Sri Dasam Granth

Pagina - 426

ਉਹ ਕੋ ਬਹੁ ਅਸਤ੍ਰ ਸਹੈ ਤਨ ਮੈ ਅਪਨੇ ਉਹਿ ਊਪਰ ਸਸਤ੍ਰ ਕਰੈ ॥

auh ko bahu asatr sahai tan mai apane uhi aoopar sasatr karai |

Krishna zei luid binnen zijn leger: ‘Wie is die krijger, die met de vijand zal vechten? Wie zal de slagen van zijn armen verdragen en hem met zijn wapens slagen toebrengen?��

ਨਿਜ ਪਾਨ ਮੈ ਪਾਨ ਧਰੇ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਕੋਇ ਨ ਬੀਰਨ ਲਾਜ ਧਰੈ ॥

nij paan mai paan dhare ghan sayaam su koe na beeran laaj dharai |

(Staat met Pan in zijn hand) Krishna (denkt) dat er geen krijger onder hen is om de loge te onderhouden.

ਰਨ ਮੈ ਜਸ ਕੋ ਸੋਊ ਟੀਕੋ ਲਹੈ ਸਮਰੇਸ ਕੇ ਜੁਧ ਤੇ ਨਾਹਿ ਟਰੈ ॥੧੨੯੦॥

ran mai jas ko soaoo tteeko lahai samares ke judh te naeh ttarai |1290|

Krishna hield het betalblad in zijn hand, zodat een krijger deze verantwoordelijkheid op zich kon nemen, maar geen van de krijgers dacht aan zijn eer en gewoonte, het frontale teken van goedkeuring zal alleen door hem worden verkregen, die niet zal vluchten tijdens het vechten

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

DOHRA

ਬਹੁਤੁ ਜੁਧੁ ਸੁਭਟਨਿ ਕਰਿਯੋ ਕਹਾ ਕਰੈ ਬਲਵਾਨ ॥

bahut judh subhattan kariyo kahaa karai balavaan |

Zeer sterke krijgers hadden (veel) oorlog gevoerd, maar wat deden ze?

ਆਹਵ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਹੁਤੋ ਮਾਗ ਲੀਏ ਤਿਹ ਪਾਨ ॥੧੨੯੧॥

aahav singh balee huto maag lee tih paan |1291|

Veel krijgers hebben veel gevochten en de machtige Ahav Singh uit hun midden vroeg om dat betalblad.1291.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥

kabiyo baach doharaa |

Toespraak van de dichter: DOHRA

ਕੋਊ ਪ੍ਰਸਨ ਇਹ ਠਾ ਕਰੈ ਕਿਉ ਨ ਲਰੈ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਜ ॥

koaoo prasan ih tthaa karai kiau na larai brij raaj |

Hier zou men zich moeten afvragen waarom Krishna (Zelf) niet vecht.

ਯਹ ਉਤਰ ਹੈ ਤਾਹਿ ਕੋ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨ ਕਾਜ ॥੧੨੯੨॥

yah utar hai taeh ko kautuk dekhan kaaj |1292|

Sommigen zullen hier misschien een vraag opwerpen: Waarom vecht Krishna, de Heer van Braja, niet tegen zichzelf? Het antwoord is �� Hij doet dit alleen om de sport zelf te zien.1292.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

SWAYYA

ਆਹਵ ਸਿੰਘ ਬਲੀ ਹਰਿ ਕੋ ਭਟ ਸੋ ਤਿਹ ਉਪਰ ਕੋਪ ਕੈ ਧਾਯੋ ॥

aahav singh balee har ko bhatt so tih upar kop kai dhaayo |

Ahav Singh, de krijger van Krishna, viel in zijn woede Samar Singh aan en

ਸੰਘਰ ਸਿੰਘ ਹਠੀ ਹਠਿ ਸਿਉ ਨ ਹਟਿਯੋ ਸੁ ਤਹਾ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

sanghar singh hatthee hatth siau na hattiyo su tahaa at judh machaayo |

Aan de andere kant was Samar Singh zeer volhardend, hij gaf ook een verschrikkelijk gevecht

ਆਹਵ ਸਿੰਘ ਕੋ ਸੰਘਰ ਸਿੰਘ ਮਹਾ ਅਸਿ ਲੈ ਸਿਰ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

aahav singh ko sanghar singh mahaa as lai sir kaatt giraayo |

Met zijn zware dolk hakte Samar Singh Ahav Singh in stukken en sloeg hem op de grond

ਐਸੇ ਪਰਿਯੋ ਧਰਿ ਪੈ ਧਰ ਮਾਨਹੁ ਬਜ੍ਰ ਪਰਿਯੋ ਭੂਅ ਕੰਪੁ ਜਨਾਯੋ ॥੧੨੯੩॥

aaise pariyo dhar pai dhar maanahu bajr pariyo bhooa kanp janaayo |1293|

Zijn slurf viel als een Vajra op de grond, waardoor de aarde beefde.1293.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਭੂਪ ਅਨਰੁਧ ਸਿੰਘ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਸ੍ਯਾਮ ਤੀਰ ਹਰਿ ਜੂ ਬਿਲੋਕ ਕੈ ਨਿਕਟਿ ਬੋਲਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

bhoop anarudh singh tthaadto huto sayaam teer har joo bilok kai nikatt bol layo hai |

De koning Aniruddh Singh stond naast Krishna en toen hij hem zag, riep Krishna hem

ਕੀਨੋ ਸਨਮਾਨ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਜਾਹੁ ਤੁਮ ਰਥਹਿ ਧਵਾਇ ਚਲਿਯੋ ਰਨ ਮਾਝ ਗਯੋ ਹੈ ॥

keeno sanamaan ghan sayaam kahiyo jaahu tum ratheh dhavaae chaliyo ran maajh gayo hai |

Hij betoonde hem veel respect en vroeg hem om te gaan vechten. Nadat hij het bevel had gekregen, betrad hij de oorlogsarena

ਤੀਰ ਤਰਵਾਰਨ ਕੋ ਸੈਥੀ ਜਮਦਾਰਨ ਕੋ ਘਟਕਾ ਦੁਇ ਤਿਹੀ ਠਉਰ ਮਹਾ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

teer taravaaran ko saithee jamadaaran ko ghattakaa due tihee tthaur mahaa judh bhayo hai |

Daar werd een gewelddadige oorlog uitgevochten met pijlen, zwaarden en lansen

ਜੈਸੇ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋ ਸਿਚਾਨੋ ਜੈਸੇ ਚਿਰੀਆ ਕੋ ਤੈਸੇ ਹਰਿ ਬੀਰ ਕੋ ਸਮਰ ਸਿੰਘ ਹਯੋ ਹੈ ॥੧੨੯੪॥

jaise singh mrig ko sichaano jaise chireea ko taise har beer ko samar singh hayo hai |1294|

Net zoals een leeuw een hert doodt of een valk een mus doodt, op dezelfde manier werd deze krijger van Krishna gedood door Samar Singh.1294.

ਜੈਸੇ ਕੋਊ ਅਉਖਦਿ ਕੇ ਬਲ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਦੂਰ ਕਰੇ ਸਤਿ ਬੈਦ ਰੋਗ ਸੰਨਿਪਾਤ ਕੋ ॥

jaise koaoo aaukhad ke bal kab sayaam kahai door kare sat baid rog sanipaat ko |

Dichter Shyam zegt dat hij, net als een wijze arts, de ziekte van Sanpat (Sirsam) geneest door de kracht van medicijnen.

ਜੈਸੇ ਕੋਊ ਸੁਕਬਿ ਕੁਕਬਿ ਕੇ ਕਬਿਤ ਸੁਨਿ ਸਭਾ ਬੀਚ ਦੂਖਿ ਕਰਿ ਮਾਨਤ ਨ ਬਾਤ ਕੋ ॥

jaise koaoo sukab kukab ke kabit sun sabhaa beech dookh kar maanat na baat ko |

De dichter Shyam zegt, net zoals iemand een ernstige kwaal wegneemt met behulp van medicijnen of een goede dichter bij het luisteren naar een gedicht van poetaster het tijdens de bijeenkomst niet op prijs stelt:

ਜੈਸੇ ਸਿੰਘ ਨਾਗ ਕੋ ਹਨਤ ਜਲ ਆਗ ਕੋ ਅਮਲ ਸੁਰ ਰਾਗ ਕੋ ਸਚਿੰਤ ਨਰ ਗਾਤ ਕੋ ॥

jaise singh naag ko hanat jal aag ko amal sur raag ko sachint nar gaat ko |

Net zoals een leeuw een slang vernietigt en het water het vuur vernietigt, of de bedwelmende voorwerpen een melodieuze keel vernietigen,

ਤੈਸੇ ਤਤਕਾਲ ਹਰਿ ਬੀਰ ਮਾਰ ਡਾਰਿਯੋ ਜੈਸੇ ਲੋਭ ਹੂੰ ਤੇ ਮਹਾ ਗੁਨਿ ਨਾਸੈ ਤਮ ਪ੍ਰਾਤ ਕੋ ॥੧੨੯੫॥

taise tatakaal har beer maar ddaariyo jaise lobh hoon te mahaa gun naasai tam praat ko |1295|

Op dezelfde manier waarop deze krijger van Krishna ook door Samar Singh werd gedood, verliet de levenskracht zijn lichaam zoals de deugden wegsnelden vanwege hebzucht of de duisternis die wegrent bij zonsopgang.1295