Araith y brenin Shudra :
O Brahman! Fel arall byddaf yn eich lladd heddiw.
Fel arall byddaf yn eich boddi yn y môr ynghyd â deunydd addoli.
Naill ai stopiwch wasanaethu Prachanda Devi,
“O Brahmin! taflwch y defnydd hwn o addoliad i'r dwfr, fel arall fe'ch lladdaf chwi heddiw, cefnu ar addoliad y dduwies, neu fel arall fe'ch torraf yn ddwy ran.” 172.
Araith y Brahmin a annerchwyd at y brenin :
(Ti heb betruso) torrwch fi yn ddau, (ond ni adawaf wasanaeth y dduwies).
O Rajan! Gwrandewch, (dwi) yn dweud y gwir wrthych.
Pam na ddylid torri fy nghorff yn fil o ddarnau?
“O frenin! Yr wyf yn dywedyd y gwir wrthych, cewch fy nhorio yn ddwy ran, ond ni allaf fi adael addoliad y Duwies heb betruso, ni adawaf draed y dduwies.” 173.
Wrth glywed (y) geiriau hyn, aeth y Shudra (brenin) yn ddig
Fel pe bai Makrachch (cawr) wedi dod ac ymuno â'r rhyfel.
Roedd (ei) ddau lygad yn arfer gwaedu o ddicter,
Wrth glywed y geiriau hyn, syrthiodd y brenin Shudra ar y Brahmin fel y cythraul Makraksha ar y gelyn, llifodd y gwaed o ddau lygad y brenin tebyg i Yama.174.
Yr ynfyd (y brenin) a alwodd y gweision
Llefarodd eiriau gyda balchder mawr sy'n ei gymryd a'i ladd.
Cymerodd y dienyddwyr bradwrus ofnadwy hynny (ef) yno
Galwodd y brenin ffôl hwnnw ei weision a dweud, “Lladdwch y Brahmin hwn.” Aeth y gormeswyr hynny ag ef i deml y dduwies.175.
Roedd mwgwd a muzzled arno.
(Yna) tynnodd y cleddyf â'i law a'i siglo â'i law.
Pan fydd y tân yn dechrau taro,
Gan glymu'r rhwymyn o flaen ei lygaid a chlymu ei ddwylo, tynasant y cleddyf disglair, pan oeddent ar fin taro'r ergyd â'r cleddyf, yna cofiai Brahmin am KAL (marwolaeth).176.
Pan fyfyriai y Brahmin (ar yr hen wr) yn y Chit
Yna Kal Purukh a ddaeth a rhoi darshan iddo.