ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 86

ਸਕਲ ਕਟੇ ਭਟ ਕਟਕ ਕੇ ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥

sakal katte bhatt kattak ke paaeik rath hai kunbh |

""படை வீரர்கள், கால் நடைகள், தேர்கள், குதிரைகள், யானைகள் என அனைத்து வீரர்களும் கொல்லப்பட்டனர்.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਅਚਰਜ ਹ੍ਵੈ ਕੋਪ ਕੀਓ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥੧੦੪॥

yau sun bachan acharaj hvai kop keeo nrip sunbh |104|

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டு வியந்துபோன மன்னன் சும்பன் கோபமடைந்தான்.104.,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦ੍ਵੈ ਦੈਤ ਤਬ ਲੀਨੇ ਸੁੰਭਿ ਹਕਾਰਿ ॥

chandd mundd dvai dait tab leene sunbh hakaar |

பின்னர் அரசர் சந்த் மற்றும் முண்ட் என்ற இரண்டு பேய்களை அழைத்தார்.

ਚਲਿ ਆਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਮਹਿ ਕਰਿ ਲੀਨੇ ਅਸਿ ਢਾਰ ॥੧੦੫॥

chal aae nrip sabhaa meh kar leene as dtaar |105|

வாளையும் கேடயத்தையும் கையில் ஏந்தியபடி அரசனின் அவையில் வந்தவர். 105.,

ਅਭਬੰਦਨ ਦੋਨੋ ਕੀਓ ਬੈਠਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰਿ ॥

abhabandan dono keeo baitthaae nrip teer |

அவர்கள் இருவரும் மன்னனை வணங்கி வணங்கினர், அவர் தன்னை அருகில் உட்காரச் சொன்னார்.

ਪਾਨ ਦਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਦੋਨੋ ਮਮ ਬੀਰ ॥੧੦੬॥

paan de mukh te kahio tum dono mam beer |106|

அவர்களுக்குப் பதப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் மடித்த வெற்றிலையை அளித்து, அவர் தனது வாயிலிருந்து இவ்வாறு உச்சரித்தார், "நீங்கள் இருவரும் பெரிய ஹீரோக்கள்"""106.

ਨਿਜ ਕਟ ਕੋ ਫੈਂਟਾ ਦਇਓ ਅਰੁ ਜਮਧਰ ਕਰਵਾਰ ॥

nij katt ko fainttaa deio ar jamadhar karavaar |

அரசன் தன் இடுப்புக்கச்சையையும், கத்தியையும், வாளையும் அவர்களிடம் கொடுத்தான்.

ਲਿਆਵਹੁ ਚੰਡੀ ਬਾਧ ਕੈ ਨਾਤਰ ਡਾਰੋ ਮਾਰ ॥੧੦੭॥

liaavahu chanddee baadh kai naatar ddaaro maar |107|

சண்டியை கைது செய்து கொண்டு வாருங்கள் இல்லையெனில் கொன்று விடுங்கள்.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

ஸ்வய்யா,

ਕੋਪ ਚੜੇ ਰਨਿ ਚੰਡ ਅਉ ਮੁੰਡ ਸੁ ਲੈ ਚਤੁਰੰਗਨ ਸੈਨ ਭਲੀ ॥

kop charre ran chandd aau mundd su lai chaturangan sain bhalee |

சந்த் மற்றும் முண்ட், மிகுந்த கோபத்துடன், நான்கு வகையான சிறந்த படைகளுடன் போர்க்களத்தை நோக்கிச் சென்றனர்.

ਤਬ ਸੇਸ ਕੇ ਸੀਸ ਧਰਾ ਲਰਜੀ ਜਨੁ ਮਧਿ ਤਰੰਗਨਿ ਨਾਵ ਹਲੀ ॥

tab ses ke sees dharaa larajee jan madh tarangan naav halee |

அப்போது, ஓடையில் படகு போல் ஷேஷ்ணகாவின் தலையில் பூமி அதிர்ந்தது.

ਖੁਰ ਬਾਜਨ ਧੂਰ ਉਡੀ ਨਭਿ ਕੋ ਕਵਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਪਮਾ ਨ ਟਲੀ ॥

khur baajan dhoor uddee nabh ko kav ke man te upamaa na ttalee |

குதிரைகளின் குளம்புகளால் வானத்தை நோக்கி எழுந்த புழுதியை, கவிஞன் தன் மனதில் உறுதியாகக் கற்பனை செய்துகொண்டான்.

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਨਿਵਾਰਨ ਕੋ ਧਰਨੀ ਮਨੋ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਚਲੀ ॥੧੦੮॥

bhav bhaar apaar nivaaran ko dharanee mano braham ke lok chalee |108|

பூமி தனது மகத்தான சுமைகளை அகற்ற வேண்டி கடவுளின் நகரத்தை நோக்கி செல்கிறது.108.,

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦੈਤਨ ਦੁਹੂੰ ਸਬਨ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲੁ ਲੀਨ ॥

chandd mundd daitan duhoon saban prabal dal leen |

சந்த் மற்றும் முண்ட் ஆகிய இரு அரக்கர்களும் தங்களுடன் ஒரு பெரிய போர்வீரர்களை அழைத்துச் சென்றனர்.

ਨਿਕਟਿ ਜਾਇ ਗਿਰ ਘੇਰਿ ਕੈ ਮਹਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕੀਨ ॥੧੦੯॥

nikatt jaae gir gher kai mahaa kulaahal keen |109|

மலையின் அருகே சென்றதும், அவர்கள் அதை முற்றுகையிட்டு பெரும் ஆவேசத்தை எழுப்பினர்.109.,

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

ஸ்வய்யா,

ਜਬ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੈਤਨ ਕੀ ਤਬ ਕੋਪੁ ਕੀਓ ਗਿਰਜਾ ਮਨ ਮੈ ॥

jab kaan sunee dhun daitan kee tab kop keeo girajaa man mai |

அசுரர்களின் ஆரவாரத்தைக் கேட்ட தேவி, மனதில் பெரும் கோபம் பொங்கியது.

ਚੜਿ ਸਿੰਘ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਚਲੀ ਸਭਿ ਆਯੁਧ ਧਾਰ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥

charr singh su sankh bajaae chalee sabh aayudh dhaar tabai tan mai |

அவள் சிங்கத்தின் மீது ஏறி, சங்கு ஊதி, அனைத்து ஆயுதங்களையும் தன் உடலில் ஏந்தி, உடனே நகர்ந்தாள்.

ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੈ ਪਰ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥

gir te utaree dal bairan kai par yau upamaa upajee man mai |

அவள் எதிரியின் படைகளின் மீது மலையிலிருந்து இறங்கினாள், கவிஞன் உணர்ந்தான்,

ਨਭ ਤੇ ਬਹਰੀ ਲਖਿ ਛੂਟ ਪਰੀ ਜਨੁ ਕੂਕ ਕੁਲੰਗਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੧੧੦॥

nabh te baharee lakh chhoott paree jan kook kulangan ke gan mai |110|

கொக்குகள் மற்றும் சிட்டுக்குருவிகள் கூட்டத்தின் மீது வானத்திலிருந்து பருந்து பாய்ந்தது என்று.110.,

ਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਇਕ ਤੇ ਦਸ ਸਉ ਤੇ ਸਹੰਸ ਤਹ ਬਾਢੇ ॥

chandd kuvandd te baan chhutte ik te das sau te sahans tah baadte |

சண்டியின் வில்லில் இருந்து எய்யப்பட்ட ஒரு அம்பு எண்ணிக்கை பத்து, நூறு மற்றும் ஆயிரமாக அதிகரிக்கிறது.

ਲਛਕੁ ਹੁਇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਲਗੇ ਤਨ ਦੈਤਨ ਮਾਝ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥

lachhak hue kar jaae lage tan daitan maajh rahe gadd gaadte |

பின்னர் ஒரு லட்சமாகி, பேய்களின் உடல்களைத் தனது இலக்கைத் துளைத்து அங்கேயே நிலைத்திருக்கும்.

ਕੋ ਕਵਿ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹ ਕਰੈ ਅਤਿਸੈ ਉਪਮਾ ਜੁ ਭਈ ਬਿਨੁ ਕਾਢੇ ॥

ko kav taeh saraah karai atisai upamaa ju bhee bin kaadte |

அந்த அம்புகளைப் பிரித்தெடுக்காமல், எந்தக் கவிஞன் அவற்றைப் புகழ்ந்து பொருத்தமான ஒப்பீடு செய்ய முடியும்.

ਫਾਗੁਨਿ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਭਏ ਜਨੁ ਪਾਤੁ ਬਿਹੀਨ ਰਹੇ ਤਰੁ ਠਾਢੇ ॥੧੧੧॥

faagun paun ke gaun bhe jan paat biheen rahe tar tthaadte |111|

பால்குன் காற்று வீசுவதால், மரங்கள் இலையின்றி நிற்கின்றன என்று தோன்றுகிறது.111.,

ਮੁੰਡ ਲਈ ਕਰਵਾਰ ਹਕਾਰ ਕੈ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

mundd lee karavaar hakaar kai kehar ke ang ang prahaare |

முண்ட் என்ற அரக்கன் வாளைப் பிடித்து உரத்த குரலில் கத்தி, சிங்கத்தின் கால்களில் பல அடிகளை அடித்தான்.

ਫਿਰ ਦਈ ਤਨ ਦਉਰ ਕੇ ਗਉਰਿ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਨਿਕਸੀ ਅੰਗ ਧਾਰੇ ॥

fir dee tan daur ke gaur ko ghaaeil kai nikasee ang dhaare |

பின்னர் மிக வேகமாக, அவர் தேவியின் உடலில் ஒரு அடி கொடுத்து, அதை காயப்படுத்தி, பின்னர் வாளை வெளியே எடுத்தார்.

ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਥਹਰੈ ਕਰਿ ਦੈਤ ਕੇ ਕੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥

sraun bharee thaharai kar dait ke ko upamaa kav aaur bichaare |

ரத்தம் பூசி, அரக்கன் கையில் வாள் அதிர்கிறது, கவிஞரால் என்ன ஒப்பீடு கொடுக்க முடியும் தவிர,

ਪਾਨ ਗੁਮਾਨ ਸੋ ਖਾਇ ਅਘਾਇ ਮਨੋ ਜਮੁ ਆਪੁਨੀ ਜੀਭ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੧੨॥

paan gumaan so khaae aghaae mano jam aapunee jeebh nihaare |112|

மரணத்தின் கடவுளான யமா, வெற்றிலையைத் திருப்தியாகச் சாப்பிட்டுவிட்டு, பெருமிதத்துடன் தன் நாக்கைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான்.112.,

ਘਾਉ ਕੈ ਦੈਤ ਚਲਿਓ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਦੇਵੀ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਸੁ ਕਾਢੇ ॥

ghaau kai dait chalio jab hee tab devee nikhang te baan su kaadte |

தேவியை காயப்படுத்திவிட்டு அரக்கன் திரும்பியதும், அவள் தன் நடுக்கத்திலிருந்து ஒரு தண்டை வெளியே எடுத்தாள்.

ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਚਲਾਵਤ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੁਇ ਬਾਢੇ ॥

kaan pramaan lau khaich kamaan chalaavat ek anek hue baadte |

அவள் காது வரை வில்லை இழுத்து, அம்பு எய்தினாள், அது எண்ணிக்கையில் அதிகமாக அதிகரித்தது.,

ਮੁੰਡ ਲੈ ਢਾਲ ਦਈ ਮੁਖ ਓਟਿ ਧਸੇ ਤਿਹ ਮਧਿ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥

mundd lai dtaal dee mukh ott dhase tih madh rahe gadd gaadte |

முண்ட் என்ற அரக்கன் தன் கவசத்தை முகத்தின் முன் வைத்தான், அம்பு கேடயத்தில் பொருத்தப்பட்டது.

ਮਾਨਹੁ ਕੂਰਮ ਪੀਠ ਪੈ ਨੀਠ ਭਏ ਸਹਸ ਫਨਿ ਕੇ ਫਨ ਠਾਢੇ ॥੧੧੩॥

maanahu kooram peetth pai neetth bhe sahas fan ke fan tthaadte |113|

ஆமையின் முதுகில் அமர்ந்திருந்த ஷேஷ்ணகாவின் பேட்டைகள் நிமிர்ந்து நிற்பதாகத் தோன்றியது.113.,

ਸਿੰਘਹਿ ਪ੍ਰੇਰ ਕੈ ਆਗੈ ਭਈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਚੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

singheh prer kai aagai bhee kar mai as lai bar chandd sanbhaario |

சிங்கத்தைக் கட்டிக் கொண்டு, தேவி முன்னோக்கி நகர்ந்து, கையில் வாளைப் பிடித்தபடி, தன்னைத் தாங்கிக் கொண்டாள்.

ਮਾਰਿ ਕੇ ਧੂਰਿ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਗਿਰੇ ਅਰਿ ਪੂਰ ਮਹਾ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥

maar ke dhoor kee chakachoor gire ar poor mahaa ran paario |

மேலும் ஒரு பயங்கரமான போர் தொடங்கியது, தூசியில் உருண்டு கொல்லப்பட்டது மற்றும் எதிரிகளின் எண்ணற்ற வீரர்களை பிசைந்தது.

ਫੇਰਿ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥

fer ke gher leio ran maeh su mundd ko mundd judaa kar maario |

சிங்கத்தைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொண்டு, எதிரியை எதிரில் இருந்து சுற்றி வளைத்து, முண்டின் தலை அவனது உடலிலிருந்து பிரிக்கும் அளவுக்கு அடி கொடுத்தாள்.

ਐਸੇ ਪਰਿਓ ਧਰਿ ਊਪਰ ਜਾਇ ਜਿਉ ਬੇਲਹਿ ਤੇ ਕਦੂਆ ਕਟਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੧੪॥

aaise pario dhar aoopar jaae jiau beleh te kadooaa katt ddaario |114|

புளியமரத்திலிருந்து அறுக்கப்பட்ட பூசணிக்காய் போல் தரையில் விழுந்தது.114.,

ਸਿੰਘ ਚੜੀ ਮੁਖ ਸੰਖ ਬਜਾਵਤ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਤੜਤਾ ਦੁਤਿ ਮੰਡੀ ॥

singh charree mukh sankh bajaavat jiau ghan mai tarrataa dut manddee |

சிங்கத்தின் மீது ஏறிச் செல்லும் அம்மன், வாயால் சங்கு ஊதுவது கருமேகங்களுக்கு இடையே மின்னல் மின்னுவது போல் தெரிகிறது.

ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਗਿਰਾਇ ਦਇਓ ਅਰਿ ਭਾਜਤ ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਰਬੰਡੀ ॥

chakr chalaae giraae deio ar bhaajat dait badde barabanddee |

அவள் ஓடும் அற்புதமான வலிமைமிக்க வீரர்களை தன் வட்டு மூலம் கொன்றாள்.,

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨਿ ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਝੰਡੀ ॥

bhoot pisaachan maas ahaar karai kilakaar khilaar ke jhanddee |

பேய்களும் பூதங்களும் இறந்தவர்களின் சதையை உண்கின்றன, உரத்த சப்தங்களை எழுப்புகின்றன.

ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਉਤਾਰ ਦਇਓ ਅਬ ਚੰਡ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਵਤ ਚੰਡੀ ॥੧੧੫॥

mundd ko mundd utaar deio ab chandd ko haath lagaavat chanddee |115|

முண்டின் தலையை அகற்றி, இப்போது சந்தியை சமாளிக்க தயாராகி வருகிறார் சந்தி.115.,

ਮੁੰਡ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਹਨਿਓ ਫਿਰ ਕੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥

mundd mahaa ran madh hanio fir kai bar chandd tabai ih keeno |

போர்க்களத்தில் முண்டைக் கொன்று, சண்டியின் குத்துவிளக்கு பின் இதைச் செய்தது,

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਸਭ ਸੈਣ ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਸੋ ਆਹਵ ਕੀਨੋ ॥

maar bidaar dee sabh sain su chanddikaa chandd so aahav keeno |

போரில் சந்தை எதிர்கொள்ளும் எதிரியின் அனைத்துப் படைகளையும் அவள் கொன்று அழித்தாள்.,

ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕੈ ਬਰੁ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥

lai barachhee kar mai ar ko sir kai bar maar judaa kar deeno |

தன் குத்துவாளைக் கையில் எடுத்து, எதிரியின் தலையில் பலமாகத் தாக்கி, உடலிலிருந்து பிரித்தாள்.,

ਲੈ ਕੇ ਮਹੇਸ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਨੇਸ ਕੋ ਰੁੰਡ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮੁੰਡ ਬਿਹੀਨੋ ॥੧੧੬॥

lai ke mahes trisool ganes ko rundd keeo jan mundd biheeno |116|

சிவபெருமான் தனது திரிசூலத்தால் கணேசனின் தும்பிக்கையைத் தலையிலிருந்து பிரித்ததாகத் தோன்றியது.116.,

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਬਧਹਿ ਚਤ੍ਰਥ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪॥

eit sree bachitr naattake sree chanddee charitre chandd mundd badheh chatrath dhayaae samaapatam sat subham sat |4|

மார்கண்டேய புராணத்தில் ஸ்ரீ சண்டி சரித்திரத்தின் 4. சந்த் முண்டின் கொலை என்ற தலைப்பில் நான்காவது அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

சோரதா,

ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਕੋਟਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ਸੁੰਭ ਪੈ ॥

ghaaeil ghoomat kott jaae pukaare sunbh pai |

லட்சக்கணக்கான பேய்கள், காயப்பட்டு, முறுக்கிக் கொண்டு மன்னன் சும்பின் முன் மன்றாடச் சென்றனர்.

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428