Sri Dasam Granth

Pagina - 450

ਜਿਹ ਕੁਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ੍ਰਿਪ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥

jih kudrisatt nrip or nihaario |

Toen doodde de koning de vijand met zijn pijl

ਪੁਨਿ ਗਨੇਸ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲਲਕਾਰਿਓ ॥

pun ganes ko nrip lalakaario |

Toen daagde de koning Ganesha uit:

ਤ੍ਰਸਤ ਭਯੋ ਤਜਿ ਜੁਧ ਪਧਾਰਿਓ ॥੧੫੨੭॥

trasat bhayo taj judh padhaario |1527|

Het leger van de gana's keek boosaardig naar hem toe, de koning daagde Ganesh opnieuw uit, die geschrokken wegliep van het veld.

ਜਬ ਸਿਵ ਜੂ ਕਛੁ ਸੰਗਿਆ ਪਾਈ ॥

jab siv joo kachh sangiaa paaee |

Toen een of andere Surat terugkeerde naar Shiva

ਭਾਜਿ ਗਯੋ ਤਜ ਦਈ ਲਰਾਈ ॥

bhaaj gayo taj dee laraaee |

De Shiva raakte enigszins bij bewustzijn en vluchtte weg uit de oorlogsarena

ਅਉਰ ਸਗਲ ਛਡ ਕੈ ਗਨ ਭਾਗੇ ॥

aaur sagal chhadd kai gan bhaage |

Alle andere Ganas renden ook angstig weg.

ਐਸੋ ਕੋ ਭਟ ਆਵੈ ਆਗੇ ॥੧੫੨੮॥

aaiso ko bhatt aavai aage |1528|

Andere gana's renden in angst weg, er leek geen krijger te zijn die de koning kon confronteren.1528.

ਜਬਹਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸਿਵ ਭਜਤ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥

jabeh krisan siv bhajat nihaario |

Toen Sri Krishna Shiva zag vluchten

ਇਹੈ ਆਪਨੇ ਹ੍ਰਿਦੇ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

eihai aapane hride bichaario |

Toen Krishna Shiva zag wegrennen, bedacht hij in zijn gedachten dat hij dan zelf met de vijand zou vechten

ਅਬ ਹਉ ਆਪਨ ਇਹ ਸੰਗ ਲਰੋ ॥

ab hau aapan ih sang laro |

Laat mij er nu zelf tegen vechten;

ਕੈ ਅਰਿ ਮਾਰੋ ਕੈ ਲਰਿ ਮਰੋ ॥੧੫੨੯॥

kai ar maaro kai lar maro |1529|

Of hij zou de vijand doden of zelf sterven.

ਤਬ ਤਿਹ ਸਉਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ਗਯੋ ॥

tab tih sauhe har joo gayo |

Toen ging Sri Krishna voor hem (de koning) uit.

ਰਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਮਚਯੋ ॥

raam bhanai at judh machayo |

Toen ging Krishna naar de koning en voerde een vreselijke oorlog

ਤਬ ਤਿਨੈ ਤਕਿ ਤਿਹ ਬਾਨ ਲਗਾਯੋ ॥

tab tinai tak tih baan lagaayo |

Toen schoot de koning een pijl naar Sri Krishna

ਸ੍ਯੰਦਨ ਤੇ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੫੩੦॥

sayandan te har bhoom giraayo |1530|

De koning maakte hem tot doelwit, schoot een pijl af en liet Krishna uit zijn wagen stappen.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

Toespraak van de dichter:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਜਾ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਨਿਤ ਬ੍ਰਹਮ ਸਚੀਪਤਿ ਸ੍ਰੀ ਸਨਕਾਦਿਕ ਹੂੰ ਜਪੁ ਕੀਨੋ ॥

jaa prabh kau nit braham sacheepat sree sanakaadik hoon jap keeno |

Hij, wiens naam ooit wordt gemompeld door Brahma, Indra, Sanak enz.

ਸੂਰ ਸਸੀ ਸੁਰ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਤਾਹੀ ਕੇ ਧਿਆਨ ਬਿਖੈ ਮਨੁ ਦੀਨੋ ॥

soor sasee sur naarad saarad taahee ke dhiaan bikhai man deeno |

Hij, op wie Surya, Chandra, Narada en Sharda mediteren

ਖੋਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਸਿਧ ਮਹਾ ਮੁਨਿ ਬਿਆਸ ਪਰਾਸੁਰ ਭੇਦ ਨ ਚੀਨੋ ॥

khojat hai jih sidh mahaa mun biaas paraasur bhed na cheeno |

Hij, die de adepten zoeken in hun contemplatie en wiens mysterie niet wordt begrepen door de grote wijzen als Vyas en Prashar,

ਸੋ ਖੜਗੇਸ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਕਰਿ ਮੋਹਿਤ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥੧੫੩੧॥

so kharrages ayodhan mai kar mohit kesan te geh leeno |1531|

Kharag Singh ving hem bij zijn haar op het slagveld. 1531.

ਮਾਰਿ ਬਕੀ ਬਕ ਅਉਰ ਅਘਾਸੁਰ ਧੇਨਕ ਕੋ ਪਲ ਮੈ ਬਧ ਕੀਨੋ ॥

maar bakee bak aaur aghaasur dhenak ko pal mai badh keeno |

Hij, die Putana, Bakasura, Aghasura en Dhenkasura in een oogwenk vermoordde

ਕੇਸੀ ਬਛਾਸੁਰ ਮੁਸਟ ਚੰਡੂਰ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਸੁਨਿਯੋ ਪੁਰ ਤੀਨੋ ॥

kesee bachhaasur musatt chanddoor kee chakachoor suniyo pur teeno |

Hij, die beroemd werd in alle drie de werelden door Keshi, Mahishasur, Mushiti, Chandur enz. Te vermoorden.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸਤ੍ਰ ਅਨੇਕ ਹਨੇ ਤਿਹ ਕਉਨ ਗਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਬੀਨੋ ॥

sree har satr anek hane tih kaun gane kab sayaam prabeeno |

Die Krishna, die met vaardigheid veel vijanden had neergeslagen en Kansa had gedood door hem uit zijn haar te vangen

ਕੰਸ ਕਉ ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਕੇਸਵ ਭੂਪ ਮਨੋ ਬਦਲੋ ਵਹੁ ਲੀਨੋ ॥੧੫੩੨॥

kans kau kesan te geh kesav bhoop mano badalo vahu leeno |1532|

De naam Krishna is door koning Kharag Singh bij zijn haar gepakt, het lijkt erop dat hij de moord op Kansa heeft gewroken door zijn haar vast te pakken.1532

ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਜੋ ਇਹ ਕਉ ਅਬ ਹਉ ਬਧ ਕੈ ਹਉ ॥

chint karee chit mai tih bhoopat jo ih kau ab hau badh kai hau |

De koning dacht toen dat als hij Krishna zou doden, zijn hele leger zou wegrennen

ਸੈਨ ਸਭੈ ਭਜ ਹੈ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਕਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ਕੈ ਜੁਧੁ ਮਚੈ ਹਉ ॥

sain sabhai bhaj hai jab hee tab kaa sang jaae kai judh machai hau |

Met wie zou hij dan vechten?

ਹਉ ਕਿਹ ਪੈ ਕਰਿ ਹੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਕਾ ਕੇ ਹਉ ਘਾਇਨ ਸਨਮੁਖ ਖੈ ਹਉ ॥

hau kih pai kar ho bahu ghaaein kaa ke hau ghaaein sanamukh khai hau |

Aan wie zal ik veel schade toebrengen en wiens schade zal ik onder ogen zien en dragen?

ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਕਹਿਓ ਜਾਹੁ ਚਲੇ ਹਰਿ ਤੋ ਸਮ ਸੂਰ ਕਹੂੰ ਨਹੀ ਪੈ ਹਉ ॥੧੫੩੩॥

chhaadd dayo kahio jaahu chale har to sam soor kahoon nahee pai hau |1533|

Aan wie zou hij dan een wond toebrengen of door wie hij zelf gewond zou raken? Daarom liet de koning Krishna vrij en zei: 'Ga weg, er is geen andere krijger zoals jij.'1533.

ਪਉਰਖ ਜੈਸੋ ਬਡੋ ਕੀਯੋ ਭੂਪ ਨ ਆਗੈ ਕਿਸੀ ਨ੍ਰਿਪ ਐਸੋ ਕੀਯੋ ॥

paurakh jaiso baddo keeyo bhoop na aagai kisee nrip aaiso keeyo |

De grote moed die de koning tentoonspreidde, was onvergelijkbaar

ਭਟ ਪੇਖਿ ਕੈ ਭਾਜਿ ਗਏ ਸਿਗਰੇ ਕਿਨਹੂੰ ਧਨੁ ਬਾਨ ਨ ਪਾਨਿ ਲੀਓ ॥

bhatt pekh kai bhaaj ge sigare kinahoon dhan baan na paan leeo |

Toen ze dit schouwspel zagen, renden alle krijgers weg, geen van hen ving hem met pijl en boog

ਹਥਿਯਾਰ ਉਤਾਰ ਚਲੇ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ਰਥੀ ਰਥ ਟਾਰਿ ਡਰਾਤ ਹੀਓ ॥

hathiyaar utaar chale bisanbhaar rathee rath ttaar ddaraat heeo |

Zonder na te denken verlieten de wagenmenners hun wapens, met angst in hun hart.

ਰਨ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਬਲੀ ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੋ ਕਰ ਕੈ ਹਰਿ ਛਾਡਿ ਦੀਯੋ ॥੧੫੩੪॥

ran mai kharrages balee bal kai apuno kar kai har chhaadd deeyo |1534|

De grote strijders lieten, uit angst in hun geest, hun wapens achter en vluchtten weg, en op het slagveld bevrijdde de koning Krishna met zijn eigen wil. 1534.