سخنرانی گوپی ها خطاب به اوداوا:
SWAYYA
آنها (گوپی ها) با هم به اودهو گفتند: ای اوداو! گوش کن، اینطور به سری کریشنا بگو.
همه آنها با هم به اوداوا گفتند: «اى اوداوا! شما ممکن است با کریشنا اینگونه صحبت کنید که تمام کلمات حکیمانه ای که او از طریق شما فرستاده است توسط ما تلقین شده است.
شیام شاعر می گوید عشق این همه گوپی را باید به او گفت.
���ای اوداوا! با در نظر گرفتن رفاه ما، حتماً به کریشنا بگویید که با ترک ما به ماتورا رفته است، اما در آنجا نیز باید با ما در تماس باشد.»929.
وقتی گوپیس همه اینها را به اوداوا گفت، او نیز پر از عشق شد
او هوشیاری خود را از دست داد و درخشش خرد در ذهن او پایان یافت
او با گوپی ها کنار آمد و به صحبت از عشق افراطی عادت کرد. (به ظاهر)
او نیز در جمع گوپی ها شروع به گفتن از عشق کرد و به نظر آمد که لباس حکمت را از تن در آورده و در جویبار عشق فرو رفته است.930.
وقتی اوداوا عشق گوپی ها را تشخیص داد، شروع به گفتگو با گوپی ها درباره عشق نیز کرد
اوداوا عشق را در ذهن خود جمع کرد و خرد خود را رها کرد
ذهن او به حدی پر از عشق بود که او همچنین گفت که با ترک براجا، کریشنا براجا را بسیار فقیر کرده است.
اما ای دوست! روزی که کریشنا به ماتورا رفت، غریزه جنسی او بدتر شده است.931.
سخنرانی اوداوا خطاب به گوپی ها:
SWAYYA
���ای دختران جوان! با رسیدن به ماتورا، من فرستاده ای را از طریق کریشنا می فرستم تا شما را به ماتورا ببرد
هر مشکلی را که تجربه کنم، آنها را به کریشنا بازگو خواهم کرد
��������������������������������������������������������������یــیــم ســعی خواهم کرد به هر طریق ممکن پس از ابلاغ درخواست شما، کریشنا را خشنود کنم
من او را دوباره به براخا خواهم آورد، حتی اگر زیر پای او بیفتد.»...932.
وقتی اوداوا این کلمات را گفت، همه گوپی ها برخاستند تا پاهای او را لمس کنند
غم و اندوهشان کم شد و شادی باطنشان بیشتر شد
شاعر شیام می گوید، اوداوا بیشتر التماس کرد (آن گوپی ها) چنین گفت:
با التماس از اوداوا، گفتند: «ای اوداوا! وقتی به آنجا می روید ممکن است به کریشنا بگویید که بعد از عاشق شدن، هیچ کس آن را رها نمی کند.933.
شما در حالی که در خیابان های کونج بازی می کنید، قلب همه گوپی ها را به دست آورده اید.
«ای کریشنا، در حین بازی در طاقچهها، ذهن همه گوپیها را به خود جذب کردی که به خاطر آن تمسخر مردم را تحمل کردی و برای آنها با دشمنان جنگیدی».
شاعر شیام می گوید، (گوپی ها) با التماس اینگونه با اودهاو شعار می دادند.
گوپی ها این را می گویند، در حالی که از اوداوا التماس می کنند: «ای کریشنا! وقتی ما را رها کردی، به ماتورا رفتی، این کار بسیار بد تو بود.934.
�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
تمام عشقی که با گوپی ها داشتی، اکنون از بین رفته است،
و اکنون با ساکنان ماتورا مرتبط است
ای اوداوا! او لباس یوگا را برای ما فرستاد، ای اوداوا! به کریشنا بگویید که او هیچ عشقی برای ما ندارد. ���935.
ای اوداوا! هنگامی که (شما) براج را ترک کنید و به ماتورا ناگر بروید.
���ای اوداوا! بعد از ترک براجا، وقتی به ماتورا رفتید، با عشق از طرف ما به پای او بیفتید
���������������������������ا با خضوع فراوان به او بگو که اگر عاشق شد، باید آن را تا آخر ادامه دهد.
اگر آدم نمی تواند، پس عاشق شدن چه فایده ای دارد.936.
���ای اوداوا! به ما گوش کن
هرگاه در مورد کریشنا تعمق می کنیم، دردهای آتش جدایی ما را به شدت مبتلا می کند که به واسطه آن نه زنده ایم و نه مرده.
ما حتی هوشیاری بدن خود را نداریم و بیهوش روی زمین می افتیم
چگونه تعجب خود را برای او توصیف کنیم؟ ممکن است به ما بگویید چگونه می توانیم صبور باشیم.���937.
آن گوپیهایی که قبلاً به یاد غرور میانداختند، این حرفها را با تواضع فراوان میگفتند
آنها همان گوپی ها هستند که بدنشان مانند طلا، صورتشان مانند گل نیلوفر آبی بود و در زیبایی مانند راتی بودند.
این گونه پریشان حرف می زنند، شاعر این تشبیه را از آن (منظر) یافته است.
آنها این حرف ها را می زنند، بداخلاق می شوند و به قول شاعر برای اوداوا مانند ماهی جلوه می کنند که فقط در آب کریشنا می تواند زنده بماند.938.
رادا غمگین چنین کلماتی را به اوداو گفت.
رادا که آشفته شد، این را به اوداوا گفت: «ای اوداوا! ما زیور آلات، غذاها، خانه ها و غیره را بدون کریشنا دوست نداریم،���
با گفتن این رادا دردهای جدایی را احساس کرد و حتی در گریه نیز سختی شدیدی را احساس کرد
چشمان آن دختر جوان مانند گل نیلوفر آبی ظاهر شد.939.