Sri Dasam Granth

Bladsy - 229


ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥
kantth abhookhan chhand |

KANTH AABHUSHAN STANZA

ਜਾਉ ਕਹਾ ਪਗ ਭੇਟ ਕਹਉ ਤੁਹ ॥
jaau kahaa pag bhett khau tuh |

waarheen om te gaan Ek raak aan jou voete en sê: O Rama!

ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ ਰਾਮ ਕਹੋ ਮੁਹ ॥
laaj na laagat raam kaho muh |

���O Ram! waarheen moet ek nou gaan nadat ek aan jou voete geraak het? Sal ek nie skaam wees nie?

ਮੈ ਅਤਿ ਦੀਨ ਮਲੀਨ ਬਿਨਾ ਗਤ ॥
mai at deen maleen binaa gat |

Want ek is uiters nederig, vuil en sonder maniere.

ਰਾਖ ਲੈ ਰਾਜ ਬਿਖੈ ਚਰਨਾਮ੍ਰਿਤ ॥੨੮੭॥
raakh lai raaj bikhai charanaamrit |287|

���Ek is uiters laag, vuil en roerloos. O Ram! bestuur u koninkryk en verheerlik dit met u ambrosiale voete.���287.

ਚਛ ਬਿਹੀਨ ਸੁਪਛ ਜਿਮੰ ਕਰ ॥
chachh biheen supachh jiman kar |

Soos 'n voël sonder oë (val).

ਤਿਉ ਪ੍ਰਭ ਤੀਰ ਗਿਰਯੋ ਪਗ ਭਰਥਰ ॥
tiau prabh teer girayo pag bharathar |

Net soos 'n voël sigloos word, val val neer, op dieselfde manier het Bharat voor Ram geval.

ਅੰਕ ਰਹੇ ਗਹ ਰਾਮ ਤਿਸੈ ਤਬ ॥
ank rahe gah raam tisai tab |

Rama het hom dadelik gevang en hom omhels.

ਰੋਇ ਮਿਲੇ ਲਛਨਾਦਿ ਭਯਾ ਸਭ ॥੨੮੮॥
roe mile lachhanaad bhayaa sabh |288|

Terselfdertyd het Ram hom tot sy boesem omhels en daar het Lakshman en al die broer gehuil.288.

ਪਾਨਿ ਪੀਆਇ ਜਗਾਇ ਸੁ ਬੀਰਹ ॥
paan peeae jagaae su beerah |

Deur water te drink (Sri Rama) het sy broer gewaarsku

ਫੇਰਿ ਕਹਯੋ ਹਸ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰਹ ॥
fer kahayo has sree raghubeerah |

Die dapper Bharat is tot sy sinne gebring deur water te gee. Ram het weer glimlaggend gesê:

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਗਏ ਫਿਰਿ ਐਹੈ ॥
triyodas barakh ge fir aaihai |

Na dertien jaar sal ons terugkeer.

ਜਾਹੁ ਹਮੈ ਕਛੁ ਕਾਜ ਕਿਵੈਹੈ ॥੨੮੯॥
jaahu hamai kachh kaaj kivaihai |289|

���Na die verloop van dertien jaar sal ons terugkeer, nou gaan jy terug want ek moet 'n paar take in die bos uitvoer.���289.

ਚੀਨ ਗਏ ਚਤੁਰਾ ਚਿਤ ਮੋ ਸਭ ॥
cheen ge chaturaa chit mo sabh |

Al die slim (manne) het in hulle gedagtes verstaan (dat) Ram Chandra 'n ander doel gehad het om tot stand te kom.

ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਕਹੀ ਅਸ ਕੈ ਜਬ ॥
sree raghubeer kahee as kai jab |

Toe Ram dit sê, toe het al die mense die inhoud daarvan verstaan (dat hy die demone in die bos moes doodmaak).

ਮਾਤ ਸਮੋਧ ਸੁ ਪਾਵਰਿ ਲੀਨੀ ॥
maat samodh su paavar leenee |

Verslaan deur (dws die aanvaarding van) die verhewe kennis (wat deur Sri Rama gegee is), het (Bharat) die stappe van Rama geneem.

ਅਉਰ ਬਸੇ ਪੁਰ ਅਉਧ ਨ ਚੀਨੀ ॥੨੯੦॥
aaur base pur aaudh na cheenee |290|

Deur eerbiedig te onderwerp aan die instruksies van Ram en met 'n gelukkige verstand het Bharat die sandale van Ram geneem en die erkenning van Ayodhya vergeet, het hy buite sy perke begin leef.290.

ਸੀਸ ਜਟਾਨ ਕੋ ਜੂਟ ਧਰੇ ਬਰ ॥
sees jattaan ko joott dhare bar |

(Bharat het 'n pragtige bondel jatas op sy kop gedra).

ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਦੀਯੋ ਪਊਵਾ ਪਰ ॥
raaj samaaj deeyo paoovaa par |

Met matte hare op sy kop het hy al die koninklike taak aan daardie sandale gewy.

ਰਾਜ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਹੋਤ ਉਜਿਆਰੈ ॥
raaj kare din hot ujiaarai |

Toe dit daglig was, het Bharata die werk van die staat gedoen

ਰੈਨਿ ਭਏ ਰਘੁਰਾਜ ਸੰਭਾਰੈ ॥੨੯੧॥
rain bhe raghuraaj sanbhaarai |291|

Bedags het hy sy koninklike pligte nagekom met die ondersteuning van daardie sandale en gedurende die nag het hy hulle beskerm.291.

ਜਜਰ ਭਯੋ ਝੁਰ ਝੰਝਰ ਜਿਉ ਤਨ ॥
jajar bhayo jhur jhanjhar jiau tan |

(Bharat) se liggaam het hol geword soos 'n droë distel,

ਰਾਖਤ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਬਿਖੈ ਮਨ ॥
raakhat sree raghuraaj bikhai man |

Die liggaam van Bharat het verdor en afgeleef, maar steeds het hy altyd die herinnering aan Ram in sy gedagtes gehou.

ਬੈਰਿਨ ਕੇ ਰਨ ਬਿੰਦ ਨਿਕੰਦਤ ॥
bairin ke ran bind nikandat |

(Hy) vernietig die leër van vyande in die geveg.

ਭਾਖਤ ਕੰਠਿ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦਤ ॥੨੯੨॥
bhaakhat kantth abhookhan chhandat |292|

Hiermee saam het hy die groepe vyande vernietig en in plaas van ornamente het hy rosekranse as halssnoere gedra.292.

ਝੂਲਾ ਛੰਦ ॥
jhoolaa chhand |

JHOOLA STANZA

ਇਤੈ ਰਾਮ ਰਾਜੰ ॥
eitai raam raajan |

(Wordend) Koning Ram

ਕਰੈ ਦੇਵ ਕਾਜੰ ॥
karai dev kaajan |

Hulle doen die werk van gode.

ਧਰੋ ਬਾਨ ਪਾਨੰ ॥
dharo baan paanan |

Daar is 'n pyl en boog in die hand

ਭਰੈ ਬੀਰ ਮਾਨੰ ॥੨੯੩॥
bharai beer maanan |293|

Aan hierdie kant doen die koningsram die pligte van gode deur die demone dood te maak hy lyk soos 'n magtige held deur die boog in sy hand te neem.293.

ਜਹਾ ਸਾਲ ਭਾਰੇ ॥
jahaa saal bhaare |

Waar daar groot bome van die jaar was

ਦ੍ਰੁਮੰ ਤਾਲ ਨਯਾਰੇ ॥
druman taal nayaare |

En daar was vlerke van verskillende ritmes,

ਛੁਏ ਸੁਰਗ ਲੋਕੰ ॥
chhue surag lokan |

Wie aan die lug geraak het

ਹਰੈ ਜਾਤ ਸੋਕੰ ॥੨੯੪॥
harai jaat sokan |294|

Waar daar die bome van saal in die woud was saam met ander bome en bruinbrood, ens. het die heerlikheid daarvan hemels gelyk en was vernietiger van alle smarte.294.

ਤਹਾ ਰਾਮ ਪੈਠੇ ॥
tahaa raam paitthe |

Ram het in daardie huis ingegaan

ਮਹਾਬੀਰ ਐਠੇ ॥
mahaabeer aaitthe |

Wat 'n baie trotse held was.

ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਸੀਤਾ ॥
lee sang seetaa |

(Hulle) het Sita saam met hulle geneem

ਮਹਾ ਸੁਭ੍ਰ ਗੀਤਾ ॥੨੯੫॥
mahaa subhr geetaa |295|

Ram het op daardie plek gebly en soos 'n magtige vegter gelyk, Sita was saam met hom wat soos 'n goddelike lied was.295.

ਬਿਧੁੰ ਬਾਕ ਬੈਣੀ ॥
bidhun baak bainee |

(Sy) met 'n stem soos 'n koekoek,

ਮ੍ਰਿਗੀ ਰਾਜ ਨੈਣੀ ॥
mrigee raaj nainee |

hert-oog,

ਕਟੰ ਛੀਨ ਦੇ ਸੀ ॥
kattan chheen de see |

Dun deksels

ਪਰੀ ਪਦਮਨੀ ਸੀ ॥੨੯੬॥
paree padamanee see |296|

Sy was 'n dame van soet spraak en haar oë was soos die koningin van takbokke, sy het 'n skraal gehad en sy het soos 'n feetjie gelyk, 'n Padmini (tussen vroue).296.

ਝੂਲਨਾ ਛੰਦ ॥
jhoolanaa chhand |

JHOOLANA STANZA

ਚੜੈ ਪਾਨ ਬਾਨੀ ਧਰੇ ਸਾਨ ਮਾਨੋ ਚਛਾ ਬਾਨ ਸੋਹੈ ਦੋਊ ਰਾਮ ਰਾਨੀ ॥
charrai paan baanee dhare saan maano chachhaa baan sohai doaoo raam raanee |

Ram lyk heerlik met die skerp pyle in sy hande en Sita, die koningin van Ram kom elegant voor met die pragtige pyle van haar oë.

ਫਿਰੈ ਖਿਆਲ ਸੋ ਏਕ ਹਵਾਲ ਸੇਤੀ ਛੁਟੇ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇਤੀ ਮਨੋ ਇੰਦ੍ਰ ਧਾਨੀ ॥
firai khiaal so ek havaal setee chhutte indr setee mano indr dhaanee |

Sy dwaal saam met Ram en word in gedagtes opgeneem asof sy uit sy hoofstad verdryf is, Indra steier hier en daar.

ਮਨੋ ਨਾਗ ਬਾਕੇ ਲਜੀ ਆਬ ਫਾਕੈ ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਸੁਹਾਬ ਸੌ ਰਾਮ ਬਾਰੇ ॥
mano naag baake lajee aab faakai range rang suhaab sau raam baare |

Die los hare van haar vlegsels, wat skaamheid tot eer van nagas veroorsaak, word 'n offer vir Ram.

ਮ੍ਰਿਗਾ ਦੇਖਿ ਮੋਹੇ ਲਖੇ ਮੀਨ ਰੋਹੇ ਜਿਨੈ ਨੈਕ ਚੀਨੇ ਤਿਨੋ ਪ੍ਰਾਨ ਵਾਰੇ ॥੨੯੭॥
mrigaa dekh mohe lakhe meen rohe jinai naik cheene tino praan vaare |297|

Die takbokke wat na haar kyk, word deur haar gelok, die visse wat na haar skoonheid kyk, voel jaloers op haar hy, wie haar ook al gesien het, het homself vir haar opgeoffer.297.

ਸੁਨੇ ਕੂਕ ਕੇ ਕੋਕਲਾ ਕੋਪ ਕੀਨੇ ਮੁਖੰ ਦੇਖ ਕੈ ਚੰਦ ਦਾਰੇਰ ਖਾਈ ॥
sune kook ke kokalaa kop keene mukhan dekh kai chand daarer khaaee |

Die nagtegaal, wat na haar toespraak luister, word kwaad weens jaloesie en die maan wat na haar gesig kyk, voel skaam soos vroue,