Sri Dasam Granth

Pagina - 309


ਰੂਪ ਉਹੀ ਪਟ ਕੇ ਰੰਗ ਹੈ ਵਹ ਰੰਗ ਵਹੈ ਸਬ ਹੀ ਬਛਰਾ ਕੋ ॥
roop uhee patt ke rang hai vah rang vahai sab hee bachharaa ko |

Hetzelfde vormt dezelfde kleding en precies dezelfde kleur van de kuiten,

ਸਾਝਿ ਪਰੀ ਸੋ ਗਏ ਹਰਿ ਜੀ ਗ੍ਰਹਿ ਕੋਈ ਲਖੈ ਇਤਨੋ ਬਲ ਕਾ ਕੋ ॥
saajh paree so ge har jee greh koee lakhai itano bal kaa ko |

Toen de avond viel, keerde Krishna terug naar zijn huis. Wie is daar om zijn macht te beoordelen?

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁ ਲਖੇ ਨ ਲਖੇ ਇਕ ਆਦਿ ਕੋ ਨਾਮੁ ਮਨੀ ਮਨ ਜਾ ਕੋ ॥
maat pitaa su lakhe na lakhe ik aad ko naam manee man jaa ko |

Brahma dacht dat de ouders, als ze dit allemaal zouden zien,

ਬਾਤ ਇਹੀ ਸਮਝੀ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਹੈ ਅਬ ਖੇਲ ਸਮਾਪਤਿ ਵਾ ਕੋ ॥੧੭੯॥
baat ihee samajhee man mai ih hai ab khel samaapat vaa ko |179|

Begrijp de hele zaak en het spel van Krishna zou nu afgelopen zijn.179.

ਚੂਮ ਲਯੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਇ ਉਠੇ ਮੁਰਲੀ ਤੋ ॥
choom layo jasudaa sut ko sir kaanrah bajaae utthe muralee to |

Toen Krishna op zijn fluit speelde, kuste Yashoda zijn hoofd en

ਬਾਲ ਲਖੇ ਅਪੁਨੋ ਨ ਕਿਨੀ ਜਨ ਗੋ ਦਵਰੀ ਤਿਹ ਸੋ ਹਿਤ ਕੀਤੋ ॥
baal lakhe apuno na kinee jan go davaree tih so hit keeto |

Niemand anders besteedde aandacht aan zijn jongen, ze hielden allemaal van Krishna

ਹੋਤ ਕੁਲਾਹਲ ਪੈ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਨਹਿ ਹੋਤ ਇਤੇ ਸੁ ਕਹੂੰ ਕਿਮ ਬੀਤੋ ॥
hot kulaahal pai brij mai neh hot ite su kahoon kim beeto |

Wat voor tumult er ook is in Braja, zo'n tumult is er nergens anders, het is niet bekend hoe de tijd verstrijkt

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਨੇ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ ਲੇਹ ਬਲਾਇ ਬਧੁ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀਤੋ ॥੧੮੦॥
gaavat geet sane har gvaaran leh balaae badh brij keeto |180|

Krishna begon liedjes te zingen met de gopi's samen met de pasgetrouwde vrouwen.180.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਹਰਿ ਜੀ ਉਠ ਕੈ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਸੰਗ ਲੈ ਕਰ ਬਛੇ ॥
praat bhe har jee utth kai ban beech ge sang lai kar bachhe |

Toen de dag aanbrak, ging Krishna opnieuw naar het bos en nam de kalveren mee

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਫਿਰਾਵਤ ਹੈ ਛਟਕਾ ਗਹਿ ਗਵਾਰ ਸਭੈ ਕਰਿ ਹਛੇ ॥
gaavat geet firaavat hai chhattakaa geh gavaar sabhai kar hachhe |

Hij zag daar alle gopajongens liedjes zingen en met hun knuppels ronddraaien

ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਨੰਦ ਕੋ ਨੰਦ ਸੁ ਆਪ ਹੀ ਤੇ ਗਿਰਿ ਕੋ ਉਠਿ ਗਛੇ ॥
khelat khelat nand ko nand su aap hee te gir ko utth gachhe |

Terwijl hij het spel voortzette, ging Krishna richting de berg

ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਖੇਦ ਗਹੈ ਹਮ ਕੋਊ ਕਹੈ ਇਹ ਨਾਹਨਿ ਨਛੇ ॥੧੮੧॥
koaoo kahai ih khed gahai ham koaoo kahai ih naahan nachhe |181|

Iemand zei dat Krishna boos op hen was en iemand zei dat hij zich niet lekker voelde.181.

ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਸਨੈ ਹਰਿ ਗ੍ਵਾਰਨ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸੰਗਿ ਪੈ ਸਭ ਗਾਈ ॥
hoe ikatr sanai har gvaaran lai apune sang pai sabh gaaee |

Krishna ging verder met de jongens en de koeien

ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਗਿਰਿ ਕੇ ਸਿਰ ਤੇ ਮਨ ਮੋਹਿ ਬਢਾਇ ਸਭੈ ਉਠਿ ਧਾਈ ॥
dekh tinai gir ke sir te man mohi badtaae sabhai utth dhaaee |

Toen ze hen op de top van de berg zagen, renden ze allemaal naar hen toe, de gopa's gingen ook naar hen toe

ਗੋਪ ਗਏ ਤਿਨ ਪੈ ਚਲ ਕੈ ਜਬ ਜਾਤ ਪਿਖੀ ਤਿਨ ਨੈਨਨ ਮਾਈ ॥
gop ge tin pai chal kai jab jaat pikhee tin nainan maaee |

Yashoda zag dit schouwspel ook. Krishna stond daar in woede, zonder te bewegen

ਰੋਹ ਭਰੇ ਸੁ ਖਰੇ ਨ ਟਰੇ ਸੁਤ ਨੰਦਹਿ ਕੇ ਕਹੁ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੧੮੨॥
roh bhare su khare na ttare sut nandeh ke kahu baat sunaaee |182|

En al deze mensen vertelden veel dingen aan Krishna.182.

ਨੰਦ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਿ ॥
nand baach kaanrah prat |

Toespraak van Nand gericht tot Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਕਿਉ ਸੁਤ ਗਊਅਨ ਲਿਆਇ ਇਹਾ ਇਹ ਤੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਹੀ ਦਧਿ ਖੋਯੋ ॥
kiau sut gaooan liaae ihaa ih tai hamaro sabh hee dadh khoyo |

���O zoon! Waarom heb je de koeien hierheen gebracht? Op deze manier is de productie van melk voor ons afgenomen

ਚੂੰਘ ਗਏ ਬਛਰਾ ਇਨ ਕੇ ਇਹ ਤੇ ਹਮਰੇ ਮਨ ਮੈ ਭ੍ਰਮ ਹੋਯੋ ॥
choongh ge bachharaa in ke ih te hamare man mai bhram hoyo |

Alle kalveren hebben hun melk gedronken en deze illusie blijft in onze geest voortleven���

ਕਾਨ੍ਰਹ ਫਰੇਬ ਕਰਿਯੋ ਤਿਨ ਸੋ ਮਨ ਮੋਹ ਮਹਾ ਤਿਨ ਕੇ ਜੁ ਕਰੋਯੋ ॥
kaanrah fareb kariyo tin so man moh mahaa tin ke ju karoyo |

Krishna vertelde hen niets en op deze manier versterkte hij hun gevoel van gehechtheid

ਬਾਰਿ ਭਯੋ ਤਤ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨੋ ਤਿਹ ਮੈ ਜਲ ਸੀਤਲ ਮੋਹ ਸਮੋਯੋ ॥੧੮੩॥
baar bhayo tat krodh mano tih mai jal seetal moh samoyo |183|

Toen ze de vorm van Krishna zagen, koelde de woede van allen af als water.183.

ਮੋਹਿ ਬਢਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਨਹਿ ਛੋਡਿ ਸਕੈ ਅਪਨੇ ਸੁਤ ਕੋਊ ॥
mohi badtiyo tin ke man mai neh chhodd sakai apane sut koaoo |

De genegenheid nam in de hoofden van allen toe, omdat niemand van hen zijn zoon in de steek kon laten

ਗਊਅਨ ਛੋਡਿ ਸਕੈ ਬਛਰੇ ਇਤਨੋ ਮਨ ਮੋਹ ਕਰੈ ਤਬ ਸੋਊ ॥
gaooan chhodd sakai bachhare itano man moh karai tab soaoo |

De genegenheid van koeien en kalveren zou kunnen worden opgegeven

ਪੈ ਗਰੂਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਗੇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਨ ਚਉਕਿ ਹਲੀ ਇਹਿ ਬਾਤ ਲਖੋਊ ॥
pai garooe grihi ge sang lai tin chauk halee ihi baat lakhoaoo |

Onderweg gingen de herinneringen aan al deze dingen geleidelijk naar hun huizen

ਦੇਵ ਡਰੀ ਮਮਤਾ ਇਨ ਪੈ ਕਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਹੋਊ ॥੧੮੪॥
dev ddaree mamataa in pai ki charitr kidho har ko ih hoaoo |184|

Toen hij dit alles zag, werd Yashoda ook bang en dacht dat dit mogelijk een wonder van Krishna was.184.

ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਇਓ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਦਿਨ ਕਉਨੈ ॥
saal biteet bheio jab hee har jee ban beech ge din kaunai |

Toen het jaar verstreek, ging Sri Krishna op een dag naar Ban.

ਦੇਖਨ ਕਉਤਕ ਕੌ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸੀਘ੍ਰ ਭਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਗਉਨੈ ॥
dekhan kautak kau chaturaanan seeghr bhayo tih ko utth gaunai |

Nadat Krishna na een aantal jaren naar het bos was gegaan, ging ook Brahma daarheen om zijn prachtige toneelstuk te zien

ਗ੍ਵਾਰ ਵਹੈ ਬਛੁਰੇ ਸੰਗਿ ਹੈ ਵਹ ਚਕ੍ਰਿਤ ਜਾਇ ਗਇਓ ਹੁਇ ਤਉਨੈ ॥
gvaar vahai bachhure sang hai vah chakrit jaae geio hue taunai |

Hij was verbaasd toen hij dezelfde gopakinderen en kalveren zag die hij had gestolen

ਦੇਖਿ ਤਿਨੈ ਡਰ ਕੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਆਇ ਕੈ ਆਨੰਦ ਦੁੰਦਭਿ ਛਉਨੈ ॥੧੮੫॥
dekh tinai ddar kai par paaein aae kai aanand dundabh chhaunai |185|

Toen hij dit alles zag, viel Brahma aan de voeten van Krishna, in angst en gelukzaligheid begon hij muziekinstrumenten te bespelen die de vreugde deukten.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਪ੍ਰਤਿ ॥
brahamaa baach kaanrah joo prat |

Toespraak van Brahma gericht tot Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਹੇ ਕਰੁਣਾ ਨਿਧਿ ਹੇ ਜਗ ਕੇ ਪਤਿ ਅਚੁਤ ਹੇ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨ ਲੀਜੈ ॥
he karunaa nidh he jag ke pat achut he binatee sun leejai |

���O Heer van de wereld! Schat van Barmhartigheid! Onsterfelijke Heer! Luister naar mijn verzoek

ਚੂਕ ਭਈ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮਰੀ ਤਿਹ ਤੇ ਅਪਰਾਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੀਜੈ ॥
chook bhee ham te tumaree tih te aparaadh chhimaapan keejai |

Ik heb een fout gemaakt, vergeef mij alstublieft voor deze fout���

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਇਹ ਬਾਤ ਛਿਮੀ ਹਮ ਨ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪੀਜੈ ॥
kaanrah kahee ih baat chhimee ham na bikh amrit chhaadd kai peejai |

Krishna zei: ‘Ik heb vergeven, maar als ik de nectar achterlaat, mag het gif niet worden ingenomen

ਲਿਆਉ ਕਹਿਓਨ ਲਿਆਇ ਹੋਂ ਜਾਹ ਸਿਤਾਬ ਅਈਯੋ ਨਹੀ ਢੀਲ ਕਰੀਜੈ ॥੧੮੬॥
liaau kahion liaae hon jaah sitaab aeeyo nahee dteel kareejai |186|

Ga en breng onmiddellijk alle mannen en dieren mee.���186.

ਲੈ ਬਛਰੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਤਬ ਹੀ ਛਿਨ ਮੈ ਚਲ ਕੈ ਹਰਿ ਜੀ ਪਹਿ ਆਯੋ ॥
lai bachharai brahamaa tab hee chhin mai chal kai har jee peh aayo |

Brahma bracht in een oogwenk alle kalveren en gopa's

ਕਾਨ੍ਰਹ ਮਿਲੇ ਜਬ ਹੀ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰ ਤਬੈ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਹੰਰ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
kaanrah mile jab hee sabh gvaar tabai man mai tin hanr sukh paayo |

Toen alle gopajongens Krishna ontmoetten, waren ze allemaal zeer tevreden

ਲੋਪ ਭਯੋ ਸੰਗਿ ਕੇ ਬਛਰੇ ਤਬ ਭੇਦ ਕਿਨੀ ਲਖਿ ਜਾਨ ਨ ਪਾਯੋ ॥
lop bhayo sang ke bachhare tab bhed kinee lakh jaan na paayo |

Hiermee verdwenen alle kalveren gemaakt door de maya van Krishna, maar niemand kon dit mysterie kennen

ਬਾਲ ਬੁਝੀ ਨ ਕਿਨੀ ਉਠਿ ਬੋਲਿ ਸੁ ਲਿਆਉ ਵਹੈ ਹਮ ਜੋ ਮਿਲਿ ਖਾਯੋ ॥੧੮੭॥
baal bujhee na kinee utth bol su liaau vahai ham jo mil khaayo |187|

Wat je ook hebt meegebracht, we mogen het allemaal samen opeten.���187.

ਹੋਇ ਇਕਤ੍ਰ ਕਿਧੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਅੰਨ ਅਚਿਯੋ ਸਭਨੋ ਜੁ ਪੁਰਾਨੋ ॥
hoe ikatr kidho brij baalak an achiyo sabhano ju puraano |

De jongens van Braja verzamelden al het oude eten en begonnen het op te eten

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਮ ਨਾਗ ਹਨ੍ਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਇਹ ਖੇਲ ਕਿਨੀ ਨਹਿ ਜਾਨੋ ॥
kaanrah kahee ham naag hanayo har ko ih khel kinee neh jaano |

Krishna zei: ���Ik heb de Naga (slang) gedood, maar niemand kon van dit stuk afweten

ਹੋਇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਮਹਾ ਮਨ ਮੈ ਗਰੜਾਧੁਜ ਕੋ ਕਰਿ ਰਛਕ ਮਾਨੋ ॥
hoe prasan mahaa man mai gararraadhuj ko kar rachhak maano |

Ze waren allemaal blij dat ze de Garuda (blauwe gaai) als hun beschermer beschouwden

ਦਾਨ ਦਯੋ ਹਮ ਕੋ ਜੀਅ ਕੋ ਇਹ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਪਹਿ ਜਾਇ ਬਖਾਨੋ ॥੧੮੮॥
daan dayo ham ko jeea ko ih maat pitaa peh jaae bakhaano |188|

En Krishna zei: ���Je mag dit bij jou thuis vertellen dat Heer ons leven heeft beschermd���188.

ਇਤਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਛਰੇ ਆਨ ਪਾਇ ਪਰਾ ॥
eit brahamaa bachhare aan paae paraa |

Einde van de beschrijving van ���Komst van Brahma samen met de kalveren en vallen aan de voeten van Krishna.���

ਅਥ ਧੇਨਕ ਦੈਤ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath dhenak dait badh kathanan |

Nu begint de beschrijving van het doden van de demon genaamd Dhenuka

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਬਾਰਹ ਸਾਲ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਤੁ ਲਗੇ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਰਾਵਨ ਗਾਈ ॥
baarah saal biteet bhe tu lage tab kaanrah charaavan gaaee |

Krishna ging tot zijn twaalfde de koeien laten grazen