Sri Dasam Granth

Leathanach - 365


ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਜਦੁਰਾਇ ਜੁ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਹੀਯੋ ਸੁ ਅਹੋ ਰੀ ॥
mo bateeyaa jaduraae ju pai kab sayaam kahai kaheeyo su aho ree |

Arsa file Shyam, (a dúirt Radha) téigh go Krishna agus abair mo chuid focal mar seo.

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੋ ਤੁਮ ਸੋ ਨਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰਭ ਮੋਰੀ ॥੭੦੪॥
chandrabhagaa sang preet karo tum so nahee preet kahiyo prabh moree |704|

��� Inis mo bhriathar go léir do rí Yadavas gan dua agus abair é seo freisin, ���O Krishna! Níl grá agat ach do Chandarbhaga agus níl grá ar bith agat dom.���704.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਹ ਰਾਧਿਕਾ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਤਬ ਸੋ ਉਠਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪਾਇ ਲਾਗੀ ॥
sun kai ih raadhikaa kee bateeyaa tab so utth gvaaran paae laagee |

Tar éis dó é seo a chloisteáil ó Radha, d'éirigh Gopi agus thit sé ar a chosa.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਕੀ ਤੁਮ ਸੋ ਹਰਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਯਾਗੀ ॥
preet kahiyo har kee tum so har chandrabhagaa hoon so preet tiyaagee |

Ag éisteacht leis na focail seo de Radha, thit an gopi sin ag a chosa agus dúirt, ���O Radha! Is breá le Krisshan tú amháin agus tá a ghrá do Chandarbhaga tréigthe aige

ਉਨ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਬੁਧਿ ਕਹੈ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨ ਕੇ ਰਸ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥
aun kee kab sayaam subudh kahai tuhi dekhan ke ras mai anuraagee |

Deir an file Shyam go raibh an teachtaire sin ag insint do Radha go raibh sí mífhoighneach a fheiceáil.

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਾਲ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਤੇਰੀ ਮੈ ਬੇਗ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪੈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੭੦੫॥
taahee te baal balaae liau teree mai beg chalo har pai baddabhaagee |705|

���A chailín álainn! Tá mé ina íobairt duit anois téann tú go tapa go Krishna.���705.

ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਚਲੀਯੈ ਕਛੁ ਜਾਨਤ ਹੈ ਰਸ ਬਾਤ ਇਯਾਨੀ ॥
brijanaath bulaavat hai chaleeyai kachh jaanat hai ras baat iyaanee |

���A chara! tá tú aineolach agus ní thuigeann tú rún an phléisiúir ghránna

ਤੋਹੀ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਤੁਮਰੈ ਬਿਨੁ ਰੀ ਨਹੀ ਪੀਵਤ ਪਾਨੀ ॥
tohee ko sayaam nihaarat hai tumarai bin ree nahee peevat paanee |

Tá Krishna ag glaoch ort, le do thoil, tá Krishna ag cuardach tú anseo agus ansiúd agus níl sé ag ól uisce gan tú fiú

ਤੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਊਗੀ ਹਉ ਹਰਿ ਪੈ ਇਹ ਬਾਨੀ ॥
too ih bhaat kahai mukh te nahee jaaoogee hau har pai ih baanee |

���Tá tú díreach tar éis a rá nach rachfá go Krishna

ਤਾਹੀ ਤੇ ਜਾਨਤ ਹੋ ਸਜਨੀ ਅਬ ਜੋਬਨ ਪਾਇ ਭਈ ਹੈ ਦੀਵਾਨੀ ॥੭੦੬॥
taahee te jaanat ho sajanee ab joban paae bhee hai deevaanee |706|

Feictear dom go bhfuil tú tar éis dul as a meabhair ar ghnóthachtáil na hóige.���706.

ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਮਨ ਬੀਚ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਜਿ ਬੈਠਿ ਰਹੀ ਹਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇਰੋ ॥
maan kariyo man beech treeyaa taj baitth rahee hit sayaam joo kero |

Tá an gopi (Radha) sin ag tréigean grá Krishna ina suí di féin i ego

ਬੈਠਿ ਰਹੀ ਬਕ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੇ ਸਭ ਜਾਨਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੋ ਭਾਵਨ ਨੇਰੋ ॥
baitth rahee bak dhayaan dhare sabh jaanat preet ko bhaavan nero |

Tá sí ag díriú cosúil le chorr, tá a fhios aici go bhfuil áit chónaithe an ghrá in aice láimhe anois

ਤੋ ਸੰਗ ਤੌ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਸਜਨੀ ਕਹਬੇ ਕਹੁ ਜੋ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰੋ ॥
to sang tau mai kahiyo sajanee kahabe kahu jo umagiyo man mero |

Mar sin, a dhaoine uaisle! Deirim libh, cad a rugadh i mo intinn a rá.

ਆਵਤ ਹੈ ਇਮ ਮੋ ਮਨ ਮੈ ਦਿਨ ਚਾਰ ਕੋ ਪਾਹੁਨੋ ਜੋਬਨ ਤੇਰੋ ॥੭੦੭॥
aavat hai im mo man mai din chaar ko paahuno joban tero |707|

Ansin dúirt Mainprabha arís ���O chara! Tá sé ráite agam, pé rud a tháinig i m’intinn, ach feictear dom nach bhfuil i d’óige ach mar aoi ar feadh ceithre lá.707.

ਤਾ ਕੈ ਨ ਪਾਸ ਚਲੈ ਉਠ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੋਊ ਸਭ ਲੋਗਨ ਭੋਗੀ ॥
taa kai na paas chalai utth kai kab sayaam joaoo sabh logan bhogee |

���He, a thaitneoir do chách, níl tusa ag dul chuige

ਤਾ ਤੇ ਰਹੀ ਹਠਿ ਬੈਠ ਤ੍ਰੀਯਾ ਉਨ ਕੋ ਕਛੁ ਜੈ ਗੋ ਨ ਆਪਨ ਖੋਗੀ ॥
taa te rahee hatth baitth treeyaa un ko kachh jai go na aapan khogee |

Ach cóip! Níl ann ach tú fós agus ní chaillfidh Krishna rud ar bith uaidh, ní bheidh ort ach tú a chailleadh

ਜੋਬਨ ਕੋ ਜੁ ਗੁਮਾਨ ਕਰੈ ਤਿਹ ਜੋਬਨ ਕੀ ਸੁ ਦਸਾ ਇਹ ਹੋਗੀ ॥
joban ko ju gumaan karai tih joban kee su dasaa ih hogee |

Seo coinníoll an phoist a bhfuil (tú) in amhras.

ਤੋ ਤਜਿ ਕੈ ਸੋਊ ਯੋ ਰਮਿ ਹੈ ਜਿਮ ਕੰਧ ਪੈ ਡਾਰ ਬਘੰਬਰ ਜੋਗੀ ॥੭੦੮॥
to taj kai soaoo yo ram hai jim kandh pai ddaar baghanbar jogee |708|

���An té atá egoistic faoin aos óg, beidh sé (nó sí) i riocht go dtréigfidh Krishna é (nó í) mar yogi ag fágáil a bhaile, ag cur an leon-craiceann ar a ghualainn. .708 .

ਨੈਨ ਕੁਰੰਗਨ ਸੇ ਤੁਮਰੇ ਕੇਹਰਿ ਕੀ ਕਟਿ ਰੀ ਸੁਨ ਤ੍ਵੈ ਹੈ ॥
nain kurangan se tumare kehar kee katt ree sun tvai hai |

���Tá do shúile mar iad seo de doe agus tá an waist caol cosúil le leon

ਆਨਨ ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਸਸਿ ਸੋ ਜਿਹ ਕੀ ਫੁਨਿ ਕੰਜ ਬਰਾਬਰ ਕ੍ਵੈ ਹੈ ॥
aanan sundar hai sas so jih kee fun kanj baraabar kvai hai |

Tá d'aghaidh a fheictear cosúil leis an ghealach nó Lotus

ਬੈਠ ਰਹੀ ਹਠ ਬਾਧਿ ਘਨੋ ਤਿਹ ਤੇ ਕਛੁ ਆਪਨ ਹੀ ਸੁਨ ਖ੍ਵੈ ਹੈ ॥
baitth rahee hatth baadh ghano tih te kachh aapan hee sun khvai hai |

���Tá tú súite i do bhuanseasmhacht, ní chaillfidh sé tada dá bharr seo

ਏ ਤਨ ਸੁ ਤੁਹਿ ਬੈਰ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਠਿਏ ਤੁਮਰੋ ਕਹੁ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੭੦੯॥
e tan su tuhi bair kariyo har siau hatthie tumaro kahu hvai hai |709|

Tá tú ag éirí freasúil le do chorp féin trí gan a bheith ag ithe agus ag ól, mar ní bhainfidh tú leas as do dhiongbháilteacht maidir le Krishna.���709.

ਸੁਨ ਕੈ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੀ ॥
sun kai ih gvaaran kee bateeyaa brikhabhaan sutaa at ros bharee |

Ag éisteacht leis na focail seo de Gopi, tháinig fearg an-mhór Radha.

ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਚੜਾਇ ਕੈ ਭਉਹਨ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਸੰਗ ਕ੍ਰੋਧ ਜਰੀ ॥
nain nachaae charraae kai bhauhan pai man mai sang krodh jaree |

Ag éisteacht na bhfocal seo den gopi, Radha, líonta de rage, ag cur a súile ag damhsa agus ag líonadh a malaí agus a aigne le greann,