هڪ گروءَ جي مُکيءَ جهڙو ذهن، سچي گروءَ جي پيرن جي امرت جهڙي مٽيءَ تي غور ڪرڻ سان عجيب سڪون ۽ سڪون حاصل ڪري ٿو.
عجيب خوشبوءَ جي اثر ۽ ڏاڍي نازڪ سڪون جي ڪري، رب جي امرت جهڙو نام، هو صوفياتي ڏهين دروازي ۾ اهڙي مستحڪم حالت ۾ رهجي ٿو، جو هو وڌيڪ ڀڄن نه ٿو.
هو سازگاريءَ جي حالت ۾ ۽ اڻپوري ۽ لامحدود توجه جي ڪري، هو مسلسل نام جي مٺي رڻ کي ورجائيندو رهي ٿو.
رب جي نالي جي عظيم خزاني کي حاصل ڪرڻ سان، جيڪو هر لحاظ کان نور عظيم ۽ مڪمل آهي، هو ٻين سڀني قسمن جي يادگيري، غور ۽ دنيا جي شعور کي وساري ٿو. (271)