എൻ്റെ അതുല്യനും പ്രസന്നനും പ്രിയങ്കരനുമായ കാമുകനെ കാണാനുള്ള പ്രകാശമുള്ള കണ്ണുകളോ എനിക്കില്ല, അവൻ്റെ ദർശനം ആരോടും കാണിക്കാനുള്ള ശക്തി എനിക്കില്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് ഒരാൾക്ക് കാമുകനെ കാണാനോ കാണിക്കാനോ കഴിയുക?
നന്മയുടെ ഭണ്ഡാരമായ എൻ്റെ പ്രിയതമയുടെ ഗുണങ്ങൾ വിവരിക്കാനുള്ള ജ്ഞാനം എനിക്കില്ല. അവൻ്റെ സ്തുതി കേൾക്കാൻ എനിക്ക് ചെവിയില്ല. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഗുണങ്ങളുടെയും മികവിൻ്റെയും ഉറവയുടെ പാനിഗറിക്സ് നാം എങ്ങനെ കേൾക്കണം, പാരായണം ചെയ്യണം?
മനസ്സ് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിൽ കുടികൊള്ളുകയോ ഗുരുവിൻ്റെ പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ മുഴുകുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. ഗുരുവിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ മനസ്സ് സ്ഥിരത കൈവരിക്കുന്നില്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് ഒരാൾക്ക് ഉയർന്ന ആത്മീയ അവസ്ഥയിൽ മുഴുകാൻ കഴിയുക?
എൻ്റെ ശരീരം മുഴുവൻ വേദനിക്കുന്നു. സൗമ്യനും ബഹുമാനമില്ലാത്തവനുമായ എനിക്ക് സൗന്ദര്യമോ ഉയർന്ന ജാതിയോ ഇല്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുനാഥൻ്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട സ്നേഹമായി മാറാനും അറിയപ്പെടാനും കഴിയുക? (206)