Láithreach tháinig sé go pálás na banríona,
Agus iad á fheiceáil sa leaba chéanna, d'éirigh siad inlasta mar an ghrian.(27)
Do ghlac an rí leis gur thuig sí a rún .i.
Agus bhí sé an-aireach.(28)
Sin é an fáth go ndeachaigh siad a chodladh san áit chéanna agus sa leaba chéanna.
‘Dia bac, rinne sí m’iarracht dodhéanta.(29)
‘Dá bhfaighfinn í ina aonar sa seomra leapa,
‘Bheadh mé ag cloí léi láithreach agus an ghealach ag cumasc leis an ngrian.’(30)
D'fhill an rí an oidhche sin ag caoineadh,
Agus an dara lá arís chonaic sé iad ina gcodladh sa stíl chéanna.(31)
'Dá bhfuair me 'na codladh í féin,
‘Bheadh pounced uirthi mar leon.’(32)
D'imigh sé ar an dara lá agus tháinig sé le feiceáil arís ar an tríú lá.
Mar ba ghnách, á fheiceáil le chéile d'imigh sé.(33)
Ar an gceathrú lá cuireadh le chéile arís iad.
Chroch sé a cheann le hiontas agus smaoinigh,(34)
'Ara, dá bhfaighinnse liom féin í,
‘Dhéanfainn saighead a shocrú isteach ina bogha go héasca.’ (35)
'Ní bhfuair mé greim ar an namhaid, 's ní fhéadfainn saighead a bhualadh,
‘Níor mharaigh mé an namhaid ná níor ghabh mé é.’(36)
Ar an séú lá nuair a tháinig sé chonaic sé í ina codladh leis an bhanríon ar an gcuma chéanna.
Bhí sé thar a bheith socraithe agus dúirt sé leis féin,(37)
‘Mura bhfeicim mo namhaid, ní chuirfidh mé air a chuid fola a dhoirteadh.
' Faraor, ní féidir liom mo shaighead a choinneáil istigh i mo bhogha.(38)
'Agus faraor, ní raibh mé in ann glacadh leis an namhaid,
‘Agus ní fhéadfaimis ach oiread a chéile.’ (39)
Dall i ngrá ní dhearna sé iarracht a fháil ar an réaltacht.
Ní raibh fonn air ach an oiread, le sceitimíní, an fhírinne a fhoghlaim.(40)
Féach, aineolach cad a bhí an rí seo a dhéanamh,
Agus bhí sé ag ceapadh go raibh áthas ar a leithéid de ghníomhartha.(41)
Féach, scratches an aineolach a cheann,
Agus gan é a fhliuchadh, bearrann sé é.(42)
(Adeir an file,) 'Ó Shéamuis, tabhair dhom mo chuach glas,
'Ionas go dtugaim an tuiscint gan sárú ar bith.(43)
'Agus tabhair dom an cupán lán glas (leacht),
'A chuidíonn leis na naimhde a mhilleadh.(44)(9)
Is Aon é an Tiarna agus is é Bua an Fhíor-Ghúrú.
Is maith thú, maitheadóir na bpeacaí, agus millteoir,
Cibé rud atá sa chruinne, is é do chruthú go léir é.(1)
Ní fhabhar sibh clann mhac ná deartháireacha,
Ní chleamhnas, ná naimhde, ná cairde,(2)
Éist le sgéal Rí na Maighdine,
A bhí eolach agus a raibh cáil air ar fud an domhain.(3)
Bhí duine an-chliste mar mhinistir aige.
Cé a bhí an-chiallmhar agus iontach.(4)
Beannaigh sé (an tAire?) le mac, a raibh a smaointeoireacht loighciúil freisin,
Ní hamháin dathúil, bhí cáilíochtaí iontacha ag (a mhac).(5)
Bhí aithne air mar dhuine le croí misniúil,