Mae'r bardd Shyam yn adrodd hanes Krishna, ar ôl mynd ag ef i (ei) gartref (Krishna) a rhannu geiriau ag ef.
Fel hyn , gan ddarostwng Radha , estynnodd Krishna ymhellach stori ei gariad angerddol a chyda'i eiriau tebyg i neithdar arweiniodd y traddodiad o gariad angerddol i'r eithaf
gwraig Braj (Radha!), beth sy'n eich poeni chi, dywedodd y balch Sri Krishna fel hyn,
Dywedodd y Krishna balch, ���O Radha! pa niwed a ddaw i ti yn hyn ? Y gwragedd i gyd yw dy weision a ti yw'r unig frenhines yn eu plith.���670.
Lle mae lleuad a gwely o flodau jasmin
Lle mae blodau gwyn ac mae Yamuna yn llifo gerllaw
Yno y cofleidiodd Krishna Radha
Mae'r Radha lliw gwyn a'r Krishna lliw du gyda'i gilydd yn ymddangos fel golau'r lleuad yn dod ar y llwybr hwn.671.
Yna rhyddhaodd Sri Krishna ef yn strydoedd cul Ban.
Yna gadawodd Krishna hi yn yr alcof ac mewn llawenydd mawr aeth i gwrdd â'r gopis arall
Dywedir fel y canlyn y gyffelybiaeth o ddelw yr amser hwnw a gododd yn meddwl y bardd.
Wrth ddisgrifio prydferthwch y sioe honno, dywed y bardd iddi fynd i gyfarfod y gopis arall fel doe, gan ddianc o grafangau llew, yn ymuno â gyr o geirw.672.
Dechreuodd Krishna chwarae drama swynol ymhlith y gopis
Gosododd ei law ar law Chandarbhaga, trwy yr hon y profodd bleser dirfawr
Dechreuodd y gopis ganu eu hoff gân
Dywed y bardd Shyam eu bod yn hynod o falch a daeth holl ofid eu meddwl i ben.673.
Yn ystod ei ddawns, gwelodd Krishna yn gwenu tuag at Chandarbhaga
Chwarddodd o'r ochr hon ac o'r ochr honno dechreuodd Krishna siarad yn wenu â hi
Dwi'n dy garu di gymaint. Radha, weled hyn (popeth), meddyliodd (felly yn ei meddwl).
O weld hyn roedd Radha yn meddwl bod Krishna wedyn yn cael ei amsugno mewn cariad â dynes arall ac felly roedd ei gariad gyda hi wedi dod i ben.674.
Wrth weled wyneb Krishna, dywedodd Radha yn ei meddwl ei hun, ���Mae Krishna bellach wedi ei darostwng gan ferched eraill
Gan hyny nid yw yn fy nghofio yn awr â'i galon ���
Wedi dweud hyn, dyma hi'n ffarwelio â gwynfyd o'i meddwl
Roedd hi'n meddwl bod wyneb Chandarbhaga fel lleuad i Krishna ac mae'n ei charu hi leiaf allan o'r gopis.675.
Wedi dweud hyn (yn ei feddwl), ystyriodd hyn yn ei feddwl
Gan ddweud fel hyn, roedd hi'n cnoi cil yn ei meddwl ac yn meddwl bod Krishna wedyn yn caru rhywun arall, fe gychwynnodd am ei chartref
(Radha) felly meddwl am debygrwydd y bardd Shyam (felly).
Dywed y Bardd Shyam, ���Yn awr fe sonnir yn mysg merched fod Krishna wedi anghofio Radha.���676.
Nawr yn dechrau y disgrifiad o anrhydeddu Radha
SWAYYA
Gan ddweud fel hyn, Radha yn gadael y cilfach
Radha, y harddaf ymhlith y gopis sydd â'r wyneb fel lleuad a'r corff fel aur
Ar ôl bod yn falch, roedd hi bellach wedi'i gwahanu oddi wrth ei ffrindiau fel doe oddi wrth y fuches o wneud
Wrth ei gweld, ymddangosai fod Rati, gan ei fod yn ddig wrth dduw cariad, yn ei adael.677.
Wrth chwarae yn y rasa, edrychodd Sri Krishna ar Radha yn gariadus. Dywed y Bardd Shyam,
Ar yr ochr hon, edrychodd Krishna, wedi'i amsugno yn y chwarae afiach, tuag at Radha, ond nid oedd hi'n unman i'w gweld
Mae hi'n fenyw hardd iawn gyda wyneb tebyg i lleuad a chorff euraidd.
Mae Radha, y mae ei hwyneb yn debyg i’r lleuad ac y mae ei chorff fel aur ac sy’n hynod swynol naill ai wedi mynd i’w chartref dan effaith cwsg neu oherwydd rhyw falchder a meddwl amdano, y mae hi wedi gadael.678.
Araith Krishna:
SWAYYA
Galwodd Krishna y llances ifanc o'r enw Vidhuchhata
Yr oedd ei chorff yn disgleirio fel aur, a gogoniant ei hwyneb fel lleuad
Fel hyn y dywedodd Cisan wrtho, (O Sakhi!) Gwrando, ti a âi i Radha.
Galwodd Krishna hi a dywedodd, ���Yr ydych yn mynd i Radha ac yn disgyn wrth ei thraed gofynnwch amdani a'i pherswadio i ddod.���679.
Ar ôl gwrando ar Krishna, sy'n fenyw dda iawn Radha,
Wrth wrando ar eiriau Krishna, brenin Yadavas, y llances ifanc yn ufuddhau iddo, dechreuodd tuag at Radha, sy'n swynol fel duw cariad a lotws,
I'w ddathlu, aeth Sakhi gyda chaniatâd Krishna.
Er mwyn ei pherswadio symudodd fel disg yn llithro o'r llaw.680.