شری دسم گرنتھ

صفحه - 12


ਕਤਹੂੰ ਭਿਖਾਰੀ ਹੁਇ ਕੈ ਮਾਂਗਤ ਫਿਰਤ ਭੀਖ ਕਹੂੰ ਮਹਾ ਦਾਨ ਹੁਇ ਕੈ ਮਾਂਗਿਓ ਧਨ ਦੇਤ ਹੋ ॥
katahoon bhikhaaree hue kai maangat firat bheekh kahoon mahaa daan hue kai maangio dhan det ho |

در جایی گدا می‌شوی، صدقه می‌خواهی و در جایی بزرگ می‌کنی، مال گدایی را می‌بخشی.

ਕਹੂੰ ਮਹਾਂ ਰਾਜਨ ਕੋ ਦੀਜਤ ਅਨੰਤ ਦਾਨ ਕਹੂੰ ਮਹਾਂ ਰਾਜਨ ਤੇ ਛੀਨ ਛਿਤ ਲੇਤ ਹੋ ॥
kahoon mahaan raajan ko deejat anant daan kahoon mahaan raajan te chheen chhit let ho |

برخی که هدایای تمام نشدنی به امپراطوران می دهی و در جایی امپراتوران را از پادشاهی محروم می کنی.

ਕਹੂੰ ਬੇਦ ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਿਉ ਬਿਪ੍ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤ੍ਰਿਗੁਨ ਅਤੀਤ ਕਹੂੰ ਸੁਰਗੁਨ ਸਮੇਤ ਹੋ ॥੧॥੧੧॥
kahoon bed reet kahoon taa siau bipreet kahoon trigun ateet kahoon suragun samet ho |1|11|

در جایی مطابق با آداب ودایی کار می‌کنی و در جایی کاملاً با آن مخالفت می‌کنی، جایی بدون سه حالت مایا و در جایی همه صفات خدایی را داری.1.11.

ਕਹੂੰ ਜਛ ਗੰਧ੍ਰਬ ਉਰਗ ਕਹੂੰ ਬਿਦਿਆਧਰ ਕਹੂੰ ਭਏ ਕਿੰਨਰ ਪਿਸਾਚ ਕਹੂੰ ਪ੍ਰੇਤ ਹੋ ॥
kahoon jachh gandhrab urag kahoon bidiaadhar kahoon bhe kinar pisaach kahoon pret ho |

پروردگارا! در جایی تو یاکشا، گانداروا، شیشاناگا و ویدیادار هستی و در جایی کینار، پیشاچا و پرتا می شوی.

ਕਹੂੰ ਹੁਇ ਕੈ ਹਿੰਦੂਆ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਕੋ ਗੁਪਤ ਜਪਿਓ ਕਹੂੰ ਹੁਇ ਕੈ ਤੁਰਕਾ ਪੁਕਾਰੇ ਬਾਂਗ ਦੇਤ ਹੋ ॥
kahoon hue kai hindooaa gaaeitree ko gupat japio kahoon hue kai turakaa pukaare baang det ho |

در جایی هندو می شوی و مخفیانه گایاتری را تکرار می کنی: در جایی ترک می شوی مسلمانان را به عبادت فرا می خوانی.

ਕਹੂੰ ਕੋਕ ਕਾਬ ਹੁਇ ਕੈ ਪੁਰਾਨ ਕੋ ਪੜਤ ਮਤ ਕਤਹੂੰ ਕੁਰਾਨ ਕੋ ਨਿਦਾਨ ਜਾਨ ਲੇਤ ਹੋ ॥
kahoon kok kaab hue kai puraan ko parrat mat katahoon kuraan ko nidaan jaan let ho |

در شاعری در جایی حکمت پاورانی را می خوانی و در جایی حکمت پاورانی را می خوانی و در جایی به ذات قرآن پی می بری.

ਕਹੂੰ ਬੇਦ ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਿਉ ਬਿਪ੍ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤ੍ਰਿਗੁਨ ਅਤੀਤ ਕਹੂੰ ਸੁਰਗੁਨ ਸਮੇਤ ਹੋ ॥੨॥੧੨॥
kahoon bed reet kahoon taa siau bipreet kahoon trigun ateet kahoon suragun samet ho |2|12|

در جایی مطابق آداب ودایی کار می کنی و در جایی کاملاً با آن مخالفت می کنی. در جایی تو بدون سه حالت مایا و در جایی همه صفات خدایی داری. 2.12.

ਕਹੂੰ ਦੇਵਤਾਨ ਕੇ ਦਿਵਾਨ ਮੈ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਕਹੂੰ ਦਾਨਵਾਨ ਕੋ ਗੁਮਾਨ ਮਤ ਦੇਤ ਹੋ ॥
kahoon devataan ke divaan mai biraajamaan kahoon daanavaan ko gumaan mat det ho |

پروردگارا! جایی در بارگاه خدایان نشسته‌ای و در جایی عقل خودخواهانه را به شیاطین می‌بخشی.

ਕਹੂੰ ਇੰਦ੍ਰ ਰਾਜਾ ਕੋ ਮਿਲਤ ਇੰਦ੍ਰ ਪਦਵੀ ਸੀ ਕਹੂੰ ਇੰਦ੍ਰ ਪਦਵੀ ਛਿਪਾਇ ਛੀਨ ਲੇਤ ਹੋ ॥
kahoon indr raajaa ko milat indr padavee see kahoon indr padavee chhipaae chheen let ho |

در جایی مقام پادشاهی خدایان را به ایندرا می‌بخشی و در جایی ایندرا را از این مقام محروم می‌کنی.

ਕਤਹੂੰ ਬਿਚਾਰ ਅਬਿਚਾਰ ਕੋ ਬਿਚਾਰਤ ਹੋ ਕਹੂੰ ਨਿਜ ਨਾਰ ਪਰ ਨਾਰ ਕੇ ਨਿਕੇਤ ਹੋ ॥
katahoon bichaar abichaar ko bichaarat ho kahoon nij naar par naar ke niket ho |

یک جایی بین عقل خوب و بد فرق می گذاری، یک جایی با همسرت و یک جایی با زن دیگری.

ਕਹੂੰ ਬੇਦ ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਿਉ ਬਿਪ੍ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤ੍ਰਿਗੁਨ ਅਤੀਤ ਕਹੂੰ ਸੁਰਗੁਨ ਸਮੇਤ ਹੋ ॥੩॥੧੩॥
kahoon bed reet kahoon taa siau bipreet kahoon trigun ateet kahoon suragun samet ho |3|13|

در جایی مطابق با آداب ودایی کار می‌کنی و در جایی کاملاً با آن مخالفت می‌کنی، در جایی بدون سه حالت مایا و در جایی همه صفات خدایی را داری. 3.13.

ਕਹੂੰ ਸਸਤ੍ਰਧਾਰੀ ਕਹੂੰ ਬਿਦਿਆ ਕੇ ਬਿਚਾਰੀ ਕਹੂੰ ਮਾਰਤ ਅਹਾਰੀ ਕਹੂੰ ਨਾਰ ਕੇ ਨਿਕੇਤ ਹੋ ॥
kahoon sasatradhaaree kahoon bidiaa ke bichaaree kahoon maarat ahaaree kahoon naar ke niket ho |

پروردگارا! در جایی تو یک جنگجوی مسلح، یک جایی یک متفکر دانشمند، یک جایی یک شکارچی و یک جایی یک لذت بخش از زنان.

ਕਹੂੰ ਦੇਵਬਾਨੀ ਕਹੂੰ ਸਾਰਦਾ ਭਵਾਨੀ ਕਹੂੰ ਮੰਗਲਾ ਮਿੜਾਨੀ ਕਹੂੰ ਸਿਆਮ ਕਹੂੰ ਸੇਤ ਹੋ ॥
kahoon devabaanee kahoon saaradaa bhavaanee kahoon mangalaa mirraanee kahoon siaam kahoon set ho |

جایی تو سخنان الهی، جایی سارادا و باوانی، جایی دورگا، لگدمال کننده اجساد، جایی به رنگ سیاه و جایی به رنگ سفید.

ਕਹੂੰ ਧਰਮ ਧਾਮੀ ਕਹੂੰ ਸਰਬ ਠਉਰ ਗਾਮੀ ਕਹੂੰ ਜਤੀ ਕਹੂੰ ਕਾਮੀ ਕਹੂੰ ਦੇਤ ਕਹੂੰ ਲੇਤ ਹੋ ॥
kahoon dharam dhaamee kahoon sarab tthaur gaamee kahoon jatee kahoon kaamee kahoon det kahoon let ho |

در جایی سرای دارما (حقیقت)، جایی فراگیر، جایی مجرد، جایی شهوتران، جایی بخشنده و در جایی گیرنده.

ਕਹੂੰ ਬੇਦ ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਿਉ ਬਿਪ੍ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਤ੍ਰਿਗੁਨ ਅਤੀਤ ਕਹੂੰ ਸੁਰਗੁਨ ਸਮੇਤ ਹੋ ॥੪॥੧੪॥
kahoon bed reet kahoon taa siau bipreet kahoon trigun ateet kahoon suragun samet ho |4|14|

در جایی مطابق با آداب ودایی کار می‌کنی، و در جایی کاملاً با آن مخالفت می‌کنی، در جایی بدون سه حالت مایا هستید و در جایی همه ویژگی‌های با شکوه داری.4.14.

ਕਹੂੰ ਜਟਾਧਾਰੀ ਕਹੂੰ ਕੰਠੀ ਧਰੇ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਕਹੂੰ ਜੋਗ ਸਾਧੀ ਕਹੂੰ ਸਾਧਨਾ ਕਰਤ ਹੋ ॥
kahoon jattaadhaaree kahoon kantthee dhare brahamachaaree kahoon jog saadhee kahoon saadhanaa karat ho |

پروردگارا! در جایی تو حکیمی هستی که موهای مات کرده است، جایی پنج شنبه مجرد تسبیح پوش، جایی مجرد تسبیح پوش، جایی یوگا تمرین کرده ای و جایی یوگا تمرین می کنی.

ਕਹੂੰ ਕਾਨ ਫਾਰੇ ਕਹੂੰ ਡੰਡੀ ਹੁਇ ਪਧਾਰੇ ਕਹੂੰ ਫੂਕ ਫੂਕ ਪਾਵਨ ਕਉ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪੈ ਧਰਤ ਹੋ ॥
kahoon kaan faare kahoon ddanddee hue padhaare kahoon fook fook paavan kau prithee pai dharat ho |

در جایی تو یک کانفاتا یوگی هستی و در جایی مثل یک قدیس دندی پرسه می‌زنی، جایی با احتیاط روی زمین قدم می‌زنی.

ਕਤਹੂੰ ਸਿਪਾਹੀ ਹੁਇ ਕੈ ਸਾਧਤ ਸਿਲਾਹਨ ਕੌ ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰੀ ਹੁਇ ਕੈ ਅਰ ਮਾਰਤ ਮਰਤ ਹੋ ॥
katahoon sipaahee hue kai saadhat silaahan kau kahoon chhatree hue kai ar maarat marat ho |

در جایی سرباز می‌شوی، تو اسلحه تمرین می‌کنی و در جایی کشاتریا، دشمن را می‌کشی یا خودت را می‌کشی.

ਕਹੂੰ ਭੂਮ ਭਾਰ ਕੌ ਉਤਾਰਤ ਹੋ ਮਹਾਰਾਜ ਕਹੂੰ ਭਵ ਭੂਤਨ ਕੀ ਭਾਵਨਾ ਭਰਤ ਹੋ ॥੫॥੧੫॥
kahoon bhoom bhaar kau utaarat ho mahaaraaj kahoon bhav bhootan kee bhaavanaa bharat ho |5|15|

باری زمین را در جایی بر می‌داری، ای فرمانروا! و در جایی تو خواسته های عالمیان. 5.15.

ਕਹੂੰ ਗੀਤ ਨਾਦ ਕੇ ਨਿਦਾਨ ਕੌ ਬਤਾਵਤ ਹੋ ਕਹੂੰ ਨ੍ਰਿਤਕਾਰੀ ਚਿਤ੍ਰਕਾਰੀ ਕੇ ਨਿਧਾਨ ਹੋ ॥
kahoon geet naad ke nidaan kau bataavat ho kahoon nritakaaree chitrakaaree ke nidhaan ho |

پروردگارا! در جایی ویژگی های آواز و صدا را روشن می کنی و جایی گنجینه رقص و نقاشی.

ਕਤਹੂੰ ਪਯੂਖ ਹੁਇ ਕੈ ਪੀਵਤ ਪਿਵਾਵਤ ਹੋ ਕਤਹੂੰ ਮਯੂਖ ਊਖ ਕਹੂੰ ਮਦ ਪਾਨ ਹੋ ॥
katahoon payookh hue kai peevat pivaavat ho katahoon mayookh aookh kahoon mad paan ho |

در جایی آمبروسیا هستی که می نوشانی و می نوشانی، جایی عسل و شیره نیشکر و جایی سرمست از شراب.

ਕਹੂੰ ਮਹਾ ਸੂਰ ਹੁਇ ਕੈ ਮਾਰਤ ਮਵਾਸਨ ਕੌ ਕਹੂੰ ਮਹਾਦੇਵ ਦੇਵਤਾਨ ਕੇ ਸਮਾਨ ਹੋ ॥
kahoon mahaa soor hue kai maarat mavaasan kau kahoon mahaadev devataan ke samaan ho |

در جایی جنگجوی بزرگ می شوی دشمنان را می کشی و در جایی مانند خدایان اصلی.

ਕਹੂੰ ਮਹਾਦੀਨ ਕਹੂੰ ਦ੍ਰਬ ਕੇ ਅਧੀਨ ਕਹੂੰ ਬਿਦਿਆ ਮੈ ਪ੍ਰਬੀਨ ਕਹੂੰ ਭੂਮ ਕਹੂੰ ਭਾਨ ਹੋ ॥੬॥੧੬॥
kahoon mahaadeen kahoon drab ke adheen kahoon bidiaa mai prabeen kahoon bhoom kahoon bhaan ho |6|16|

یک جایی تو خیلی فروتنی، جایی پر از منیت، جایی در یادگیری ماهر، جایی تو زمینی و جایی خورشیدی. 6.16.

ਕਹੂੰ ਅਕਲੰਕ ਕਹੂੰ ਮਾਰਤ ਮਯੰਕ ਕਹੂੰ ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਜੰਕ ਕਹੂੰ ਸੁਧਤਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹੋ ॥
kahoon akalank kahoon maarat mayank kahoon pooran prajank kahoon sudhataa kee saar ho |

پروردگارا! در جایی بدون هیچ عیب و ایرادی، جایی ماه را می کوبید، در جایی کاملاً غرق در لذت بر کاناپه خود هستید و جایی جوهر پاکی هستید.

ਕਹੂੰ ਦੇਵ ਧਰਮ ਕਹੂੰ ਸਾਧਨਾ ਕੇ ਹਰਮ ਕਹੂੰ ਕੁਤਸਤ ਕੁਕਰਮ ਕਹੂੰ ਧਰਮ ਕੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੋ ॥
kahoon dev dharam kahoon saadhanaa ke haram kahoon kutasat kukaram kahoon dharam ke prakaar ho |

در جایی شعائر خدایی به جا می آوری، جایی جایگاه انضباط دینی، جایی افعال ناپسند و در جایی اعمال ناپسند و در جایی در انواع اعمال نیک ظاهر می شوی.

ਕਹੂੰ ਪਉਨ ਅਹਾਰੀ ਕਹੂੰ ਬਿਦਿਆ ਕੇ ਬਿਚਾਰੀ ਕਹੂੰ ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਨਰ ਕਹੂੰ ਨਾਰ ਹੋ ॥
kahoon paun ahaaree kahoon bidiaa ke bichaaree kahoon jogee jatee brahamachaaree nar kahoon naar ho |

در جایی زنده می مانی، جایی متفکری دانا و در جایی یوگی، مجرد، برهمچاری (دانشجوی منضبط)، مرد و زن.

ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ਕਹੂੰ ਛਾਲਾ ਧਰੇ ਛੈਲ ਭਾਰੀ ਕਹੂੰ ਛਕਵਾਰੀ ਕਹੂੰ ਛਲ ਕੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੋ ॥੭॥੧੭॥
kahoon chhatradhaaree kahoon chhaalaa dhare chhail bhaaree kahoon chhakavaaree kahoon chhal ke prakaar ho |7|17|

در جایی تو فرمانروایی توانا هستی، در جایی فرمانروای بزرگی هستی که بر پوست آهو نشسته ای، در جایی مستعد فریب خوردن و در جایی دیگر انواع فریب خودت را داری. 7.17.

ਕਹੂੰ ਗੀਤ ਕੇ ਗਵਯਾ ਕਹੂੰ ਬੇਨ ਕੇ ਬਜਯਾ ਕਹੂੰ ਨ੍ਰਿਤ ਕੇ ਨਚਯਾ ਕਹੂੰ ਨਰ ਕੋ ਅਕਾਰ ਹੋ ॥
kahoon geet ke gavayaa kahoon ben ke bajayaa kahoon nrit ke nachayaa kahoon nar ko akaar ho |

پروردگارا! یک جایی تو خواننده آواز هستی، جایی نوازنده فلوت، جایی رقصنده و جایی به شکل مرد.

ਕਹੂੰ ਬੇਦ ਬਾਨੀ ਕਹੂੰ ਕੋਕ ਕੀ ਕਹਾਨੀ ਕਹੂੰ ਰਾਜਾ ਕਹੂੰ ਰਾਨੀ ਕਹੂੰ ਨਾਰ ਕੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੋ ॥
kahoon bed baanee kahoon kok kee kahaanee kahoon raajaa kahoon raanee kahoon naar ke prakaar ho |

جایی تو سرودهای ودایی هستی و جایی داستان روشنگر راز عشق، جایی خودت پادشاه، ملکه و همچنین انواع مختلف زن هستی.

ਕਹੂੰ ਬੇਨ ਕੇ ਬਜਯਾ ਕਹੂੰ ਧੇਨ ਕੇ ਚਰਯਾ ਕਹੂੰ ਲਾਖਨ ਲਵਯਾ ਕਹੂੰ ਸੁੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਹੋ ॥
kahoon ben ke bajayaa kahoon dhen ke charayaa kahoon laakhan lavayaa kahoon sundar kumaar ho |

جایی تو نوازنده فلوت، جایی چرنده گاو و جایی جوانی زیبا، وسوسه کننده لخ ها (کنیزان دوست داشتنی.)

ਸੁਧਤਾ ਕੀ ਸਾਨ ਹੋ ਕਿ ਸੰਤਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਹੋ ਕਿ ਦਾਤਾ ਮਹਾ ਦਾਨ ਹੋ ਕਿ ਨ੍ਰਿਦੋਖੀ ਨਿਰੰਕਾਰ ਹੋ ॥੮॥੧੮॥
sudhataa kee saan ho ki santan ke praan ho ki daataa mahaa daan ho ki nridokhee nirankaar ho |8|18|

در جایی تو شکوه پاکی، زندگی قدیسان، اهداکننده خیرات بزرگ و پروردگار بی‌قول و بی‌نقص هستی. 8.18.

ਨਿਰਜੁਰ ਨਿਰੂਪ ਹੋ ਕਿ ਸੁੰਦਰ ਸਰੂਪ ਹੋ ਕਿ ਭੂਪਨ ਕੇ ਭੂਪ ਹੋ ਕਿ ਦਾਤਾ ਮਹਾ ਦਾਨ ਹੋ ॥
nirajur niroop ho ki sundar saroop ho ki bhoopan ke bhoop ho ki daataa mahaa daan ho |

پروردگارا! تو آب مروارید نامرئی، زیباترین موجود، پادشاه پادشاهان و اهداکننده خیریه های بزرگ هستی.

ਪ੍ਰਾਨ ਕੇ ਬਚਯਾ ਦੂਧ ਪੂਤ ਕੇ ਦਿਵਯਾ ਰੋਗ ਸੋਗ ਕੇ ਮਿਟਯਾ ਕਿਧੌ ਮਾਨੀ ਮਹਾ ਮਾਨ ਹੋ ॥
praan ke bachayaa doodh poot ke divayaa rog sog ke mittayaa kidhau maanee mahaa maan ho |

تو نجات‌دهنده زندگی، بخشنده شیر و نسل، برطرف‌کننده بیماری‌ها و رنج‌ها و در جایی پروردگار عزّت هستی.

ਬਿਦਿਆ ਕੇ ਬਿਚਾਰ ਹੋ ਕਿ ਅਦ੍ਵੈ ਅਵਤਾਰ ਹੋ ਕਿ ਸਿਧਤਾ ਕੀ ਸੂਰਤਿ ਹੋ ਕਿ ਸੁਧਤਾ ਕੀ ਸਾਨ ਹੋ ॥
bidiaa ke bichaar ho ki advai avataar ho ki sidhataa kee soorat ho ki sudhataa kee saan ho |

تو جوهر همه آموزه ها، تجسم مونیسم، وجود قدرت های مطلق و جلال تقدیس هستی.

ਜੋਬਨ ਕੇ ਜਾਲ ਹੋ ਕਿ ਕਾਲ ਹੂੰ ਕੇ ਕਾਲ ਹੋ ਕਿ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਸੂਲ ਹੋ ਕਿ ਮਿਤ੍ਰਨ ਕੇ ਪ੍ਰਾਨ ਹੋ ॥੯॥੧੯॥
joban ke jaal ho ki kaal hoon ke kaal ho ki satran ke sool ho ki mitran ke praan ho |9|19|

تو دام جوانی، مرگ مرگ، اندوه دشمنان و زندگی دوستانی. 9.19.

ਕਹੂੰ ਬ੍ਰਹਮ ਬਾਦ ਕਹੂੰ ਬਿਦਿਆ ਕੋ ਬਿਖਾਦ ਕਹੂੰ ਨਾਦ ਕੋ ਨਨਾਦ ਕਹੂੰ ਪੂਰਨ ਭਗਤ ਹੋ ॥
kahoon braham baad kahoon bidiaa ko bikhaad kahoon naad ko nanaad kahoon pooran bhagat ho |

پروردگارا! در جایی تو رفتار ناقصی داری، در جایی به مثابه نزاع در یادگیری در جایی ظاهر می شوی که آهنگ صدا و در جایی قدیس کامل (هماهنگ با فشار آسمانی).

ਕਹੂੰ ਬੇਦ ਰੀਤ ਕਹੂੰ ਬਿਦਿਆ ਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਕਹੂੰ ਨੀਤ ਅਉ ਅਨੀਤ ਕਹੂੰ ਜੁਆਲਾ ਸੀ ਜਗਤ ਹੋ ॥
kahoon bed reet kahoon bidiaa kee prateet kahoon neet aau aneet kahoon juaalaa see jagat ho |

جایی تو آیین ودایی، جایی عشق به یادگیری، جایی اخلاقی و غیراخلاقی، و جایی مانند درخشش آتش.

ਪੂਰਨ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕਹੂੰ ਇਕਾਤੀ ਕੋ ਜਾਪ ਕਹੂੰ ਤਾਪ ਕੋ ਅਤਾਪ ਕਹੂੰ ਜੋਗ ਤੇ ਡਿਗਤ ਹੋ ॥
pooran prataap kahoon ikaatee ko jaap kahoon taap ko ataap kahoon jog te ddigat ho |

در جایی کاملاً شکوهمند، جایی غرق در تلاوت انفرادی، جایی برطرف کننده رنج در عذاب بزرگ و جایی به عنوان یوگی افتاده ظاهر می شوی.

ਕਹੂੰ ਬਰ ਦੇਤ ਕਹੂੰ ਛਲ ਸਿਉ ਛਿਨਾਇ ਲੇਤ ਸਰਬ ਕਾਲ ਸਰਬ ਠਉਰ ਏਕ ਸੇ ਲਗਤ ਹੋ ॥੧੦॥੨੦॥
kahoon bar det kahoon chhal siau chhinaae let sarab kaal sarab tthaur ek se lagat ho |10|20|

در جایی نعمت را عطا می‌کنی و در جایی با فریب آن را پس می‌گیری. تو در همه زمان‌ها و در همه مکان‌ها یکسان به نظر می‌رسی. 10.20.

ਤ੍ਵ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਸਵਯੇ ॥
tv prasaad | savaye |

به لطف تو سوییس

ਸ੍ਰਾਵਗ ਸੁਧ ਸਮੂਹ ਸਿਧਾਨ ਕੇ ਦੇਖਿ ਫਿਰਿਓ ਘਰ ਜੋਗ ਜਤੀ ਕੇ ॥
sraavag sudh samooh sidhaan ke dekh firio ghar jog jatee ke |

من در طول تورهایم سراواکهای خالص (راهبان جین و بودایی)، گروهی از متخصصان و اقامتگاههای زاهدان و یوگی ها را دیده ام.

ਸੂਰ ਸੁਰਾਰਦਨ ਸੁਧ ਸੁਧਾਦਿਕ ਸੰਤ ਸਮੂਹ ਅਨੇਕ ਮਤੀ ਕੇ ॥
soor suraaradan sudh sudhaadik sant samooh anek matee ke |

قهرمانان شجاع، شیاطین کشتار خدایان، خدایان نوشیدن شهد و اجتماعات مقدسین فرقه های مختلف.

ਸਾਰੇ ਹੀ ਦੇਸ ਕੋ ਦੇਖਿ ਰਹਿਓ ਮਤ ਕੋਊ ਨ ਦੇਖੀਅਤ ਪ੍ਰਾਨਪਤੀ ਕੇ ॥
saare hee des ko dekh rahio mat koaoo na dekheeat praanapatee ke |

من رشته‌های نظام‌های دینی همه کشورها را دیده‌ام، اما هیچ یک از خداوند، استاد زندگی‌ام را ندیده‌ام.

ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨ ਕੀ ਭਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹੂ ਤੇ ਏਕ ਰਤੀ ਬਿਨੁ ਏਕ ਰਤੀ ਕੇ ॥੧॥੨੧॥
sree bhagavaan kee bhaae kripaa hoo te ek ratee bin ek ratee ke |1|21|

آنها بدون ذره ای از فیض خداوند هیچ ارزشی ندارند. 1.21.

ਮਾਤੇ ਮਤੰਗ ਜਰੇ ਜਰ ਸੰਗ ਅਨੂਪ ਉਤੰਗ ਸੁਰੰਗ ਸਵਾਰੇ ॥
maate matang jare jar sang anoop utang surang savaare |

با فیل‌های مست، پوشیده از طلا، بی‌نظیر و بزرگ، با رنگ‌های روشن.

ਕੋਟ ਤੁਰੰਗ ਕੁਰੰਗ ਸੇ ਕੂਦਤ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਕੋ ਜਾਤ ਨਿਵਾਰੇ ॥
kott turang kurang se koodat paun ke gaun ko jaat nivaare |

با میلیون ها اسب که مانند آهو می تازند و سریع تر از باد حرکت می کنند.

ਭਾਰੀ ਭੁਜਾਨ ਕੇ ਭੂਪ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਨਿਆਵਤ ਸੀਸ ਨ ਜਾਤ ਬਿਚਾਰੇ ॥
bhaaree bhujaan ke bhoop bhalee bidh niaavat sees na jaat bichaare |

با بسیاری از پادشاهان غیرقابل وصف، با داشتن بازوهای بلند (از نیروهای سنگین متحدان)، سرهای خود را به صورت منظم خم کرده اند.

ਏਤੇ ਭਏ ਤੁ ਕਹਾ ਭਏ ਭੂਪਤਿ ਅੰਤ ਕੋ ਨਾਂਗੇ ਹੀ ਪਾਂਇ ਪਧਾਰੇ ॥੨॥੨੨॥
ete bhe tu kahaa bhe bhoopat ant ko naange hee paane padhaare |2|22|

چه اهمیتی دارد اگر چنین امپراتوران قدرتمندی آنجا بودند، زیرا آنها باید با پاهای برهنه دنیا را ترک می کردند.2.22.

ਜੀਤ ਫਿਰੈ ਸਭ ਦੇਸ ਦਿਸਾਨ ਕੋ ਬਾਜਤ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਨਗਾਰੇ ॥
jeet firai sabh des disaan ko baajat dtol mridang nagaare |

با ضرب طبل و شیپور اگر امپراتور همه کشورها را فتح کند.