श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1060


ਤੁਮੈ ਸਾਥ ਬਹਲੋਲ ਨ ਭੋਗ ਕਮਾਤ ਹੋ ॥
तुमै साथ बहलोल न भोग कमात हो ॥

अरे बहलोल! तुझ्यासोबत लाड होऊ शकत नाही.

ਸੰਗ ਮਨੁਛ ਦੈ ਮੋਹਿ ਤਹਾ ਪਹੁਚਾਇਯੈ ॥
संग मनुछ दै मोहि तहा पहुचाइयै ॥

माझ्याबरोबर एक व्यक्ती पाठवा (ज्याने) मला तिथे आणले.

ਹੋ ਦਿਵਸ ਤੀਸਰੇ ਮੋ ਕੌ ਬਹੁਰਿ ਬੁਲਾਇਯੈ ॥੧੯॥
हो दिवस तीसरे मो कौ बहुरि बुलाइयै ॥१९॥

तिसऱ्या दिवशी मला पुन्हा कॉल करा. 19.

ਸੁਨਿ ਐਸੇ ਬਚ ਮੋਹਿ ਖਾਨ ਤਬ ਤਜਿ ਦਿਯੋ ॥
सुनि ऐसे बच मोहि खान तब तजि दियो ॥

हे ऐकून खानने माझा त्याग केला.

ਕਾਮ ਭੋਗ ਤਹ ਸੰਗ ਨ ਮੈ ਐਸੋ ਕਿਯੋ ॥
काम भोग तह संग न मै ऐसो कियो ॥

त्यामुळे मी त्याच्याशी शारीरिक संबंध ठेवले नाहीत.

ਤਬ ਤੁਮ ਕੌ ਮੈ ਮਿਲੀ ਤਹਾ ਤੇ ਆਇ ਕੈ ॥
तब तुम कौ मै मिली तहा ते आइ कै ॥

मग मी तिथून आलो आणि तुला भेटलो.

ਹੋ ਅਬ ਤੁਮ ਕ੍ਰਯੋਹੂ ਮੋ ਕੌ ਲੇਹੁ ਬਚਾਇ ਕੈ ॥੨੦॥
हो अब तुम क्रयोहू मो कौ लेहु बचाइ कै ॥२०॥

आता तू कसा तरी मला वाचव. 20.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਸੁਨਿ ਐਸੋ ਬਚ ਮੂੜ ਤਬ ਫੂਲਿ ਗਯੋ ਮੁਸਕਾਇ ॥
सुनि ऐसो बच मूड़ तब फूलि गयो मुसकाइ ॥

असे शब्द ऐकून तो हसू फुटला.

ਭੇਦ ਨ ਜਾਨ੍ਯੋ ਬਾਲ ਕੋ ਆਈ ਭਗਹਿ ਫੁਰਾਇ ॥੨੧॥
भेद न जान्यो बाल को आई भगहि फुराइ ॥२१॥

ती आत्महत्या करायला आली होती हे स्त्रीचे रहस्य (त्याला) समजू शकले नाही. २१.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਤਿਹਤਰਵੋਂ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੭੩॥੩੪੦੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ तिहतरवों चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१७३॥३४०२॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाचा १७३ वा अध्याय येथे संपतो, सर्व शुभ आहे. १७३.३४०२. चालते

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਮੋਕਲ ਗੜ ਮੋਕਲ ਨ੍ਰਿਪ ਭਾਰੋ ॥
मोकल गड़ मोकल न्रिप भारो ॥

मोकल गडामध्ये मोकल नावाचा एक मोठा राजा होता.

ਪਿਤਰ ਮਾਤ ਪਛਮ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
पितर मात पछम उजियारो ॥

(त्याचे) पालक पाश्चिमात्य देशांमध्ये खूप लोकप्रिय होते.

ਸੁਰਤਾ ਦੇ ਤਿਹ ਸੁਤਾ ਭਣਿਜੈ ॥
सुरता दे तिह सुता भणिजै ॥

त्यांना सुरता देई नावाची मुलगी होती.

ਜਾ ਸਮ ਰੂਪ ਕਵਨ ਤ੍ਰਿਯ ਦਿਜੈ ॥੧॥
जा सम रूप कवन त्रिय दिजै ॥१॥

तिच्या बरोबरीने दुसरी कोणती स्त्री वर्णन करता येईल? १.

ਅਪਨੋ ਤਵਨ ਸੁਯੰਬਰ ਬਨਾਯੋ ॥
अपनो तवन सुयंबर बनायो ॥

त्याचा सांबर तयार केला

ਸਭ ਭੂਪਨ ਕੋ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
सभ भूपन को बोलि पठायो ॥

आणि सर्व राजांना बोलावले.

ਕਾਸਟ ਤੁਰੈ ਜੋ ਹ੍ਯਾਂ ਚੜਿ ਆਵੈ ॥
कासट तुरै जो ह्यां चड़ि आवै ॥

येथे लाकडी घोड्यावर कोण येईल,

ਸੋਈ ਰਾਜ ਸੁਤਾ ਕਹ ਪਾਵੈ ॥੨॥
सोई राज सुता कह पावै ॥२॥

त्याला राजकुमारी मिळेल. 2.

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अविचल:

ਸਤ ਗਾੜਨ ਕੋ ਬਲ ਜੋ ਨਰ ਕਰ ਮੈ ਧਰੈ ॥
सत गाड़न को बल जो नर कर मै धरै ॥

एक माणूस ज्याच्या हातात शंभर गाठी असलेला बाम (भाला) आहे

ਕਾਸਟ ਤੁਰੈ ਹ੍ਵੈ ਸ੍ਵਾਰ ਤੁਰਤ ਇਹ ਮਗੁ ਪਰੈ ॥
कासट तुरै ह्वै स्वार तुरत इह मगु परै ॥

आणि लाकडी घोड्यावर स्वार होऊन या वाटेवरून चालत आले.

ਲੀਕ ਬਡੀ ਲਹੁ ਬਿਨੁ ਕਰ ਛੂਏ ਜੋ ਕਰੈ ॥
लीक बडी लहु बिनु कर छूए जो करै ॥

जो हाताला स्पर्श न करता मोठी किंवा लहान रेषा काढू शकतो.

ਹੋ ਸੋਈ ਨ੍ਰਿਪ ਬਰ ਆਜੁ ਆਨ ਹਮ ਕੌ ਬਰੈ ॥੩॥
हो सोई न्रिप बर आजु आन हम कौ बरै ॥३॥

उत्तम राजा आज या आणि आशीर्वाद दे. 3.

ਜਹ ਪੇਰੋ ਸਾਹ ਹੁਤੋ ਤਹੀ ਖਬਰੈ ਗਈ ॥
जह पेरो साह हुतो तही खबरै गई ॥

पेरो शाह जिथे राहत होता, तिथेही ही बातमी पोहोचली.

ਅਚਰਜ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਮੋਨ ਸਭਾ ਸਭ ਹੀ ਭਈ ॥
अचरज कथा सुनि मोन सभा सभ ही भई ॥

ही आश्चर्यकारक गोष्ट ऐकून संपूर्ण सभा स्तब्ध झाली.

ਤਬ ਹਜਰਤ ਤ੍ਰਿਯ ਐਸੇ ਬਚਨ ਸੁਨਾਇਯੋ ॥
तब हजरत त्रिय ऐसे बचन सुनाइयो ॥

तेव्हा राजाची पत्नी असे बोलली,

ਹੋ ਹਜਰਤ ਕੋ ਭ੍ਰਮੁ ਸਭ ਹੀ ਤਬੈ ਮਿਟਾਇਯੋ ॥੪॥
हो हजरत को भ्रमु सभ ही तबै मिटाइयो ॥४॥

ज्याने राजाचे सर्व भ्रम मिटले. 4.

ਦ੍ਰਭੁ ਜਰ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ਬਰੌ ਤਾ ਕੋ ਸੁ ਕਿਯ ॥
द्रभु जर लई मंगाइ बरौ ता को सु किय ॥

त्याने दाभाची मुळं मागवली आणि त्याचा मलम बनवला.

ਨਹਰਿ ਖੋਦਿ ਬੇਰਿਆ ਕੋ ਬੋਲਿ ਤੁਰੰਗ ਲਿਯ ॥
नहरि खोदि बेरिआ को बोलि तुरंग लिय ॥

(त्याने) तिथपर्यंत एक कालवा खोदला आणि नाविकाला (त्याला) एक बोट आणि घोडा आणण्यास सांगितले.

ਲਹੁ ਦੀਰਘ ਤਟ ਲੀਕੈ ਕਾਢਿ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
लहु दीरघ तट लीकै काढि बनाइ कै ॥

किनाऱ्यावर (काठीने) लांब आणि लहान रेषा काढल्या होत्या.

ਹੋ ਜੀਤਿ ਆਪੁ ਲੈ ਦਈ ਹਜਰਤਹਿ ਜਾਇ ਕੈ ॥੫॥
हो जीति आपु लै दई हजरतहि जाइ कै ॥५॥

(त्याने) जिंकून (ती स्त्री) राजाला दिली. ५.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਹਤਰਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੭੪॥੩੪੦੭॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ चौहतरवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१७४॥३४०७॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपख्यानातील त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संवादाच्या १७४ व्या अध्यायाचा शेवट येथे आहे, सर्व शुभ आहे. १७४.३४०७. चालते

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਗਜਨ ਦੇਵ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਗਜਨੀ ਕੋ ਨਰਪਾਲ ॥
गजन देव राजा बडो गजनी को नरपाल ॥

गजनदेव नावाचा महान राजा गझनीचा स्वामी होता.

ਕਮਲ ਕੁਰੰਗ ਸਾਰਸ ਲਜੈ ਲਖਿ ਤਿਹ ਨੈਨ ਬਿਸਾਲ ॥੧॥
कमल कुरंग सारस लजै लखि तिह नैन बिसाल ॥१॥

त्याचे विशाल डोळे पाहून कमळ, हरीण आणि करकोचेही लाजले. १.

ਤਹਾ ਦੁਰਗ ਦੁਰਗਮ ਬਡੋ ਤਹ ਪਹੁਚੈ ਕਹ ਕੌਨ ॥
तहा दुरग दुरगम बडो तह पहुचै कह कौन ॥

(त्याचा) किल्ला अतिशय दुर्गम होता, तिथे कोण पोहोचू शकेल?

ਜੋਨਿ ਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਨ ਪਰੈ ਚੀਟੀ ਕਰੈ ਨ ਗੌਨ ॥੨॥
जोनि चंद्र की न परै चीटी करै न गौन ॥२॥

तिथे चांदणे नव्हते आणि एक मुंगीही तिथे जाऊ शकत नव्हती. 2.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਚਪਲ ਕਲਾ ਇਕ ਰਾਜ ਦੁਲਾਰੀ ॥
चपल कला इक राज दुलारी ॥

चपल कला नावाची एक राज कुमारी होती

ਸੂਰਜ ਲਖੀ ਚੰਦ੍ਰ ਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥
सूरज लखी चंद्र न निहारी ॥

ज्याला सूर्य आणि चंद्रानेही पाहिले नव्हते.

ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥
जोबन जेब अधिक तिह सोहै ॥

जोबन आणि छबीवर त्याचं खूप प्रेम होतं.

ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਜਛ ਭੁਜੰਗਨ ਮੋਹੈ ॥੩॥
खग म्रिग जछ भुजंगन मोहै ॥३॥

(त्याला) पक्षी, हरीण, यक्ष आणि सर्प यांचे मन होते. 3.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਜੋਬਨ ਖਾ ਤਿਹ ਦੁਰਗ ਕੌ ਘੇਰਾ ਕਿਯੋ ਬਨਾਇ ॥
जोबन खा तिह दुरग कौ घेरा कियो बनाइ ॥

जोबान खानने त्या किल्ल्याला वेढा घातला.

ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਨ ਸੋ ਟੂਟਤ ਭਯੋ ਸਭ ਕਰਿ ਰਹੇ ਉਪਾਇ ॥੪॥
क्योहूं न सो टूटत भयो सभ करि रहे उपाइ ॥४॥

सर्व प्रकारच्या उपाययोजना केल्या, पण तो किल्ला कसा तरी तोडू शकला नाही. 4.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस: