Sri Dasam Granth

Seite - 1071


ਟੂਕ ਅਨੇਕ ਤਾਹਿ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ॥੧੦॥
ttook anek taeh kar diyo |10|

Und viele davon kaputt gemacht. 10.

ਪ੍ਰਾਤ ਸਮੈ ਕ੍ਰੀਚਕ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥
praat samai kreechak ris bhare |

Am Morgen waren alle Kritschaks voller Wut

ਕੇਸ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਕੇ ਦ੍ਰਿੜ ਧਰੇ ॥
kes dropatee ke drirr dhare |

und packte Draupati fest an den Haaren.

ਯਾਹਿ ਅਗਨਿ ਕੇ ਬੀਚ ਜਰੈ ਹੈ ॥
yaeh agan ke beech jarai hai |

(sagt-) Wir werden es im Feuer verbrennen.

ਭ੍ਰਾਤ ਗਯੋ ਤਹ ਤੋਹਿ ਪਠੈ ਹੈ ॥੧੧॥
bhraat gayo tah tohi patthai hai |11|

Wohin (unser) Bruder auch gegangen ist, wir werden ihn dorthin schicken. 11.

ਗਹਿ ਕੇ ਕੇਸ ਤਾਹਿ ਲੈ ਚਲੇ ॥
geh ke kes taeh lai chale |

Er fasste ihn an den Haaren und führte ihn dorthin

ਕ੍ਰੀਚਕ ਬੀਰ ਸੂਰਮਾ ਭਲੇ ॥
kreechak beer sooramaa bhale |

Wo Banke Krichak ein Held war.

ਤਬ ਹੀ ਕੋਪ ਭੀਮ ਅਤਿ ਭਰਿਯੋ ॥
tab hee kop bheem at bhariyo |

Dann wurde Bhima von Wut erfüllt.

ਗਹਿ ਕੈ ਤਾਰ ਬ੍ਰਿਛ ਕਰਿ ਧਰਿਯੋ ॥੧੨॥
geh kai taar brichh kar dhariyo |12|

Er hielt eine Palmklinge in der Hand. 12.

ਜਾ ਕੌ ਕੋਪਿ ਬ੍ਰਿਛ ਕੀ ਮਾਰੈ ॥
jaa kau kop brichh kee maarai |

Wer war früher wütend auf den Speer,

ਤਾ ਕੋ ਮੂੰਡ ਚੌਥਿ ਹੀ ਡਾਰੈ ॥
taa ko moondd chauath hee ddaarai |

Sein Kopf pochte.

ਕਾਹੂੰ ਪਕਰਿ ਟਾਗ ਤੇ ਆਵੈ ॥
kaahoon pakar ttaag te aavai |

Er tötete oft Menschen, indem er sie am Hals festhielt.

ਕਿਸੂ ਕੇਸ ਤੇ ਐਂਚਿ ਬਿਗਾਵੈ ॥੧੩॥
kisoo kes te aainch bigaavai |13|

Er schlug jemanden, indem er ihn an den Koffern festhielt. 13.

ਕਨਿਯਾ ਬਿਖੈ ਕ੍ਰੀਚਕਨ ਧਾਰੈ ॥
kaniyaa bikhai kreechakan dhaarai |

Habe die Tränen in den Achselhöhlen aufgefangen (,Kaniya‘).

ਬਰਤ ਚਿਤਾ ਭੀਤਰ ਲੈ ਡਾਰੈ ॥
barat chitaa bheetar lai ddaarai |

Und warfen sie auf den brennenden Scheiterhaufen.

ਸਹਸ ਪਾਚ ਕ੍ਰੀਚਕ ਸੰਗ ਮਾਰਿਯੋ ॥
sahas paach kreechak sang maariyo |

Zusammen mit diesem Kritschak wurden fünftausend weitere Kritschaks getötet.

ਨਿਜੁ ਨਾਰੀ ਕੋ ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰਿਯੋ ॥੧੪॥
nij naaree ko praan ubaariyo |14|

(Auf diese Weise) Rette das Leben seiner Frau. 14.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਰਾਸੀਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੮੪॥੩੫੪੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauaraaseevo charitr samaapatam sat subham sat |184|3543|afajoon|

Hier endet das 184. Kapitel des Mantri Bhup Samvad von Tria Charitra von Sri Charitropakhyan, alles ist glückverheißend. 184.3543. geht weiter

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dual:

ਏਕ ਬਨਿਕ ਕੀ ਭਾਰਜਾ ਅਕਬਰਬਾਦ ਮੰਝਾਰ ॥
ek banik kee bhaarajaa akabarabaad manjhaar |

Die Frau eines Gründers (lebte) in Akbarabad.

ਦੇਵ ਦੈਤ ਰੀਝੈ ਨਿਰਖਿ ਸ੍ਰੀ ਰਨ ਰੰਗ ਕੁਮਾਰਿ ॥੧॥
dev dait reejhai nirakh sree ran rang kumaar |1|

Angesichts von Shri Ran Rang Kumari waren Götter und Dämonen glücklich. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

vierundzwanzig:

ਸ੍ਰੀ ਅਕਬਰ ਆਖੇਟ ਸਿਧਾਯੋ ॥
sree akabar aakhett sidhaayo |

Eines Tages ging Akbar auf die Jagd.

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਰਖਿ ਬਿਰਮਾਯੋ ॥
taa ko roop nirakh biramaayo |

Verzaubert von seinem Aussehen.

ਸਖੀ ਏਕ ਤਿਹ ਤੀਰ ਪਠਾਈ ॥
sakhee ek tih teer patthaaee |

Eine Magd wurde ihm geschickt

ਤਾਹਿ ਆਨਿ ਮੁਹਿ ਦੇਹਿ ਮਿਲਾਈ ॥੨॥
taeh aan muhi dehi milaaee |2|

Um ihn herzubringen und mich zu treffen. 2.

ਤਬ ਚਲ ਸਖੀ ਭਵਨ ਤਿਹ ਗਈ ॥
tab chal sakhee bhavan tih gee |

Dann ging Sakhi zu seinem Haus

ਵਾ ਕੌ ਭੇਦ ਜਤਾਵਤ ਭਈ ॥
vaa kau bhed jataavat bhee |

Und habe ihm die ganze Sache (gut) erzählt.

ਸੋ ਹਜਰਤਿ ਕੇ ਧਾਮ ਨ ਆਈ ॥
so hajarat ke dhaam na aaee |

Sie ging nicht zum Haus des Königs,

ਹਜਰਤਿ ਜੂ ਗ੍ਰਿਹ ਲਏ ਬੁਲਾਈ ॥੩॥
hajarat joo grih le bulaaee |3|

Stattdessen lud er den König zu sich nach Hause ein. 3.

ਹਜਰਤਿ ਜਬੈ ਭਵਨ ਤਿਹ ਆਯੋ ॥
hajarat jabai bhavan tih aayo |

Als der König zu seinem Haus kam.

ਤਾ ਅਬਲਾ ਕੀ ਸੇਜ ਸੁਹਾਯੋ ॥
taa abalaa kee sej suhaayo |

Also setzte er sich auf die Couch der Frau.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਤਿਨ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tab raanee tin bachan uchaare |

Da sagte die Königin zu ihm:

ਸੁਨਹੁ ਸਾਹ ਪ੍ਰਾਨਨ ਤੇ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥੪॥
sunahu saah praanan te payaare |4|

Oh Seele, lieber König! Hör zu. 4.

ਕਹੌ ਤੋ ਅਬੈ ਡਾਰਿ ਲਘੁ ਆਊ ॥
kahau to abai ddaar lagh aaoo |

Wenn Du es erlaubst, komme ich kurz zum Pinkeln vorbei.

ਬਹੁਰਿ ਤਿਹਾਰੀ ਸੇਜ ਸੁਹਾਊ ॥
bahur tihaaree sej suhaaoo |

Dann machen Sie Ihren Salbei angenehm.

ਯੌ ਕਹਿ ਜਾਤ ਤਹਾ ਤੇ ਭਈ ॥
yau keh jaat tahaa te bhee |

Nachdem sie dies gesagt hatte, ging sie

ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਐਂਚਿ ਕਿਵਰਿਯਾ ਦਈ ॥੫॥
grih kee aainch kivariyaa dee |5|

Und schloss die Türen des Hauses. 5.

ਪਤਿ ਕਹ ਜਾਇ ਸਕਲ ਸੁਧਿ ਦਈ ॥
pat kah jaae sakal sudh dee |

Geh und erzähl deinem Mann alles

ਸੰਗ ਕਰਿ ਨਾਥੇ ਲ੍ਯਾਵਤ ਭਈ ॥
sang kar naathe layaavat bhee |

Und sie kam mit ihm.

ਅਤਿ ਤਬ ਕੋਪ ਬਨਿਕ ਕੋ ਭਯੋ ॥
at tab kop banik ko bhayo |

Dann wurde der Gründer sehr wütend

ਛਿਤ੍ਰ ਉਤਾਰਿ ਹਾਥ ਮੈ ਲਯੋ ॥੬॥
chhitr utaar haath mai layo |6|

Und zog den Schuh aus und hielt ihn in der Hand. 6.

ਹਜਰਤਿ ਕੋ ਪਨਹੀ ਸਿਰ ਝਾਰੈ ॥
hajarat ko panahee sir jhaarai |

Schuhe (‚panhi‘) begannen, auf den Kopf des Königs zu schlagen.

ਲਜਤ ਸਾਹ ਨਹਿ ਬਚਨ ਉਚਾਰੈ ॥
lajat saah neh bachan uchaarai |

Der verlegene König konnte nicht sprechen.

ਜੂਤਨਿ ਮਾਰਿ ਭੋਹਰੇ ਦਿਯੋ ॥
jootan maar bhohare diyo |

Trat ihn und warf ihn in den Fluss

ਵੈਸਹਿ ਦੈ ਦਰਵਾਜੋ ਲਿਯੋ ॥੭॥
vaiseh dai daravaajo liyo |7|

Und schloss auf die gleiche Weise die Tür.7.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dual:

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਕੁਟਵਾਰ ਕੇ ਭਈ ਪੁਕਾਰੂ ਜਾਇ ॥
praat bhe kuttavaar ke bhee pukaaroo jaae |

Am Morgen ging er zum Kotwal und rief an.