सर्प-शक्ती, गंधर्व-शक्ती, यक्ष-शक्ती,
नागा-मुली, गंधर्व-स्त्री, यक्ष-स्त्री आणि इंद्राणीच्या वेषातही ती अत्यंत मोहक स्त्री दिसत होती.333.
(ते) वेड-मातीचे डोळे बाणांप्रमाणे काढलेले आहेत.
त्या मादक तरुणीचे डोळे बाणांसारखे घट्ट झाले होते आणि ती तारुण्याच्या तेजाने चमकत होती.
गळ्यात माळ घातली जाते.
तिने तिच्या गळ्यात जपमाळ घातली होती आणि तिच्या चेहऱ्याचे तेज तेजस्वी अग्नीसारखे दिसत होते.334.
सिंहासनावर ('छत्रपती') छत्रराणी आहे.
पृथ्वीची ती राणी एक छत्रधारी देवी होती आणि तिचे डोळे आणि शब्द शुद्ध होते
तलवार (किंवा अशी) ही उपासना करणारी अनासक्त दासी आहे.
ती राक्षसांना मोहित करण्यास सक्षम होती, परंतु ती विद्येची आणि सन्मानाची खाण होती आणि निःसंकोचपणे जगली.335.
शुभ सुभा आणि सौदा डोल वाली हे सुखाचे स्थान आहे.
ती चांगली, सौम्य आणि उत्तम वैशिष्ट्यांची स्त्री होती, तिला दिलासा देणारी होती, ती सौम्यपणे हसली
प्रिय भक्त आणि हरिनामाचा जप.
ती तिच्या प्रेयसीची भक्त होती तिला मोहक आणि प्रसन्न करणाऱ्या परमेश्वराच्या नावाचे स्मरण होते.336.
केवळ एका पतीची ('प्रिय') पूजा करण्यासाठी स्थितीत.
ती प्रेयसीची भक्त होती आणि एकटी उभी राहून ती फक्त एकाच रंगात रंगली होती
हताश एकांत शोधायचा आहे.
तिला कसलीही इच्छा नव्हती आणि ती आपल्या पतीच्या स्मरणात लीन झाली होती.337.
तो निद्राविरहित, निंदनीय आणि अन्नरहित आहे.
ती झोपली नाही किंवा जेवली नाही ती तिच्या प्रियकराची भक्त आणि नवस पाळणारी स्त्री होती.
बसंत, तोडी, घेवडी,
ती वासंती, तोडी, गौरी, भूपाळी, सारंग इत्यादी सुंदर होती.
हिंदोळी, मेघ-मल्हारी,
जयवंती ही देव-मल्हारी (रागिणी) आहे.
बांगलिया किंवा बसंत रागानी आहे,
ती हिंदोळ, मेघ, मल्हार, जयजवंती, गौर, बसंत, बैरागी इत्यादी वैभवशाली होती.
सोरठ किंवा सारंग (रागणी) किंवा बैराडी आहे.
किंवा पर्ज किंवा शुद्ध मल्हारी.
हिंदोळी म्हणजे काफी किंवा तेलंगी.
ती सोरथ, सारंग, बैराई, मल्हार, हिंडोल, तैलंगी, भैरवी आणि दीपक अशी भावूक होती.340.
सर्व रागांनी रचलेले, बंधनांपासून मुक्त.
ती सर्व संगीत पद्धतींमध्ये पारंगत होती आणि तिला पाहून सौंदर्यच मोहून जात होते
(जर) त्याच्या सर्व वैभवाचे वर्णन करा,
जर मी तिचा सर्व प्रकारचा महिमा वर्णन केला तर आणखी एका खंडाचा विस्तार होईल.341.
त्यांचे व्रत आणि आचरण पाहून दत्त
त्या महान व्रत पाळणाऱ्या दत्ताने व्रत पाळणाऱ्या स्त्रीला पाहिले आणि इतर संन्याशांसह तिच्या पायांना मॅट केलेले कुलूप स्पर्श केले.
(कारण) तिचे शरीर व मन पतीच्या (प्रेम) रसात भिजलेले आहे.
आपल्या पतीच्या प्रेमात शरीर आणि मनाने लीन होऊन त्यांनी त्या स्त्रीला चौदावे गुरु म्हणून स्वीकारले.342.
पूर्ण एकनिष्ठ स्त्रीला चौदावे गुरु म्हणून दत्तक घेण्याच्या वर्णनाचा शेवट.
आता बाण बनविणाऱ्याला पंधरावा गुरू म्हणून दत्तक घेतल्याचे वर्णन आहे
तोटक श्लोक
चौदावे गुरु मुनी दत्त असल्याने,
चौदाव्या गुरूंचा अवलंब करून, ऋषी दत्त आपला शंख वाजवत पुढे सरकले
पूर्व, पश्चिम आणि उत्तर दिशांना फिरून
पूर्व, पश्चिम आणि उत्तरेतून भटकून आणि शांतता पाळल्यानंतर तो दक्षिण दिशेकडे निघाला.343.
तेथे (त्याने) चित्रा नावाचे नगर पाहिले.
तिथे त्याला चित्रांचे शहर दिसले, जिथे सगळीकडे मंदिरे होती
(त्या) नगराच्या स्वामीने अनेक हरणे दिली,