ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 377


ਤੀਰਥ ਮਜਨ ਕਰਬੈ ਕੋ ਹੈ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਨਿਰਮਲ ਤਨ ਤ੍ਰਿਖਾ ਤਪਤਿ ਨਿਵਾਰੀਐ ।
teerath majan karabai ko hai ihai gunaau niramal tan trikhaa tapat nivaareeai |

زيارت جي هنڌن تي غسل ڪرڻ جي اهميت اها آهي ته جسم صاف ۽ هر خواهش ۽ ڪشش کان پاڪ ٿي وڃي.

ਦਰਪਨ ਦੀਪ ਕਰ ਗਹੇ ਕੋ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਪੇਖਤ ਚਿਹਨ ਮਗ ਸੁਰਤਿ ਸੰਮਾਰੀਐ ।
darapan deep kar gahe ko ihai gunaau pekhat chihan mag surat samaareeai |

هٿ ۾ آئيني کي پڪڙڻ سان هڪ شڪل جي شڪل ۽ جسم جي ساخت ڏيکاري ٿي. هٿ ۾ ڏيئو کڻي هلڻ سان ئي خبر پوي ٿي ته هو ڪهڙي رستي تي هلي ٿو.

ਭੇਟਤ ਭਤਾਰ ਨਾਰਿ ਕੋ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਸ੍ਵਾਂਤਬੂੰਦ ਸੀਪ ਗਤਿ ਲੈ ਗਰਬ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰੀਐ ।
bhettat bhataar naar ko ihai gunaau svaantaboond seep gat lai garab pratipaareeai |

مڙس ۽ زال جو ميلاپ سواتي جي بوند وانگر آهي جيڪو سيپ ۾ ڪري ٿو جيڪو موتي بڻجي ٿو. زال حامله ٿئي ٿي ۽ هوءَ پنهنجي پيٽ ۾ موتي جهڙو ٻار سنڀالي ٿي.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਸਰਨਿ ਕੋ ਇਹੈ ਗੁਨਾਉ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਕਰਿ ਹਾਰੁ ਉਰਿ ਧਾਰੀਐ ।੩੭੭।
taise gur charan saran ko ihai gunaau gur upades kar haar ur dhaareeai |377|

اهڙي طرح هڪ شاگرد جو سچو گرو جي پناهه وٺڻ ۽ ان کان ديانت حاصل ڪرڻ اهو آهي ته گرو جو سک سچي گرو جي تعليمات کي پنهنجي دل ۾ قبول ڪري ۽ ان جي مطابق پنهنجي زندگي گذاري. (377)