ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી દસમ ગ્રંથ
પાન - 937
ਜਨੁ ਸਾਵਕ ਸਾਯਕ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥
jan saavak saayak ke maare |તેના દેખાવમાં શિકારી માટે હરણની નજર જેવી આકર્ષક અસર હતી.
ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝ ਕੇ ਰਹੈ ॥
chit mai adhik reejh ke rahai |(તે) ચિત્તમાં ખૂબ પ્રસન્ન રહે છે
ਰਾਝਨ ਰਾਝਨ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੈ ॥੨॥
raajhan raajhan mukh te kahai |2|તેઓ તેમના માટે ઝંખતા, અને હંમેશા 'રાંઝા, રાંઝા' (2) નો પાઠ કરતા.
ਕਰਮ ਕਾਲ ਤਹ ਐਸੋ ਭਯੋ ॥
karam kaal tah aaiso bhayo |આ રીતે કોલ ચાલ્યો
ਤੌਨੇ ਦੇਸ ਕਾਲ ਪਰ ਗਯੋ ॥
tauane des kaal par gayo |એક સમય એવો હતો જ્યારે દેશમાં દુકાળ ફેલાયો હતો.
ਜਿਯਤ ਨ ਕੌ ਨਰ ਬਚਿਯੋ ਨਗਰ ਮੈ ॥
jiyat na kau nar bachiyo nagar mai |એક પણ વ્યક્તિએ શહેરને જીવતું છોડ્યું નથી.
ਸੋ ਉਬਰਿਯੋ ਜਾ ਕੇ ਧਨੁ ਘਰ ਮੈ ॥੩॥
so ubariyo jaa ke dhan ghar mai |3|ઘણા લોકો મૃત્યુથી બચી શક્યા ન હતા અને માત્ર શ્રીમંત જ બચી ગયા હતા.(3)
ਚਿਤ੍ਰ ਦੇਵਿ ਇਕ ਰਾਨਿ ਨਗਰ ਮੈ ॥
chitr dev ik raan nagar mai |શહેરમાં ચિત્રા દેવી નામની એક રાણી રહેતી હતી.
ਰਾਝਾ ਏਕ ਪੂਤ ਤਿਹ ਘਰ ਮੈ ॥
raajhaa ek poot tih ghar mai |શહેરમાં ચિતારદેવી નામની એક રાણી રહેતી હતી, જેનો આ પુત્ર રાંજહ હતો.
ਤਾ ਕੇ ਔਰ ਨ ਬਚਿਯੋ ਕੋਈ ॥
taa ke aauar na bachiyo koee |તેમાંથી કોઈ બચ્યું નહીં.
ਮਾਇ ਪੂਤ ਵੈ ਬਾਚੇ ਦੋਈ ॥੪॥
maae poot vai baache doee |4|તે બે, માતા અને પુત્ર સિવાય, કોઈ બચ્યું ન હતું.(4)
ਰਨਿਯਹਿ ਭੂਖ ਅਧਿਕ ਜਬ ਜਾਗੀ ॥
raniyeh bhookh adhik jab jaagee |જ્યારે ભૂખ રાણીને ત્રાસ આપે છે,
ਤਾ ਕੌ ਬੇਚਿ ਮੇਖਲਾ ਸਾਜੀ ॥
taa kau bech mekhalaa saajee |જ્યારે ભૂખે મહિલાને ત્રાસ આપ્યો, ત્યારે તેણે એક યોજના વિચારી.
ਨਿਤਿ ਪੀਸਨ ਪਰ ਦ੍ਵਾਰੇ ਜਾਵੈ ॥
nit peesan par dvaare jaavai |તે દરરોજ બીજાના દરવાજે અનાજ દળવા જતી.
ਜੂਠ ਚੂਨ ਚੌਕਾ ਚੁਨਿ ਖਾਵੈ ॥੫॥
jootth choon chauakaa chun khaavai |5|તે લોટ દળવા માટે અન્ય ઘરોમાં જતી અને ત્યાં બાકી રહેલું, તે ખાવા માટે ઘરે લાવતી.(5)
ਐਸੇ ਹੀ ਭੂਖਨ ਮਰਿ ਗਈ ॥
aaise hee bhookhan mar gee |તેણી આ રીતે ભૂખે મરી ગઈ.
ਪੁਨਿ ਬਿਧਿ ਤਹਾ ਬ੍ਰਿਸਟਿ ਅਤਿ ਦਈ ॥
pun bidh tahaa brisatt at dee |પછી વિધાતાએ ત્યાં ઘણો વરસાદ કર્યો.
ਸੂਕੇ ਭਏ ਹਰੇ ਜਨੁ ਸਾਰੇ ॥
sooke bhe hare jan saare |જાણે બધાં સુકાઈ ગયાં હોય
ਬਹੁਰਿ ਜੀਤ ਕੇ ਬਜੇ ਨਗਾਰੇ ॥੬॥
bahur jeet ke baje nagaare |6|અને પછી જીતના ગીતો વાગવા લાગ્યા. 6.
ਤਹਾ ਏਕ ਰਾਝਾ ਹੀ ਉਬਰਿਯੋ ॥
tahaa ek raajhaa hee ubariyo |એક જ રાંઝા બાકી હતો.
ਔਰ ਲੋਗ ਸਭ ਤਹ ਕੋ ਮਰਿਯੋ ॥
aauar log sabh tah ko mariyo |આ રીતે તેણીએ તેણીની ભૂખ દૂર કરી અને, પછી, અચાનક, સર્વશક્તિમાન
ਰਾਝੋ ਜਾਟ ਹੇਤ ਤਿਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥
raajho jaatt het tin paariyo |રાંધેનો ઉછેર (ખરીદી) જાટો દ્વારા વ્યાજ સાથે કરવામાં આવ્યો હતો
ਪੂਤ ਭਾਵ ਤੇ ਤਾਹਿ ਜਿਯਾਰਿਯੋ ॥੭॥
poot bhaav te taeh jiyaariyo |7|એક પરોપકારી અવલોકન હતું; જે શુષ્ક હતું તે લીલું થઈ ગયું (7)
ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਸਭ ਕੋ ਜਾਨੈ ॥
poot jaatt ko sabh ko jaanai |(હવે) બધાએ (તેને) જાટનો પુત્ર ગણ્યો.
ਤਿਸ ਤੇ ਕੋਊ ਨ ਰਹਿਯੋ ਪਛਾਨੈ ॥
tis te koaoo na rahiyo pachhaanai |હવે બધાને સમજાયું કે તે (રાંઝા) એક જાટનો પુત્ર હતો અને કોઈને તેની વાસ્તવિક ઓળખ (કે તે રાણીનો પુત્ર હતો)નો ખ્યાલ નહોતો.
ਐਸੇ ਕਾਲ ਬੀਤ ਕੈ ਗਯੋ ॥
aaise kaal beet kai gayo |આમ સમય પસાર થતો ગયો
ਤਾ ਮੈ ਮਦਨ ਦਮਾਮੋ ਦਯੋ ॥੮॥
taa mai madan damaamo dayo |8|દુષ્કાળ શમી ગયો અને કામુકતાની ઉંમર વધી ગઈ.(8)
ਮਹਿਖੀ ਚਾਰਿ ਨਿਤਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵੈ ॥
mahikhee chaar nit grih aavai |તે ભેંસો ચરાવતો અને રોજ ઘરે આવતો
ਰਾਝਾ ਅਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੈ ॥
raajhaa apano naam sadaavai |તે ઢોર ચરાવીને સાંજે પાછો આવતો અને રાંજા તરીકે ઓળખાતો.
ਪੂਤ ਜਾਟ ਕੋ ਤਿਹ ਸਭ ਜਾਨੈ ॥
poot jaatt ko tih sabh jaanai |બધા તેને જાટનો પુત્ર માનતા
ਰਾਜਪੂਤੁ ਕੈ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨੈ ॥੯॥
raajapoot kai ko pahichaanai |9|દરેક શરીર તેને જાટનો પુત્ર માનતો હતો અને કોઈએ તેને રાજાના પુત્ર તરીકે સ્વીકાર્યો ન હતો.(9)
ਇਤੀ ਬਾਤ ਰਾਝਾ ਕੀ ਕਹੀ ॥
eitee baat raajhaa kee kahee |રાંધે વિશે ઘણું બધું કહેવામાં આવ્યું છે.
ਅਬ ਚਲਿ ਬਾਤ ਹੀਰ ਪੈ ਰਹੀ ॥
ab chal baat heer pai rahee |અત્યાર સુધી આપણે રાંઝા વિશે વાત કરી છે, હવે આપણે હીરને ધ્યાનમાં લઈએ છીએ.
ਤੁਮ ਕੌ ਤਾ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਊ ॥
tum kau taa kee kathaa sunaaoo |(હવે) હું તમને તેની વાર્તા કહું.
ਤਾ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸਿਰਾਊ ॥੧੦॥
taa te tumaro hridai siraaoo |10|તમારા મનને ખુશ કરવા હું તમને તેમની વાર્તા સંભળાવીશ.(10)
ਅੜਿਲ ॥
arril |એરિલ
ਇੰਦ੍ਰ ਰਾਇ ਕੇ ਨਗਰ ਅਪਸਰਾ ਇਕ ਰਹੈ ॥
eindr raae ke nagar apasaraa ik rahai |ઈન્દર રાયના શહેરમાં એક છોકરી રહેતી હતી.
ਮੈਨ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਮ ਸਕਲ ਜਗ ਯੌ ਕਹੈ ॥
main kalaa tih naam sakal jag yau kahai |જેની ખ્યાતિ આખી દુનિયામાં ફેલાઈ ગઈ હતી.
ਤਾ ਕੌ ਰੂਪ ਨਰੇਸ ਜੋ ਕੋਊ ਨਿਹਾਰਹੀ ॥
taa kau roop nares jo koaoo nihaarahee |જે પણ રાજા તેને જોશે તે કામદેવના બાણોથી વીંધાઈ જશે.
ਹੋ ਗਿਰੈ ਧਰਨਿ ਪਰ ਝੂਮਿ ਮੈਨ ਸਰ ਮਾਰਹੀ ॥੧੧॥
ho girai dharan par jhoom main sar maarahee |11|જમીન પર સપાટ પડી જશે.(11)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ચોપાઈ
ਤੌਨੇ ਸਭਾ ਕਪਿਲ ਮੁਨਿ ਆਯੋ ॥
tauane sabhaa kapil mun aayo |કપિલ મુનિ તેમની સભામાં આવ્યા.
ਔਸਰ ਜਹਾ ਮੈਨਕਾ ਪਾਯੋ ॥
aauasar jahaa mainakaa paayo |તે જગ્યાએ, એક વખત તપસ્વી કપિલ મુન્ની આવ્યા હતા અને મેનકાને જોયા હતા.
ਤਿਹ ਲਖਿ ਮੁਨਿ ਬੀਰਜ ਗਿਰਿ ਗਯੋ ॥
tih lakh mun beeraj gir gayo |તેને જોતાં જ મુનિનું વીર્ય ઘટી ગયું.
ਚਪਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸ੍ਰਾਪਤ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥੧੨॥
chap chit mai sraapat tih bhayo |12|તેણીની નજરમાં, તેનું વીર્ય નીચે ટપક્યું અને તેણે શાપ ઉચ્ચાર્યો, (12)
ਤੁਮ ਗਿਰਿ ਮਿਰਤ ਲੋਕ ਮੈ ਪਰੋ ॥
tum gir mirat lok mai paro |તમારે નીચે પડીને મૃત લોકો પાસે જવું જોઈએ
ਜੂਨਿ ਸਯਾਲ ਜਾਟ ਕੀ ਧਰੋ ॥
joon sayaal jaatt kee dharo |'તમે માનવતાના ક્ષેત્રમાં જાઓ અને સિયાલ જાટના પરિવારમાં જન્મ લો.'
ਹੀਰ ਆਪਨੋ ਨਾਮ ਸਦਾਵੋ ॥
heer aapano naam sadaavo |તેનું નામ હીર સદવા છે