ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری دسم گرنتھ
صفحه - 641
ਦੀਨਨ ਉਧਾਰਣਿ ਜਾਸੁ ਬਾਨ ॥
deenan udhaaran jaas baan |قرض دین که عادت است.
ਕੋਊ ਕਹੈ ਕੈਸੇਈ ਲੇਤ ਮਾਨ ॥੭੧॥
koaoo kahai kaiseee let maan |71|برای فدیه خواران عمل می کند و اگر کسی او را به انگیزه ای بخواند، سخن او را می پذیرد.
ਅਕਲੰਕ ਰੂਪ ਅਨਛਿਜ ਤੇਜ ॥
akalank roop anachhij tej |(او) بی عیب و درخشندگی زوال ناپذیر است.
ਆਸਨ ਅਡੋਲ ਸੁਭ ਸੁਭ੍ਰ ਸੇਜ ॥
aasan addol subh subhr sej |دشمنان و دوستان همگی جذب او می شوند که بی عیب و جلال است، او که بر کرسی استوار نشسته است و صفات بی نهایت دارد.
ਅਨਗਨ ਜਾਸੁ ਗੁਨ ਮਧਿ ਸੋਭ ॥
anagan jaas gun madh sobh |که صفات بی شماری در آن زینت دارد.
ਲਖਿ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਜਿਹ ਰਹਤ ਲੋਭ ॥੭੨॥
lakh satr mitr jih rahat lobh |72|دشمنان و دوستان با دیدن (او!) وسوسه می شوند 72.
ਜਿਹ ਸਤ੍ਰ ਮਿਤ੍ਰ ਸਮ ਏਕ ਜਾਨ ॥
jih satr mitr sam ek jaan |(او) به دشمن و دوست می نگرد
ਉਸਤਤੀ ਨਿੰਦ ਜਿਹ ਏਕ ਮਾਨ ॥
ausatatee nind jih ek maan |او دشمنان و دوستان را یکسان می داند و ستایش و تهمت را یکسان درک می کند
ਆਸਨ ਅਡੋਲ ਅਨਛਿਜ ਰੂਪ ॥
aasan addol anachhij roop |(که) حالت محکم و فرم بی حرکت است،
ਪਰਮੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਭੂਪਾਣ ਭੂਪ ॥੭੩॥
paraman pavitr bhoopaan bhoop |73|او بر کرسی استوار نشسته است او فوق العاده زیبای تخلص و همچنین پاک است او فرمانروای حاکمان است.
ਜਿਹਬਾ ਸੁਧਾਨ ਖਗ ਉਧ ਸੋਹਿ ॥
jihabaa sudhaan khag udh sohi |که شمشیر (در دستش) زبانش را (شبیه شهد) زینت می دهد.
ਅਵਿਲੋਕ ਦਈਤ ਅਰੁ ਦੇਵ ਮੋਹਿ ॥
avilok deet ar dev mohi |زبانش آمبروسیا میبارد
ਬਿਨੁ ਬੈਰ ਰੂਪ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
bin bair roop anabhav prakaas |او بدون دشمنی و نور خالص است.
ਅਨਛਿਜ ਗਾਤ ਨਿਸਿ ਦਿਨ ਨਿਰਾਸ ॥੭੪॥
anachhij gaat nis din niraas |74|همه خدایان و شیاطین مجذوب هیمپ هستند. او عاری از دشمنی است و جسم او در نور تجسم ناپذیر است و همیشه بی طرف است.
ਦੁਤਿ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਏਕੈ ਸਮਾਨ ॥
dut aad ant ekai samaan |نور (او) از اول تا آخر همان است.
ਖੜਗੰਨ ਸਪੰਨਿ ਸਬ ਬਿਧਿ ਨਿਧਾਨ ॥
kharragan sapan sab bidh nidhaan |جلال او در آغاز و پایان یکسان می ماند و با انواع قدرت ها محقق می شود.
ਸੋਭਾ ਸੁ ਬਹੁਤ ਤਨ ਜਾਸੁ ਸੋਭ ॥
sobhaa su bahut tan jaas sobh |که اندامش خیلی زیباست.
ਦੁਤਿ ਦੇਖਿ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬ ਲੋਭ ॥੭੫॥
dut dekh jachh gandhrab lobh |75|تمام زیبایی ها در بدن او وجود دارد و با دیدن زیبایی او یاکشاها و گاندارواها را جذب می کند.75.
ਅਨਭੰਗ ਅੰਗ ਅਨਭਵ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
anabhang ang anabhav prakaas |بدن (او) حل نمی شود و به تجربه نورانی می شود.
ਪਸਰੀ ਜਗਤਿ ਜਿਹ ਜੀਵ ਰਾਸਿ ॥
pasaree jagat jih jeev raas |اندام او نابود نشدنی است
ਕਿਨੇ ਸੁ ਜੀਵ ਜਲਿ ਥਲਿ ਅਨੇਕ ॥
kine su jeev jal thal anek |(او) موجودات زنده بسیاری در آبها آفریده است،
ਅੰਤਹਿ ਸਮੇਯ ਫੁਨਿ ਰੂਪ ਏਕ ॥੭੬॥
anteh samey fun roop ek |76|آن پروردگار به واسطه قبرش مظهر شناخت است، موجودات در سراسر جهان پراکنده اند، او موجودات بسیاری را در آب و در دشت آفریده بود و در نهایت همه را در قالب خود در هم می آمیزد.
ਜਿਹ ਛੂਆ ਨੈਕੁ ਨਹੀ ਕਾਲ ਜਾਲੁ ॥
jih chhooaa naik nahee kaal jaal |که وب زمان حتی به او دست نزده است.
ਛ੍ਵੈ ਸਕਾ ਪਾਪ ਨਹੀ ਕਉਨ ਕਾਲ ॥
chhvai sakaa paap nahee kaun kaal |مرگ و گناه هیچ وقت نتوانسته او را لمس کند
ਆਛਿਜ ਤੇਜ ਅਨਭੂਤ ਗਾਤ ॥
aachhij tej anabhoot gaat |نور (که) بی شکل است و بدنی بی عنصر دارد.
ਏਕੈ ਸਰੂਪ ਨਿਸ ਦਿਨ ਪ੍ਰਭਾਤ ॥੭੭॥
ekai saroop nis din prabhaat |77|ارباب آن درخشش و بدن زوال ناپذیر همیشه یکسان است.77.
ਇਹ ਭਾਤਿ ਦਤ ਅਸਤੋਤ੍ਰ ਪਾਠ ॥
eih bhaat dat asatotr paatth |این نوع ساتوترا توسط دات خوانده شده است.
ਮੁਖ ਪੜਤ ਅਛ੍ਰ ਗਯੋ ਪਾਪ ਨਾਠ ॥
mukh parrat achhr gayo paap naatth |به این ترتیب دات مداحی کرد و با این تلاوت تمام گناهان از بین رفت.
ਕੋ ਸਕੈ ਬਰਨ ਮਹਿਮਾ ਅਪਾਰ ॥
ko sakai baran mahimaa apaar |چه کسی می تواند شکوه و عظمت (او) را توصیف کند،
ਸੰਛੇਪ ਕੀਨ ਤਾ ਤੇ ਉਚਾਰ ॥੭੮॥
sanchhep keen taa te uchaar |78|چه کسی میتواند عظمت بیپایان او را توصیف کند، از این رو به اختصار آن را گفتم.78.
ਜੇ ਕਰੈ ਪਤ੍ਰ ਕਾਸਿਪੀ ਸਰਬ ॥
je karai patr kaasipee sarab |اگر یک نامه (کاغذ) به تمام زمین ('کاسیپی') بسازیم.
ਲਿਖੇ ਗਣੇਸ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁ ਗਰਬ ॥
likhe ganes kar kai su garab |اگر تمام زمین کاغذ شود و گانشا نویسنده مغرور باشد
ਮਸੁ ਸਰਬ ਸਿੰਧ ਲੇਖਕ ਬਨੇਸਿ ॥
mas sarab sindh lekhak banes |بگذار تمام اقیانوس ها جوهر شوند و همه درختان قلم شوند،
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਅੰਤਿ ਕਹਿ ਸਕੈ ਸੇਸੁ ॥੭੯॥
nahee tadip ant keh sakai ses |79|تمام اقیانوس ها مرکب می شوند و همه جنگل ها قلم می شوند و ششناگا از هزار دهان او توصیفی از پروردگار می کند، آنگاه راز پروردگار را نیز نمی توان درک کرد.79.
ਜਉ ਕਰੈ ਬੈਠਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਉਚਾਰ ॥
jau karai baitth brahamaa uchaar |اگر برهما بنشیند و (ستایش) را بخواند،
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤੇਜ ਪਾਯੰਤ ਪਾਰ ॥
nahee tadip tej paayant paar |اگر برهما نیز جلال خود را به زبان می آورد، درخشش او نیز قابل درک نیست.
ਮੁਖ ਸਹੰਸ ਨਾਮ ਫਣ ਪਤਿ ਰੜੰਤ ॥
mukh sahans naam fan pat rarrant |(اگر) شسنگ با هزار دهن به حرف زدن ادامه می داد،
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਪਾਯੰਤ ਅੰਤੁ ॥੮੦॥
nahee tadip taas paayant ant |80|اگر ششناگا نیز نام او را از هزار دهان خود بر زبان می آورد، سرانجام او نیز معلوم نیست.80.
ਨਿਸ ਦਿਨ ਜਪੰਤ ਸਨਕੰ ਸਨਾਤ ॥
nis din japant sanakan sanaat |(به او) ساناک و سناتان شب و روز می خوانند،
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਸੋਭਾ ਨਿਰਾਤ ॥
nahee tadip taas sobhaa niraat |اگر ساناک و سنندان و غیره او را پیوسته شب و روز یاد کنند، سلام جلالی نیز قابل وصف نیست
ਮੁਖ ਚਾਰ ਬੇਦ ਕਿਨੇ ਉਚਾਰ ॥
mukh chaar bed kine uchaar |برهما چهار چهره وداها را بر زبان آورد،
ਤਜਿ ਗਰਬ ਨੇਤਿ ਨੇਤੈ ਬਿਚਾਰ ॥੮੧॥
taj garab net netai bichaar |81|برهما هر چهار ودا را نوشته بود، اما با تأمل در مورد او، از او به عنوان «نتی، نتی» (نه این، نه این) صحبت میکند.
ਸਿਵ ਸਹੰਸ੍ਰ ਬਰਖ ਲੌ ਜੋਗ ਕੀਨ ॥
siv sahansr barakh lau jog keen |شیوا هزاران سال یوگا انجام داد
ਤਜਿ ਨੇਹ ਗੇਹ ਬਨ ਬਾਸ ਲੀਨ ॥
taj neh geh ban baas leen |شیوا هزاران سال یوگا را تمرین کرد
ਬਹੁ ਕੀਨ ਜੋਗ ਤਹ ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ॥
bahu keen jog tah bahu prakaar |(او) اعمال بزرگ انجام داد،
ਨਹੀ ਤਦਿਪ ਤਾਸੁ ਲਹਿ ਸਕਾ ਪਾਰ ॥੮੨॥
nahee tadip taas leh sakaa paar |82|او خانه و تمام دلبستگی های خود را ترک کرد و در جنگل اقامت گزید، یوگا را نیز به طرق مختلف تمرین کرد، اما هنوز نتوانست پایان خود را بداند.82.
ਜਿਹ ਏਕ ਰੂਪ ਅਨਕੰ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥
jih ek roop anakan prakaas |که یک شکل دارد، اما به طرق مختلف منتشر می شود.
ਅਬਿਯਕਤ ਤੇਜ ਨਿਸ ਦਿਨ ਉਦਾਸ ॥
abiyakat tej nis din udaas |عوالم بسیاری از یک صورت او متجلی می شود و درخشش آن پروردگار که در شب و روز بی ربط می ماند، قابل توصیف نیست.