ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 202

ਮਮ ਕਥਾ ਨ ਤਿਨ ਕਹੀਯੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥

mam kathaa na tin kaheeyo prabeen |

ஏய் சுஜன்! என் கதையை அவர்களிடம் சொல்லாதே.

ਸੁਨਿ ਮਰਯੋ ਪੁਤ੍ਰ ਤੇਊ ਹੋਹਿ ਛੀਨ ॥੨੩॥

sun marayo putr teaoo hohi chheen |23|

அவர்களிடம் என்னிடம் எதுவும் சொல்லாதே, இல்லையெனில் அவர்கள் மிகுந்த வேதனையில் இறந்துவிடுவார்கள்.

ਇਹ ਭਾਤ ਜਬੈ ਦਿਜ ਕਹੈ ਬੈਨ ॥

eih bhaat jabai dij kahai bain |

பிராமணர் இப்படிப்பட்ட வார்த்தைகளைப் பேசியபோது,

ਜਲ ਸੁਨਤ ਭੂਪ ਚੁਐ ਚਲੇ ਨੈਨ ॥

jal sunat bhoop chuaai chale nain |

(பார்வையற்ற பெற்றோருக்கு) கொடுப்பதைப் பற்றி ஷ்ரவன் குமார் அரசனிடம் இந்த வார்த்தைகளைச் சொன்னபோது அவன் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது.

ਧ੍ਰਿਗ ਮੋਹ ਜਿਨ ਸੁ ਕੀਨੋ ਕੁਕਰਮ ॥

dhrig moh jin su keeno kukaram |

(தசரதன் சொன்னான்-) இவ்வளவு மோசமான செயலைச் செய்தவனை மன்னிக்கவும்.

ਹਤਿ ਭਯੋ ਰਾਜ ਅਰੁ ਗਯੋ ਧਰਮ ॥੨੪॥

hat bhayo raaj ar gayo dharam |24|

அரசன், "இப்படிச் செய்த எனக்கு அவமானம், என் அரச புண்ணியம் அழிந்து, தர்மம் இல்லாதவன்" என்றான்.

ਜਬ ਲਯੋ ਭੂਪ ਤਿਹ ਸਰ ਨਿਕਾਰ ॥

jab layo bhoop tih sar nikaar |

ராஜா (தன் உடலில் இருந்து அம்பு எடுத்த போது

ਤਬ ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਣ ਮੁਨ ਬਰ ਉਦਾਰ ॥

tab taje praan mun bar udaar |

மன்னன் ஷ்ரவனை குளத்திலிருந்து வெளியே இழுத்தபோது, அந்தத் துறவி தனது இறுதி மூச்சை விட்டான்.

ਪੁਨ ਭਯੋ ਰਾਵ ਮਨ ਮੈ ਉਦਾਸ ॥

pun bhayo raav man mai udaas |

அப்போது அரசன் மனதில் வருத்தம் ஏற்பட்டது

ਗ੍ਰਿਹ ਪਲਟ ਜਾਨ ਕੀ ਤਜੀ ਆਸ ॥੨੫॥

grih palatt jaan kee tajee aas |25|

அப்போது அரசன் மிகவும் வருத்தமடைந்து தன் வீட்டிற்குத் திரும்பும் எண்ணத்தைக் கைவிட்டான்.25.

ਜੀਅ ਠਟੀ ਕਿ ਧਾਰੋ ਜੋਗ ਭੇਸ ॥

jeea tthattee ki dhaaro jog bhes |

நான் பொருத்தமான மாறுவேடத்தை எடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தேன்

ਕਹੂੰ ਬਸੌ ਜਾਇ ਬਨਿ ਤਿਆਗਿ ਦੇਸ ॥

kahoon basau jaae ban tiaag des |

யோகியின் வேடம் அணிந்து அரச கடமைகளை துறந்து காட்டில் தங்கலாம் என்று மனதிற்குள் நினைத்தான்.

ਕਿਹ ਕਾਜ ਮੋਰ ਯਹ ਰਾਜ ਸਾਜ ॥

kih kaaj mor yah raaj saaj |

என்னுடைய இந்த ராஜ்யம் என்ன?

ਦਿਜ ਮਾਰਿ ਕੀਯੋ ਜਿਨ ਅਸ ਕੁਕਾਜ ॥੨੬॥

dij maar keeyo jin as kukaaj |26|

நான் ஒரு பிராமணனைக் கொன்று ஒரு தீய செயலைச் செய்த எனக்கு இப்போது என் அரச கடமைகள் அர்த்தமற்றவை.26.

ਇਹ ਭਾਤ ਕਹੀ ਪੁਨਿ ਨ੍ਰਿਪ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥

eih bhaat kahee pun nrip prabeen |

அப்போது சுஜன் ராஜே இவ்வாறு கூறினார்

ਸਭ ਜਗਤਿ ਕਾਲ ਕਰਮੈ ਅਧੀਨ ॥

sabh jagat kaal karamai adheen |

அப்போது அரசன், "உலகம் முழுவதையும் என் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வந்தேன், ஆனால் இப்போது நான் என்ன செய்தேன்?"

ਅਬ ਕਰੋ ਕਛੂ ਐਸੋ ਉਪਾਇ ॥

ab karo kachhoo aaiso upaae |

இப்போது இதுபோன்ற ஒன்றைச் செய்வோம்,

ਜਾ ਤੇ ਸੁ ਬਚੈ ਤਿਹ ਤਾਤ ਮਾਇ ॥੨੭॥

jaa te su bachai tih taat maae |27|

´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´®®®®®à®®à®®à®®à®à®à®®à®à® à® à ¬¬¬¬¬¬¬¬ಾಯಾಯఁఁఁණఁఁ மேற்கொண்டு `27′′′′′′′′”’’''''''''''

ਭਰਿ ਲਯੋ ਕੁੰਭ ਸਿਰ ਪੈ ਉਠਾਇ ॥

bhar layo kunbh sir pai utthaae |

அரசன் பானையை (தண்ணீர்) நிரப்பித் தன் தலையில் தூக்கிக் கொண்டான்

ਤਹ ਗਯੋ ਜਹਾ ਦਿਜ ਤਾਤ ਮਾਇ ॥

tah gayo jahaa dij taat maae |

மன்னன் குடத்தில் தண்ணீரை நிரப்பி, தலையில் தூக்கிக் கொண்டு, ஷ்ரவனின் பெற்றோர் படுத்திருந்த இடத்தை அடைந்தான்.

ਜਬ ਗਯੋ ਨਿਕਟ ਤਿਨ ਕੇ ਸੁ ਧਾਰ ॥

jab gayo nikatt tin ke su dhaar |

அவர்களை கவனமாக அணுகியபோது,

ਤਬ ਲਖੀ ਦੁਹੂੰ ਤਿਹ ਪਾਵ ਚਾਰ ॥੨੮॥

tab lakhee duhoon tih paav chaar |28|

மன்னன் மெதுவான படிகளுடன் அவர்கள் அருகில் சென்றபோது, அவர்கள் நகரும் காலடிச் சத்தம் கேட்டது.28.

ਦਿਜ ਬਾਚ ਰਾਜਾ ਸੋਂ ॥

dij baach raajaa son |

அரசனிடம் பிராமணன் பேசிய பேச்சு:

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥

paadharree chhand |

பத்திராய் சரணம்

ਕਹ ਕਹੋ ਪੁਤ੍ਰ ਲਾਗੀ ਅਵਾਰ ॥

kah kaho putr laagee avaar |

மகனே! பத்து, ஏன் தாமதம்?

ਸੁਨਿ ਰਹਿਓ ਮੋਨ ਭੂਪਤ ਉਦਾਰ ॥

sun rahio mon bhoopat udaar |

��ஓ மகனே! இவ்வளவு தாமதத்திற்கான காரணத்தைச் சொல்லுங்கள். இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டதும் மனம் நிறைந்த அரசன் அமைதியாக இருந்தான்.

ਫਿਰਿ ਕਹਯੋ ਕਾਹਿ ਬੋਲਤ ਨ ਪੂਤ ॥

fir kahayo kaeh bolat na poot |

(பிராமணர்) மீண்டும் கூறினார் - மகனே! ஏன் பேசவில்லை

ਚੁਪ ਰਹੇ ਰਾਜ ਲਹਿ ਕੈ ਕਸੂਤ ॥੨੯॥

chup rahe raaj leh kai kasoot |29|

அவர்கள் மீண்டும், "ஓ மகனே! நீ ஏன் பேசாமல் இருக்கிறாய்?, அவனுடைய பதில் சாதகமற்றதாக இருக்கும் என்று அஞ்சிய அரசன், மீண்டும் அமைதியாக இருந்தான்.29.

ਨ੍ਰਿਪ ਦੀਓ ਪਾਨ ਤਿਹ ਪਾਨ ਜਾਇ ॥

nrip deeo paan tih paan jaae |

அரசன் அவன் கைக்கு சென்று தண்ணீர் கொடுத்தான்.

ਚਕਿ ਰਹੇ ਅੰਧ ਤਿਹ ਕਰ ਛੁਹਾਇ ॥

chak rahe andh tih kar chhuhaae |

அவர்கள் அருகே வந்த அரசன், பார்வையற்றவர்களைத் தன் கையைத் தொட்டு அவர்களுக்குத் தண்ணீர் கொடுத்தான்.

ਕਰ ਕੋਪ ਕਹਿਯੋ ਤੂ ਆਹਿ ਕੋਇ ॥

kar kop kahiyo too aaeh koe |

(அப்போது) கோபத்தில் (உண்மையைச் சொல்) நீங்கள் யார்?

ਇਮ ਸੁਨਤ ਸਬਦ ਨ੍ਰਿਪ ਦਯੋ ਰੋਇ ॥੩੦॥

eim sunat sabad nrip dayo roe |30|

குழப்பமடைந்து, கோபத்துடன் அவரது அடையாளத்தைப் பற்றி கேட்டார். இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட அரசன் அழத் தொடங்கினான்.30

ਰਾਜਾ ਬਾਚ ਦਿਜ ਸੋਂ ॥

raajaa baach dij son |

அரசர் பிராமணரிடம் பேசிய பேச்சு:

ਪਾਧੜੀ ਛੰਦ ॥

paadharree chhand |

பத்திராய் சரணம்

ਹਉ ਪੁਤ੍ਰ ਘਾਤ ਤਵ ਬ੍ਰਹਮਣੇਸ ॥

hau putr ghaat tav brahamanes |

பெரிய பிரம்மனே! நான் உன் மகனைக் கொன்றவன்.

ਜਿਹ ਹਨਿਯੋ ਸ੍ਰਵਣ ਤਵ ਸੁਤ ਸੁਦੇਸ ॥

jih haniyo sravan tav sut sudes |

புகழ்பெற்ற பிராமணரே! நான் உன் மகனைக் கொன்றவன், உன் மகனைக் கொன்றவன் நான்

ਮੈ ਪਰਯੋ ਸਰਣ ਦਸਰਥ ਰਾਇ ॥

mai parayo saran dasarath raae |

நான் (உங்கள்) காலடியில் கிடக்கிறேன், மன்னன் தசரதரே,

ਚਾਹੋ ਸੁ ਕਰੋ ਮੋਹਿ ਬਿਪ ਆਇ ॥੩੧॥

chaaho su karo mohi bip aae |31|

நான் தஸ்ரதன், உன்னிடம் அடைக்கலம் தேடுகிறேன், ஓ பிராமணனே! நீ விரும்பியதை எனக்கு செய்.31.

ਰਾਖੈ ਤੁ ਰਾਖੁ ਮਾਰੈ ਤੁ ਮਾਰੁ ॥

raakhai tu raakh maarai tu maar |

வைத்திருக்க விரும்பினால் வைத்துக் கொள்ளுங்கள், கொல்ல விரும்பினால் கொல்லுங்கள்.

ਮੈ ਪਰੋ ਸਰਣ ਤੁਮਰੈ ਦੁਆਰਿ ॥

mai paro saran tumarai duaar |

நீங்கள் விரும்பினால், நீங்கள் என்னைப் பாதுகாக்கலாம், இல்லையெனில் என்னைக் கொன்றுவிடுங்கள், நான் உங்கள் தங்குமிடத்தில் இருக்கிறேன், நான் இங்கே உங்கள் முன் இருக்கிறேன்.