Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pagina - 206


ਦੇਖਬੇ ਕਉ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਦਰਸ ਦਿਖਾਇਬੇ ਕਉ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਿਅ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖੀਐ ਦਿਖਾਈਐ ।
dekhabe kau drisatt na daras dikhaaeibe kau kaise pria darasan dekheeai dikhaaeeai |

Ik heb noch verlichte ogen om een glimp op te vangen van mijn unieke, stralende en dierbare minnaar, noch heb ik de macht om Zijn glimp aan iemand te laten zien. Hoe kan iemand dan een glimp van de minnaar zien of zelfs maar laten zien?

ਕਹਿਬੇ ਕਉ ਸੁਰਤਿ ਹੈ ਨ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਬੇ ਕਉ ਕੈਸੇ ਗੁਨਨਿਧਿ ਗੁਨ ਸੁਨੀਐ ਸੁਨਾਈਐ ।
kahibe kau surat hai na sravan sunabe kau kaise gunanidh gun suneeai sunaaeeai |

Ik heb niet de wijsheid om de deugden te beschrijven van mijn geliefde, die een schatkamer van goedheid is. Ik heb ook geen oren om naar zijn bewondering te luisteren. Hoe moeten we dan luisteren en de lofzangen reciteren van de fontein van verdiensten en uitmuntendheid?

ਮਨ ਮੈ ਨ ਗੁਰਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮੈ ਨ ਮਨ ਨਿਹਚਲ ਹੁਇ ਨ ਉਨਮਨ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।
man mai na guramat guramat mai na man nihachal hue na unaman liv laaeeai |

De geest houdt zich niet bezig met de leringen van de Ware Guru, noch verdiept hij zich in de preken van de Guru. De geest bereikt geen stabiliteit in de woorden van Guru. Hoe kan iemand dan verdiept raken in een hogere spirituele staat?

ਅੰਗ ਅੰਗ ਭੰਗ ਰੰਗ ਰੂਪ ਕੁਲ ਹੀਨ ਦੀਨ ਕੈਸੇ ਬਹੁਨਾਇਕ ਕੀ ਨਾਇਕਾ ਕਹਾਈਐ ।੨੦੬।
ang ang bhang rang roop kul heen deen kaise bahunaaeik kee naaeikaa kahaaeeai |206|

Mijn hele lichaam doet pijn. Ik, de zachtmoedigen en zonder respect, heb geen schoonheid, noch een hoge kaste. Hoe kan ik dan bekend worden als de meest favoriete liefde van mijn Meester Heer? (206)