Sri Dasam Granth

Bladsy - 361


ਕਰਿ ਕੈ ਬਸਿ ਵਾ ਸੰਗਿ ਐਸੇ ਕਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਦੁਰਾਇ ਕਹਾਨੀ ॥
kar kai bas vaa sang aaise kahee kab sayaam kahai jaduraae kahaanee |

Die digter Shyam vertel die verhaal van Krishna, nadat hy hom in (sy) woning (Krishna) geneem het, het hy dus woorde met hom gedeel.

ਪੈ ਰਸ ਰੀਤਹਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸਮ ਮਾਨਹੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਨੀ ॥
pai ras reeteh kee at hee ju hutee sam maanahu amrit baanee |

Op hierdie manier, deur Radha te onderwerp, het Krishna die verhaal van sy passievolle liefde verder uitgebrei en met sy nektaragtige woorde het hy die tradisie van passievolle liefde tot die uiterste gelei.

ਤੇਰੋ ਕਹਾ ਬਿਗਰੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸ੍ਯਾਮ ਗੁਮਾਨੀ ॥
tero kahaa bigarai brij naar kahiyo ih bhaat sayaam gumaanee |

dame van Braj (Radha!), wat skort jou, die trotse Sri Krishna het so gesê,

ਅਉਰ ਸਭੈ ਤ੍ਰੀਯ ਚੇਰਿਨ ਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਤਿਨ ਮੈ ਤੂ ਰਾਨੀ ॥੬੭੦॥
aaur sabhai treey cherin hai brikhabhaan sutaa tin mai too raanee |670|

Die trotse Krishna het gesê: ���O Radha! watter skade sal jou hierin aandoen? Al die vroue is jou dienaars en jy is die enigste koningin onder hulle.���670.

ਜਹਾ ਚੰਦ ਕੀ ਚਾਦਨੀ ਛਾਜਤ ਹੈ ਜਹਾ ਪਾਤ ਚੰਬੇਲੀ ਕੇ ਸੇਜ ਡਹੀ ਹੈ ॥
jahaa chand kee chaadanee chhaajat hai jahaa paat chanbelee ke sej ddahee hai |

Waar daar maanskyn is en 'n bedding van die blomme van jasmyn

ਸੇਤ ਜਹਾ ਗੁਲ ਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਕੇ ਜਮੁਨਾ ਢਿਗ ਆਇ ਬਹੀ ਹੈ ॥
set jahaa gul raajat hai jih ke jamunaa dtig aae bahee hai |

Waar daar wit blomme is en Yamuna naby vloei

ਤਾਹੀ ਸਮੈ ਹਰਿ ਰਾਧੇ ਗ੍ਰਸੀ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਹੈ ॥
taahee samai har raadhe grasee upamaa tih kee kab sayaam kahee hai |

Daar het Krishna Radha omhels

ਸੇਤ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਨ ਸ੍ਯਾਮ ਹਰੀ ਮਨੋ ਸੋਮ ਕਲਾ ਇਹ ਰਾਹੁ ਗਹੀ ਹੈ ॥੬੭੧॥
set treeyaa tan sayaam haree mano som kalaa ih raahu gahee hai |671|

Die witkleurige Radha en die swartkleurige Krishna verskyn saam soos die maanlig wat op hierdie pad kom.671.

ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਜੂ ਫਿਰਿ ਛੋਰਿ ਦਯੋ ਸੋਊ ਕੁੰਜ ਗਲੀ ਕੇ ਬਿਖੈ ਬਨ ਮੈ ॥
tih ko har joo fir chhor dayo soaoo kunj galee ke bikhai ban mai |

Sri Krishna het hom toe in die nou strate van Ban vrygelaat.

ਫਿਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਸੋਊ ਜਾਇ ਮਿਲੀ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਤਨ ਮੈ ॥
fir gvaarin mai soaoo jaae milee at aanand kai apune tan mai |

Toe het Krishna haar in die alkoof gelos en in groot vreugde het sy die ander gopi's gaan ontmoet

ਅਤਿ ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹੈ ਕਹੀ ਉਪਜੀ ਜੁ ਕੋਊ ਕਬਿ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ॥
at taa chhab kee upamaa hai kahee upajee ju koaoo kab kai man mai |

Die vergelyking van die beeld van daardie tyd wat in die gedagtes van die digter ontstaan het, word soos volg gesê.

ਮਨੋ ਕੇਹਰਿ ਤੇ ਛੁਟਵਾਇ ਮਿਲੀ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਕੋ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ॥੬੭੨॥
mano kehar te chhuttavaae milee mriganee ko mano mrigeeyaa ban mai |672|

Om die skoonheid van daardie skouspel te beskryf, sê die digter dat sy die ander gopis soos 'n ooi gaan ontmoet het, ontsnap uit die kloue van 'n leeu, sluit by die trop hertjies aan.672.

ਫਿਰਿ ਜਾਇ ਕੈ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਹਰਿ ਜੂ ਅਤਿ ਹੀ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥
fir jaae kai gvaarin mai har joo at hee ik sundar khel machaayo |

Krishna het 'n bekoorlike toneelstuk onder die gopi's begin speel

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੇ ਹਾਥ ਪੈ ਹਾਥ ਧਰਿਯੋ ਅਤਿ ਸਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥
chandrabhagaa hoon ke haath pai haath dhariyo at sahee man mai sukh paayo |

Hy het sy hand op die hand van Chandarbhaga geplaas, waardeur sy uiterste plesier ervaar het

ਗਾਵਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹੈ ਸਭ ਗੀਤ ਜੋਊ ਉਨ ਕੈ ਮਨ ਭੀਤਰ ਭਾਯੋ ॥
gaavat gvaarin hai sabh geet joaoo un kai man bheetar bhaayo |

Die gopis het hul gunstelingliedjie begin sing

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨਿ ਆਨੰਦ ਕੈ ਮਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਸੋਕ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥੬੭੩॥
sayaam kahai man aanand kai man ko fun sok sabhai bisaraayo |673|

Die digter Shyam sê dat hulle uiters tevrede was en al die hartseer van hul gemoed het geëindig.673.

ਹਰਿ ਨਾਚਤ ਨਾਚਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਮੈ ਹਸਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੀ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
har naachat naachat gvaarin mai has chandrabhagaa hoon kee or nihaariyo |

Tydens sy dans het Krishna glimlaggend na Chandarbhaga gesien

ਸੋਊ ਹਸੀ ਇਤ ਤੇ ਏ ਹਸੇ ਜਦੁਰਾ ਤਿਹ ਸੋ ਬਚਨਾ ਹੈ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
soaoo hasee it te e hase jaduraa tih so bachanaa hai uchaariyo |

Sy het van hierdie kant af gelag en van daardie kant af het Krishna glimlaggend met haar begin praat

ਮੇਰੋ ਮਹਾ ਹਿਤ ਹੈ ਤੁਮ ਸੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਹੇਰਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
mero mahaa hit hai tum so brikhabhaan sutaa ih her bichaariyo |

Ek is so lief vir jou. Radha, wat dit (alles) sien, het gedink (dus in haar gedagtes).

ਆਨਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸੰਗਿ ਹੇਤ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਊਪਰ ਤੇ ਹਰਿ ਚੇਤ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥੬੭੪॥
aan triyaa sang het kariyo ham aoopar te har chet bisaariyo |674|

Om dit te sien, het Radha gedink dat Krishna toe verlief was op 'n ander vrou en as sodanig het sy liefde met haar geëindig.674.

ਹਰਿ ਰਾਧਿਕਾ ਆਨਨ ਦੇਖਤ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
har raadhikaa aanan dekhat hee apane man mai ih bhaat uchaariyo |

Toe Radha die gesig van Krishna sien, het Radha in haar eie gedagtes gesê: “Krishna is nou deur ander vroue onderwerp.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਏ ਬਸਿ ਅਉਰ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਪੈ ਮਨਿ ਮਾਨ ਹੀ ਧਾਰਿਯੋ ॥
sayaam bhe bas aaur triyaa tih te at pai man maan hee dhaariyo |

Daarom onthou hy my nou nie met sy hart nie���

ਆਨੰਦ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਮਨ ਮੈ ਤਿਤਨੋ ਇਹ ਭਾਖਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥
aanand tho jitano man mai titano ih bhaakh bidaa kar ddaariyo |

Deur dit te sê, neem sy afskeid van die saligheid uit haar gedagtes

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਮੁਖਿ ਚੰਦ ਦੁਤੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਘਟ ਮੋਹਿ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥੬੭੫॥
chandrabhagaa mukh chand dutai sabh gvaarin te ghatt mohi bichaariyo |675|

Sy het gedink dat die gesig van Chandarbhaga soos maan vir Krishna is en hy het haar die minste lief uit al die gopis.675.

ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋਊ ਤਬ ਹੀ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥
keh kai ih bhaat soaoo tab hee apane man mai ih baat bichaaree |

Nadat hy dit (in sy gedagtes) gesê het, het hy dit in sy gedagtes oorweeg

ਪ੍ਰੀਤ ਕਰੀ ਹਰਿ ਆਨਹਿ ਸੋ ਤਜਿ ਖੇਲ ਸਭੈ ਉਠਿ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੀ ॥
preet karee har aaneh so taj khel sabhai utth dhaam sidhaaree |

Deur so te sê, het sy in haar gedagtes nagedink en gedink dat Krishna toe vir iemand anders lief was, het sy na haar huis begin

ਐਸ ਕਰੀ ਗਨਤੀ ਮਨ ਮੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੀ ॥
aais karee ganatee man mai upamaa tih kee kab sayaam uchaaree |

(Radha) het dus in gedagte nagedink oor wie se gelykenis die digter Shyam sê (dus).

ਤ੍ਰੀਯਨ ਬੀਚ ਚਲੈਗੀ ਕਥਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥੬੭੬॥
treeyan beech chalaigee kathaa brikhabhaan sutaa brijanaath bisaaree |676|

Die digter Shyam sê, ���Nou sal daar onder vroue gepraat word dat Krishna Radha vergeet het.���676.

ਅਥ ਰਾਧਿਕਾ ਕੋ ਮਾਨ ਕਥਨੰ ॥
ath raadhikaa ko maan kathanan |

Nou begin die beskrywing van die eer van Radha

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਇਹ ਭਾਤਿ ਚਲੀ ਕਹਿ ਕੈ ਸੁ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਕੁੰਜ ਗਲੀ ਹੈ ॥
eih bhaat chalee keh kai su triyaa kab sayaam kahai soaoo kunj galee hai |

As hy so sê, verlaat Radha die alkoof

ਚੰਦਮੁਖੀ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੇ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੇ ਜੋਊ ਖੂਬ ਭਲੀ ਹੈ ॥
chandamukhee tan kanchan se sabh gvaarin te joaoo khoob bhalee hai |

Radha, die mooiste onder die gopis het die gesig soos maan en die liggaam soos goud

ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਨਿਖਰੀ ਤਿਨ ਤੇ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਸੀ ਮਨੋ ਸੁ ਬਿਨਾ ਹੀ ਅਲੀ ਹੈ ॥
maan keeyo nikharee tin te mriganee see mano su binaa hee alee hai |

Nadat sy trots was, is sy nou van haar vriende geskei soos 'n ooi van die trop wildsbokke

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਮਨ ਮੈ ਪਤਿ ਸੋ ਰਤਿ ਮਾਨਹੁ ਰੂਠਿ ਚਲੀ ਹੈ ॥੬੭੭॥
yau upajee upamaa man mai pat so rat maanahu rootth chalee hai |677|

Toe hy haar sien, het dit gelyk asof Rati, wat kwaad was vir die god van liefde, hom verlaat.677.

ਇਤ ਤੇ ਹਰਿ ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਕਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਿਹਾਰੀ ॥
eit te har khelat raas bikhai brikhabhaan sutaa kar preet nihaaree |

Terwyl hy in die rasa gespeel het, het Sri Krishna liefdevol na Radha gekyk. Digter Shyam sê,

ਪੇਖ ਰਹਿਯੋ ਨ ਪਿਖੀ ਤਿਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਸੋਊ ਪਿਆਰੀ ॥
pekh rahiyo na pikhee tin mai kab sayaam kahai ju hutee soaoo piaaree |

Aan hierdie kant het Krishna, opgeneem in die verliefde toneelstuk, na Radha gekyk, maar sy was nêrens te sien nie

ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਸਮ ਜਾ ਮੁਖ ਹੈ ਤਨ ਕੰਚਨ ਸੋ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਨਾਰੀ ॥
chandraprabhaa sam jaa mukh hai tan kanchan so at sundar naaree |

Sy is 'n baie mooi vrou met 'n maanagtige gesig en goue lyf.

ਕੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਮਾਨ ਕੈ ਨੀਦ ਗਈ ਕਿ ਕੋਊ ਉਨਿ ਮਾਨ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਚਾਰੀ ॥੬੭੮॥
kai grihi maan kai need gee ki koaoo un maan kee baat bichaaree |678|

Radha, wie se gesig soos die maan is en wie se liggaam soos goud is en wat uiters bekoorlik is, het óf onder die impak van die slaap na haar huis gegaan óf as gevolg van een of ander trots en om daaroor te dink, het sy vertrek.678.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

Toespraak van Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਬਿਜਛਟਾ ਜਿਹ ਨਾਮ ਸਖੀ ਕੋ ਹੈ ਸੋਊ ਸਖੀ ਜਦੁਰਾਇ ਬੁਲਾਈ ॥
bijachhattaa jih naam sakhee ko hai soaoo sakhee jaduraae bulaaee |

Krishna het die jong meisie met die naam Vidhuchhata genoem

ਅੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹ ਕੰਚਨ ਸੀ ਜਿਹ ਤੇ ਮੁਖ ਚੰਦ ਛਟਾ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
ang prabhaa jih kanchan see jih te mukh chand chhattaa chhab paaee |

Haar lyf blink soos goud en die glorie van haar gesig was soos maan

ਤਾ ਸੰਗਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਨ ਤੂ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਜਾਈ ॥
taa sang aaise kahiyo har joo sun too brikhabhaan sutaa peh jaaee |

Kishan het so vir hom gesê: (O Sakhi!) Luister, jy gaan na Radha toe.

ਪਾਇਨ ਪੈ ਬਿਨਤੀਅਨ ਕੈ ਅਤਿ ਹੇਤ ਕੇ ਭਾਵ ਸੋ ਲਿਆਉ ਮਨਾਈ ॥੬੭੯॥
paaein pai binateean kai at het ke bhaav so liaau manaaee |679|

Krishna het haar geroep en gesê: ���Jy gaan na Radha en val voor haar voete, vra haar en oorreed haar om te kom.���679.

ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਜੋਊ ਬਾਲ ਭਲੀ ਹੈ ॥
jaduraae kee sun kai bateea brikhabhaan sutaa joaoo baal bhalee hai |

Nadat hy na Krishna geluister het, wat 'n baie goeie vrou Radha is,

ਰੂਪ ਮਨੋ ਸਮ ਸੁੰਦਰ ਮੈਨ ਕੇ ਮਾਨਹੁ ਸੁੰਦਰਿ ਕੰਜ ਕਲੀ ਹੈ ॥
roop mano sam sundar main ke maanahu sundar kanj kalee hai |

Luister na die woorde van Krishna, die koning van Yadavas, die jong meisie wat hom gehoorsaam het, het na Radha begin, wat bekoorlik is soos die god van liefde en lotus,

ਤਾ ਕੇ ਮਨਾਇਬੇ ਕਾਜ ਚਲੀ ਹਰਿ ਕੋ ਫੁਨਿ ਆਇਸ ਪਾਇ ਅਲੀ ਹੈ ॥
taa ke manaaeibe kaaj chalee har ko fun aaeis paae alee hai |

Om hom te vier, het Sakhi met Krishna se toestemming gegaan.

ਯੋ ਉਪਜੀ ਜੀਯ ਮੈ ਉਪਮਾ ਕਰ ਤੇ ਚਕਈ ਮਨੋ ਛੂਟਿ ਚਲੀ ਹੈ ॥੬੮੦॥
yo upajee jeey mai upamaa kar te chakee mano chhoott chalee hai |680|

Ten einde haar te oorreed het sy beweeg soos 'n skyf wat uit die hand gly.680.