ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்
பக்கம் - 235
ਗਲ ਗਜਿ ਹਠੀ ਰਣ ਰੰਗ ਫਿਰੇ ॥
gal gaj hatthee ran rang fire |ஃபைஃப்ஸின் இசைக் குறிப்புகள் இசைக்கப்பட்டன, தொடர்ந்து வீரர்கள் சிங்கங்களைப் போல கர்ஜிக்கத் தொடங்கினர் மற்றும் வயல்களில் உலாவத் தொடங்கினர்.
ਲਗਿ ਬਾਨ ਸਨਾਹ ਦੁਸਾਰ ਕਢੇ ॥
lag baan sanaah dusaar kadte |(யாரை) அவர்கள் அம்பு எய்து, கவசத்தை உடைத்து, மறுபுறம் அனுப்புவார்கள்.
ਸੂਅ ਤਛਕ ਕੇ ਜਨੁ ਰੂਪ ਮਢੇ ॥੩੪੩॥
sooa tachhak ke jan roop madte |343|நடுக்கத்திலிருந்து தண்டுகள் எடுக்கப்பட்டு, பாம்பு போன்ற அம்புகள் மரணத்தின் தூதர்களைப் போல தாக்கப்பட்டன.343.
ਬਿਨੁ ਸੰਕ ਸਨਾਹਰਿ ਝਾਰਤ ਹੈ ॥
bin sank sanaahar jhaarat hai |அவர்கள் அச்சமின்றி வாள்களை ஏந்துகிறார்கள்,
ਰਣਬੀਰ ਨਵੀਰ ਪ੍ਰਚਾਰਤ ਹੈ ॥
ranabeer naveer prachaarat hai |வீரர்கள் அச்சமின்றி அம்புகளை வீசி ஒருவருக்கு ஒருவர் சவால் விடுகின்றனர்.
ਸਰ ਸੁਧ ਸਿਲਾ ਸਿਤ ਛੋਰਤ ਹੈ ॥
sar sudh silaa sit chhorat hai |(வீரர்கள்) கல்லில் வெள்ளை அம்புகளை எய்துவர்
ਜੀਅ ਰੋਸ ਹਲਾਹਲ ਘੋਰਤ ਹੈ ॥੩੪੪॥
jeea ros halaahal ghorat hai |344|அவர்கள் தண்டுகளையும் கற்களையும் வெளியேற்றுகிறார்கள், மேலும் கோபத்தின் விஷத்தை கியர்ட்களில் குடிக்கிறார்கள்.344.
ਰਨ ਧੀਰ ਅਯੋਧਨੁ ਲੁਝਤ ਹੈਂ ॥
ran dheer ayodhan lujhat hain |ரந்தீர் வீரர்கள் போரில் போராடுகிறார்கள்,
ਰਦ ਪੀਸ ਭਲੋ ਕਰ ਜੁਝਤ ਹੈਂ ॥
rad pees bhalo kar jujhat hain |வெற்றி பெற்ற வீரர்கள் போரில் ஒருவரோடு ஒருவர் போரிட்டு ஆவேசமாகப் போரிட்டுள்ளனர்.
ਰਣ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈਂ ॥
ran dev adev nihaarat hain |தேவர்களும் அசுரர்களும் போரைப் பார்க்கிறார்கள்.
ਜਯ ਸਦ ਨਿਨਦਿ ਪੁਕਾਰਤ ਹੈਂ ॥੩੪੫॥
jay sad ninad pukaarat hain |345|தேவர்களும் அசுரர்களும் போரைப் பார்த்து வெற்றி ஓசை எழுப்புகின்றனர்.345.
ਗਣ ਗਿਧਣ ਬ੍ਰਿਧ ਰੜੰਤ ਨਭੰ ॥
gan gidhan bridh rarrant nabhan |பெரிய கழுகுகளின் கூட்டங்கள் வானத்தில் பேசுகின்றன.
ਕਿਲਕੰਤ ਸੁ ਡਾਕਣ ਉਚ ਸੁਰੰ ॥
kilakant su ddaakan uch suran |கணங்களும் பெரிய கழுகுகளும் வானத்தில் உலவுகின்றன, காட்டேரிகள் கடுமையாகக் கத்துகின்றன.
ਭ੍ਰਮ ਛਾਡ ਭਕਾਰਤ ਭੂਤ ਭੂਅੰ ॥
bhram chhaadd bhakaarat bhoot bhooan |மாயையைத் தவிர, பேய்களும் பூமியில் உலவுகின்றன.
ਰਣ ਰੰਗ ਬਿਹਾਰਤ ਭ੍ਰਾਤ ਦੂਅੰ ॥੩੪੬॥
ran rang bihaarat bhraat dooan |346|பேய்கள் பயமின்றிச் சிரிக்கின்றன, அண்ணன் ராம் மற்றும் லக்ஷ்மணன் இருவரும் இந்த தொடர்ச்சியான சண்டையைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.346.
ਖਰਦੂਖਣ ਮਾਰ ਬਿਹਾਇ ਦਏ ॥
kharadookhan maar bihaae de |(ராம சந்திரா) கர் மற்றும் துகானை (நதியில் இறக்க) கொன்று ரோஹரைக் கொடுத்தார்.
ਜਯ ਸਦ ਨਿਨਦ ਬਿਹਦ ਭਏ ॥
jay sad ninad bihad bhe |கர் மற்றும் துஷன் இருவரையும் கொன்ற பிறகு ராம் மரண நீரோட்டத்தில் ஓடச் செய்தார். இந்த வெற்றிக்கு நான்கு தரப்பிலிருந்தும் பெரும் வரவேற்பு கிடைத்தது.
ਸੁਰ ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖੇ ॥
sur foolan kee barakhaa barakhe |தேவர்கள் மலர்களைப் பொழிந்தனர்.
ਰਣ ਧੀਰ ਅਧੀਰ ਦੋਊ ਪਰਖੇ ॥੩੪੭॥
ran dheer adheer doaoo parakhe |347|தேவர்கள் மலர்களைப் பொழிந்து, வெற்றி பெற்ற வீரர்களான ராமர் மற்றும் லக்ஷ்மணர் இருவரையும் கண்டு மகிழ்ந்தனர்.347.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਕਥਾ ਖਰ ਦੂਖਣ ਦਈਤ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ॥੬॥
eit sree bachitr naattake raam avataar kathaa khar dookhan deet badhah dhiaae samaapatam sat |6|பச்சித்தர் நாடகத்தில் ராம்வதாரத்தில் கர் மற்றும் துஷ்மன் கொல்லப்பட்ட கதையின் முடிவு.
ਅਥ ਸੀਤਾ ਹਰਨ ਕਥਨੰ ॥
ath seetaa haran kathanan |இப்போது சீதை கடத்தல் பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது:
ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥
manohar chhand |மனோகர் ஸ்டான்சா
ਰਾਵਣ ਨੀਚ ਮਰੀਚ ਹੂੰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬੀਚ ਗਏ ਬਧ ਬੀਰ ਸੁਨੈਹੈ ॥
raavan neech mareech hoon ke grih beech ge badh beer sunaihai |கர் மற்றும் துஷன் கொல்லப்பட்டதைக் கேள்விப்பட்ட கேவலமான ராவணன் மாரீச் வீட்டிற்குச் சென்றான்.
ਬੀਸਹੂੰ ਬਾਹਿ ਹਥਿਆਰ ਗਹੇ ਰਿਸ ਮਾਰ ਮਨੈ ਦਸ ਸੀਸ ਧੁਨੈ ਹੈ ॥
beesahoon baeh hathiaar gahe ris maar manai das sees dhunai hai |அவர் தனது இருபது கைகளிலும் தனது ஆயுதங்களைப் பிடித்தார், மேலும் அவரது பத்து தலைகளையும் ஆவேசத்துடன் முகமூடிக்கொண்டிருந்தார்.
ਨਾਕ ਕਟਯੋ ਜਿਨ ਸੂਪਨਖਾ ਕਹਤਉ ਤਿਹ ਕੋ ਦੁਖ ਦੋਖ ਲਗੈ ਹੈ ॥
naak kattayo jin soopanakhaa kahtau tih ko dukh dokh lagai hai |சூரபங்கையின் மூக்கை அறுத்தவர்களின் இத்தகைய செயல் என்னை மிகவும் வேதனைப்படுத்தியது என்றார்.
ਰਾਵਲ ਕੋ ਬਨੁ ਕੈ ਪਲ ਮੋ ਛਲ ਕੈ ਤਿਹ ਕੀ ਘਰਨੀ ਧਰਿ ਲਯੈ ਹੈ ॥੩੪੮॥
raaval ko ban kai pal mo chhal kai tih kee gharanee dhar layai hai |348|உங்கள் நிறுவனத்தில் உள்ள காட்டில் ஒரு யோகியின் உடையில் அவர்களின் மனைவியை நான் திருடுவேன்.
ਮਰੀਚ ਬਾਚ ॥
mareech baach |மாரிச்சின் பேச்சு:
ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥
manohar chhand |மனோகர் ஸ்டான்சா
ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਸਨਾਥ ਕੀਯੋ ਕਰਿ ਕੈ ਅਤਿ ਮੋਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਹ ਆਏ ॥
naath anaath sanaath keeyo kar kai at mor kripaa kah aae |���ஓ என் இறைவா! நீங்கள் என் இடத்திற்கு வருவதற்கு மிகவும் அன்பாக இருந்தீர்கள்.
ਭਉਨ ਭੰਡਾਰ ਅਟੀ ਬਿਕਟੀ ਪ੍ਰਭ ਆਜ ਸਭੈ ਘਰ ਬਾਰ ਸੁਹਾਏ ॥
bhaun bhanddaar attee bikattee prabh aaj sabhai ghar baar suhaae |உங்கள் வருகையால் என் கடைகள் நிரம்பி வழிகின்றன, ஆண்டவரே!
ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਜੋਰ ਕਰਉ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪਨਾਥ ਬੁਰੋ ਮਤ ਮਾਨੋ ॥
dvai kar jor krau binatee sun kai nripanaath buro mat maano |ஆனால் கூப்பிய கைகளுடன் நான் கேட்டுக்கொள்கிறேன், தயவுசெய்து கவலைப்பட வேண்டாம்,
ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਸਹੀ ਅਵਤਾਰ ਤਿਨੈ ਤੁਮ ਮਾਨਸ ਕੈ ਨ ਪਛਾਨੋ ॥੨੪੯॥
sree raghubeer sahee avataar tinai tum maanas kai na pachhaano |249|ராமர் உண்மையில் ஒரு அவதாரம், அவரை உங்களைப் போன்ற மனிதராக கருத வேண்டாம் என்பது எனது வேண்டுகோள்.
ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਸਭ ਅੰਗ ਜਰਯੋ ਮੁਖ ਰਤ ਕਰਯੋ ਜੁਗ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥
ros bharayo sabh ang jarayo mukh rat karayo jug nain tachaae |இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட ராவணன் கோபத்தால் நிரம்பினான், அவனது கைகால்கள் எரிய ஆரம்பித்தன, அவன் முகம் சிவந்து, கண்கள் கோபத்தால் விரிந்தன.
ਤੈ ਨ ਲਗੈ ਹਮਰੇ ਸਠ ਬੋਲਨ ਮਾਨਸ ਦੁਐ ਅਵਤਾਰ ਗਨਾਏ ॥
tai na lagai hamare satth bolan maanas duaai avataar ganaae |அவன் சொன்னான், நீங்கள் என் முன் என்ன பேசுகிறீர்கள், அந்த இருவரையும் அவதாரங்களாகக் கருதுகிறீர்கள்
ਮਾਤ ਕੀ ਏਕ ਹੀ ਬਾਤ ਕਹੇ ਤਜਿ ਤਾਤ ਘ੍ਰਿਣਾ ਬਨਬਾਸ ਨਿਕਾਰੇ ॥
maat kee ek hee baat kahe taj taat ghrinaa banabaas nikaare |"அவர்களின் தாய் ஒருமுறை மட்டுமே பேசினார், அவர்களின் தந்தை கோபமாக அவர்களை காட்டிற்கு அனுப்பினார்
ਤੇ ਦੋਊ ਦੀਨ ਅਧੀਨ ਜੁਗੀਯਾ ਕਸ ਕੈ ਭਿਰਹੈਂ ਸੰਗ ਆਨ ਹਮਾਰੇ ॥੩੫੦॥
te doaoo deen adheen jugeeyaa kas kai bhirahain sang aan hamaare |350|இருவருமே தாழ்த்தப்பட்டவர்களாகவும் ஆதரவற்றவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் எப்படி என்னை எதிர்த்துப் போரிடுவார்கள்.350.
ਜਉ ਨਹੀ ਜਾਤ ਤਹਾ ਕਹ ਤੈ ਸਠਿ ਤੋਰ ਜਟਾਨ ਕੋ ਜੂਟ ਪਟੈ ਹੌ ॥
jau nahee jaat tahaa kah tai satth tor jattaan ko joott pattai hau |���ஓ முட்டாளே! நான் உன்னை அங்கே போகச் சொல்ல வரவில்லையென்றால், உன் மயிர் முடியை வேரோடு பிடுங்கி எறிந்திருப்பேன்.
ਕੰਚਨ ਕੋਟ ਕੇ ਊਪਰ ਤੇ ਡਰ ਤੋਹਿ ਨਦੀਸਰ ਬੀਚ ਡੁਬੈ ਹੌ ॥
kanchan kott ke aoopar te ddar tohi nadeesar beech ddubai hau |இந்த தங்கக் கோட்டையின் உச்சியிலிருந்து நான் உன்னைக் கடலில் வீசி மூழ்கடித்திருப்பேன்.
ਚਿਤ ਚਿਰਾਤ ਬਸਾਤ ਕਛੂ ਨ ਰਿਸਾਤ ਚਲਯੋ ਮੁਨ ਘਾਤ ਪਛਾਨੀ ॥
chit chiraat basaat kachhoo na risaat chalayo mun ghaat pachhaanee |இந்த உலகத்தைக் கேட்டு, மனதிற்குள்ளும் கோபத்தாலும், நிகழ்வின் தீவிரத்தை உணர்ந்த மாரிச் அந்த இடத்தை விட்டு வெளியேறினான்.
ਰਾਵਨ ਨੀਚ ਕੀ ਮੀਚ ਅਧੋਗਤ ਰਾਘਵ ਪਾਨ ਪੁਰੀ ਸੁਰਿ ਮਾਨੀ ॥੩੫੧॥
raavan neech kee meech adhogat raaghav paan puree sur maanee |351|இராமனின் கைகளில் கொடிய ராவணனின் மரணமும் அழிவும் நிச்சயமானது என்று அவர் உணர்ந்தார்.351.
ਕੰਚਨ ਕੋ ਹਰਨਾ ਬਨ ਕੇ ਰਘੁਬੀਰ ਬਲੀ ਜਹ ਥੋ ਤਹ ਆਯੋ ॥
kanchan ko haranaa ban ke raghubeer balee jah tho tah aayo |அவர் தன்னை ஒரு தங்க மானாக மாற்றிக்கொண்டு ராமரின் இருப்பிடத்தை அடைந்தார்.
ਰਾਵਨ ਹ੍ਵੈ ਉਤ ਕੇ ਜੁਗੀਆ ਸੀਅ ਲੈਨ ਚਲਯੋ ਜਨੁ ਮੀਚ ਚਲਾਯੋ ॥
raavan hvai ut ke jugeea seea lain chalayo jan meech chalaayo |இன்னொரு பக்கம் ராவணன் யோகியின் வேஷம் போட்டுக்கொண்டு சீதையைக் கடத்தப் போக, அங்கே மரணம் அவனைத் துரத்தியது போலிருந்தது.
ਸੀਅ ਬਿਲੋਕ ਕੁਰੰਕ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਪ੍ਰਭ ਤੀਰ ਉਚਾਰੀ ॥
seea bilok kurank prabhaa kah mohi rahee prabh teer uchaaree |தங்க மானின் அழகைக் கண்ட சீதை ராமனிடம் வந்து சொன்னாள்.
ਆਨ ਦਿਜੈ ਹਮ ਕਉ ਮ੍ਰਿਗ ਵਾਸੁਨ ਸ੍ਰੀ ਅਵਧੇਸ ਮੁਕੰਦ ਮੁਰਾਰੀ ॥੩੫੨॥
aan dijai ham kau mrig vaasun sree avadhes mukand muraaree |352|ஓத் ராஜா மற்றும் பேய்களை அழிப்பவனே! போய் அந்த மானை எனக்காகக் கொண்டு வா.//352.
ਰਾਮ ਬਾਚ ॥
raam baach |ராமின் பேச்சு:
ਸੀਅ ਮ੍ਰਿਗਾ ਕਹੂੰ ਕੰਚਨ ਕੋ ਨਹਿ ਕਾਨ ਸੁਨਯੋ ਬਿਧਿ ਨੈ ਨ ਬਨਾਯੋ ॥
seea mrigaa kahoon kanchan ko neh kaan sunayo bidh nai na banaayo |ஓ சீதா! தங்க மானைப் பற்றி யாரும் கேள்விப்பட்டதில்லை, இறைவன் கூட அதைப் படைக்கவில்லை
ਬੀਸ ਬਿਸਵੇ ਛਲ ਦਾਨਵ ਕੋ ਬਨ ਮੈ ਜਿਹ ਆਨ ਤੁਮੈ ਡਹਕਾਯੋ ॥
bees bisave chhal daanav ko ban mai jih aan tumai ddahakaayo |நிச்சயமாக இது ஏதோ பேய்களின் வஞ்சகமே உங்களுக்கு இந்த ஏமாற்றத்தை ஏற்படுத்தியது.
ਪਿਆਰੀ ਕੋ ਆਇਸ ਮੇਟ ਸਕੈ ਨ ਬਿਲੋਕ ਸੀਆ ਕਹੁ ਆਤੁਰ ਭਾਰੀ ॥
piaaree ko aaeis mett sakai na bilok seea kahu aatur bhaaree |சீதையின் துயரத்தைப் பார்த்த ராமரால் அவளது ஆசையை ஒதுக்க முடியவில்லை