جيئن دوا سان زخم ٺيڪ ٿي وڃي ٿو ۽ درد به ختم ٿي وڃي ٿو، پر زخم جو داغ به ڪڏهن به مُٽندو نظر نه ٿو اچي.
جھڙيءَ طرح ڦاٽل ڪپڙو سِلڻ ۽ پائڻ سان بدن ته نه پر سِليءَ جو سِٽ نمايان ۽ نمايان ٿئي ٿو.
جيئن ٽامي جي ٽٽل برتن جي مرمت ٿئي ٿي ۽ ان مان پاڻي به نه ٿو ٽٽي، پر ان جي مرمت ٿي وڃي ٿي.
اهڙي طرح، هڪ شاگرد جيڪو سچو گرو جي پاڪ پيرن کان ڦري چڪو آهي، واپس گرو جي پناهه ۾ اچي ٿو جڏهن هو پنهنجي عملن جي درد کي محسوس ڪري ٿو. جيتوڻيڪ هو پنهنجي گناهن کان آزاد ٿي وڃي ٿو ۽ پرهيزگار ٿي وڃي ٿو، تڏهن به سندس ارتداد جو داغ باقي رهي ٿو. (419)