കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 442

ਜੈਸੇ ਘਨਘੋਰ ਮੋਰ ਚਾਤ੍ਰਕ ਸਨੇਹ ਗਤਿ ਬਰਖਤ ਮੇਹ ਅਸਨੇਹ ਕੈ ਦਿਖਾਵਹੀ ।

jaise ghanaghor mor chaatrak saneh gat barakhat meh asaneh kai dikhaavahee |

ഒരു മയിലിൻ്റെയും മഴപ്പക്ഷിയുടെയും പ്രണയം മേഘങ്ങളുടെ ഇടിമുഴക്കത്തിൽ ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്നതുപോലെ, ഈ പ്രണയം മഴ പെയ്യുന്നത് വരെ മാത്രം ദൃശ്യമാകും. (അവരുടെ സ്നേഹം ശാശ്വതമല്ല.)

ਜੈਸੇ ਤਉ ਕਮਲ ਜਲ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰਿ ਹੁਇ ਮਧੁਕਰ ਦਿਨਕਰ ਹੇਤ ਉਪਜਾਵਹੀ ।

jaise tau kamal jal antar disantar hue madhukar dinakar het upajaavahee |

സൂര്യാസ്തമയ സമയത്ത് ഒരു താമര പൂവ് അടയുകയും എന്നാൽ വെള്ളത്തിൽ നിലനിൽക്കുകയും ബംബിൾ തേനീച്ച മറ്റ് പൂക്കൾക്ക് മുകളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ. എന്നാൽ സൂര്യോദയത്തിൽ താമര വിടരുമ്പോൾ, താമരപ്പൂവിനോടുള്ള സ്നേഹം വീണ്ടും ഉയർന്നുവരുന്നു. അവൻ്റെ സ്നേഹം ശാശ്വത സ്വഭാവമുള്ളതല്ല.

ਦਾਦਰ ਨਿਰਾਦਰ ਹੁਇ ਜੀਅਤਿ ਪਵਨ ਭਖਿ ਜਲ ਤਜਿ ਮਾਰਤ ਨ ਪ੍ਰੇਮਹਿ ਲਜਾਵਹੀ ।

daadar niraadar hue jeeat pavan bhakh jal taj maarat na premeh lajaavahee |

വെള്ളത്തോടുള്ള തവളയുടെ സ്നേഹം വളരെ അനാദരവാണ്. അവൻ വായു ശ്വസിക്കാൻ വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് വരുന്നു. വെള്ളത്തിൽ നിന്ന്, അത് മരിക്കുന്നില്ല. അങ്ങനെ അവൻ വെള്ളത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തെ ലജ്ജിപ്പിക്കുന്നു.

ਕਪਟ ਸਨੇਹੀ ਤੈਸੇ ਆਨ ਦੇਵ ਸੇਵਕੁ ਹੈ ਗੁਰਸਿਖ ਮੀਨ ਜਲ ਹੇਤ ਠਹਰਾਵਹੀ ।੪੪੨।

kapatt sanehee taise aan dev sevak hai gurasikh meen jal het tthaharaavahee |442|

അതുപോലെ, പ്രകടമായ സ്നേഹമുള്ള ഒരു വഞ്ചകനായ സിഖ് മറ്റ് ദേവന്മാരുടെയും ദേവതകളുടെയും അനുയായിയാണ്, അതേസമയം സത്യവും അനുസരണയുള്ളതുമായ ഒരു സിഖ് തൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോടുള്ള സ്നേഹം മത്സ്യവും വെള്ളവും പോലെയാണ്. (യഥാർത്ഥ ഗുരുവല്ലാതെ മറ്റാരോടും അയാൾക്ക് സ്നേഹമില്ല). (442)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675