਤ ਕਹਿ ਹੈ ॥੯॥
raam naam ko jayon nit keh hai |9|

'અને જે રીતે તેણીએ શ્રી રામને યાદ કર્યા, તે તમારા પુત્રને યાદ કરશે.(9)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਤਵ ਸੁਤ ਕੋ ਜੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਨੈਕੁ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ਨਿਤ ॥
tav sut ko jo isatree naik nihar hai nit |

'કોઈ પણ સ્ત્રી, જે તમારા પુત્રની સામે આવશે, તે કદાચ બહુ ઓછી હશે.

ਸ੍ਰੀ ਰਾਘਵ ਕੇ ਨਾਮ ਜ੍ਯੋਂ ਸਦਾ ਸੰਭਰਿ ਹੈ ਚਿਤ ॥੧੦॥
sree raaghav ke naam jayon sadaa sanbhar hai chit |10|

'શ્રી રાઘવ રામની જેમ, તે તેને હંમેશ માટે વહાલ કરશે.'(10)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨੁ ਪਾਯੋ ॥
jab raanee aaise sun paayo |

જ્યારે રાણીએ આ સાંભળ્યું

ਬੋਲਿ ਸਾਹੁ ਕੋ ਧਾਮ ਪਠਾਯੋ ॥
bol saahu ko dhaam patthaayo |

જ્યારે રાણીએ આ વિશે વિચાર્યું, ત્યારે તેણે શાહને તેના ઘરે બોલાવ્યો.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਆਸਨ ਤਿਹ ਦੀਨੋ ॥
bhaat bhaat aasan tih deeno |

તેની સાથે આસનો આપ્યા

ਉਰ ਅਪਨੇ ਤੇ ਜੁਦਾ ਨ ਕੀਨੋ ॥੧੧॥
aur apane te judaa na keeno |11|

તેણીએ તેને વિવિધ મુદ્રાઓ પ્રદાન કરી અને તેને દૂર જવા દીધો નહીં. (11)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਤਬ ਲਗ ਰਾਜਾ ਤੁਰਤ ਹੀ ਧਾਮ ਗਯੋ ਤਿਹ ਆਇ ॥
tab lag raajaa turat hee dhaam gayo tih aae |

ત્યારે એકાએક રાજા તે જગ્યાએ આવ્યા.

ਚਾਰਿ ਮਮਟਿ ਯਹਿ ਤਹ ਦਯੋ ਸੋਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਉਪਜਾਇ ॥੧੨॥
chaar mamatt yeh tah dayo sok hridai upajaae |12|

પીડિત હૃદય સાથે, તેણીએ તેને ટાવર ઉપર ધકેલી દીધો.(12)

ਦੋ ਸੈ ਗਜ ਦੋ ਬੈਰਕੈ ਲੀਨੀ ਸਾਹੁ ਮੰਗਾਇ ॥
do sai gaj do bairakai leenee saahu mangaae |

શાહે, પછી, દરેક 200 યાર્ડની બે વાંસની લાકડીઓ એકત્રિત કરી

ਬਡੀ ਧੁਜਨ ਸੌ ਬਾਧਿ ਕੈ ਬਾਧੀ ਭੁਜਨ ਬਨਾਇ ॥੧੩॥
baddee dhujan sau baadh kai baadhee bhujan banaae |13|

અને ખૂબ મોટા બંટીંગ દ્વારા, તેણે તેની સાથે તેના હાથ બાંધ્યા.(l3)

ਰੂੰਈ ਮਨਿ ਕੁ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ਅੰਗ ਲਈ ਲਪਟਾਇ ॥
roonee man ku mangaae kai ang lee lapattaae |

તેણે એક ક્વિન્ટલ કપાસ અને વૂફ માંગ્યા અને તેને તેની આસપાસ વીંટાળ્યા.

ਬਾਧਿ ਘੋਘਰੋ ਪਵਨ ਲਖਿ ਕੂਦਤ ਭਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥੧੪॥
baadh ghogharo pavan lakh koodat bhayo risaae |14|

જ્યારે ઝડપી પવન આવ્યો, ત્યારે તેણે પોતાની જાતને ધક્કો માર્યો (નાળા ઉપર)(I4)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਜ੍ਯੋਂ ਜ੍ਯੋਂ ਪਵਨ ਝਲਾਤੋ ਆਵੈ ॥
jayon jayon pavan jhalaato aavai |

જેમ પવન ફૂંકાય છે,

ਧੀਮੈ ਧੀਮੈ ਤਰਕਹ ਜਾਵੈ ॥
dheemai dheemai tarakah jaavai |

જેમ જેમ પવન ફૂંકાયો, તે ખૂબ જ ધીરે ધીરે દૂર સરકી ગયો.

ਦੁਹੂੰ ਬੈਰਕਨ ਸਾਹੁ ਉਡਾਰਿਯੋ ॥
duhoon bairakan saahu uddaariyo |

બંને ધ્વજ શાહને લહેરાવ્યા હતા

ਗਹਿਰੀ ਨਦੀ ਬਿਖੈ ਲੈ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੫॥
gahiree nadee bikhai lai ddaariyo |15|

બે વાંસની મદદથી તેને ઊંડી નાળામાં ફૂંકવામાં આવ્યો.(15)

ਘੋਘਰਨ ਜੋਰ ਨਦੀ ਨਰ ਤਰਿਯੋ ॥
ghogharan jor nadee nar tariyo |

(તે) વ્યક્તિએ ખોખરા (કબરો)ના બળથી નદી પાર કરી.

ਧੁਜਨ ਹੇਤ ਤਹ ਹੁਤੋ ਉਬਰਿਯੋ ॥
dhujan het tah huto ubariyo |

વૂફની મદદથી તે તરી ગયો અને વાંસનો ઉપયોગ કરીને તે પાર ગયો.

ਰੂੰਈ ਤੇ ਕਛੁ ਚੋਟ ਨ ਲਾਗੀ ॥
roonee te kachh chott na laagee |

રૂન (લપેટાઈ જવાને કારણે) કોઈ ટાંકા આવ્યા નથી.

ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਇ ਗਯੋ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧੬॥
praan bachaae gayo baddabhaagee |16|

તેની આસપાસના કપાસને જોતા તેને કોઈ ઈજા થઈ ન હતી અને તે પોતાનો જીવ બચાવવામાં સક્ષમ હતો.(16)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਜਬ ਤਾ ਕੋ ਜੀਵਤ ਸੁਨ੍ਯੋ ਰਾਨੀ ਸ੍ਰਵਨਨ ਮਾਹਿ ॥
jab taa ko jeevat sunayo raanee sravanan maeh |

જ્યારે રાનીએ સાંભળ્યું કે તે પોતાનો જીવ લઈને ભાગી ગયો છે.

ਯਾ ਦਿਨ ਸੋ ਸੁਖ ਜਗਤ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਕਹੂੰ ਕੋਊ ਨਾਹਿ ॥੧੭॥
yaa din so sukh jagat mai kahiyo kahoon koaoo naeh |17|

વિશ્વમાં અન્ય કોઈ સમાચાર નહોતા જે તેણીને વધુ ખુશ કરી શકે.(17)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਕੂਦਿ ਸਾਹੁ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਯੋ ॥
kood saahu jo praan bachaayo |

શાહે કૂદીને જે જીવ બચાવ્યા હતા,

ਤਿਨ ਰਾਜੈ ਕਛੁ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥
tin raajai kachh bhed na paayo |

નદીમાં કૂદીને, શાહે પોતાને બચાવ્યો અને રાજા કંઈપણ શોધી શક્યા નહીં.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਧੀਰਜ ਮਨ ਭਯੋ ॥
tab raanee dheeraj man bhayo |

પછી રાનીના મનમાં ધીરજ આવી ગઈ

ਚਿਤ ਜੁ ਹੁਤੋ ਸਕਲ ਭ੍ਰਮ ਗਯੋ ॥੧੮॥
chit ju huto sakal bhram gayo |18|

પછી રાનીએ રાહત અનુભવી અને તેણે આભાર માન્યો કે રહસ્ય બહાર આવ્યું નથી.(180)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਬਹਤਰੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੭੨॥੧੨੭੬॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade bahataro charitr samaapatam sat subham sat |72|1276|afajoon|

રાજા અને મંત્રીના શુભ ચરિત્ર સંવાદની સિત્તેરમી ઉપમા, આશીર્વાદ સાથે પૂર્ણ. (72)(1274)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਬਜਵਾਰੇ ਬਨਿਯਾ ਰਹੈ ਕੇਵਲ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮ ॥
bajavaare baniyaa rahai keval taa ko naam |

બજવાડા શહેરમાં કેવલ નામનો એક શાહ રહેતો હતો.

ਨਿਸੁ ਦਿਨੁ ਕਰੈ ਪਠਾਨ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਗਰੋ ਕਾਮ ॥੧॥
nis din karai patthaan ke grih ko sagaro kaam |1|

દિવસ-રાત, તે પઠાણના ઘરે તમામ પ્રકારના કામ કરતો હતો.(1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ

ਸੁੰਦਰ ਤ੍ਰਿਯ ਤਾ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਰਹੈ ॥
sundar triy taa kai grih rahai |

તેના ઘરમાં એક સુંદર સ્ત્રી રહેતી હતી.

ਪੁਹਪ ਵਤੀ ਤਾ ਕੋ ਜਗ ਚਹੈ ॥
puhap vatee taa ko jag chahai |

તેમના ઘરમાં એક સ્ત્રી રહેતી હતી, જેનું નામ પોહાપ વાટી હતું.

ਬਾਕੇ ਸੰਗ ਨੇਹੁ ਤਿਨ ਲਾਯੋ ॥
baake sang nehu tin laayo |

તેણે (એક) બાંકે (નામવાળી વ્યક્તિ) સાથે પ્રેમ કર્યો.

ਕੇਵਲ ਕੋ ਚਿਤ ਤੇ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੨॥
keval ko chit te bisaraayo |2|

તેણી એક મિત્ર સાથે પ્રેમમાં પડી અને તેના પતિની અવગણના કરી.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહીરા

ਏਕ ਦਿਵਸ ਕੇਵਲ ਗਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਕੌਨੇ ਕਾਜ ॥
ek divas keval gayo grih ko kauane kaaj |

એકવાર, કેવલ કોઈ કામ માટે તેના ઘરે આવ્યો,

ਦੇਖੈ ਕ੍ਯਾ ਨਿਜੁ ਤ੍ਰਿਯ ਭਏ ਬਾਕੋ ਰਹਿਯੋ ਬਿਰਾਜ ॥੩॥
dekhai kayaa nij triy bhe baako rahiyo biraaj |3|

અને તેણે જોયું કે સ્ત્રી અને તેના પ્રેમી ત્યાં બેઠેલા હતા.(3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોપાઈ