Ang talumpati ni Kharag Singh kay Shiva:
SWAYYA
Sa pagtingin sa mukha ni Shiva, ang hari ay nagsalita ng ganito,
Nang makita si Rudra, sinabi ng hari sa kanyang pandinig, “O Yogi! ano ang pagkakaiba ng iyong panlilinlang sa pagtaas ng tunog?
“Isinasali mo ang iyong sarili sa paghingi ng limos ng bigas, hindi ako natatakot sa iyong pamamana
Ang mga Kshatriea lamang ang dapat lumaban, hindi ito gawain ng mga Yogi.”1522.
Pagkasabi nito, inilabas ng hari ang kanyang malaking punyal at sa galit ay inihagis ito sa katawan ni Shiva.
Matapos tamaan ng suntok ng punyal ang katawan ni Shiva, ang haring umuungal na parang dagat ay hinamon siya.
Nahulog si Shiva sa suntok ng punyal
Nadulas at nahulog ang kanyang kwintas ng mga bungo, kung saan nahulog ang kanyang toro at kung saan nahulog ang kanyang trident.1523.
Nang magalit ang hukbo ni Shiva, (lahat) ay sama-samang pinalibutan ang hari.
Ngayon ang hukbo ng Shiva, sa galit, ay pinalibutan ang hari, ngunit ang hari ay nanatiling matatag sa larangan ng digmaan at hindi umuurong kahit isang hakbang.
Sa hardin na iyon ng larangan ng digmaan, ang mga karo ay mukhang maliliit na tangke, ang mga banner ay parang mga puno at ang mga mandirigma ay parang mga ibon.
Ang mga gana ng Shiva bilang mga ibon ay lumilitaw na lumilipad palayo kapag ang hari bilang falcon ay sumalakay sa kanila.1524.
DOHRA
Ang ilang ganas ng Shiva ay nanatiling matatag
Ang mga gana na ito ay sina Ganchhabi, Ganraj, Mahavir at Monroy.1525.
SWAYYA
Mula sa mga mandirigma ay bumalik sina Ganraj, Mahavir at Ganchhabi
Bumalik sila na may pulang mata dahil sa sobrang lakas nila ginawa nilang laruan lang si Yama
Ang hari nang makita ang mga kaaway na dumarating ay hindi natakot kahit bahagya
Habang pinapatay ang mga gana sa larangan ng digmaan ay naramdaman niyang ang mga gana na ito ay hindi aktwal na nakikipaglaban at sa halip ay nanghuhula sila.1526.
CHAUPAI
Sa hari na tumingin ng masama,