پاڻيءَ کي ڏس، ان جي فطرت ان ۾ ڪاٺ کي ڪڏهن به غرق نه ڪندي آهي. اهو ڪاٺ کي پنهنجو سمجهي ان کي سيراب ڪري پالي ٿو ۽ اهڙيءَ ريت هن رشتي جي شرمساريءَ کي برقرار رکي ٿو.
ڪاٺ ۾ باھ به دير سان رکي ٿي، پر ڪاٺ کي پاڻ ۾ کڻي باهه ان (ڪاٺ) کي سڙي خاڪ ڪري ٿي.
گلريا اگلوچا (آگر) جو ڪاٺ ڪجهه وقت لاءِ ٻڏڻ کان پوءِ پاڻيءَ ۾ اڀري ٿو. هي ٻوٽو ڪاٺ جي قيمت وڌائي ٿو. ان کي باھ ۾ چڱيءَ طرح ساڙڻ لاءِ، پاڻيءَ ۾ اُباليو ويندو آھي.
پوءِ ان جو جوهر پاڻيءَ ۾ چڱيءَ طرح ملائي ٿو، جيڪو مٺو ٿي وڃي ٿو. ڪاٺ جو مادو ڪڍڻ لاءِ پاڻيءَ کي باهه جي گرمي برداشت ڪرڻي پوندي آهي. پر پنهنجي پرسڪون ۽ بردبار طبيعت جي ڪري، پاڻي پنهنجي خامين کي خوبين ۾ تبديل ڪري ٿو ۽ اهڙيءَ طرح پنهنجو فرض پورو ڪري ٿو.