Níorbh fhéidir fanacht i bhfolach agus, in am trátha, nochtadh iad.(54)
Scaip an nuacht sa chathair mar dhóiteán fiáin,
Go bhfuil mac an rí agus inghean an mhinistir i ngrá go hoscailte.(55)
Nuair a chuala an Rí an scéala seo, d'iarr sé dhá bhád.
Chuir sé iad araon i mbád farantóireachta ar leith.(56)
Scaoil sé an bheirt acu san abhainn dhomhain,
Ach trí na tonnta cheangail an dá shoitheach le chéile.(57)
Trí ghrásta Dé, tháinig an bheirt le chéile arís,
Agus cónascadh iad araon, mar an ghrian agus an ghealach.(58)
Féach ar chruthú Allah, an Dia Uilechumhachtach,
Trína ord a chumasc sé an dá chorp in aon cheann.(59)
Aontaithe isteach i gceann as dhá bhád bhí dhá chorp,
Arbh é ceann acu solas na hAraibe agus gealach Yaman an ceann eile.(60)
Bhí na báid ar snámh agus isteach sna huiscí doimhne.
Agus san uisce tháinig siad ar snámh ar nós duilleoga an earraigh.(61)
Shuidh nathair mhór ann,
Cé acu a chuaigh ar aghaidh lena n-ithe.(62)
Ón taobh eile le feiceáil taibhse,
Cé a d'ardaigh a lámha, a bhí cosúil le piléir gan chinn.(63)
Shleamhnaigh an bád tríd faoi chosaint na lámha,
Agus d'éalaigh an bheirt acu ó rún folaithe na nathrach,(64)
Cé acu (an nathair) a bhí beartaithe a ghabháil leo a tarraing (iad).
Ach do shábháil na h-Uile Tairbhe a gcuid fola.(65)
Bhí cogadh idir nathair is taibhse ar tí tarlú,
Ach, le grásta Dé, níor tharla sé.(66)
Tháinig tonnta arda ón abhainn mhór,
Agus an rún so, acht Dia, ní fhéadfadh corp ar bith aontú.(67)
Buaileadh an bád rámhaíochta leis na tonnta arda,
Agus ghuigh na sealbhóirí chun éalú.(68)
Ar deireadh le toil Dé, an Uilechumhachtach,
Shroich an bád sábháilteacht an bhainc.(69)
Tháinig an bheirt acu amach as an mbád
Agus shuigh siad ar bhruach abhainn Éimin. 70.
Tháinig an bheirt acu amach as an mbád,
Agus shuigh síos ar bhruach na habhann.(71)
Go tobann léim ailigéadar amach,
Iad araon a ithe amhail is dá mba toil Dé é.(72)
Go tobann tháinig leon agus léim sé chun tosaigh,
Scag sé thar uisce an tsrutháin.(73)
Chuaidh siad a gceann, sraonadh ionsaí leon,
Agus chuir a chrógacht futile (leon) i mbéal daoine eile (ailigéadar).(74)
Rug an ailigéadar leath an leon lena lapa,
Agus tharraing isteach san uisce domhain é.(75)
Breathnaigh ar chruthaithe Cruthaitheoir na Cruinne,
Thug (sé) beatha dóibh agus scrios sé an leon.(76)
Chuaigh an bheirt i mbun gnímh de réir toil Dé,
Mac an Rí ab ea duine acu agus iníon an Aire eile.(77)
Bhí an bheirt acu in áit thréigthe le scíth a ligean,