Si Akrur ay lubos na nasiyahan sa pagkakita sa mukha ni Krishna at siya ay sumisipsip sa kanyang sarili sa walang pag-iimbot na paglilingkod kay Krishna
Hinawakan niya ang mga paa ni Krishna at umikot sa paligid niya
Dahil sa labis na pagmamahal, anumang pagkain at pagkain at iba pa ang nandoon sa bahay, dinala niya silang lahat sa harapan ni Krishna.
Anumang pagnanais na nasa isip ni Akrur, tinupad ito ni Krishna, ang anak ni Yashoda.997.
Natupad ang pagnanais ni Akrur at dinala si Udhava kasama niya, bumalik si Krishna sa kanyang tahanan
Sa pag-uwi ay tinawag ang mga manggagamot at nasiyahan sa iba't ibang uri ng limos na ibinigay sa kanila bilang kawanggawa
Sinabi ng makata na si Shyam, na naiinggit sa kanya, pinalabas niya sila ng bahay at nagbigay ng maraming kawanggawa.
Sa pamamagitan ng pagkilos na ito, napakaraming pagsang-ayon kay Krishna, ang makata na si Shyam ay nagsabi na sa ganitong papuri kahit hanggang ngayon, ang araw ay lumilitaw na puti sa globo ng kamatayan.998.
Dumating si Akrur sa palasyo ni Krishna at bumagsak sa kanyang paanan
Sinimulan niyang purihin si Krishna, ang pumatay kina Kansa at Bakasura
(Siya) ay nakalimutan ang lahat ng iba pang mga pandama, (lamang) naging engrossed sa pagkakatulad ni Sri Krishna.
Sa pagsipsip sa gayong papuri ay nakalimutan niya ang kanyang sariling kamalayan, natapos ang lahat ng kanyang pagdurusa at nadagdagan ang kaligayahan sa kanyang isip.999.
Ang Krishna na ito ay anak ni Devaki na magiliw ding naging anak ni Nand
Napatay niya si Kansa at napunit din ang puso ni Bakasura, kilala siya bilang bayani ng Yadavas.
O Krishna! ang pumatay kay Keshi, ang sumisira ng lahat ng kasalanan at ang pumatay din kay Trinavrata
Ang pagpapakita ng iyong mukha sa akin, winasak mo ang lahat ng aking mga kasalanan.���1000.
Hoy Shyam! Ikaw ay isang magnanakaw (ngunit) ikaw (nagnanakaw) ng mga kalungkutan ng mga banal at tinatawag na nagbibigay ng kaligayahan.
Si Krishna ay sinasabing makapangyarihan at makapangyarihan, ang sumisira sa mga pagdurusa ng mga banal, ang nagbibigay ng kapayapaan at kaginhawahan, ang Thug, na nagnakaw ng mga kasuotan ng mga gopi at ang nagpapabagsak sa mga mandirigma ng Kansa.
Siya ay lumalayo sa mga kasalanan at ang pagliligtas ng mga tao sa lahat ng uri ng karamdaman
Sinabi ng makata na si Shyam na ang parehong Krishna ay ang Kataas-taasang Pundit na naglalarawan sa mga misteryo ng apat na Vedas 1001.
Pagkasabi ng ganito, nahulog si Akrur sa paanan ni Krishna
Paulit-ulit niya itong pinapurihan at lahat ng kanyang paghihirap ay natapos sa isang iglap
(At) ang mataas at dakilang Yash ng tagpong iyon ay binigkas ng makata mula sa kanyang sariling bibig.
Inilarawan ng makata ang kagandahan ng panoorin na ito na naging banayad si Akrur sa pamamagitan ng pagsusuot ng baluti ng pangalan ng Panginoon upang lumaban nang walang takot laban sa mga kasamaan.1002.
Pagkatapos ay ginaya niya si Sri Krishna sa ganitong paraan, O Hariji! Ikaw ang nagtagumpay sa kalaban ni 'Mur' (pangalan).
Pagkatapos ay pinuri niya si Krishna at sinabi, �O Panginoon (Krishna)! napatay mo ang demonyong si Mur at napatay mo sina Kabandh at Ravana atbp sa kakila-kilabot na digmaan
Ibinigay mo ang kaharian ng Lanka kay Vibhishana at ikaw mismo ay pumunta sa Ayodhya kasama si Sita
Tinatanggap ko ito nang walang pag-aalinlangan na ikaw mismo ang nagsagawa ng lahat ng mga gawaing ito.1003.
asawa ni Lachmi! O Garuda Dhuja! O panginoon ng mundo! (Ikaw lamang) ay tinatawag (sa pangalan) Kanh.
���O Banner ng Garuda! O Ginoo ni Lakshmi! at ang Panginoon ng mundo! pakinggan mo ako, Ikaw ang tagasuporta ng buong mundo,���
Oh Diyos! Take my love Ang ganitong uri ng pananalita ay narinig ni Krishna.
Inaasahan ni Krishna na may gustong sabihin si Akruru tungkol sa kanyang pagpapalaya mula sa pagkakalakip at minahan, kaya't ginawa niya ang pagiging minahan ni Akrur sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanya ng biyaya sa pamamagitan ng isip at siya mismo ay nanatiling tahimik.1004.
Ang talumpati ni Krishna kay Akrur:
SWAYYA
��O tito! nang hindi ko naiintindihan, nakita mo ako bilang pagpapakita ng Panginoon
Bigyan mo ako ng ginhawa, upang ang aking buhay ay maging komportable
���Pagkatapos ni Vasudev, ituturing kang pinakanakatatanda
Yumuko ako sa harap mo,� sabi nito ngumiti si Krishna.1005.
Nang marinig ang mga salitang ito, natuwa si Akrur at niyakap niya pareho sina Krishna at Balram
Iniwan niya ang kalungkutan ng kanyang isip,
Kilala niya (sila) bilang maliliit na pamangkin at hindi niya sila tinuring na mga gumagawa ng mundo.
At itinuring ang maliliit na pamangkin bilang mga pamangkin lamang at hindi ang lumikha ng mundo. Sa ganitong paraan, nangyari ang kuwentong ito doon, na inawit ng makata na si Shyam bilang papuri kay Krishna.1006.
Katapusan ng paglalarawan ng ���Pumunta sa bahay ni Akrur��� sa Krishnavatara (batay sa Dasham Skandh) sa Bachittar Natak.
Ngayon ay nagsisimula ang paglalarawan ng pagpapadala ng Akrur kay Tiya
SWAYYA
Tumawa si Sri Krishna at nagsabi, O pinakamahusay na mandirigma (Akrur)! Lumipat sa Hastanapur ('Gajapur').
Nakangiting sinabi ni Krishna kay Akrur, �Pumunta ka sa Hastinapur upang magtanong tungkol sa kalagayan ng mga anak ng kapatid ng aking ama�.
���May isang bulag na hari ang nasa ilalim ng kontrol ng masamang Duryodhana, dalhin din ang kanyang bago