Ang lahat ng mga gopi ay umiiyak nang sama-sama at nagpahayag ng kawalan ng kakayahan tulad nito.
Ang lahat ng mga gopi sa kanilang panaghoy ay nagsasabi ng mahinhin, �Iniwan ang mga pag-iisip ng pag-ibig at paghihiwalay, si Krishna ay pumunta sa Mathura mula sa Braja
Ang isang (gopi) ay nahulog sa lupa na nagsasabi ng ganito at ang isang Braj-nari ay nag-iingat at nagsasabi ng ganito.
Ang pagsasabi nito ay may nahuhulog sa lupa at may isang tao, na nagpoprotekta sa sarili, ay nagsasabi, �O mga kaibigan! makinig ka sa akin, nakalimutan na ng Panginoon ng Braja ang lahat ng kababaihan ng Braja.���865,
Si Krishna ay laging nakatayo sa harap ng aking mga mata, kaya wala na akong nakikitang iba
Sila ay hinihigop sa kanya sa pag-ibig na paglalaro, ang kanilang dilemma ay lumalaki ngayon sa pag-alala sa kanya
Tinalikuran niya ang pagmamahal ng mga residente ng Braja at naging matigas ang puso, dahil hindi siya nagpadala ng anumang mensahe
O aking ina! nakikita natin ang Krishna, ngunit hindi siya nakikita.866
Tula batay sa Labindalawang Buwan:
SWAYYA
Sa gamu-gamo ng Phalgun, ang mga batang dalaga ay gumagala kasama si Krishna sa kagubatan, naghahagis ng mga tuyong kulay sa isa't isa
Hawak ang mga bomba sa kanilang mga kamay, kumakanta sila ng mga kaakit-akit na kanta:
Naalis ang kalungkutan ng isip sa napakagandang eskinita.
Inaalis ang mga kalungkutan sa kanilang isipan na kanilang tinatakbuhan sa mga alcove at sa pag-ibig ng magandang Krishna, nakalimutan nila ang kagandahang-asal ng kanilang bahay.867.
Ang mga gopis ay namumulaklak na parang mga bulaklak na may mga bulaklak na nakakabit sa kanilang mga damit
Pagkatapos ng bedecking kanilang sarili ay umaawit sila para kay Krishna na parang nightingale
Ngayon ay panahon ng tagsibol, samakatuwid ay tinalikuran nila ang lahat ng pagpapaganda
Nakikita ang kanilang kaluwalhatian maging si Brahma ay nakakamangha.868.
Minsan ay namumukadkad ang mga bulaklak ng palas at umiihip ang hanging nagbibigay ginhawa
Ang mga itim na bubuyog ay humuhuni dito at doon, tinugtog ni Krishna ang kanyang plauta
Nang marinig ang plauta na ito ay nasiyahan ang mga diyos at ang kagandahan ng palabas na iyon ay hindi mailarawan
Noong panahong iyon, ang panahong iyon ay nagbibigay ng kagalakan, ngunit ngayon ay naging nakababalisa.869.
Sa buwan ng Jeth, O kaibigan! dati kaming naliligo sa pag-ibig sa paglalaro sa pampang ng ilog, na nalulugod sa aming isipan
Tinapalan namin ng sandal ang aming mga katawan at nagwiwisik ng rosas na tubig sa lupa
Naglagay kami ng halimuyak sa aming mga damit at ang kaluwalhatiang iyon ay hindi mailalarawan
Ang okasyong iyon ay lubos na kasiya-siya, ngunit ngayon ang parehong okasyon ay naging mahirap nang wala si Krishna.870.
Nang malakas ang hangin at ang alikabok ay natangay ng bugso ng hangin.
Ang oras, kapag ang hangin ay umihip ng malakas, ang mga crane ay bumangon at ang sikat ng araw ay naghihirap, kahit na ang oras na iyon ay nagpakita sa amin bilang nagbibigay ng kagalakan
Naglaro kaming lahat kay Krishna na nagsaboy ng tubig sa isa't isa
Ang panahong iyon ay lubos na nagbibigay-aliw, ngunit ngayon ang parehong oras ay naging masakit.871.
Tingnan mo, kaibigan! pinalibutan na kami ng mga ulap at isa itong magandang tanawing likha ng mga patak ng ulan
Ang tunog ng kuku, paboreal at palaka ay umaalingawngaw
Sa ganoong oras kami ay hinihigop kasama si Krishna sa pag-ibig na laro
Gaano kaginhawa ang panahong iyon at ngayon ay lubhang nakababalisa.872.
Minsan ang mga ulap ay bumuhos sa ulan at ang lilim ng puno ay tila nagbibigay-aliw
Dati kaming gumala kasama si Krishna, na nakasuot ng mga kasuotan ng mga bulaklak
Habang naggagala, naa-absorb kami sa amorous play
Imposibleng ilarawan ang pagkakataong iyon, na natitira kay Krishna, ang panahong iyon ay naging nakababalisa.873.
Sa buwan ng Ashvin, sa sobrang saya, nakipaglaro kami kay Krishna
Palibhasa'y nalalasing si Krishna ay madalas tumugtog sa (kanyang plauta) at gumawa ng mga himig ng kaakit-akit na musikal na mga mode,
Kasama namin siyang kumanta at hindi mailalarawan ang palabas na iyon
Nanatili kami sa kanyang kumpanya, ang panahong iyon ay nagbibigay ng kasiyahan at ngayon ang parehong panahon ay naging nakababalisa.874.
Sa buwan ng Kartik, kami, sa kasiyahan, ay nasisipsip sa mapagmahal na paglalaro kasama si Krishna
Sa agos ng puting ilog, nakasuot din ng puting damit ang mga gopi
Ang mga gopas ay nakasuot din ng mga puting palamuti at kwintas ng mga perlas
Lahat sila ay mukhang maayos, ang oras na iyon ay napaka komportable at ngayon ang oras na ito ay naging lubhang masakit.875.
Sa buwan ng Maghar, sa sobrang kasiyahan, dati kaming nakikipaglaro kay Krishna
Nang makaramdam kami ng lamig, inalis namin ang lamig sa pamamagitan ng paghahalo ng aming mga paa sa mga paa ni Krishna