May isang mandirigma na nagngangalang Ajaib Khan sa hukbo ni Krishna, dumating siya at hinarap ang haring si Anag Singh, hindi niya binabaybay ang kanyang mga hakbang mula sa larangan ng digmaan, at labis na nagalit,
Hinampas niya ng kanyang espada si Ajaib Khan
Ang kanyang ulo ay tinadtad, ngunit ang kanyang walang ulong puno ay nagsimulang lumaban, pagkatapos siya ay nahulog sa lupa tulad ng isang malaking puno na nabali at nabagsak sa pamamagitan ng rumaragasang bagyo.1150.
Nang makita ang ganoong kalagayan ni Ajaib Khan, ang isip ni Ghairat Khan ay napuno ng galit
Pinaandar niya ang kanyang karwahe at walang takot na bumagsak sa kaaway
Parehong nakipaglaban ang mga makapangyarihang mandirigma sa isang kakila-kilabot na labanan na may hawak na mga espada sa kanilang mga kamay
Para silang mga hila-hila na elepante na nag-aaway sa kagubatan.1151.
Hinawakan ni Nagat Khan ang sibat at itinulak ito ng buong lakas patungo sa mandirigma ng kaaway.
Hawak ang kanyang sibat sa kanyang kamay, inihagis ito ni Ghairat Khan sa kalaban na naharang at inihagis sa lupa ni Anag Singh gamit ang kanyang espada, kumikilos na parang kidlat.
Siya (ang kalaban) ay nagalit dahil hindi siya sumalakay (siya) ay humawak sa pangalawang sibat at inihagis sa kalaban.
Ang sibat na iyon ay hindi tumama sa kalaban, ngunit nagpalabas siya ng pangalawang sibat na parang isang bombang panghimpapawid na binaril sa kalangitan.1152.
Nang makita ang ikalawang sibat na dumarating, pinutol ito ng makapangyarihang hari at ibinagsak sa lupa.
Ang pangalawang sibat ay naharang din at inihagis ng hari sa lupa at inihagis ang kanyang sibat sa matinding galit kay Ghairat Khan,
Na tumama sa mukha niya
Bumulwak ang dugo na parang apoy ng galit na lumalabas sa puso.1153.
DOHRA
Namatay siya at bumagsak sa lupa at nagwakas ang kanyang malay
Siya ay nagpakita tulad ng araw na bumababa mula sa langit sa lupa dahil sa takot.1154.
SWAYYA
Ang makata na si Shyam (ay nagsabi) si Lord Krishna, puno ng galit, ay nagsalita ng ganito sa Rann-bhoomi,
Pagkatapos ay sinabi ito ni Krishna sa galit, �Sino itong magiting na mandirigma na pumatay sa lahat ng mandirigma at itinapon sila sa lupa ayon sa pagnanais ng kanyang puso?
�Alam ko na sa takot sa kanya, hindi mo nahuhuli ang iyong mga busog at palaso sa iyong mga kamay
Sa aking palagay maaari kayong lahat ay pumunta sa inyong mga tahanan, dahil ang inyong kapangahasan ay tila natapos na.���1155.
Nang sabihin sa kanila ni Sri Krishna ang ganito, (pagkatapos) lahat sila ay nagalit at kinuha ang kanilang mga busog at palaso.
Nang sabihin ni Krishna ang mga salitang ito, lahat sila ay kumuha ng kanilang mga busog at palaso at inisip ang kanilang katapangan, sila ay nagtipon at nagmartsa pasulong para sa digmaan.
(Saanman) naririnig ang tunog ng 'kill-kill', pinatay nila ang kaaway na iyon (na) dumating at tumayo.
Pinatay nila ang lahat ng humarap sa kanila habang sumisigaw ng �Patay, Patayin���, nakita ng haring Jarasandh ang kakila-kilabot na digmaang ito na nakipaglaban sa magkabilang panig.1156.
Isang malaking malakas na lalaki (nagngangalang Sujan) ang namuno sa kabayo na may hawak na espada.
Isa sa mga makapangyarihang mandirigma, hawak ang kanyang espada sa kanyang kamay, ay naging dahilan upang tumakbo ang kanyang kabayo at pumatay ng limampung sundalo, hinamon niya si Anag Singh mula sa gilid na ito,
Si Sujan Singh ay sumugod at tinamaan ang hari na nakaharang sa kanyang kalasag gamit ang kanyang kaliwang kamay
Sa kanang kamay ay tinaga ng hari ang ulo ni Sujan Singh gamit ang kanyang espada.1157.
DOHRA
Nang sa lugar na iyon ay pinatay ni Anag Singh si Sujan (pangalan) Surma
Nang patayin ni Anag Singh si Sujan Singh, ang hukbo ng Yadava noon ay labis na nagalit, ay bumagsak sa mga pwersa ng kaaway.1158.
SWAYYA
Ang buong mga mandirigma ng lodge ay bumagsak sa takot at hindi natatakot sa kaaway at dumating at nakipaglaban.
Ang mga mandirigma na puno ng kahihiyan ay nahulog sa hukbo at sumigaw sa galit, �Ngayon ay tiyak na papatayin natin si Anag,���
Hinamon nila siya na kunin ang kanilang mga sibat, espada, maces, sibat atbp, sa kanilang mga kamay
Sinabi ng makata na si Ram na ang mga kuwerdas ng hindi mabilang na mga busog ay hinila.1159.
Sa panig na ito, sa sobrang galit ay kinuha ni Anag Singh ang kanyang pana at ang kanyang mga mata ay naging pula
Sumisigaw ng ���Patay, Patay��� pinalabas niya ang kanyang mga palaso sa puso ng kanyang mga kaaway,
Kung kaninong pagtagos ay may napatay, may nasugatan at may tumakas mula sa larangan ng digmaan
Yaong sa kanilang pagmamalaki ay dumating upang lumaban, ang digmaan ay naging mas kakila-kilabot sa kanilang pagdating.1160.
Sina Sataka, Balarama at Basudeva (adik) na nakaupo sa mga karwahe ay pawang tumakas.
Balram, Vasudev, Satyam atbp., nagmartsa pasulong at Udhava at Akrur atbp. para din sa arena ng digmaan
Napapaligiran sila, ang hari (Anag Singh) ay naggayak ng ganito at ang mga mandirigma ay nagagalit nang makita ang kanyang imahe.
Kinubkob ng kanilang lahat, ang haring si Anag Singh ay tila araw na napapaligiran ng mga ulap sa tag-ulan.1161.
Kinuha ni Balram ang kanyang araro sa kanyang kamay at pinatay ang lahat ng apat na kabayo ng kaaway