ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 545

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਹੂ ਕੇ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤੇਊ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਏ ॥੨੪੩੨॥

maat pitaa hoo ke dekhat hee teaoo braham ke lok kee or sidhaae |2432|

பெற்றோரைக் கண்டு அனைவரும் இறைவனின் இருப்பிடம் சென்றனர்.2432.

ਅਥ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹ ਕਥਨੰ ॥

ath subhadraa ko bayaah kathanan |

இப்போது சுபத்ராவின் திருமணம் பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਤੀਰਥ ਕਰਨ ਪਾਰਥ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥

teerath karan paarath tab dhaayo |

பிறகு அர்ஜன் யாத்திரை சென்றான்.

ਦੁਆਰਵਤੀ ਜਦੁਪਤਿ ਦਰਸਾਯੋ ॥

duaaravatee jadupat darasaayo |

பின்னர் அர்ஜுனன் யாத்திரை சென்றான், அவன் துவாரகையில் கிருஷ்ணரைக் கண்டான்

ਅਉਰ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

aaur subhadraa roop nihaariyo |

மேலும் சுபத்திரையின் வடிவத்தைக் கண்டாள்.

ਚਿਤ ਕੋ ਸੋਕ ਦੂਰਿ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੨੪੩੩॥

chit ko sok door kar ddaariyo |2433|

அங்கே அவன் மனதின் வருத்தத்தை நீக்கிய வசீகரமான சுபத்திரையைக் கண்டான்.2433.

ਯਾ ਕੋ ਬਰੋ ਇਹੈ ਚਿਤ ਆਯੋ ॥

yaa ko baro ihai chit aayo |

அவனை மணந்து கொள்' என்ற எண்ணம் அவன் மனதில் தோன்றியது.

ਉਹ ਕੋ ਉਤੈ ਚਿਤ ਲਲਚਾਯੋ ॥

auh ko utai chit lalachaayo |

அர்ஜுனன் சுபத்திரையை மணக்க ஆசைப்பட்டான்

ਜਦੁਪਤਿ ਬਾਤ ਸਭੈ ਇਹ ਜਾਨੀ ॥

jadupat baat sabhai ih jaanee |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இதையெல்லாம் தெரிந்து கொள்ள விரும்பினார்

ਬਰਿਓ ਚਹਤ ਅਰਜੁਨ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੨੪੩੪॥

bario chahat arajun abhimaanee |2434|

அர்னுனா சுபத்ராவை மணக்க விரும்புகிறாள் என்பது கிருஷ்ணருக்கும் தெரிந்தது.2434.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਪਾਰਥ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਕਹੀ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਮਝਾਇ ॥

paarath nikatt bulaae kai kahee krisan samajhaae |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அர்ஜனை அழைத்து முழு விஷயத்தையும் விளக்கினார்

ਤੁਮ ਸੁ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਹਰੋ ਹਉ ਨਹਿ ਲਰਿ ਹੋ ਆਇ ॥੨੪੩੫॥

tum su subhadraa ko haro hau neh lar ho aae |2435|

அர்ஜுனனை நோக்கி அழைத்த கிருஷ்ணர், சுபத்ராவைக் கடத்திச் செல்லுமாறு அறிவுறுத்தினார், மேலும் அவர் அவருடன் போர் செய்ய மாட்டார்.2435.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਤਬ ਅਰਜੁਨ ਸੋਈ ਫੁਨਿ ਕਰਿਓ ॥

tab arajun soee fun kario |

பிறகு அர்ஜனும் அவ்வாறே செய்தான்.

ਪੂਜਨ ਜਾਤ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਹਰਿਓ ॥

poojan jaat subhadraa hario |

பின்னர் அர்ஜுனனும் அவ்வாறே செய்தான், அவன் அபிமான சுபத்திரையைக் கடத்திச் சென்றான்

ਜਾਦਵ ਸਭੈ ਕੋਪ ਤਬ ਭਰੇ ॥

jaadav sabhai kop tab bhare |

அப்போது யாதவர்கள் அனைவரும் கோபத்தால் நிறைந்தனர்.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਪਤਿ ਪੈ ਆਇ ਪੁਕਰੇ ॥੨੪੩੬॥

sree jadupat pai aae pukare |2436|

பின்னர் கோபமடைந்த யாதவர்கள் அனைவரும் கிருஷ்ணரிடம் உதவி கேட்டு வந்தனர்.2436.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਤਬੈ ਤਿਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

sree brijaraaj tabai tin so kab sayaam kahai ih bhaat sunaaee |

அப்போது கிருஷ்ணர் அந்த மக்களிடம் கூறினார்.

ਬੀਰ ਬਡੇ ਤੁਮ ਹੂ ਹੋ ਕਹਾਵਤ ਜਾਇ ਮੰਡੋ ਤਿਹ ਸੰਗਿ ਲਰਾਈ ॥

beer badde tum hoo ho kahaavat jaae manddo tih sang laraaee |

“பெரிய போர்வீரர்களாக அறியப்பட்ட நீங்கள் அவருடன் சென்று போரிடலாம்

ਪਾਰਥ ਸੋ ਰਨ ਮਾਡਨ ਕਾਜ ਚਲੇ ਤੁਮਰੀ ਮ੍ਰਿਤ ਹੀ ਨਿਜਕਾਈ ॥

paarath so ran maaddan kaaj chale tumaree mrit hee nijakaaee |

“நீ அர்ஜுனனுடன் போரிடப் போகிறாய் என்றால், உன் மரணம் மிக அருகில் வந்துவிட்டது என்று அர்த்தம்

ਕਿਉ ਨ ਚਲੋ ਤੁਮ ਮੈ ਤਬ ਤੈ ਤਜਿਓ ਆਹਵ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੈ ਠਹਿਰਾਈ ॥੨੪੩੭॥

kiau na chalo tum mai tab tai tajio aahav sayaam ihai tthahiraaee |2437|

நான் முன்பு போரிடுவதை விட்டுவிட்டேன், எனவே நீங்கள் சென்று போரிடலாம்.”2437.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਤਬ ਜੋਧਾ ਜਦੁਪਤਿ ਕੇ ਧਾਏ ॥

tab jodhaa jadupat ke dhaae |

அப்போது ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் வீரர்கள் ஓடிவிட்டனர்.

ਪਾਰਥ ਕਉ ਏ ਬੈਨ ਸੁਨਾਏ ॥

paarath kau e bain sunaae |

அப்போது கிருஷ்ணனின் வீரன் சென்று அர்ஜுனனிடம் கூறினார்கள்.

ਸੁਨ ਰੇ ਅਰਜੁਨ ਤੋ ਤੇ ਡਰਿ ਹੈ ॥

sun re arajun to te ddar hai |

ஓ அர்ஜனே! கேளுங்கள், (இதுவரை) நாங்கள் உங்களைக் கண்டு பயந்தோம்.

ਮਹਾ ਪਤਿਤ ਤੇਰੋ ਬਧਿ ਕਰਿ ਹੈ ॥੨੪੩੮॥

mahaa patit tero badh kar hai |2438|

“ஓ அர்ஜுனா! நாங்கள் உங்களுக்கு அஞ்சமாட்டோம், நீங்கள் ஒரு பெரிய பாவி, நாங்கள் உன்னைக் கொல்வோம். ”2438.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਪੰਡੁ ਪੁਤ੍ਰ ਜਾਨੀ ਇਹੈ ਮਾਰਤ ਜਾਦਵ ਮੋਰ ॥

pandd putr jaanee ihai maarat jaadav mor |

யாதவர்கள் என்னைக் கொல்வார்கள் என்று பாண்டு மகன் (அர்ஜன்) அறிந்தான்.

ਜੀਅ ਆਤੁਰ ਹੋਇ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਚਲਿਯੋ ਦੁਆਰਕਾ ਓਰਿ ॥੨੪੩੯॥

jeea aatur hoe sayaam keh chaliyo duaarakaa or |2439|

யாதவர்கள் தம்மைக் கொன்றுவிடுவார்கள் என்று அர்ஜுனன் எண்ணியதும் கலங்கிப்போய் துவாரகைக்குப் புறப்பட்டான்.2439.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸੂਕ ਗਯੋ ਮੁਖ ਪਾਰਥ ਕੋ ਮੁਸਲੀਧਰਿ ਜੀਤ ਜਬੈ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਯੋ ॥

sook gayo mukh paarath ko musaleedhar jeet jabai grihi aayo |

பல்ராம் அர்ஜனை வீட்டிற்கு அழைத்து வந்ததும் அர்ஜனின் வாய் வறண்டு போனது.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਮੋਧ ਕੀਓ ਅਰੇ ਪਾਰਥ ਕਿਉ ਚਿਤ ਮੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥

sree brijanaath samodh keeo are paarath kiau chit mai ddar paayo |

கிருஷ்ணரின் மக்களால் வெற்றி கொள்ளப்பட்டு, அர்ஜுனன் துவாரகையை அடைந்ததும், கிருஷ்ணர் அவருக்கு அறிவுரை கூறினார், "ஓ அர்ஜுனா! உன் மனதில் ஏன் இவ்வளவு பயம்?"

ਬ੍ਯਾਹ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕੋ ਕੀਨ ਤਬੈ ਜਬ ਹੀ ਮੁਸਲੀਧਰਿ ਕਉ ਸਮਝਾਯੋ ॥

bayaah subhadraa ko keen tabai jab hee musaleedhar kau samajhaayo |

(ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்) பலராமிடம் விளக்கியபோது, அவர் சுபத்ராவை மணந்தார்.

ਦਾਜ ਦਯੋ ਜਿਹ ਪਾਰ ਨ ਪਇਯਤ ਲੈ ਤਿਹ ਅਰਜੁਨ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੪੪੦॥

daaj dayo jih paar na peiyat lai tih arajun dhaam sidhaayo |2440|

பின்னர் அவர் பல்ராமுக்கு விளக்கினார் மற்றும் அர்ஜுனனுடன் சுபத்ராவின் திருமணத்தை நிச்சயப்படுத்தினார், அர்ஜுனனுக்கு ஒரு பெரிய வரதட்சணை வழங்கப்பட்டது, அதன் ரசீதில் அவரது வீட்டிற்குத் தொடங்கியது.2440.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਪਾਰਥ ਸੁਭਦ੍ਰਾ ਕਉ ਹਰ ਕੇ ਬ੍ਯਾਹ ਕਰਿ ਲਯਾਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare paarath subhadraa kau har ke bayaah kar layaavat bhe dhiaae samaapatan |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் “அர்ஜுனன் சுபத்திரையைக் கடத்தி திருமணம் செய்து கொண்டு அவளை அழைத்து வந்தான்” என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਮਿਥਲਾਪੁਰ ਰਾਜੇ ਅਰੁ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਕਾ ਪ੍ਰਸੰਗੁ ਅਰੁ ਭਸਮਾਗਦ ਦੈਤ ਕੋ ਛਲ ਕੇ ਮਾਰ ਰੁਦ੍ਰ ਕੌ ਛਡਾਵਤ ਭਏ ॥

ath mithalaapur raaje ar braahaman kaa prasang ar bhasamaagad dait ko chhal ke maar rudr kau chhaddaavat bhe |

இப்போது அரசன் மற்றும் பிராமணன் பற்றிய விவரணமும், பாஸ்மாங்கட் என்ற அரக்கனைக் கொன்று சிவனின் விடுதலையைப் பெற்ற விவரமும் தொடங்குகிறது.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਮਿਥਲ ਦੇਸ ਕੋ ਭੂਪ ਇਕ ਅਤਿਹੁਲਾਸ ਤਿਹ ਨਾਮ ॥

mithal des ko bhoop ik atihulaas tih naam |

மிதிலா நாட்டில் அதிஹுலாஸ் என்ற அரசன் ஒருவன் இருந்தான்

ਜਦੁਪਤਿ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕਰੈ ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਆਠੋ ਜਾਮ ॥੨੪੪੧॥

jadupat kee poojaa karai nis din aattho jaam |2441|

கிருஷ்ணருக்கு எப்பொழுதும் வழிபாடு செய்து காணிக்கை செலுத்தி வந்தார்.2441.

ਮਤ ਕੇ ਦਿਜ ਇਕ ਥੋ ਤਹਾ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਲੇਇ ॥

mat ke dij ik tho tahaa bin har naam na lee |

அங்கே ஒரு பிராமணர் இருந்தார், அவர் இறைவனின் பெயரைத் தவிர வேறு எதையும் உச்சரிக்கவில்லை

ਜੋ ਹਰਿ ਕੀ ਬਾਤੈ ਕਰੈ ਤਾਹੀ ਮੈ ਚਿਤ ਦੇਇ ॥੨੪੪੨॥

jo har kee baatai karai taahee mai chit dee |2442|

அவர் கடவுளைப் பற்றி மட்டுமே பேசிக் கொண்டிருந்தார், மனதில் எப்போதும் ஆழ்ந்திருந்தார்.2442.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਭੂਪਤਿ ਜਾਇ ਦਿਜੋਤਮ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਹੇਰਹਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਿਚਾਰੈ ॥

bhoopat jaae dijotam ke grihi hereh sree brijanaath bichaarai |

(மிதலாவின்) அரசன் அந்தப் பெரிய பிராமணனின் வீட்டிற்குச் சென்று ஸ்ரீ கிருஷ்ணரைப் பார்க்க மட்டுமே நினைத்தான்.

ਅਉਰ ਕਛੂ ਨਹਿ ਬਾਤ ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੋਊ ਸਾਝ ਸਵਾਰੈ ॥

aaur kachhoo neh baat karai kab sayaam kahai doaoo saajh savaarai |

அரசன் அந்த பிராமணனின் வீட்டிற்குச் சென்று, கிருஷ்ணனை தரிசிக்கும் எண்ணத்தைப் பற்றிக் கூறினான், இருவரும் காலையிலும் மாலையிலும் கிருஷ்ணனைத் தவிர வேறு எதுவும் பேசவில்லை.