ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 542

ਜੈਸੇ ਖਾਂਡ ਖਾਂਡ ਕਹੈ ਮੁਖਿ ਨਹੀ ਮੀਠਾ ਹੋਇ ਜਬ ਲਗ ਜੀਭ ਸ੍ਵਾਦ ਖਾਂਡੁ ਨਹੀਂ ਖਾਈਐ ।

jaise khaandd khaandd kahai mukh nahee meetthaa hoe jab lag jeebh svaad khaandd naheen khaaeeai |

جيئن کنڊ، کنڊ چوڻ سان، وات ۾ کنڊ جو مٺو ذائقو محسوس نٿو ٿئي. جيستائين زبان تي کنڊ نه رکي، تيستائين ان جو ذائقو محسوس نٿو ڪري سگهجي.

ਜੈਸੇ ਰਾਤ ਅੰਧੇਰੀ ਮੈ ਦੀਪਕ ਦੀਪਕ ਕਹੈ ਤਿਮਰ ਨ ਜਾਈ ਜਬ ਲਗ ਨ ਜਰਾਈਐ ।

jaise raat andheree mai deepak deepak kahai timar na jaaee jab lag na jaraaeeai |

اونداهي رات ۾، چون ٿا چراغ، چراغ اونداهيءَ کي دور نٿو ڪري جيستائين چراغ روشن نه ٿئي.

ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਗਿਆਨ ਕਹੈ ਗਿਆਨ ਹੂੰ ਨ ਹੋਤ ਕਛੁ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਅੰਤਰਿ ਨ ਪਾਈਐ ।

jaise giaan giaan kahai giaan hoon na hot kachh jab lag gur giaan antar na paaeeai |

صرف گيان (علم) کي بار بار چوڻ سان، علم حاصل نه ٿو ٿئي. ان جو نالو دل ۾ رکڻ سان ئي حاصل ٿي سگهي ٿو.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਕਹੈ ਗੁਰ ਧਿਆਨ ਹੂ ਨ ਪਾਵਤ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਦਰਸ ਜਾਇ ਨ ਸਮਾਈਐ ।੫੪੨।

taise gur dhiaan kahai gur dhiaan hoo na paavat jab lag gur daras jaae na samaaeeai |542|

ساڳيءَ طرح بار بار سچي گرو جي هڪ جھلڪ لاءِ پڇڻ سان، ڪو به سچو گرو جو خيال حاصل نٿو ڪري سگهي. اهو تڏهن ئي ممڪن آهي، جڏهن سچي گروءَ جي هڪ جھلڪ جي آرزوءَ ۾ پنهنجو پاڻ کي روح تائين مائل ڪري. (542)

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675