श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1248


ਸੁਨਿਯਤ ਬਸਤ ਸਮੁਦ ਕੇ ਪਾਰਾ ॥
सुनियत बसत समुद के पारा ॥

ऐकले, महासागराच्या पलीकडे राहतात.

ਹੈ ਅਵਧੂਤ ਮਤੀ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥
है अवधूत मती दुहिता तिह ॥

त्याला अवधूत मती नावाची (एक) मुलगी आहे.

ਅਵਰ ਨ ਘੜੀ ਬਿਧਾਤਾ ਸਮ ਜਿਹ ॥੭॥
अवर न घड़ी बिधाता सम जिह ॥७॥

विधातासारखे दुसरे घड्याळ नाही.7.

ਪ੍ਰਥਮ ਤੂ ਤਿਸੈ ਮੋਹਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
प्रथम तू तिसै मोहि मिलावै ॥

आधी तू माझी ओळख करून दे.

ਤਾ ਪਾਛੇ ਮੋ ਸੌ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ॥
ता पाछे मो सौ पति पावै ॥

त्यानंतर माझ्यासारखा नवरा मिळेल.

ਯੌ ਜੋ ਕੋਟਿ ਉਪਾਵ ਬਨੈ ਹੈ ॥
यौ जो कोटि उपाव बनै है ॥

मात्र, करोडोच्या उपाययोजना केल्या असतील तर

ਤੌ ਮੋ ਸੋ ਨਹਿ ਭੋਗਨ ਪੈ ਹੈ ॥੮॥
तौ मो सो नहि भोगन पै है ॥८॥

तरीही तू माझ्यावर प्रेम करू शकणार नाहीस. 8.

ਯੌ ਹੀ ਸਖੀ ਜਾਇ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥
यौ ही सखी जाइ तिह कही ॥

तशीच सखी जाऊन त्याला म्हणाली,

ਮਨ ਬਚ ਕੁਅਰਿ ਚਕ੍ਰਿਤ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥
मन बच कुअरि चक्रित ह्वै रही ॥

(जे ऐकून) कुमारी मनाने व वाणीने चकित झाली.

ਚਿਤ ਮੌ ਅਨਿਕ ਚਟਪਟੀ ਲਾਗੀ ॥
चित मौ अनिक चटपटी लागी ॥

तो मनात खूप अस्वस्थ होता,

ਤਾ ਤੇ ਨੀਂਦ ਭੂਖ ਸਭ ਭਾਗੀ ॥੯॥
ता ते नींद भूख सभ भागी ॥९॥

त्यामुळे सर्वांची निद्रानाश भूक नाहीशी झाली. ९.

ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਜਾਯੋ ਨਹਿ ਜਾਵੈ ॥
समुंदर पार जायो नहि जावै ॥

(जोपर्यंत) समुद्र पार होत नाही,

ਤਊ ਕੁਅਰਿ ਕੋ ਸਾਤਿ ਨ ਆਵੈ ॥
तऊ कुअरि को साति न आवै ॥

तोपर्यंत कुमारीला शांती मिळत नाही.

ਸਾਜ ਤਹਾ ਚਲਿਬੇ ਕੋ ਕਰਾ ॥
साज तहा चलिबे को करा ॥

(कुमारी) तेथे जाण्याची तयारी केली

ਤੀਰਥ ਜਾਤ ਹੌ ਪਿਤਹਿ ਉਚਰਾ ॥੧੦॥
तीरथ जात हौ पितहि उचरा ॥१०॥

आणि वडिलांना तीर्थयात्रेला जाण्यास सांगितले. 10.

ਸਾਜ ਬਾਜ ਸਭ ਕੀਆ ਤ੍ਯਾਰਾ ॥
साज बाज सभ कीआ त्यारा ॥

साधनाची सर्व तयारी पूर्ण केली

ਤਹ ਹ੍ਵੈ ਚਲੀ ਬਾਜ ਅਸਵਾਰਾ ॥
तह ह्वै चली बाज असवारा ॥

आणि ती घोड्यावर स्वार झाली.

ਸੇਤਬੰਧ ਰਾਮੇਸ੍ਵਰ ਗਈ ॥
सेतबंध रामेस्वर गई ॥

(ती) सेटबंध रामेश्वरला पोहोचली

ਇਹ ਬਿਧਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਬਿਚਾਰਤ ਭਈ ॥੧੧॥
इह बिधि ह्रिदै बिचारत भई ॥११॥

आणि मनात असा विचार करू लागला. 11.

ਤਾ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਜਹਾਜ ਅਸਵਾਰਾ ॥
ता ते ह्वै जहाज असवारा ॥

तिथून विमानात चढलो

ਗਈ ਸਿੰਗਲਾਦੀਪ ਮਝਾਰਾ ॥
गई सिंगलादीप मझारा ॥

आणि सिंगलदीपला पोहोचलो.

ਜਹ ਤਿਹ ਸੁਨਾ ਰਾਜ ਕੋ ਧਾਮਾ ॥
जह तिह सुना राज को धामा ॥

जिथे राजाचा महाल ऐकू आला,

ਜਾਤ ਭਈ ਤਹ ਹੀ ਕੌ ਬਾਮਾ ॥੧੨॥
जात भई तह ही कौ बामा ॥१२॥

ती बाई तिथे गेली. 12.

ਤਹ ਗੀ ਪੁਰਖ ਭੇਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ॥
तह गी पुरख भेस को करि कै ॥

तेथे त्यांनी विविध दागिने ठेवले

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੂਖਨ ਧਰਿ ਕੈ ॥
भाति भाति के भूखन धरि कै ॥

आणि पुरुषाच्या वेशात गेला.

ਜਬ ਅਵਧੂਤ ਮਤੀ ਤਿਹ ਹੇਰਾ ॥
जब अवधूत मती तिह हेरा ॥

अवधूत मती त्याला पाहिल्यावर

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਜਾਨ੍ਯੋ ਕਹੂੰ ਕੇਰਾ ॥੧੩॥
राज कुअर जान्यो कहूं केरा ॥१३॥

त्यामुळे तो कोणाचा तरी (देशाचा) राजा आहे असे त्याला वाटले. 13.

ਨਿਰਖਤ ਕੁਅਰਿ ਮਦਨ ਬਸਿ ਭਈ ॥
निरखत कुअरि मदन बसि भई ॥

त्याला पाहून राज कुमारी प्रेमात पडली.

ਅੰਗ ਅੰਗ ਬਿਹਬਲ ਹ੍ਵੈ ਗਈ ॥
अंग अंग बिहबल ह्वै गई ॥

त्याचे हातपाय अपंग झाले होते.

ਚਿਤ ਮਹਿ ਕਹਾ ਇਸੀ ਕਹ ਬਰਿ ਹੌ ॥
चित महि कहा इसी कह बरि हौ ॥

चित् म्हणू लागला की हा तोच आहे,

ਨਾਤਰ ਘਾਇ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿ ਹੌ ॥੧੪॥
नातर घाइ कटारी मरि हौ ॥१४॥

नाहीतर वार करून मरेन. 14.

ਦੇਖੈ ਲਗੀ ਸੀਸ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥
देखै लगी सीस निहुराई ॥

ती डोकं खाली करून बघू लागली.

ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਘਾਤ ਇਹੈ ਕਰ ਆਈ ॥
तिह त्रिय घात इहै कर आई ॥

त्यामुळे ती महिला संधी साधून येथे आली.

ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਇ ਜਾਤ ਤਹ ਭਈ ॥
तुरंग धवाइ जात तह भई ॥

घोडा धावत तिथे पोहोचलो

ਸਿੰਘਨਿ ਜਾਨੁ ਮ੍ਰਿਗੀ ਗਹਿ ਲਈ ॥੧੫॥
सिंघनि जानु म्रिगी गहि लई ॥१५॥

सिंहीणीने हरण पकडले म्हणून. १५.

ਝਟਕਿ ਝਰੋਖਾ ਤੇ ਗਹਿ ਲਈ ॥
झटकि झरोखा ते गहि लई ॥

खिडकीतून धक्का मारून (त्याला) पकडले

ਬਾਧਤ ਸਾਥ ਪ੍ਰਿਸਟ ਕੇ ਭਈ ॥
बाधत साथ प्रिसट के भई ॥

आणि पाठीला बांधले.

ਹਾਹਾ ਭਾਖਿ ਲੋਗ ਪਚਿ ਹਾਰੇ ॥
हाहा भाखि लोग पचि हारे ॥

सर्व लोक कंटाळले आणि थकले,

ਰਾਖਿ ਨ ਸਕੇ ਤਾਹਿ ਰਖਵਾਰੇ ॥੧੬॥
राखि न सके ताहि रखवारे ॥१६॥

मात्र कोणताही बचावपटू त्याला वाचवू शकला नाही. 16.

ਬਾਧਿ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਤੁਰੰਗ ਧਵਾਯੋ ॥
बाधि प्रिसटि तिह तुरंग धवायो ॥

त्याला पाठीवर बांधून (बाईने) घोडा पळवून लावला.

ਏਕੈ ਬਾਨ ਮਿਲਾ ਸੋ ਘਾਯੋ ॥
एकै बान मिला सो घायो ॥

(ज्याने) मारला, एकाच बाणाने मारला.

ਤਾ ਕਹ ਜੀਤਿ ਧਾਮ ਲੈ ਆਈ ॥
ता कह जीति धाम लै आई ॥

तिने जिंकले आणि त्याला घरी आणले.

ਸਖੀ ਕੁਅਰ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਈ ॥੧੭॥
सखी कुअर के धाम पठाई ॥१७॥

त्यानंतर सखीला राजकुमारच्या घरी पाठवण्यात आले. १७.

ਜੋ ਤੁਮ ਕਹਾ ਕਾਜ ਮੈ ਕਿਯਾ ॥
जो तुम कहा काज मै किया ॥

(आणि असे सांगून पाठवले) तू काय म्हणालास,

ਅਪਨੋ ਬੋਲ ਨਿਬਾਹਹੁ ਪਿਯਾ ॥
अपनो बोल निबाहहु पिया ॥

ते काम केले आहे. अरे प्रिये!

ਪ੍ਰਥਮ ਬ੍ਯਾਹਿ ਮੋ ਕੌ ਲੈ ਜਾਵੌ ॥
प्रथम ब्याहि मो कौ लै जावौ ॥

आता तू तुझा शब्द पूर्ण कर. आधी माझ्याशी लग्न कर

ਤਾ ਪਾਛੇ ਯਾ ਕਹ ਤੁਮ ਪਾਵੌ ॥੧੮॥
ता पाछे या कह तुम पावौ ॥१८॥

त्यानंतर तुम्हाला ते मिळेल. १८.

ਰਾਜ ਕੁਅਰ ਤਬ ਹੀ ਤਹ ਆਯੋ ॥
राज कुअर तब ही तह आयो ॥

तेवढ्यात राजकुमार तिथे आला