Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pagina - 542


ਜੈਸੇ ਖਾਂਡ ਖਾਂਡ ਕਹੈ ਮੁਖਿ ਨਹੀ ਮੀਠਾ ਹੋਇ ਜਬ ਲਗ ਜੀਭ ਸ੍ਵਾਦ ਖਾਂਡੁ ਨਹੀਂ ਖਾਈਐ ।
jaise khaandd khaandd kahai mukh nahee meetthaa hoe jab lag jeebh svaad khaandd naheen khaaeeai |

Net zoals door suiker, suiker te zeggen, je de zoete smaak van suiker in de mond niet kunt voelen. Tenzij suiker op de tong wordt gelegd, kan de smaak ervan niet worden gevoeld.

ਜੈਸੇ ਰਾਤ ਅੰਧੇਰੀ ਮੈ ਦੀਪਕ ਦੀਪਕ ਕਹੈ ਤਿਮਰ ਨ ਜਾਈ ਜਬ ਲਗ ਨ ਜਰਾਈਐ ।
jaise raat andheree mai deepak deepak kahai timar na jaaee jab lag na jaraaeeai |

In een donkere nacht, door lamp te zeggen, verdrijft de lamp de duisternis niet, tenzij de lamp aangestoken wordt.

ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਗਿਆਨ ਕਹੈ ਗਿਆਨ ਹੂੰ ਨ ਹੋਤ ਕਛੁ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਅੰਤਰਿ ਨ ਪਾਈਐ ।
jaise giaan giaan kahai giaan hoon na hot kachh jab lag gur giaan antar na paaeeai |

Alleen door keer op keer Gian (Kennis) te zeggen, kan kennis niet worden verkregen. Het kan alleen verkregen worden door Zijn naam in het hart te vestigen.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਕਹੈ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਹੂ ਨ ਪਾਵਤ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਦਰਸ ਜਾਇ ਨ ਸਮਾਈਐ ।੫੪੨।
taise gur dhiaan kahai gur dhiaan hoo na paavat jab lag gur daras jaae na samaaeeai |542|

Op dezelfde manier kun je door herhaaldelijk om een glimp van de Ware Goeroe te vragen geen contemplatie van de Ware Goeroe verwerven. Dit is alleen mogelijk als iemand zich tot in zijn ziel verdiept in het vurige verlangen naar een glimp van de Ware Goeroe. (542)