ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 47


ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਹੁਇ ਇਕਤ੍ਰ ਗੰਮਿਤਾ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ਹੈ ।
charan saran man bach kram hue ikatr gamitaa trikaal tribhavan sudh paaee hai |

جڏهن گروءَ جو شعور رکندڙ شخص پنهنجي ذهن، قول ۽ عمل سان هم آهنگي حاصل ڪري ٿو ۽ سچي گرو جي پناهه جي برڪت سان، وقت ۽ ٽن جهانن جي ڄاڻ حاصل ڪري ٿو.

ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਸਾਧਿ ਅਗਮ ਅਗਾਧਿ ਕਥਾ ਅੰਤਰਿ ਦਿਸੰਤਰ ਨਿਰੰਤਰੀ ਜਤਾਈ ਹੈ ।
sahaj samaadh saadh agam agaadh kathaa antar disantar nirantaree jataaee hai |

نام تي عمل ڪرڻ سان، گرو-باشعور شخص هڪ سازگار حالت ۾ رهندو آهي. ان حالت جي ڪا به وضاحت اسان جي سمجھ کان ٻاهر آهي. اهو ناقابل بيان آهي. انهيءَ حالت جي ڪري، هن کي خبر پئجي وڃي ٿي ته جيڪي ڪجهه ٿي رهيو آهي، هر ڪنڊ ۽ ڪنڊ ۾ ٿي رهيو آهي

ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਪਿੰਡ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਗਤਿ ਗੁਰ ਸਿਖ ਸੰਧਿ ਮਿਲੇ ਸੋਹੰ ਲਿਵ ਲਾਈ ਹੈ ।
khandd brahamandd pindd praan praanapat gat gur sikh sandh mile sohan liv laaee hai |

گرو ۽ سکن جي اتحاد سان، ڳولا ڪندڙ پنهنجي جسم ۾ برهمانڊ جي رب جي موجودگي ۽ هن جي زندگي گذارڻ جي حمايت محسوس ڪري ٿو. ۽ جڏهن هو خدا سان هڪجهڙائي حاصل ڪري ٿو ته هو رب جي ياد ۾ مشغول رهي ٿو.

ਦਰਪਨ ਦਰਸ ਅਉ ਜੰਤ੍ਰ ਧਨਿ ਜੰਤ੍ਰੀ ਬਿਧਿ ਓਤ ਪੋਤਿ ਸੂਤੁ ਏਕੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਿਟਾਈ ਹੈ ।੪੭।
darapan daras aau jantr dhan jantree bidh ot pot soot ekai dubidhaa mittaaee hai |47|

جيئن ان ۾ آئينو ۽ عڪس، موسيقي ۽ موسيقيءَ جو اوزار، ڪپڙي جو وات ۽ اونڌا سڀ هڪ ٻئي جا جز ۽ اڻٽٽ آهن، اهڙيءَ طرح گرو-شعور انسان به خدا سان هڪ ٿي وڃي ٿو ۽ هر قسم جي شڪ کان آزاد ٿي وڃي ٿو. (47)