શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 511

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਮੁਰਿ ਮਾਰਿ ਮੁਰਾਰਿ ਜਬੈ ਅਸਿ ਸਿਉ ਤਿਹ ਪ੍ਰਾਨ ਤਬੈ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥

mur maar muraar jabai as siau tih praan tabai jamalok patthaae |

કૃષ્ણે મુર રાક્ષસને મારીને યમના ધામમાં મોકલી દીધો

ਬਾਲ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਾਏ ॥

baal kamaan kripaanan so kab sayaam kahai at judh machaae |

અને ધનુષ્ય, તીર અને તલવાર સાથે ભયાનક યુદ્ધ કર્યું,

ਥੋ ਸੁ ਕੁਟੰਬ ਜਿਤੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸੁ ਸੁਨਿਯੋ ਤਿਹ ਯੌ ਮੁਰ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਘਾਏ ॥

tho su kuttanb jito tih ko su suniyo tih yau mur sayaameh ghaae |

તેની પાસે (મૃત રાક્ષસ) જેટલું હતું, તેણે સાંભળ્યું કે મૃત રાક્ષસ કૃષ્ણ દ્વારા માર્યો ગયો હતો.

ਲੈ ਕੇ ਅਨੀ ਚਤੁਰੰਗ ਘਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਤਿਹ ਕੇ ਸੁਤ ਸਾਤ ਹੀ ਧਾਏ ॥੨੧੨੬॥

lai ke anee chaturang ghanee har pai tih ke sut saat hee dhaae |2126|

મુરના પરિવારને ખબર પડી કે તેને કૃષ્ણ દ્વારા મારી નાખવામાં આવ્યો છે, આ સાંભળીને, મુરના સાત પુત્રો, તેમની સાથે ચાર ગણી સેના લઈને કૃષ્ણને મારવા ગયા.2126

ਘੇਰਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਤੇ ਹਰਿ ਕੌ ਤਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਕਿ ਬਾਨ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

gher daso dis te har kau tih sayaam bhanai tak baan prahaare |

તેઓએ કૃષ્ણને બધી દસ દિશાઓથી ઘેરી લીધા અને તીરો વરસાવ્યા

ਏਕ ਗਦਾ ਗਹਿ ਹਾਥਨ ਬੀਚ ਭਿਰੇ ਮਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰਾਸ ਨਿਵਾਰੇ ॥

ek gadaa geh haathan beech bhire man ko fun traas nivaare |

અને હાથમાં ગદા લઈને તેઓ બધા નિર્ભયપણે કૃષ્ણ પર પડ્યા

ਸੋ ਸਭ ਆਯੁਧ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਰ ਕੈ ਜੋ ਅਪੁਨੇ ਰਿਸਿ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥

so sabh aayudh sayaam sahaar kai jo apune ris sasatr sanbhaare |

તે બધાના હથિયારો (તેના પરના મારામારી) સહન કર્યા પછી અને ગુસ્સે થઈને, તેણે તેના શસ્ત્રો ઉપાડી લીધા.

ਸੂਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਕੋ ਛੋਰਤ ਭਯੋ ਸਭ ਹੀ ਪੁਰਜੇ ਪੁਰਜੇ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥੨੧੨੭॥

soor na kaahoon ko chhorat bhayo sabh hee puraje puraje kar ddaare |2127|

તેમના શસ્ત્રોના પ્રહારને સહન કરીને, જ્યારે કૃષ્ણએ ક્રોધમાં પોતાના શસ્ત્રો પકડી રાખ્યા, ત્યારે એક યોદ્ધા તરીકે તેમણે કોઈને જવા દીધા નહીં અને તે બધાના ટુકડા કરી નાખ્યા.2127.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ਹਨੀ ਅਗਨੀ ਸੁਨਿ ਸਾਤੋ ਊ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕ੍ਰੋਧਿ ਭਰੇ ॥

sain nihaar hanee aganee sun saato aoo bhraatar krodh bhare |

અસંખ્ય સૈન્યને મારતા જોઈને (અને આ સમાચાર સાંભળીને) સાતેય ભાઈઓ રોષે ભરાઈ ગયા.

ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਸਸਤ੍ਰਨ ਲੈ ਕਿਲਕਾਰਿ ਪਰੇ ॥

ghan sayaam joo pai kab sayaam bhanai sabh sasatran lai kilakaar pare |

પોતાની સેનાનો વિનાશ જોઈને સાતેય ભાઈઓ ગુસ્સે થઈ ગયા અને શસ્ત્રો ઉપાડીને કૃષ્ણને પડકારતા તેમના પર પડ્યા.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਘੇਰਤ ਭੇ ਹਰਿ ਕੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਨ ਰਤੀ ਕੁ ਡਰੇ ॥

chahoon or te gherat bhe har ko apane man mai na ratee ku ddare |

શ્રી કૃષ્ણને ચારે બાજુથી ઘેરી લીધા અને (આમ કરતી વખતે) તેમના મનમાં સહેજ પણ ડર નહોતો.

ਤਬ ਲਉ ਜਬ ਲਉ ਜਦੁਬੀਰ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਨਹੀ ਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕਰੇ ॥੨੧੨੮॥

tab lau jab lau jadubeer saraasan lai nahee khanddan khandd kare |2128|

તેઓએ ચારે બાજુથી નિર્ભયતાથી કૃષ્ણને ઘેરી લીધા અને ત્યાં સુધી લડ્યા જ્યાં સુધી કૃષ્ણએ ધનુષ્ય હાથમાં લીધું અને તે બધાના ટુકડા કરી નાખ્યા.2128.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

દોહરા

ਤਬ ਕਰਿ ਸਾਰਿੰਗ ਸ੍ਯਾਮ ਲੈ ਅਤਿ ਚਿਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਇ ॥

tab kar saaring sayaam lai at chit krodh badtaae |

ત્યારે શ્રી કૃષ્ણને મનમાં ખૂબ ગુસ્સો આવ્યો અને તેણે સારંગ (ધનુષ્ય) પોતાના હાથમાં પકડ્યું.

ਪੀਟਿ ਸਤ੍ਰ ਭਯਨ ਸਹਿਤ ਜਮਪੁਰਿ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੨੧੨੯॥

peett satr bhayan sahit jamapur dayo patthaae |2129|

ત્યારે કૃષ્ણે અત્યંત ક્રોધમાં પોતાનું ધનુષ્ય હાથમાં લીધું અને બધા ભાઈઓ સાથે શત્રુઓને યમના ધામમાં મોકલી દીધા.2129.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਭੂਅ ਬਾਲਕ ਤੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਿਯੋ ਮੁਰ ਬੀਰ ਸੁਪੁਤ੍ਰ ਮੁਰਾਰਿ ਖਪਾਯੋ ॥

bhooa baalak to ih bhaat suniyo mur beer suputr muraar khapaayo |

પૃથ્વીના પુત્ર (ભૂમાસુર) એ સાંભળ્યું કે મુર (રાક્ષસ) ના પુત્રો કૃષ્ણ દ્વારા માર્યા ગયા છે.

ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਦਲ ਗਯੋ ਤਿਨ ਸੋ ਸੁ ਸੋਊ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠਾਯੋ ॥

aaur jito dal gayo tin so su soaoo chhin mai jam lok patthaayo |

જ્યારે ભૂમાસુરને ખબર પડી કે કૃષ્ણે મુર રાક્ષસનો સંહાર કર્યો છે અને તેની તમામ સેનાનો પણ પળવારમાં નાશ કર્યો છે.

ਯਾ ਸੰਗਿ ਜੂਝ ਕੀ ਲਾਇਕ ਹਉ ਹੀ ਹੌਂ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਚਿਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਯੋ ॥

yaa sang joojh kee laaeik hau hee hauan yau keh kai chit krodh badtaayo |

હું એકલો જ તેની સાથે લડવાને લાયક છું, આમ કહી (તેણે) ચિત્તમાં ક્રોધ વધાર્યો.

ਸੈਨ ਬੁਲਾਇ ਸਭੈ ਅਪੁਨੀ ਜਦੁਬੀਰ ਸੋ ਕਾਰਨ ਜੁਧ ਕੋ ਧਾਯੋ ॥੨੧੩੦॥

sain bulaae sabhai apunee jadubeer so kaaran judh ko dhaayo |2130|

પછી કૃષ્ણને એક બહાદુર લડવૈયા તરીકે વિચારીને, તે તેના મનમાં ગુસ્સે થયો અને કૃષ્ણ સાથે લડવા માટે આગળ વધ્યો.2130.

ਜਬ ਭੂਮਿ ਕੋ ਬਾਰਕ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜ ਚੜਿਯੋ ਤਬ ਕਉਚ ਸੁ ਸੂਰਨ ਸਾਜੇ ॥

jab bhoom ko baarak judh ke kaaj charriyo tab kauch su sooran saaje |

હુમલો કરતી વખતે, ભૂમાસુર યોદ્ધાઓની જેમ ગર્જના કરવા લાગ્યો

ਆਯੁਧ ਅਉਰ ਸੰਭਾਰ ਸਭੈ ਅਰਿ ਘੇਰਿ ਲਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਗਾਜੇ ॥

aayudh aaur sanbhaar sabhai ar gher layo brij naaeik gaaje |

તેણે શસ્ત્રો ઉપાડ્યા અને તેના દુશ્મન કૃષ્ણને ઘેરી લીધા

ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪ੍ਰਲੈ ਦਿਨ ਕੋ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਘਨ ਹੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਿਰਾਜੇ ॥

maanahu kaal pralai din ko pragattiyo ghan hee ih bhaat biraaje |

(તે દેખાય છે) જાણે કે પ્રલય સમયગાળાના દિવસના ફેરબદલ દેખાયા હતા અને આ રીતે સ્થિત હતા.

ਮਾਨਹੁ ਅੰਤਕ ਕੇ ਪੁਰ ਮੈ ਭਟਵਾ ਨਹਿ ਬਾਜਤ ਹੈ ਜਨੁ ਬਾਜੇ ॥੨੧੩੧॥

maanahu antak ke pur mai bhattavaa neh baajat hai jan baaje |2131|

તે કયામતના વાદળ જેવો દેખાતો હતો અને આ રીતે ગર્જના કરતો હતો જાણે યમના પ્રદેશમાં સંગીતનાં સાધનો વગાડવામાં આવી રહ્યાં હોય.2131.

ਅਰਿ ਸੈਨ ਜਬੈ ਘਨ ਜਿਉ ਉਮਡਿਓ ਪੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਚਿਤੈ ਚਿਤਿ ਜਾਨਿਯੋ ॥

ar sain jabai ghan jiau umaddio pun sree brijanaath chitai chit jaaniyo |

જ્યારે દુશ્મન સેના વિકલ્પ તરીકે આવી હતી. (તો પછી) કૃષ્ણ મનમાં સમજી ગયા

ਅਉਰ ਭੂਮਾਸੁਰ ਭੂਮ ਕੋ ਬਾਰਕ ਭੂਪਤਿ ਹੈ ਇਨ ਕਉ ਪਹਿਚਾਨਿਯੋ ॥

aaur bhoomaasur bhoom ko baarak bhoopat hai in kau pahichaaniyo |

જ્યારે શત્રુની સેના વાદળોની જેમ આગળ ધસી આવી ત્યારે કૃષ્ણે મનમાં વિચાર કરીને પૃથ્વી પુત્ર ભૂમાસુરને ઓળખી કાઢ્યો.

ਮਾਨਹੁ ਅੰਤ ਸਮੈ ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਹੀ ਹੈ ਉਮਡਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਖਾਨਿਯੋ ॥

maanahu ant samai nidh neer hee hai umaddiyo kab sayaam bakhaaniyo |

કવિ શ્યામ કહે છે, (એવું લાગે છે) જાણે સાગરનું હૃદય છેડે તરબતર થઈ ગયું હોય.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਹੇਰਿ ਤਿਨੇ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਭੀਤਰ ਨੈਕੁ ਨਹੀ ਡਰੁ ਮਾਨਿਯੋ ॥੨੧੩੨॥

sayaam joo her tine apane chit bheetar naik nahee ddar maaniyo |2132|

એવું લાગતું હતું કે કયામતના દિવસે સમુદ્ર ઉછળતો હતો, પરંતુ ભૂમાસુરને જોઈને કૃષ્ણ સહેજ પણ ડર્યા નહિ.2132.

ਅਰਿ ਪੁੰਜ ਗਇੰਦਨ ਮੈ ਧਨੁ ਤਾਹਿ ਲਸੈ ਸਭ ਹੀ ਜਿਹ ਲੋਕ ਫਟਾ ॥

ar punj geindan mai dhan taeh lasai sabh hee jih lok fattaa |

શત્રુઓના સૈન્યના હાથીઓના એકત્રીકરણમાં કૃષ્ણ ઈન્દ્રના ધનુષ્ય જેવા ભવ્ય દેખાતા હતા.

ਬਕ ਕੋ ਜਿਨਿ ਕੋਪ ਬਿਨਾਸ ਕੀਆ ਮੁਰ ਕੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਿਹ ਮੁੰਡ ਕਟਾ ॥

bak ko jin kop binaas keea mur ko chhin mai jih mundd kattaa |

કૃષ્ણે બકાસુરનો પણ નાશ કર્યો હતો અને મુરનું માથું એક જ ક્ષણમાં કાપી નાખ્યું હતું:

ਮਦ ਮਤਿ ਕਰੀ ਦਲ ਆਵਤ ਯੌ ਜਿਮ ਜੋਰ ਕੈ ਆਵਤ ਮੇਘ ਘਟਾ ॥

mad mat karee dal aavat yau jim jor kai aavat megh ghattaa |

નશામાં ધૂત હાથીઓનું ટોળું એવું આવી રહ્યું હતું કે જાણે પરિવર્તનનું પોટલું લઈને આવે છે.

ਤਿਨ ਮੈ ਧਨੁ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਯੌ ਚਮਕੈ ਜਿਮ ਅਭ੍ਰਨ ਭੀਤਰ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ॥੨੧੩੩॥

tin mai dhan sayaam kee yau chamakai jim abhran bheetar bij chhattaa |2133|

આગળની બાજુથી, હાથીઓનું જૂથ વાદળોની જેમ આગળ ધસી રહ્યું હતું અને તેમની સાથે કૃષ્ણનું ધનુષ્ય વાદળોની વચ્ચે વીજળીની જેમ ચમકતું હતું.2133.

ਬਹੁ ਚਕ੍ਰ ਕੇ ਸੰਗ ਹਨੇ ਭਟਵਾ ਬਹੁਤੇ ਪ੍ਰਭ ਧਾਇ ਚਪੇਟਨ ਮਾਰੇ ॥

bahu chakr ke sang hane bhattavaa bahute prabh dhaae chapettan maare |

તેણે ઘણા યોદ્ધાઓને તેની ડિસ્કસથી અને બીજા ઘણાને સીધા મારામારીથી મારી નાખ્યા

ਏਕ ਗਦਾ ਹੀ ਸੋ ਧਾਇ ਹਨੇ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਬਹੁਰੇ ਨ ਸੰਭਾਰੇ ॥

ek gadaa hee so dhaae hane gir bhoom pare bahure na sanbhaare |

ઘણાને ગદા વડે માર્યા ગયા અને જમીન પર પટકાયા અને તેઓ ફરીથી પોતાની જાતને કાબૂમાં રાખી શક્યા નહીં

ਏਕ ਕਟੇ ਕਰਵਾਰਿਨ ਸੋ ਅਧ ਬੀਚ ਤੇ ਹੋਏ ਪਰੇ ਭਟ ਨਿਆਰੇ ॥

ek katte karavaarin so adh beech te hoe pare bhatt niaare |

જેઓ તલવારોથી કાપવામાં આવ્યા છે, તેઓ અડધા ભાગમાં વેરવિખેર પડેલા છે, અડધા કાપીને.

ਮਾਨੋ ਤਖਾਨਨ ਕਾਨਨ ਮੈ ਕਟਿ ਕੈ ਕਰਵਤ੍ਰਨ ਸੋ ਦ੍ਰੁਮ ਡਾਰੇ ॥੨੧੩੪॥

maano takhaanan kaanan mai katt kai karavatran so drum ddaare |2134|

ઘણા યોદ્ધાઓ તલવારથી અર્ધા ટુકડા કરી નાખ્યા હતા અને જંગલમાં સુથાર દ્વારા કાપેલા વૃક્ષોની જેમ નીચે પડ્યા હતા.2134.

ਏਕ ਪਰੇ ਭਟ ਜੂਝ ਧਰਾ ਇਕ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਏ ॥

ek pare bhatt joojh dharaa ik dekh dasaa tih saamuhe dhaae |

કેટલાક યોદ્ધાઓ મૃત્યુ પામ્યા હતા અને પૃથ્વી પર આડા પડ્યા હતા અને તેમની આવી દુર્દશા જોઈને ઘણા યોદ્ધાઓ આગળ આવ્યા

ਨੈਕੁ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਧਰੇ ਚਿਤ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਏ ॥

naik na traas dhare chit mai kab sayaam bhanai nahee traas badtaae |

તેઓ બધા સંપૂર્ણપણે નિર્ભય હતા અને તેમના ચહેરા આગળ તેમની ઢાલ મૂકતા હતા,

ਦੈ ਮੁਖ ਢਾਲ ਲੀਏ ਕਰਵਾਰ ਨਿਸੰਕ ਦੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕੈ ਊਪਰ ਆਏ ॥

dai mukh dtaal lee karavaar nisank dai sayaam kai aoopar aae |

અને તેમની તલવારો હાથમાં લઈને તેઓ કૃષ્ણ પર પડ્યા

ਤੇ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਹਨਿ ਅੰਤਕ ਕੇ ਪੁਰ ਬੀਚ ਪਠਾਏ ॥੨੧੩੫॥

te sar ek hee so prabh joo han antak ke pur beech patthaae |2135|

માત્ર એક જ તીરથી કૃષ્ણે તે બધાને યમના ધામમાં મોકલી દીધા.2135.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਜਬੈ ਰਿਸ ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਭਟਵਾ ਜਮਲੋਕਿ ਪਠਾਏ ॥

sree jadubeer jabai ris so sabh hee bhattavaa jamalok patthaae |

જ્યારે શ્રી કૃષ્ણએ ગુસ્સે થઈને બધા યોદ્ધાઓને યમલોકમાં મોકલી દીધા.

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਜੀਤ ਬਚੇ ਇਨ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਡਰਿ ਕੈ ਸੁ ਪਰਾਏ ॥

aaur jite bhatt jeet bache in dekh dasaa ddar kai su paraae |

જ્યારે તેમના ક્રોધમાં, કૃષ્ણએ તમામ યોદ્ધાઓને મારી નાખ્યા અને જેઓ બચી ગયા હતા તેઓ આવી સ્થિતિ જોઈને ભાગી ગયા.

ਜੇ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਗਏ ਬਧਬੇ ਕਹੁ ਤੇ ਫਿਰ ਜੀਤਿ ਨ ਆਏ ॥

je har aoopar dhaae ge badhabe kahu te fir jeet na aae |

જેઓ કૃષ્ણને મારવા માટે તેમના પર પડ્યા હતા, તેઓ જીવતા પાછા ફરી શક્યા ન હતા

ਐਸੋ ਉਘਾਇ ਕੈ ਸੀਸ ਢੁਰਾਇ ਕੈ ਆਪਹਿ ਭੂਪਤਿ ਜੁਧ ਕੌ ਧਾਏ ॥੨੧੩੬॥

aaiso ughaae kai sees dturaae kai aapeh bhoopat judh kau dhaae |2136|

આ રીતે, વિવિધ જૂથોમાં, અને માથું હલાવીને, રાજા યુદ્ધ કરવા ગયા.2136.

ਜੁਧ ਕੋ ਆਵਤ ਭੂਪ ਜਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਪਨੇ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

judh ko aavat bhoop jabai brij naaeik aapane nain nihaariyo |

જ્યારે શ્રી કૃષ્ણે રાજા (ભૂમાસુર) ને યુદ્ધ કરવા આવતા પોતાની આંખોથી જોયા.

ਠਾਢਿ ਰਹਿਯੋ ਨਹਿ ਤਉਨ ਧਰਾ ਪਰ ਆਗੇ ਹੀ ਜੁਧ ਕੋ ਆਪਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

tthaadt rahiyo neh taun dharaa par aage hee judh ko aap sidhaariyo |

જ્યારે કૃષ્ણએ રાજાને યુદ્ધના મેદાનમાં આવતા જોયો, ત્યારે તે પણ ત્યાં રોકાયા નહીં, પરંતુ યુદ્ધ માટે આગળ વધ્યા

સૂચિ (1 - 1428)

જાપ પાન: 1 - 10

અਕਾਲ ઉસ્તਤ પાન: 11 - 38

બચિત્તર નાટક પાન: 39 - 73

ચાંદી ચરિત્તર ઉકાત બિલાસ પાન: 74 - 99

ચાંદી ચરિત્તર પાન: 100 - 118

વાર શ્રી ભૌગૌતિ જી કી પાન: 119 - 126

જ્ઞાન પ્રબોધ પાન: 127 - 154

ચૌબીસ અવતાર પાન: 155 - 610

બ્રહ્મ અવતાર પાન: 611 - 634

રુદ્ર અવતાર પાન: 635 - 708

શબ્દ હજારે પાન: 709 - 712

૩૩ સ્વૈયાય પાન: 712 - 716

ખાલસા મહિમા પાન: 716 - 716

શસ્ત્ર નામ માળા પાન: 717 - 808

ચરિત્રોપાખ્યાણ પાન: 809 - 1388

જફરનામા પાન: 1389 - 1394

હિકાયત પાન: 1394 - 1428