ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 394

ਅਉਰ ਕਹੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਜੂ ਸੋਊ ਬਾਤ ਅਬੈ ਸੁਨਿ ਲਈਯੈ ॥

aaur kahee brikhabhaan sutaa har joo soaoo baat abai sun leeyai |

மேலும் கேள்

ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤ੍ਯਾਗ ਤੁਮੈ ਮਥੁਰਾ ਬਹੁਰੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੁੰਜਨ ਭੀਤਰ ਅਈਯੈ ॥

yau kahiyo tayaag tumai mathuraa bahuro brij kunjan bheetar aeeyai |

ராதா, மதுராவை விட்டு வெளியேறி பிரஜாவின் குகைக்குள் வா.

ਜਿਉ ਹਮਰੇ ਸੰਗਿ ਖੇਲਤ ਥੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਫਿਰਿ ਖੇਲ ਮਚਈਯੈ ॥

jiau hamare sang khelat the ih bhaat kahiyo fir khel macheeyai |

மேலும் நீங்கள் முன்பு செய்து கொண்டிருந்த காம நாடகத்தைப் பற்றி உரக்கச் சொல்லுங்கள்

ਚਾਹ ਘਨੀ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨ ਕੀ ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੋ ਸੁਖ ਦਈਯੈ ॥੯੬੯॥

chaah ghanee tuhi dekhan kee grih aae kahiyo ham ko sukh deeyai |969|

ஓ கிருஷ்ணா! உன்னைக் காணும் ஆவல் வலுப்பெற்று வருகிறது, தயவுசெய்து வந்து எங்களுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரவும்.969.

ਤੇਰੇ ਪਿਖੇ ਬਿਨੁ ਹੇ ਹਰਿ ਜੀ ਕਿਹੀ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹੀ ਮੋ ਮਨ ਭੀਜੈ ॥

tere pikhe bin he har jee kihee bhaat kahiyo nahee mo man bheejai |

கிருஷ்ணா, உன்னைக் காணாமல் என் மனம் வேதனையில் இருக்கிறது

ਸੂਕਿ ਭਈ ਪੁਤਰੀ ਸੀ ਕਹਿਯੋ ਕਹੀ ਯੌ ਹਰਿ ਸੋ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥

sook bhee putaree see kahiyo kahee yau har so binatee sun leejai |

ராதா வாடிப்போய் ஒல்லியாகிவிட்டாள் என்று சொன்னாள்

ਬਾਤਨ ਮੋਹਿ ਨ ਹੋਤ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਕਹਿਯੋ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਪਿਖੇਈ ਪ੍ਰਸੀਜੈ ॥

baatan mohi na hot prateet kahiyo ghan sayaam pikheee praseejai |

ஓ கிருஷ்ணா! என் கோரிக்கையை கேள்

ਆਨਨ ਮੈ ਸਮ ਚੰਦ ਨਿਹਾਰਿ ਚਕੋਰ ਸੀ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥੯੭੦॥

aanan mai sam chand nihaar chakor see gvaaran ko sukh deejai |970|

நான் பேச்சில் மட்டும் திருப்தி அடையவில்லை, உன்னைப் பார்த்ததில் மட்டுமே நான் திருப்தி அடைவேன், உன் சந்திரன் போன்ற முகத்தால் பார்ட்ரிட்ஜ் போன்ற கோபியர்களுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தருகிறேன்.

ਊਧਵ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਕੋ ਸੰਦੇਸ ਬਾਚ ॥

aoodhav chandrabhagaa ko sandes baach |

சந்தர்பகாவின் செய்தியைப் பற்றிய பேச்சு உத்தவரிடம்:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਯੌ ਤੁਮ ਸੋ ਕਹਿਯੋ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹਰਿ ਜੂ ਅਪਨੋ ਮੁਖ ਚੰਦ ਦਿਖਈਯੈ ॥

yau tum so kahiyo chandrabhagaa har joo apano mukh chand dikheeyai |

ஓ கிருஷ்ணா! சந்திரபாகா சொன்னான், "உன் சந்திரன் போன்ற முகத்தை எனக்குக் காட்டு

ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਇ ਗਈ ਬਿਨੁ ਤ੍ਵੈ ਸੁ ਹਹਾ ਕਹਿਯੋ ਟੇਰਿ ਹਲੀਧਰ ਭਈਯੈ ॥

bayaakul hoe gee bin tvai su hahaa kahiyo tter haleedhar bheeyai |

ஓ அண்ணா பல்ராம்! கிருஷ்ணரைப் பார்க்காமல் அவள் மிகவும் கவலைப்பட்டதாகச் சொன்னாள்

ਤਾਹੀ ਤੇ ਆਵਹੁ ਨ ਚਿਰ ਲਾਵਹੁ ਮੋ ਜੀਯ ਕੀ ਜਬ ਹੀ ਸੁਨ ਲਈਯੈ ॥

taahee te aavahu na chir laavahu mo jeey kee jab hee sun leeyai |

எனவே தாமதிக்காமல் என் இதயத்தின் குரலைக் கேட்க வாருங்கள்

ਹੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹਿਯੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਚਕੋਰਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਸੁਖ ਦਈਯੈ ॥੯੭੧॥

he brijanaath kahiyo nand laal chakoran gvaaran ko sukh deeyai |971|

ஓ கிருஷ்ணா! பிரஜாவின் இறைவனே! கோபியர்கள் தங்களுக்கு மகிழ்ச்சியைக் கொடுக்க வேண்டும் என்று கூறினார்கள், பெண் பார்ட்ரிட்ஜ்கள்.

ਹੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਹਹਾ ਨੰਦ ਲਾਲ ਨਹੀ ਚਿਰ ਕੀਜੈ ॥

he brijanaath kahiyo brij naar hahaa nand laal nahee chir keejai |

பிரஜாவின் இறைவனே! கோபியர்கள் சொன்னார்கள், "இப்போது தாமதிக்காதே

ਹੇ ਜਦੁਰਾ ਅਗ੍ਰਜ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਰਛੁਕ ਧੇਨੁ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥

he jaduraa agraj jasudhaa sut rachhuk dhen kahiyo sun leejai |

யாத்வர்களின் தலைவர்களில் உயர்ந்தவனே! யசோதையின் மகனும் பசுக்களைக் காப்பவனும்! நாங்கள் சொல்வதைக் கேளுங்கள்

ਸਾਪ ਕੇ ਨਾਥ ਅਸੁਰ ਬਧੀਯਾ ਅਰੁ ਆਵਨ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਨ ਛੀਜੈ ॥

saap ke naath asur badheeyaa ar aavan gokul naath na chheejai |

கரும் பாம்பை கொன்றவன்! பூதங்களை வென்றவரே! மேலும் ஓ நாத்! கோகலுக்கு (சில) வருவதால், (சில) தீங்கு ஏற்படவில்லை.

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰ ਅਬੈ ਕਰਤਾਰ ਚਕੋਰਨ ਗਾਰਨਿ ਕੋ ਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥੯੭੨॥

kans bidaar abai karataar chakoran gaaran ko sukh deejai |972|

காளி என்ற பாம்பின் சரமாரியே, பேய்களைக் கொன்றவனே! கோகுலத்தின் இறைவனும், கன்சனைக் கொன்றவனும்! பார்ட்ரிட்ஜ் போன்ற கோபிகளுக்கு மகிழ்ச்சி.972.

ਹੇ ਨੰਦ ਨੰਦ ਕਹਿਯੋ ਸੁਖ ਕੰਦ ਮੁਕੰਦ ਸੁਨੋ ਬਤੀਯਾ ਗਿਰਧਾਰੀ ॥

he nand nand kahiyo sukh kand mukand suno bateeyaa giradhaaree |

ஹே நந்த் லால்! ஓ சுக்கந்த்! ஓ முகந்த்! ஓ கிர்தாரி! (சந்திரபாகா) நான் சொல்வதைக் கேள் என்றார்.

ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਕਹੋ ਬਕ ਕੇ ਰਿਪੁ ਰੂਪ ਦਿਖਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥

gokul naath kaho bak ke rip roop dikhaavahu mohi muraaree |

�� நந்தின் மகன், ஆறுதல்களின் மூலமும் மலையின் கேரியரும்! கோகுலத்தின் தலைவனும், பகாசுரனைக் கொன்றவனுமானவனே, வந்து உன் பார்வையைப் பெறுவாயாக

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੁਨੋ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਭੀ ਬਿਨੁ ਤ੍ਵੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰਿ ਬਿਚਾਰੀ ॥

sree brijanaath suno jasudhaa sut bhee bin tvai brij naar bichaaree |

பிரஜாவின் கர்த்தாவே, யசோதையின் மகனே

ਜਾਨਤ ਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਅਪਨੇ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਇਹ ਤ੍ਰੀਯ ਬਿਸਾਰੀ ॥੯੭੩॥

jaanat hai har joo apane man te sabh hee ih treey bisaaree |973|

கேள், நீ இல்லாமல் பிரஜாவின் பெண்கள் நிராதரவாகிவிட்டார்கள், ஓ கிருஷ்ணா! உங்கள் மனதில் இருந்து எங்களையெல்லாம் மறந்துவிட்டீர்கள் என்பதை நாங்கள் அனைவரும் அறிவோம்.973.

ਕੰਸ ਕੇ ਮਾਰ ਸੁਨੋ ਕਰਤਾਰ ਬਕਾ ਮੁਖ ਫਾਰ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਲੈ ॥

kans ke maar suno karataar bakaa mukh faar kahiyo sun lai |

ஓ கிருஷ்ணா! நீ கன்சனைக் கொன்று பகாசுரனின் முகத்தைக் கிழித்து விட்டாய்

ਸਭ ਦੋਖ ਨਿਵਾਰ ਸੁਨੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਅਬੈ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਰੂਪ ਦਿਖੈ ॥

sabh dokh nivaar suno brijanaath abai in gvaaran roop dikhai |

பிரஜாவின் கர்த்தாவே! எங்கள் தவறுகளையெல்லாம் மன்னித்து, இந்த கோபியர்களுக்கு உமது பார்வையைத் தந்தருளும்.

ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਪੇਖੇ ਬਿਨਾ ਨ ਕਛੂ ਇਨ ਕੇ ਮਨ ਬੀਚ ਰੁਚੈ ॥

ghan sayaam kee moorat pekhe binaa na kachhoo in ke man beech ruchai |

ஏனென்றால், உங்களைப் பார்க்காமல், அவர்களுக்கு எதுவும் பிடிக்காது

ਤਿਹ ਤੇ ਹਰਿ ਜੂ ਤਜ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਇਨ ਕੈ ਸਭ ਸੋਕਨ ਕੋ ਹਰਿ ਦੈ ॥੯੭੪॥

tih te har joo taj kai mathuraa in kai sabh sokan ko har dai |974|

ஆகையால் ஓ கிருஷ்ணா! இப்போது மதுராவை விட்டு வெளியேறி அவர்களின் துன்பங்கள் அனைத்தையும் போக்க வாருங்கள்.

ਬਿਜੁਛਟਾ ਅਰੁ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਸੰਦੇਸ ਬਾਚ ॥

bijuchhattaa ar mainaprabhaa sandes baach |

வித்யுச்சாதா மற்றும் மைன்பிரபாவின் பேச்சு:

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਬਿਜੁਛਟਾ ਅਰੁ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ਸੰਗ ਤੋਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਐਸੇ ॥

bijuchhattaa ar mainaprabhaa sang tohi sayaam kahiyo sun aaise |

ஓ கிருஷ்ணா! பிஜ்சாதாவும், நாயகன் பிரபாவும் உங்களிடம் (இவ்வாறு) பேசினர், (கவனமாக) கேளுங்கள்.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਇਤੀ ਇਨ ਸੋ ਅਬ ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਕਹੁ ਕਾਰਨ ਕੈਸੇ ॥

preet badtaae itee in so ab tayaag ge kahu kaaran kaise |

ஓ கிருஷ்ணா! வித்யுச்சாதாவும், மைன்பிரபாவும் உன்னிடம் இப்படிச் சொன்னார்கள், �� அதை விட்டுவிடுகிறீர்கள்?

ਆਵਹੁ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਢੀਲ ਲਗਾਵਹੁ ਖੇਲ ਕਰੋ ਹਮ ਸੋ ਫੁਨਿ ਵੈਸੇ ॥

aavahu sayaam na dteel lagaavahu khel karo ham so fun vaise |

ஓ கிருஷ்ணா! இப்போது தாமதிக்க வேண்டாம், விரைவில் வந்து எங்களுடன் அதே காதல் விளையாட்டில் ஈடுபடுங்கள்

ਮਾਨ ਕਰੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਠਵੋ ਹਮ ਕੋ ਤੁਮ ਵਾ ਬਿਧਿ ਜੈਸੇ ॥੯੭੫॥

maan karai brikhabhaan sutaa patthavo ham ko tum vaa bidh jaise |975|

ராதா உன் மீது கோபமாக இருக்கிறாள், கிருஷ்ணா! ஏதாவது ஒரு வகையில் நீங்கள் எங்களை அழைக்கலாம்.975.

ਊਧਵ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮਰੋ ਰਹਿਬੋ ਜਬ ਸ੍ਰਉਨ ਧਰੈਂਗੀ ॥

aoodhav sayaam so yau kahiyo tumaro rahibo jab sraun dharaingee |

ஓ உத்தவா! ஷ்யாமிடம் (நாங்கள்) (நீங்கள் தங்கியிருப்பதை) எங்கள் காதுகளால் கேட்கும் போது இவ்வாறு கூறுங்கள்.

ਤ੍ਯਾਗ ਤਬੈ ਅਪੁਨੇ ਸੁਖ ਕੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੋਕ ਕਰੈਂਗੀ ॥

tayaag tabai apune sukh ko at hee man bheetar sok karaingee |

ஓ உத்தவா! நீ அங்கே நிரந்தரமாக தங்கியிருப்பதை அறிந்தவுடன், எல்லா வசதிகளையும் துறந்து வேதனையில் ஆழ்ந்துவிடுவோம் என்று கிருஷ்ணரிடம் சொல்லுங்கள்

ਜੋਗਿਨ ਬਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਧਰਹੈ ਕਹਿਯੋ ਬਿਖ ਖਾਇ ਕੈ ਪ੍ਰਾਨ ਪਰੈਂਗੀ ॥

jogin basatran ko dharahai kahiyo bikh khaae kai praan paraingee |

யோகம் செய்பவர்கள் வஸ்திரம் அணிவார்கள் அல்லது விஷம் சாப்பிட்டு உயிர் துறப்பார்கள்.

ਤਾਹੀ ਤੇ ਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ਤੁਮ ਸੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਫਿਰਿ ਮਾਨ ਕਰੈਂਗੀ ॥੯੭੬॥

taahee te he har joo tum so brikhabhaan sutaa fir maan karaingee |976|

யோகிகளின் ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு நாங்கள் விஷம் அருந்தி இறப்போம், ராதை மீண்டும் உன்னிடம் அகங்காரத்துடன் இருப்பாள்.

ਯੌ ਤੁ ਕਹੀ ਉਨ ਹੂੰ ਤੁਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਜੁ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥

yau tu kahee un hoon tum ko brikhabhaan sutaa ju kahiyo sun leejai |

இதைத்தான் சொன்னார்கள், ஆனால் இப்போது ராதா சொல்வதைக் கேளுங்கள், கிருஷ்ணா நம்மை விட்டுப் போய்விட்டார்

ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਹਮ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਮਨੂਆ ਤੁਮਰੋ ਸੁ ਲਖੋ ਨ ਪ੍ਰਸੀਜੈ ॥

tayaag ge ham ko brij mai manooaa tumaro su lakho na praseejai |

பிரஜாவில் நம் மனம் நிம்மதியாக இல்லை

ਬੈਠ ਰਹੇ ਅਬ ਹੋ ਮਥੁਰਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਮਨੂਆ ਜਬ ਖੀਜੈ ॥

baitth rahe ab ho mathuraa ih bhaat kahiyo manooaa jab kheejai |

நீங்கள் மதுராவில் இருக்கிறீர்கள், எங்கள் மனம் கோபமாக இருக்கிறது

ਜਿਉ ਹਮ ਕੋ ਤੁਮ ਪੀਠ ਦਈ ਤੁਮ ਕੋ ਤੁਮਰੀ ਮਨ ਭਾਵਤ ਦੀਜੈ ॥੯੭੭॥

jiau ham ko tum peetth dee tum ko tumaree man bhaavat deejai |977|

ஓ கிருஷ்ணா! நீங்கள் எங்களை மறந்த விதம், உங்கள் விருப்பமான ராணியும் உங்களை இப்படி மறக்கட்டும்.977.

ਅਉਰ ਕਹੀ ਤੁਮ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹੀ ਅਬ ਊਧਵ ਸੋ ਸੁਨ ਲਈਯੈ ॥

aaur kahee tum so brijanaath kahee ab aoodhav so sun leeyai |

ஓ கிருஷ்ணா! (ஒன்று) இன்னொரு விஷயமும் கூறப்பட்டது, இப்போது உத்தவ் சொன்னதைக் கேளுங்கள்.

ਆਪ ਚਲੋ ਤੁ ਨਹੀ ਕਹਿਯੋ ਨਾਥ ਬੁਲਾਵਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਦੂਤ ਪਠਈਯੈ ॥

aap chalo tu nahee kahiyo naath bulaavan gvaaran doot pattheeyai |

�� நீயே வரலாம் அல்லது எங்களுக்கு அழைப்பிதழுடன் ஏதாவது தூது அனுப்பலாம் என்று கோபியர்கள் கூறினர்.

ਜੋ ਕੋਊ ਦੂਤ ਪਠੋ ਨ ਕਯੋ ਤਬ ਤੋ ਉਠਿ ਆਪਨ ਹੀ ਤਹਿ ਜਈਯੈ ॥

jo koaoo doot pattho na kayo tab to utth aapan hee teh jeeyai |

தூதுவன் அனுப்பப்படவில்லை என்றால், நீயே எழுந்து அங்கே போ.

ਨਾਤੁਰ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਹੂੰ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਬ ਦਾਨ ਦਿਵਈਯੈ ॥੯੭੮॥

naatur gvaaran ko drirrataa hoon ko sayaam kahai ab daan diveeyai |978|

ஒரு தூதர் அனுப்பப்படவில்லை என்றால், நாமே வருவோம், இல்லையெனில் ஓ கிருஷ்ணா! கோபியர்களுக்கு மன உறுதியைக் கொடுங்கள்.

ਤੇਰੋ ਹੀ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੈ ਹਰਿ ਜੂ ਅਰੁ ਤੇਰੋ ਹੀ ਲੈ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਪੁਕਾਰੈ ॥

tero hee dhayaan dharai har joo ar tero hee lai kar naam pukaarai |

ஓ கிருஷ்ணா! அவர்கள் உன்னைப் பற்றி தியானிக்கிறார்கள், உங்கள் பெயரைச் சொல்லி அழைக்கிறார்கள்

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੀ ਨ ਲਾਜ ਕਰੈ ਹਰਿ ਸਾਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਚਿਤਾਰੈ ॥

maat pitaa kee na laaj karai har saaeit sayaam hee sayaam chitaarai |

அவர்கள் தங்கள் பெற்றோரின் கூச்சத்தை கைவிட்டு, ஒவ்வொரு கணத்திலும் அவர்கள் உங்கள் பெயரை மீண்டும் கூறுகிறார்கள்

ਨਾਮ ਅਧਾਰ ਤੇ ਜੀਵਤ ਹੈ ਬਿਨੁ ਨਾਮ ਕਹਿਯੋ ਛਿਨ ਮੈ ਕਸਟਾਰੈ ॥

naam adhaar te jeevat hai bin naam kahiyo chhin mai kasattaarai |

அவர்கள் உன் பெயரால் மட்டுமே உயிருடன் இருக்கிறார்கள், பெயர் இல்லாமல் அவர்கள் மிகவும் வேதனைப்படுகிறார்கள்

ਯਾ ਬਿਧਿ ਦੇਖ ਦਸਾ ਉਨ ਕੀ ਅਤਿ ਬੀਚਿ ਬਢਿਯੋ ਜੀਯ ਸੋਕ ਹਮਾਰੈ ॥੯੭੯॥

yaa bidh dekh dasaa un kee at beech badtiyo jeey sok hamaarai |979|

இத்தகைய அவலநிலையில் அவர்களைப் பார்த்து, ஓ கிருஷ்ணா! என் இதயத்தில் வேதனை அதிகரித்தது.979.

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428