ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 198

ਉਖ ਮੈ ਪਿਊਖ ਰਸ ਰਸਨਾ ਰਹਿਤ ਹੋਇ ਚੰਦਨ ਸੁਬਾਸ ਤਾਸ ਨਾਸਕਾ ਨ ਹੋਤ ਹੈ ।

aukh mai piaookh ras rasanaa rahit hoe chandan subaas taas naasakaa na hot hai |

ڪمند ۾ عطر جهڙو مٺو رس هوندو آهي پر ان مان لطف اندوز ٿيڻ جي زبان ناهي. صندل جي ڪاٺ ۾ خوشبو آهي پر وڻ جي خوشبوءِ مان لطف اندوز ٿيڻ لاءِ نٿن کان سواءِ آهي.

ਨਾਦ ਬਾਦ ਸੁਰਤਿ ਬਿਹੂਨ ਬਿਸਮਾਦ ਗਤਿ ਬਿਬਿਧ ਬਰਨ ਬਿਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸੋ ਜੋਤਿ ਹੈ ।

naad baad surat bihoon bisamaad gat bibidh baran bin drisatt so jot hai |

موسيقيءَ جا آلات آواز پيدا ڪن ٿا ته ٻڌندڙن کي حيرت ۾ وجهن، پر ڪنن کان سواءِ ان جي راڳ کي ٻڌي سگهجي ٿو. اکين کي ڪشش ڏيڻ لاءِ بيشمار رنگ ۽ شڪليون آهن، پر اهي پاڻ اهڙي حسن کي ڏسڻ جي صلاحيت کان سواءِ آهن.

ਪਾਰਸ ਪਰਸ ਨ ਸਪਰਸ ਉਸਨ ਸੀਤ ਕਰ ਚਰਨ ਹੀਨ ਧਰ ਅਉਖਧੀ ਉਦੋਤ ਹੈ ।

paaras paras na saparas usan seet kar charan heen dhar aaukhadhee udot hai |

فلسفو پٿر ڪنهن به ڌاتو کي سون ۾ تبديل ڪرڻ جي طاقت رکي ٿو، پر اهو ڪنهن به رابطي جي احساس کان سواء آهي، ايتري قدر جو سردي يا گرمي محسوس ڪرڻ لاء. زمين ۾ ڪيتريون ئي ٻوٽا پوکين ٿا، پر هٿن ۽ پيرن کان سواءِ، اهو ڪٿي به پهچي نه ٿو سگهي.

ਜਾਇ ਪੰਚ ਦੋਖ ਨਿਰਦੋਖ ਮੋਖ ਪਾਵੈ ਕੈਸੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜ ਸੰਤੋਖ ਹੁਇ ਅਛੋਤ ਹੈ ।੧੯੮।

jaae panch dokh niradokh mokh paavai kaise guramukh sahaj santokh hue achhot hai |198|

جنهن ماڻهوءَ کي پنجن ئي حواس جو علم هجي ۽ اهو پڻ پنجن خرابين جي لذت، بوءِ، ٻڌڻ، ڇهڻ ۽ ڏسڻ کان متاثر هجي، ته اها ڇوٽڪاري حاصل ڪري سگهي ٿي جيڪا بيڪار آهي. صرف گروءَ جا فرمانبردار سک، جيڪي سچائيءَ جو حڪم مڃيندا آهن

اشاريه (1 - 675)

کبیت سوئے صفحو: 1 - 675