കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 329


ਜੈਸੇ ਜਲ ਅੰਤਰਿ ਜੁਗੰਤਰ ਬਸੈ ਪਾਖਾਨ ਭਿਦੈ ਨ ਰਿਦੈ ਕਠੋਰ ਬੂਡੈ ਬਜ੍ਰ ਭਾਰ ਕੈ ।
jaise jal antar jugantar basai paakhaan bhidai na ridai katthor booddai bajr bhaar kai |

ഒരു കല്ല് ജലത്തിൽ കാലങ്ങളായി നിലനിൽക്കുന്നതുപോലെ, കഠിനഹൃദയനായതിനാൽ അത് ഒരിക്കലും മയപ്പെടുത്തുന്നില്ല. അതിൻ്റെ സാന്ദ്രതയും ഖര പിണ്ഡവും കാരണം അത് മുങ്ങിപ്പോകുന്നു;

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨ ਕਰੈ ਤੋਬਰੀ ਤਉ ਮਿਟਤ ਨ ਕਰਵਾਈ ਭੋਏ ਵਾਰ ਪਾਰ ਕੈ ।
atthasatth teerath majan karai tobaree tau mittat na karavaaee bhoe vaar paar kai |

അറുപത്തിയെട്ട് തീർത്ഥാടന സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്ന് അകത്തും പുറത്തും നിന്ന് കഴുകിയാലും കൊളോസിന്ത് (തുമ്മ) കയ്പ്പ് നഷ്ടപ്പെടാത്തതുപോലെ.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਅਹਿ ਲਪਟਾਨੋ ਰਹੈ ਚੰਦਨਹਿ ਤਜਤ ਨ ਬਿਖੁ ਤਊ ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰ ਕੈ ।
ahinis eh lapattaano rahai chandaneh tajat na bikh taoo haumai ahankaar kai |

ഒരു പാമ്പ് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ചന്ദനമരത്തിൻ്റെ തടിയിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുപോലെ, പ്രായത്തിൻ്റെ അഹങ്കാരത്താൽ അത് വിഷം ചൊരിയുന്നില്ല;

ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਦੇਹ ਨਿਹਫਲ ਜਗਤ ਮੈ ਸੰਤਨ ਕੋ ਹੈ ਦੋਖੀ ਦੁਬਿਧਾ ਬਿਕਾਰ ਕੈ ।੩੨੯।
kapatt saneh deh nihafal jagat mai santan ko hai dokhee dubidhaa bikaar kai |329|

അതുപോലെ, അധഃപതിച്ചവനും ഹൃദയത്തിൽ കപടനുമായവനും വഞ്ചനയും സംശയാസ്പദവുമായ സ്നേഹമുണ്ട്. ലോകത്തിൽ അവൻ്റെ ജീവിതം നിഷ്ഫലവും വ്യർത്ഥവുമാണ്. അവൻ സന്യാസിമാരും ഗുരുസ്ഥാനീയരുമായ വ്യക്തികളെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുന്നവനാണ്, അവൻ്റെ 'എൻ്റേത്' എന്നതിൻ്റെ തിന്മകളുടെയും പാപങ്ങളുടെയും വലയിൽ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.