ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 532

ਕਹਿਓ ਫਿਰਿ ਆਪਨ ਬਿਪ ਕੋ ਰੂਪ ਧਰਿਓ ਨਹੀ ਕਾਹੂ ਤੇ ਜਾਤ ਲਹਿਓ ॥੨੩੧੮॥

kahio fir aapan bip ko roop dhario nahee kaahoo te jaat lahio |2318|

எவராலும் அடையாளம் கண்டுகொள்ளப்படக்கூடாது என்பதற்காகவே அத்தகைய அணிகலன்களை அவனே ஏற்றுக்கொண்டான்.2318.

ਬਾਮਨ ਭੇਖ ਜਬੈ ਧਰਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਕੇ ਗਏ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਨੀ ॥

baaman bhekh jabai dhar kai nrip sandh jaraa ke ge nrip jaanee |

அரசன் பிராமண வேடத்தில் ஜராசந்தனிடம் சென்றபோது, அரசன் அவனை அடையாளம் கண்டுகொண்டான்.

ਨੈਨ ਨਿਹਾਰ ਵਡੇ ਭੁਜ ਦੰਡ ਸੁ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ ਸਭ ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੀ ॥

nain nihaar vadde bhuj dandd su chhatrin kee sabh reet pachhaanee |

பிராமணர் வேடமிட்டு, அவர்கள் அனைவரும் ஜராசந்த மன்னனிடம் சென்றபோது, நீண்ட கரங்களைக் கண்ட அவர், அவர்களை க்ஷத்திரியர்கள் என்று உணர்ந்தார்.

ਤੇਈਸ ਬਾਰ ਭਿਰਿਯੋ ਹਮ ਸੋ ਸੋਊ ਹੈ ਜਿਹ ਦੁਆਰਵਤੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥

teees baar bhiriyo ham so soaoo hai jih duaaravatee rajadhaanee |

அது மூன்று முறை நம்முடன் போரிட்டது, அதன் தலைநகரம் துவாரிகா.

ਭੇਦ ਲਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਛਲਿ ਕੈ ਇਹ ਆਯੋ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਗੁਮਾਨੀ ॥੨੩੧੯॥

bhed lahiyo sabh hee chhal kai ih aayo hai gokul naath gumaanee |2319|

இருபத்து மூன்று முறை துவாரகையில் இருந்து தன்னுடன் சண்டையிட்ட அதே நபர் தான் என்றும், அதே கிருஷ்ணன் தன்னை ஏமாற்ற வந்தவன் என்றும் அடையாளம் கண்டுகொண்டார்.2319.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਪਨ ਹੀ ਉਠ ਕੈ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

sayaam joo aapan hee utth kai ih bhoopat ko ih bhaat sunaayo |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரே எழுந்து அந்த மன்னரிடம் இவ்வாறு கூறினார் (என்று).

ਤੇਈਸ ਬੇਰ ਭਜਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਰਿ ਕੌ ਤ੍ਵੈ ਏਕ ਹੀ ਬਾਰ ਭਜਾਯੋ ॥

teees ber bhajiyo har siau har kau tvai ek hee baar bhajaayo |

கிருஷ்ணரே நின்று அரசனிடம், “நீ இருபத்து மூன்று முறை கிருஷ்ணனுக்கு முன்னால் ஓடிப்போனாய், ஒரே ஒரு முறை அவனை ஓடச் செய்தாய்.

ਏਤੇ ਪੈ ਬੀਰ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਸੁ ਇਹੈ ਹਮਰੇ ਚਿਤ ਪੈ ਅਬ ਆਯੋ ॥

ete pai beer kahaavat hai su ihai hamare chit pai ab aayo |

“இதில் நீங்கள் உங்களை ஒரு ஹீரோ என்று அழைக்கிறீர்கள் என்ற எண்ணம் என் மனதில் தோன்றியது

ਬਾਮਨ ਹੁਇ ਤੁਹਿ ਸੇ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰੀ ਕੇ ਚਾਹਤ ਹੈ ਕਰ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੩੨੦॥

baaman hue tuhi se sang chhatree ke chaahat hai kar judh machaayo |2320|

பிராமணர்களாகிய நாங்கள் உங்களைப் போல் க்ஷத்தியருடன் போரிட விரும்புகிறோம்.2320.

ਬਲਿ ਮਾਪਿ ਕੈ ਦੇਹ ਦਈ ਹਰਿ ਕਉ ਸਭ ਹੋਰ ਰਹੇ ਨ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ॥

bal maap kai deh dee har kau sabh hor rahe na bichaar keeyo |

(அரசன்) தன் உடலை அளந்து விஷ்ணுவிடம் கொடுத்தான்.

ਕਹਿਯੋ ਕਾ ਤਨੁ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸੋ ਭਿਛੁਕ ਮਾਗਤ ਦੇਹ ਬੀਯੋ ਨ ਬੀਯੋ ॥

kahiyo kaa tan hai bhagavaan so bhichhuk maagat deh beeyo na beeyo |

"பாலி மன்னன், வேறு எந்த சிந்தனையும் இல்லாமல், பிச்சைக்காரனைப் போல தன் வாசலில் நின்றவன் இறைவன் மட்டுமே என்று எண்ணி, தன் உடலை இறைவனிடம் கொடுத்தான்.

ਸੁਨਿ ਰਾਮ ਜੂ ਰਾਵਨ ਮਾਰ ਕੈ ਰਾਜੁ ਭਿਭੀਛਨ ਦੇਹਿ ਤਿਹ ਤੇ ਨ ਲੀਯੋ ॥

sun raam joo raavan maar kai raaj bhibheechhan dehi tih te na leeyo |

“இராவணனைக் கொன்ற பிறகு இராமன் விபீஷணனுக்கு அரசைக் கொடுத்தான், அவனிடமிருந்து அதைத் திரும்பப் பெறவில்லை

ਹਮ ਰੇ ਅਬ ਮਾਗਤ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਿਉ ਚੁਪ ਠਾਨਿ ਰਹਿਓ ਸੁਕਚਾਤ ਹੀਯੋ ॥੨੩੨੧॥

ham re ab maagat hai nrip kiau chup tthaan rahio sukachaat heeyo |2321|

இப்போது அரசர்களாகிய என் தோழர்கள், உங்கள் நபரிடம் மன்றாடுகிறார்கள், நீங்கள் அமைதியாகவும் தயங்கியும் நிற்கிறீர்கள்.2321.

ਦੇਖਿ ਦਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੁਤ ਸੂਰਜ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਕੀਯੋ ਹੈ ॥

dekh dayo brahamaa sut sooraj chit bikhai nahee traas keeyo hai |

"சூர்யா கடவுள் தனது தனித்துவமான சக்தியைக் கொடுத்தார் (கவச்-குண்டல் கவசம்-மோதிரங்கள்) அப்போதும் அவர் பயப்படவில்லை.

ਦਾਸ ਭਯੋ ਹਰਿ ਚੰਦ ਸੁਨਿਯੋ ਸੁਤ ਕਾਜ ਨ ਲਾਜ ਕੀ ਓਰਿ ਧਯੋ ਹੈ ॥

daas bhayo har chand suniyo sut kaaj na laaj kee or dhayo hai |

மன்னன் ஹரிஷ் சந்திரா ஒரு வேலைக்காரனாக மாறினான் ஆனால் அவனது மகனுடன் (மற்றும் மனைவியுடன்) அவருக்கு இருந்த பற்றுதல் அவரை இழிவுபடுத்த முடியவில்லை

ਮੂੰਡ ਦਯੋ ਮਧੁ ਕਾਟਿ ਮੁਰਾਰਿ ਰਤੀ ਕੁ ਨ ਸੰਕਤਮਾਨ ਭਯੋ ਹੈ ॥

moondd dayo madh kaatt muraar ratee ku na sankatamaan bhayo hai |

“பின்னர், கிருஷ்ணர் க்ஷத்திரியனாக முர் என்ற அரக்கனை அச்சமின்றி கொன்றார்

ਜੁਧਹਿ ਚਾਹਤ ਹੋ ਤਿਨ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਬਕਹਾ ਬਲ ਘਾਟ ਗਯੋ ਹੈ ॥੨੩੨੨॥

judheh chaahat ho tin te tumaro bakahaa bal ghaatt gayo hai |2322|

இப்போது அதே பிராமணர்கள் உங்களுடன் போர் செய்ய விரும்புகிறார்கள், ஆனால் உங்கள் பலம் குறைந்துவிட்டதாகத் தெரிகிறது. ”2322.

ਪਛਮ ਸੂਰ ਚੜਿਯੋ ਸੁਨੀਯੈ ਉਲਟੀ ਫਿਰਿ ਗੰਗ ਬਹੀ ਅਬ ਆਵੈ ॥

pachham soor charriyo suneeyai ulattee fir gang bahee ab aavai |

சூரியன் மேற்கிலிருந்து உதிக்கலாம், கங்கை பின்னோக்கிப் பாயலாம்.

ਸਤੁ ਟਰਿਓ ਹਰੀ ਚੰਦ ਹੂ ਕੋ ਧਰਨੀ ਧਰ ਤਿਆਗ ਧਰਾ ਤੇ ਪਰਾਵੈ ॥

sat ttario haree chand hoo ko dharanee dhar tiaag dharaa te paraavai |

ஹரிஷ் சந்திரா தனது உண்மையிலிருந்து கீழே விழலாம், மலைகள் தப்பி பூமியை விட்டு வெளியேறலாம்,

ਸਿੰਘ ਚਲੈ ਮ੍ਰਿਗ ਤੇ ਟਰਿ ਕੈ ਗਜ ਰਾਜ ਉਡਿਯੋ ਨਭ ਮਾਰਗਿ ਜਾਵੈ ॥

singh chalai mrig te ttar kai gaj raaj uddiyo nabh maarag jaavai |

சிங்கம் மானால் பயப்படலாம், யானை பறக்கலாம் ஆனால் அர்ஜுனன் சொன்னான்.

ਪਾਰਥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੈ ਨਹਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਵੈ ॥੨੩੨੩॥

paarath sayaam kahiyo tab bhoopat traas bharai neh judh machaavai |2323|

"இதெல்லாம் நடந்தால், ராஜா மிகவும் பயந்து போரை நடத்த முடியாது என்று நான் நினைக்கிறேன்," 2323.

ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ॥

jaraasandh baach |

ஜராசந்தனின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਪਾਰਥ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਜਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੋ ॥

paarath so brijanaath jabai kab sayaam kahai ih bhaat bakhaano |

கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அர்ஜனிடம் இவ்வாறு கூறியபோது,

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੀ ਇਹ ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਇਹੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਜਾਨੋ ॥

sree brijanaath ihee ih paarath bheem ihai tih bhoopat jaano |

அர்ஜுனன் கிருஷ்ணனிடம் இப்படிச் சொன்னபோது, அவர்கள் உண்மையில் கிருஷ்ணர், அர்ஜுனன் மற்றும் பீமன் என்று மன்னர் நினைத்தார்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਜਿਯੋ ਹਮ ਤੇ ਇਹ ਬਾਲਕ ਯਾ ਸੰਗ ਹਉ ਲਰਿਹੋ ਸੁ ਬਖਾਨੋ ॥

kaanrah bhajiyo ham te ih baalak yaa sang hau lariho su bakhaano |

கிருஷ்ணர் என்னை விட்டு ஓடிவிட்டார், இவன் (அர்ஜனா) இன்னும் குழந்தையாக இருக்கிறான், நான் அவனுடன் (பீமனுடன்) போரிடுகிறேன், இவ்வாறு (அரசர்) கூறினார்.

ਜੁਧੁ ਕੇ ਕਾਰਨ ਠਾਢੋ ਭਯੋ ਉਠਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨੋ ॥੨੩੨੪॥

judh ke kaaran tthaadto bhayo utth sayaam kahai kachh traas na maano |2324|

அவர், “கிருஷ்ணன் எனக்கு முன்பே ஓடிவிட்டான், நான் இப்போது இந்தக் குழந்தைகளுடன் சண்டையிட வேண்டுமா?” என்றான். இப்படிச் சொல்லிப் போர் செய்ய அஞ்சாமல் நின்றான்.2324.

ਭਾਰੀ ਗਦਾ ਹੁਤੀ ਧਾਮਿ ਘਨੀ ਇਕ ਭੀਮ ਕੌ ਆਪ ਕੋ ਅਉਰ ਮੰਗਾਈ ॥

bhaaree gadaa hutee dhaam ghanee ik bheem kau aap ko aaur mangaaee |

ஒரு மிகப் பெரிய தந்திரம் இருந்தது, அந்த வீட்டில் அரசன் தனக்காகக் கொண்டு வரப்பட்டு மற்றொன்றை பீமனிடம் கொடுத்தான்.

ਏਕ ਦਈ ਕਰਿ ਭੀਮਹਿ ਕੇ ਇਕ ਆਪਨੇ ਹਾਥ ਕੇ ਬੀਚ ਸੁਹਾਈ ॥

ek dee kar bheemeh ke ik aapane haath ke beech suhaaee |

அவர் தனது தந்திரத்தை தனது கையில் எடுத்துக் கொண்டார், மற்ற தந்திரம் பீமனின் கையில் கொடுக்கப்பட்டது, சண்டை தொடங்கியது

ਰਾਤਿ ਕੋ ਸੋਇ ਰਹੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਸੁ ਦਿਵਸ ਕਰੈ ਉਠਿ ਨਿਤ ਲਰਾਈ ॥

raat ko soe rahai sukh paae su divas karai utth nit laraaee |

இரவில் (இருவரும்) நிம்மதியாக உறங்கி, பகலில் எழுந்து தினமும் சண்டையிடுவது வழக்கம்.

ਐਸੇ ਕਥਾ ਦੁਹ ਬੀਰਨ ਕੀ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਈ ॥੨੩੨੫॥

aaise kathaa duh beeran kee man beech bichaar kai sayaam sunaaee |2325|

அவர்கள் இரவில் தூங்குவதும், பகலில் சண்டையிடுவதும் வழக்கம், இரண்டு வீரர்களின் சண்டையின் கதையை கவிஞர் ஷியாம் தொடர்புபடுத்துகிறார்.2325.

ਭੀਮ ਗਦਾ ਗਹਿ ਭੂਪ ਪੈ ਮਾਰਤ ਭੂਪ ਗਦਾ ਗਹਿ ਭੀਮ ਪੈ ਮਾਰੀ ॥

bheem gadaa geh bhoop pai maarat bhoop gadaa geh bheem pai maaree |

பீமன் மன்னனைத் தடியால் அடிப்பான்.

ਰੋਸ ਭਰੇ ਬਲਵੰਤ ਦੋਊ ਲਰੈ ਕਾਨਨ ਮੈ ਜਨ ਕੇਹਰਿ ਭਾਰੀ ॥

ros bhare balavant doaoo larai kaanan mai jan kehar bhaaree |

பீமன் மன்னன் மீது சூழ்ச்சியால் அடிக்க, மன்னன் பீமனுக்குத் தன் தந்திரத்தால் அடி கொடுத்தான். காட்டில் இரண்டு சிங்கங்கள் சண்டையிடுவது போல் இரு வீரர்களும் ஆவேசத்துடன் சண்டையிடுகிறார்கள்.

ਜੁਧ ਕਰੈ ਨ ਮੁਰੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਤੇ ਬਾਟਤ ਹੈ ਤਿਹ ਠਾ ਜਨੁ ਯਾਰੀ ॥

judh karai na murai tih tthaur te baattat hai tih tthaa jan yaaree |

அவர்கள் தங்கள் உறுதியான இடங்களை விட்டு நகராமல் போராடுகிறார்கள்

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਚਤੁਰੇ ਜਨੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਫੁਲਥਾ ਸੋ ਖਿਲਾਰੀ ॥੨੩੨੬॥

yau upajee upamaa chature jan khelat hai fulathaa so khilaaree |2326|

விளையாட்டு வீரர்கள் விளையாடும்போது நிலையாக நிற்கிறார்கள் என்று தெரிகிறது.2326.

ਦਿਵਸ ਸਤਾਈਸ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਜਬ ਭੂਪ ਜਿਤਿਯੋ ਬਲੁ ਭੀਮਹਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥

divas sataaees judh bhayo jab bhoop jitiyo bal bheemeh haariyo |

இருபத்தேழு நாள் போருக்குப் பிறகு, அரசன் வெற்றி பெற்றான், பீமன் தோற்கடிக்கப்பட்டான்

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਦਯੋ ਤਬ ਹੀ ਬਲੁ ਜੁਧ ਕੋ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਓਰਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥

sree brijanaath dayo tab hee bal judh ko krodh kee or pachaariyo |

அப்போது கிருஷ்ணன் அவனிடம் தன் பலத்தைக் கொடுத்து கோபத்தில் கத்தினான்

ਲੈ ਤਿਨਕਾ ਇਕ ਹਾਥਹਿ ਭੀਤਰ ਚੀਰ ਦਯੋ ਇਹ ਭੇਦ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

lai tinakaa ik haatheh bheetar cheer dayo ih bhed nihaariyo |

(கிருஷ்ணன்) ஒரு திலாவை கையில் எடுத்து உடைத்தான். (பீமன்) இரகசியத்தைக் கண்டான் (பெற்றான்).

ਤੈਸੇ ਹੀ ਭੀਮ ਨੇ ਚੀਰ ਦਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੨੭॥

taise hee bheem ne cheer dayo nrip yau mukh te kab sayaam uchaariyo |2327|

அவன் கையில் ஒரு வைக்கோலை எடுத்து அதைப் பிளந்து, மர்மமான பார்வையுடன் பீமனைப் பார்த்தான், பீமனும் அவ்வாறே கவிஞன் ஷ்யாமின் கூற்றின்படி அரசனைப் பிளந்தான்.2327.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਧਹ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattake granthe krisanaavataare jaraasandh badhah prasang samaapatan |

பச்சிட்டர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் ஜராசந்தன் கொல்லப்பட்ட விவரத்தின் முடிவு.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਮਾਰ ਕੇ ਭੂਪ ਗਏ ਤਿਹ ਠਾ ਜਹ ਬਾਧੇ ਕਈ ਪੁਨਿ ਭੂਪ ਪਰੇ ॥

maar ke bhoop ge tih tthaa jah baadhe kee pun bhoop pare |

ஜராசந்தனைக் கொன்ற பிறகு, அவர்கள் அனைவரும் அந்த இடத்திற்குச் சென்றனர், அங்கு அவர் பல மன்னர்களை சிறையில் அடைத்தார்

ਹਰਿ ਦੇਖਤ ਸੋਕ ਮਿਟੇ ਤਿਨ ਕੇ ਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਦ੍ਰਿਗ ਲਾਜ ਭਰੇ ॥

har dekhat sok mitte tin ke it sayaam joo ke drig laaj bhare |

இறைவனைக் கண்டவுடன், அவர்களின் துன்பங்கள் முடிவுக்கு வந்தன, ஆனால் இங்கே கிருஷ்ணரின் கண்கள் வெட்கத்தால் நிறைந்தன (அவர் அவர்களை முன்பே விடுவிக்க முடியவில்லை)