श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1117


ਸੁੰਦਰਿ ਸਕਲ ਜਗਤ ਤੇ ਰਹਈ ॥
सुंदरि सकल जगत ते रहई ॥

ती सर्व जगातील सर्वात सुंदर होती

ਬੇਦ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤ ਸਭ ਕਹਈ ॥੨॥
बेद सासत्र सिंम्रित सभ कहई ॥२॥

आणि तिला वेद, शास्त्र आणि स्मृती माहित होत्या. 2.

ਤਾ ਕੋ ਨਾਥ ਅਧਿਕ ਡਰੁ ਪਾਵੈ ॥
ता को नाथ अधिक डरु पावै ॥

तिचा नवरा (जोगीला) खूप घाबरत होता.

ਏਕ ਪੁਰਖ ਤਿਹ ਨਿਤ ਖਵਾਵੈ ॥
एक पुरख तिह नित खवावै ॥

(म्हणून) एक माणूस त्याला रोज खात असे.

ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਤ੍ਰਾਸ ਅਤਿ ਧਰੈ ॥
चित के बिखै त्रास अति धरै ॥

चितमध्ये त्याला खूप भीती वाटायची

ਮੇਰੋ ਭਛ ਜੁਗਿਸ ਮਤਿ ਕਰੈ ॥੩॥
मेरो भछ जुगिस मति करै ॥३॥

जोगी त्यालाच खावे. 3.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਹਸਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
तब रानी हसि बचन उचारे ॥

तेव्हा राणी हसून म्हणाली,

ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥
सुनु राजा प्रानन ते प्यारे ॥

हे मर्त्यांच्या प्रिय राजा! ऐका

ਐਸੋ ਜਤਨ ਕ੍ਯੋਨ ਨਹੀ ਕਰੀਯੈ ॥
ऐसो जतन क्योन नही करीयै ॥

असे प्रयत्न का करत नाहीत

ਪ੍ਰਜਾ ਉਬਾਰਿ ਜੋਗਿਯਹਿ ਮਰੀਯੈ ॥੪॥
प्रजा उबारि जोगियहि मरीयै ॥४॥

की जोगीला मारून जनतेचा उद्धार करावा. 4.

ਰਾਜਾ ਤਨ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
राजा तन इह भाति उचारियो ॥

राजाला असे बोलून

ਅਭਰਨ ਸਕਲ ਅੰਗ ਮੈ ਧਾਰਿਯੋ ॥
अभरन सकल अंग मै धारियो ॥

(त्याने) आपले संपूर्ण शरीर सुंदर अलंकारांनी सजवले.

ਬਲਿ ਕੀ ਬਹੁਤ ਸਮਗ੍ਰੀ ਲਈ ॥
बलि की बहुत समग्री लई ॥

त्यागाचे साहित्य भरपूर घेतले

ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰੀ ਜੋਗੀ ਪਹਿ ਗਈ ॥੫॥
अरध रात्री जोगी पहि गई ॥५॥

आणि मध्यरात्री जोगीकडे गेले.5.

ਭਛ ਭੋਜ ਤਿਹ ਪ੍ਰਥਮ ਖਵਾਯੋ ॥
भछ भोज तिह प्रथम खवायो ॥

प्रथम त्याने अन्न खाल्ले

ਅਧਿਕ ਮਦ੍ਰਯ ਲੈ ਬਹੁਰਿ ਪਿਵਾਯੋ ॥
अधिक मद्रय लै बहुरि पिवायो ॥

आणि मग भरपूर दारू प्यायली.

ਬਹੁਰਿ ਆਪੁ ਹਸਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
बहुरि आपु हसि बचन उचारे ॥

मग तू हसून म्हणायला लागलीस

ਹੌ ਆਈ ਹਿਤ ਭਜਨ ਤਿਹਾਰੇ ॥੬॥
हौ आई हित भजन तिहारे ॥६॥

की मी तुझ्याबरोबर आनंद घेण्यासाठी आलो आहे. 6.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਭਛਤ ਪੁਰਖ ਸੋ ਮੁਹਿ ਪ੍ਰਥਮ ਬਤਾਇ ॥
जिह बिधि तुम भछत पुरख सो मुहि प्रथम बताइ ॥

आधी मला सांग तू कसा खातोस यार.

ਬਹੁਰਿ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕਰਿ ਭੋਗ ਕਰੋ ਲਪਟਾਇ ॥੭॥
बहुरि अधिक रुचि मानि करि भोग करो लपटाइ ॥७॥

मग मोठ्या आवडीने मला आलिंगन द्या आणि लाड करा.7.

ਜਬ ਜੋਗੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿਯੋ ਫੂਲ ਗਯੋ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
जब जोगी ऐसे सुनियो फूल गयो मन माहि ॥

हे ऐकून जोगीला खूप आनंद झाला

ਆਜ ਬਰਾਬਰ ਸੁਖ ਕਹੂੰ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਤਲ ਮੈ ਨਾਹਿ ॥੮॥
आज बराबर सुख कहूं प्रिथवी तल मै नाहि ॥८॥

(आणि सांगू लागला की) आजच्यासारखे सुख पृथ्वीवर कुठेही नाही. 8.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਭਰਭਰਾਇ ਠਾਢਾ ਉਠ ਭਯੋ ॥
भरभराइ ठाढा उठ भयो ॥

तो घाबरून उभा राहिला

ਰਾਨਿਯਹਿ ਸੰਗ ਆਪੁਨੇ ਲਯੋ ॥
रानियहि संग आपुने लयो ॥

आणि राणीला बरोबर घेतले.

ਗਹਿ ਬਹਿਯਾ ਮਨ ਮੈ ਹਰਖਾਯੋ ॥
गहि बहिया मन मै हरखायो ॥

(त्याचा) हात धरून, तो मनात खूप आनंदित झाला.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਛੂ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥੯॥
भेद अभेद कछू नहि पायो ॥९॥

(पण त्याला) काही फरक वाटला नाही. ९.

ਬਡੋ ਕਰਾਹ ਬਿਲੋਕਤ ਭਯੋ ॥
बडो कराह बिलोकत भयो ॥

(तिथे त्याला एक) एक मोठे भांडे दिसले

ਸਾਤ ਭਾਵਰਨਿ ਤਾ ਪਰ ਲਯੋ ॥
सात भावरनि ता पर लयो ॥

आणि त्याचे सात फेरे घेतले.

ਰਾਨੀ ਪਕਰਿ ਤਾਹਿ ਤਹ ਡਾਰਿਯੋ ॥
रानी पकरि ताहि तह डारियो ॥

राणीने त्याला पकडून कढईत टाकले.

ਜੀਵਤ ਹੁਤੋ ਭੂੰਜਿ ਕਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥੧੦॥
जीवत हुतो भूंजि करि मारियो ॥१०॥

त्यांनी जिवंतांना भाजून मारले. 10.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਆਪਨੋ ਆਪੁ ਬਚਾਇ ਕੈ ਭੂੰਨਿ ਜੋਗਿਯਹਿ ਦੀਨ ॥
आपनो आपु बचाइ कै भूंनि जोगियहि दीन ॥

स्वतःला वाचवत (राणीने) जोगीला भाजून घेतले.

ਲੀਨੀ ਪ੍ਰਜਾ ਉਬਾਰਿ ਕੈ ਚਰਿਤ ਚੰਚਲਾ ਕੀਨ ॥੧੧॥
लीनी प्रजा उबारि कै चरित चंचला कीन ॥११॥

(अशा प्रकारे) स्त्रीने चारित्र्य साधून लोकांचा उद्धार केला. 11.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਸੋਲਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੬॥੪੧੩੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ सोलह चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२१६॥४१३४॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानातील त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या २१६ व्या अध्यायाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. २१६.४१३४. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਫੈਲਕੂਸ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੇ ਸੂਰ ਸਿਕੰਦਰ ਪੂਤ ॥
फैलकूस पातिसाह के सूर सिकंदर पूत ॥

फॅलुकस हा अलेक्झांडर नावाच्या शूर राजाचा मुलगा होता.

ਸੰਬਰਾਰਿ ਲਾਜਤ ਨਿਰਖਿ ਸੀਰਤਿ ਸੂਰਤਿ ਸਪੂਤ ॥੧॥
संबरारि लाजत निरखि सीरति सूरति सपूत ॥१॥

त्या मुलाचे चारित्र्य आणि रूप पाहून कामदेव ('सांब्ररी') यांनाही लाज वाटायची. १.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਰਾਜ ਸਾਜ ਜਬ ਹੀ ਤਿਨ ਧਰਿਯੋ ॥
राज साज जब ही तिन धरियो ॥

जेव्हा त्याने सिंहासन ग्रहण केले,

ਪ੍ਰਥਮ ਜੰਗ ਜੰਗਿਰ ਸੌ ਕਰਿਯੋ ॥
प्रथम जंग जंगिर सौ करियो ॥

त्यामुळे पहिली लढाई जांगीरशी झाली.

ਤਾ ਕੋ ਦੇਸ ਛੀਨਿ ਕਰਿ ਲੀਨੋ ॥
ता को देस छीनि करि लीनो ॥

त्याचा देश हिरावून घेतला

ਨਾਮੁ ਸਿਕੰਦਰ ਸਾਹ ਕੋ ਕੀਨੋ ॥੨॥
नामु सिकंदर साह को कीनो ॥२॥

आणि त्याचे नाव सिकंदर शाह ठेवले. 2.

ਬਹੁਰਿ ਸਾਹ ਦਾਰਾ ਕੌ ਮਾਰਿਯੋ ॥
बहुरि साह दारा कौ मारियो ॥

मग त्याने राजा दारायसचा वध केला

ਹਿੰਦੁਸਤਾ ਕੌ ਬਹੁਰਿ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥
हिंदुसता कौ बहुरि पधारियो ॥

आणि मग भारतात आले.

ਕਨਕਬਜਾ ਏਸ੍ਵਰ ਕੌ ਜਿਨਿਯੋ ॥
कनकबजा एस्वर कौ जिनियो ॥

(प्रथम) कनकुब्ज (किंवा अश्वरजा) राजाला जिंकले.

ਸਾਮੁਹਿ ਭਯੋ ਤਾਹਿ ਤਿਹ ਝਿਨਿਯੋ ॥੩॥
सामुहि भयो ताहि तिह झिनियो ॥३॥

(आणि जो) पुढे आला, त्याने त्याच्यावर मात केली. 3.